장음표시 사용
731쪽
aut uellem,ant me putaui fore. unum est, qκοd tibi ego praeripere non desinam,neqne te patiar, quantum in me erit, eum exceptione laudari: Omnes enim, qκi sine ueniunt ta de tua uirtute,integritate, bκmanitate comes memorant, ut in tuis summis laudibκs excipiant unam iracunditam. qκod uiuum eum in hac priuata, φιotta
diana ; uita leuis esse animi,atqκe infirmi uidetur tum uero nihil est tam deforme, am ad summκm impeαrium etiam acerbitatem natκrae adiκngere. qudreillud
non 'sicipiam,ut,3 de iracundia dici solent a iamsi simis hominibus, ea tibi nκne exponam, cum nimis' tonens esse nolim, ex multarum scripus ea facile ρομμ cognscere . illud, qκod est epistolae propriμm, ut is, ad qnem scribim' de ijs rebκsri as ignorat,certior fasi praetermittendum esse non puto . sic ad nos omnes ferὸ deferunt, nihil, cκm absiit iracκntia , te feri posse M. cκndias: sed, exm te alicuius improbitas, preversitas scommolierit, sic te animo incitari, ut ab omnibus tua desideretur , minitas. 3ware, quoniam in eam ratioαnem uitae nos non tam cupiditas quadam gloriae, qWam
res ipsa, defortuna deduxit, ut sempiternus sermo boα minum de nobis 'inrus - : caueamus, qηant m effrcere,'conseqwi possumus, ne quod in nobis in ne uistium fuisse dicatur. neque ego hoc nκnc contendo, quod fortasse cum in omni natura, tum iam in nostra aetate
difficile est, mutare animum, , si qvid est penitus insit.
tum moribus, id subito euellere : sed te illud admoneo , ut, si hoc plene nitare non potes, Ρὸd ante occκρatκνanimns ab iracκntia, qκam providere ravo potust, ne
732쪽
L I B . I. E P I S T. Minparetlir; te ante compares, quotidie ; meditere reis tendum esse iracundiae ; eum ; ea maxime animum moueat, trum tibi esse di gentissime linguam continemdam : φ qiadem mihi virtus non intersim minis uidet r,c'am omnino non irasci: nam illud non solum est grauitatis, sed nonnunqκam etiam lenitudirus: mos rari uero Cr animo, oriri si, cum f3.iratus, Ut etiam tacere, er tenere in sina potes late motum a nimi ,
er dolorem non perfectae sapientiae , tamen estrion mediocris ingenij. atque in hoc genere multo te esse iam commodiorem nitiorem ; nuntiant. nulla tua uestimentiores animi concitationes, nulla maledicta ad nos,nialae contumelia perferuntur: quae cκm abhorrent οῦ luerispi humanitate , tum uero contraria sunt imαmo,er dignitati . nam si implacabiles sunt iracunodia, summa est acerbitas: sin autem exorabiles, summa
leuitas: qna tamen, ut in malis, acerbitati antepone
da s. sed quoniam primus annin habuit de hac repreaebensione prurimκm samonis, credo propterea, Pὸd tibi hominum iniariae, quὸd aκaritia, quὸd insolentia
praeter opinionem accidebat, intolerabilis uidebatur; secundus autem multo lenior, quὸd π ωημαμdo, σratio , , ut ego arbitror, meae quoqwe litem te partientiorem, lenioremq; fecerunt: tertias annus ita esse debet emendatus, ut ne minimam quidem rem quisquapossit ullam reprehendere. ac iam hoc loco non hortauum neque praecem, sed precibus tecum fraternis ago, totum ut animum, curam, costationem ; tuam ponas in Ommum laude undique coligenda .rὸd si in medio αcri statu sermonis ac praedicationis nostrae res essent, nis
733쪽
AD FRΑΤ REM. 3orhil abs te eximium, nihil praeter avorum consuetudinem postularetur . nunc κero propter earκm rerum,in qκλbus uersati sumus, stlendorem, O magnitudinem , nisi summam laudem ex ista prouincia assequimur, vix undemur siummam uituperationem posse uitare. ea nostra ratio est, ut omnes boni inm faueant, tum etiam a nouus omnem lugentiamμirilitemus, postulent, O exapectent ; omnes autem improbi, quὸd cum ij, bellum suscepimus sempiternum, uel minima re ad reprehens dendum contenti esse uideantur . 'κare qκoniam eiusmodi theatrum est totius Mur,celebritate refertissimum magnitudine amplissimum, iudicio eruditissimum, na inra autem ita resonans, ut usque Romam lanifc
' tiones, uocessi referantur et contende q-so, atque et
bors,non modo ut his rebus dignus fuisse, sed etiam ut illa omnia tuis artibus super se videare. ilioniam mihi casus arbanum in magistratibus administrationem re .libi prouincialem dedit , si mea pars nemini cedit; fac, ut tua caeteras vincat . simul π idia costa, nos non de reliqua , Er sterata gloria iam latoria, sed de parta dimicare: quae quidem non tam expeteia fuit, quam tuenda nobis est . ac si mihi quide m esset abs te separatum, nihil amplius desiderarem hoc statu, Dimihi iam partus est: ninc Mero res sic sese habet, ut,mos omnia tua facta, atque dicta nostris rebus sinere: spondean ego me meis tantis laboribus, tanti, g; perici bi,' o m. tu omnium particeps fusi,nihil consecutum p tem. qκοd si/t amplismum nomen consequeremur,
unAs praeter caeteros adiuuisti : certe idem,ut id retineatamns,praeter caeteros elaborabis. non est tibi his solis titemi
734쪽
n existimationibus, ac iudiciis, qκi nunc sent bomis ημm, sed iss etiam, qμi futuri sunt. quanquam illorum
erit uerius iudicium, obtrectatione, Cr malivolentia lis beratum. denique illud etiam debes cogitare,non te tibi soli gloriam qAarere : quod si esset, tamen non negliges praesertim cum amplissimis monimentis conbecrareuauisses memoriam nominis tui. sed ea tibi est commuis nicanda mecum,prodenda liberis nostris. in qκα cavens
dum est te, si negligendor fueri , non solum tibi parum emolvisse , sed tuis etiam inui e uidearis. atque hae
non eo dicuntur,ut te oratio mea dormientem excitasse,
sed potius ut currentem incitasse uideatur. facies enim perpet O , qμα fecisti, ut omnes aeqvitatem tuam, tam sperantiam , semeritatem, interritarem ; laudent) sed me quaedam tenet, propter singulorum amorem , di ira rura in te aviditas gloriae . quanquam illud existimo, inmiam tibi Asia, ficκt unicuique sua domAF , nota esse debeat, cum ad tuam siummam prudentiam rans tus Uni accesserit, nihil esse, quod ad laudem atti,neat, qκod tu non optime persiicias, er tibi non, sine cniusqκam hortatione, in mentem ueniat quotidie. sed ego , qvi, cκm t lego, te a dire , cr qui , m ad te scribo,tecum loqui uideor, ideo tua luissima qudpe
epistola maxime dele iis, ipse in scribendo
sum longior . illud te ad extremum er ora, bortor, ut, tanqκam poetae boni, er actores indush ij solent, sic se in extrema parte, π conclusione munereis, ac neηgotii tia diligentissimus sis, ut hie tertius annus impeανῆ tui tanquam tertius actus perfectissimus, atqκe Ur natissimus fiasse uitiatur . id fari ame series , si me,
735쪽
AD M. F R A T R E M. 3ΟΣ cui semper uni mws, qκam uni:ursis, placere uoluispi, te: m semper esse putabis, er omnibus iis rebus, ιas dices, ac facies, interesse. Relisinum est, ut re
oram,ut ualetudinimae, si me, π omneis tuos uatire
eius adκemus, quὸd ita scri isti, direptum iri te a tuis, dum is alesset, molestus mihi fuit. Od autem expedi timem tui, concursumq; eum, qui erat Iut rus, si una tecum decederet,neque antea visus esset, sustulit, id misbi noniniamode uisum est accidisse: exhaustus .n. est fiermo hominu, miatae emissae iam ei modi uoces, α αἰει τινα φωτα ειδαν. qκα te absente cynfecta esse lator. quod autem idcirco a te missus est, mihi ut si pingaret; id necesse minime fiat primum enim nunqκam ille miubi 'it' 'ectus: neqM ego,quae ad te de illo scripsi, sol
Hi meo iudicio : sed cum ratio, suusq; omni m nostru , qui ad remp. accedimus, non ueritate solκm, sed etiam fama viteretur, fremones ad te aliorum semper,no mea
qκam graκes,aDentu suo Statius ipse cognouit: etenim internerit nonullorum querelis,quae apud me de sita inso babebantur, sinure potuissermon iniquornm in μκm potissim m nome erumpere . quod autem me ma xime mo e solebat, eum audiebam istum plus aρκd te possess am gravitas illius aetatis, imperii prudentia post aret; qκam multos enim mecum egisse ρκtas,ut se Statio commendaremi qηam multa Giem ipsem
736쪽
λως mecum in none ita protulisset) id mihi non plaesost, monia, si si, deterrui. quibus in rebin etiam si is delitas summa est, quod morsus credo, qκoniam tu ita iudicas: tamen lectes ipsa tam gratiosi liberti, aut serui dignitatem habere nullam potest . atque hoc sic habeto
nihil enim nec temere dicere, nec astute reticere dιbeo)materiam omnem fermonum eorum,qui de te detraheare uelin Statium dedisse: π antea tantam intelligi ροαtκisse, iratos t seueritati essie nonullos, hoc mannmisso,iratis,quod loqκerentur,non defuisse. NAnc restonadebo ad eas epistolus, quas mihi reddid L. Caesens: cui, quoniam ita te uelle intelligo,nullo loco deero. q rum altera est de Blaudento Zeuxide quem scribis certissima matricidam tibi a me intime commendari. qua de re,e ' de hoc genere toto,ne forte me in Graecos tam ambis Eosum faedlum esse mirere, pauca cognosce. Ego, cκm Graecorum querelas nimium ualere sentirem propter
hominum ingenia ad fallendum parata ; PρρκηPede te queri audini, Dacunque potui ratione placavi. primum Dionsipositas , qui erunt inimicissimi mei, leonini; quor ni principem Hermippii non solum sermone meo, sed etiam familiaritate devinxi. ego Apamensim E' lκm,ego leuissimum hominem Megaristum Ant
driam, ego Niciam Smγmaum, ego nugas maximas omni mea comitate 'm complexus, Nymphotem etiam
colophonium e feci omnia , non qno me aut ij horamines,aut tota natio delectaret: penae sum est enim leo mares, assentatiovis, animoram non Uycris, sed tempoαribus seruientiam. sed, ut ad Zeuxim reuertar, cwm is
737쪽
nescioquad scribis, cui se te, quoniam Smyrnae duos Mysos insessses in culeκm , simile in superiore parte provinciae edere exemplum seueritatis tuae, et idcirco Zeκαxim elicere omni ratione uoluisse : quem adductum in iudicium ,fortasse dimitti non oportuerit: coriniri uesro, elici blanditique, ut tu scribis, ad iudicium necesse non fuit, e m praesertim hominem, qκem ego suis rixibus, ex multis alijs quotidie magis cognosco nobiliorem esse propὸ, qκam ciuitatem suam. at enim Graecis solis indulgeo. quid L. Caecilium i non ne omni ratione placaui ' quem hominem Z qκa ira ἐ quo si irist ' quem denique praeter Tuscenium,cuius caκμ μ α ri non potest, non mitigaui j ecce supra caput homo levis, ac sordidus , sed tamen equestri censu, Catienus. etiam is lenietur . cuius tu in patrem qad fusi ast
rior,non reprehendo. certo enim scio efecisbe cum canosa. sied quid opus fiat elusimodi literiscluas ad ipsium ta isti Z idκm crucem sibi ipsi constituere, ex qua tu essmante detraxisses: te curaturum , fumo ut combκΥererat tota plaudente proκincia . quid uero ad C. Fabium nescio quem j snam eam quoqκe epistolam T. Catienus circ Mestat) renunciari tibi Licinium plagiarium cnm suo piato Miluino tribria exigere. d inde; rogas FaGbinm,ut et patrem,cr flium uiuos combμrat, si possit: ' minus,ad te mittat, uri iudicio combκrantur. hae liuterae abs te per iocum misse ad C. Fabium,si modo sentinae,cum leguntur, inuidiosam atrocitatem uerborum babent. des omniam mearnm literaram praecepta res
738쪽
petes med es nihil esse a me, iis orationis acerbitatem iracundiam, γ' forte, raro literarum missarum indiligentiam reprehensim . qκibus quidem in rebus si αξAd te plus auctoritas mea,quam tua siue natκra pareἰo acrior , siue quaedam dulcedo iracundiae dicemudi sal , facetiaeq; uesuissent: nihil sane esset, quod nos
poeniteret. mediocri me dolore putas assci,cum αμα dum , qua sit existimatione Virgilius, qua tuus uicinlisCn. Oectauius t nam si te interioribus uicinis tuus, Cilio censi, Syriaco anteponis, ualde magnum facis. at qge is dolor est, qκὸd, cum ij, quos nominaui, te insnocentia non uincunt,u inclint tamen artifcio beneκοα imilae colligendae, qui neque cγrκm Xenophontis, ne*que Agesilaum nouerint,quorum Regum summo in imperis nemo unquam uerbκm ullum asyerius audiuit.
sed haec a principio tibi praecipiens, qκαακm profece*rim , non Poro . nunc tamen decedens, id quod mihi iam facere videris , relinqκe quaso quan iucund firmam memoriam lud. successorem habes perblandis cstera ualde illius aduentu tua requirentur . in literis mittendis , vis e ad te scri se, nimium te inexorabis lem praebnisti. tolle omneis , si potes, iniquus olle inu σsituras olle contrarias.. Statim mihi narrauit scriptas
adte solere afferri ib se legi , , si iniquae finit, fieri
te certiorem ante quum uero ipse ad te uenisset, n llum delectum literarum fuisse: ex eo esse uolumina selectraram epistolarum, qκae reprehendi solerent. hoc de geonere nihil te nunc quidem moneo: sero est enim: ac sciore potes, multa me uarie, diligenters monuisbe. illud tamen, quod Theopompo mandaui, cum Ubem admor
739쪽
nstκs ab ipso , uide per bomines amanteis tui , φιod est facile, ut haec genera tollantur epistolarum , prim: minicinarum, deinde contrariarnm,tum ab urde, insusitate scriptarum, postremo in aliqκem contumelios sarnm . atqκe haec tam esse, qκam audio, non Pto : si *nt , occupationibus tuis minus animaduersa ;πηnc perstice, p ga'. legi vi tes im, qμam ipsepcripsisse sγssa nomenclator dictus est , non proban dam . legi non nullus iracundus'. sed tempore ipso de epistolis: nam, cum bane pamam tenerem, L. Flauim Praetor designatus ad me uenit, homo mihi ualde famis liaris . is mihi,te ad procuratores suas literas misisse, qκα mihil vise sunt iniquissimae,ne qκid de boni quae L. Octauit Nasionisfuissen cui L. Flauius Laeres est siminuerentante , quam C. Findanio pecuniam soluissent: item ; misisse ad Apollonidenses , ne de bonis , quae Oct ij fuissent , diminui paterentis prius, quim Fundanio debitrem solutum esset haec mihi uerisimilia non indenditur: sunt enim a prudentia tua remotisma . ne dimiαntiat haeres f quid , si inficiatur j quid, si omnino non debetκr ρ quid i Praetor solet iudicare, deberi quid fego Fundanio non cupio 8 non amicus sum s non miseeo vicordia moveor e nemo maris: sed uia iuris eiusmoα di est quibusdam in rebus, ut nihil fit loci gratiae . atraqκe ita, mihi dicebat Flauius, scriptum in ea epistola, quam tuam esse dicebat, te aut quasi amicis tuis Ira; tias aditurum, aut quasi inimicis incommoda laturum..quid multa s ferebat gratiiser: id uehementer mecumqueΥebitur: orabatq; t ad te quamdiligentissime scri' berem: qηοdfacio , te prorsus uehementeΥ etiam