M. Tullii Ciceronis Epistolae ad Atticum, ad M. Brutum, ad Quintum fratrem, multorum locorum correctione illustratae, cum suis commentarijs separatim impressis, auctore Paulo Manutio Aldi filio

발행: 1548년

분량: 866페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

741쪽

A D . FRATREM. 3osmiatos haberemus. ad te aliqua admonitione, aut

obmurtione scripsit , scripsi propter diligentiam cautis

nis mea. in qpsa maneo, manebo, π, idem ut tu Idcusinon desistam rogare. Attalus Iphimeras mecumegit, i se ne impedires,cl o minus, s od ad Publiceni statuam decretum est,erogaret r. suod ego te rogo admoneo,ne talis viri, tamq; nostri necessὸriij bonoarem minui per te tui impediri uelis. Praeterea Aes

pi tragoedi,nostrifamiliaris, Uiuus seruus tibi notus aufugit: is Athenis apud Patronem Epicureum pro lis bero fuit: inde in Asiam uenit: postea Plato qκidam Saraianus Epicureus,qui Athenis solet esse mκltκm, q i tum Athenis fuerat, cum Licinius eὸ uenisset ; cum eum sagitruum postea esse ex Aesopi literis cognosset, hominem comprehendit, custodiam Ephesii tradis dis, sed in publicam,uel in pistrinum, non satis ex Pireris eius intelligere potuimus. tu quoqlio modo,qssonum Ephesi e ,hominem inuestiges uelim , sinistraa ; diligestutia uel tecum deducas. noli stectare, qκanti homo fit:

parisi enim pretij est, qui iam nihili sit: sid tanto dolore Aesopus est affectus propter semiscelus er audacia, ut nihil ei gratius facere possis, quim se istum per te Παcuperarit. Nunc ea cognosice, quae maxime exoptas.

Remp. funditus amisimus,adeoint cato adolescens, nAllias consilis , sed tamen ciuis Romanus, Cato, uia uiuiis effugere quὸd, cum Gabinium de ambitu uellet postulare,neque Pratores diebus aliquot adiri possent, uel potestatem sui facerent,in concionem ascendit, Pompeium priuatus Dictatorem appellauit. propius n&hil est factum,quam ut occideretur . ex hoc, qκi sit βαα

742쪽

tus totius Re . uidere potes . nostra tamen causa non

Midentur homines defuturi: minandum in modum profitentW,offerunt se, pollicentur . quidem cum stesum max ima,tum maiore effam animo . stero 'perioures fore nos: confdo animo , Et in bac Rep. ne casum Midem ullum pertimescam. sed tamen res sic se habet. si diem nobis Clodius dixerit, tota Italia concurret, ut multiplicata gloria discedamus. sin alitem vi agere coα

nabit , stero fore studiis non solum amicorum , sed

etiam alienorum,ut ui resistamus. omnes S liberos,amicos,clientes libertos esseruos, pecunias denic estras pollicent . nostra antiqua manus bonorum ardet strudio nostri, adit e amore. si qui antea aut alieniores fuerant.sut langridiores , nunc horum odio se cum boanis coniungunt. Pompellis omnia pollicetur, Caesar: κibus ego ita credo i nrhil de mea comparatione minκam . Triblini pl. Dess.funt nobis amici. Consules se Optime ostendunt. Praetores habemus amicissimos, acerrimos esuris,Domitium, Nigidium Iclemmium, matulum,bonos etiam alios, sed hos si lareis. quare masPμm fac animum habeas, stem bonum . de finguosis tamen rebus, quae quotidie gerantκr, fac id mite cre*

bro certiorem. Vale.

MARCUS QUINTO FRATRI s. MI F.R A T E R,mi frater mi frater u ne id uerritκs esine ego irac dia aliqκa adducius pueros ad te sine literis miserim faut etia/e te uidere noluerim ' ego

tibi irascerer f tibi ego possem irasci ἰ scilicet tu me afffixisti; si me inimici ua me invidia, ac non ego te mis

743쪽

AD M FRATREM. 3ossere perdissi. meus ille laudatus con utitshmihi te liberos,patriam , fortunas Vbi uelim ne es id eripuerit Πασter unum me . sed certe a te mihi omnia semper honea, iueκnda ceciderunt: a me tibi luctus meae crismitatis,metus tu demeriκm, maerore , solitudo . ego te uidere noluerim' immo uero me a te uideri nolui: non enim uidisses fratrem tu- ; non eum , φιem reli Neπrus; non eum, sκem noras; non eum,quem sensilente,

proficis entem proficistens dimisieras, ne uestigium dem eius,nec simulacr m , sed issandim effigiem si is

Tanus mortia. atqκe utinam me mortuum prius uidiseses,aut aκdisses. acinam te non solum uitae , sed etiam dignitatis meae superstitem reliquissem . sed testor umoneis Deos,me hac una uoce i morte esse reuocatis, cpιὸd omnes in mea usta partem alici m tuae usitae repositam AE esse dicebant . quare peccaui , scelerate ; feci: nam, si cecidissem, mors ipsa meam pietatem, amoremq; in te facile defenderet . nunc commisi, ut.κiuo me careres, uiuo me alis; indigeres , mea uox in domesticis pericullis potissim κm Occideret, quae saepe alienissimis p fidis Disset. nam qκὸd ad te pueri sime literis uenerκnt,qκ nium uides non fuisse iracundiae causa, certe pigritia fuit , quaedam infinita uis lacrymarum, dolos rum . haec ipsa me qκo fletu putas si ipsisse ' eodem,quote legere certo scio. an ego possum aut non cogitare alta quando de te,aut unquam sine lacrymis cogitare' cum

enim te desidero , fratrem solum desidero . ego uero suavitate ρ ρὸ fratrem propὸ aequalem, obsieqQofusi, consilio parentem . qaid mihi sine te unquam, aut tibi fine me iucundum fuit f quid,qκὸd eodem tempοα

744쪽

re desidero filiam s. ira pietate', q:tis modestia, qlio ingenio,effigiem oris, sermonis, animi mei ' quid faκm uenustissimum, mibiq; dulcis mum y quem ego feras,

ac ferreus ὸ complexu csmisi meo , sapientiore in pReανκm,quam uellem: sientiebat enim miser iam,quid agerret; r. qκid uero iustum filium8 quid s imaginem mea, qκem meus Cicero amabat ut fratrem, iam, ne mesorem fratrem , verebatκΥ. qκid, qκod mulieTem miserrimam, fidelissimam coniugem me proseqM non 'm ρηβs t esset quae reliquias communis calamitatatis communes liberos tueretur j sed tamen,Poquo moπ4ο ρρigi , scripsi, des literas ad te Philogono liberato ino, qκas credo tibi postea redditas esse: in quibus idem te hortor, rogo,quod pueri tibi uerbis meis nunciarunt,ut Romam protinus pergas, properet: Π, mrim enim te praesidio esse uolui, si qni essent immici,qκorram crudelitas non dum es et nostra calamitate sartiata: deinde congregiis nostri lamentationem pertimuit digressum uero non tulinem: atque etiam id ipsem , qκod tu scrjbis,metuebam,neia me distrahi non posses. his de causis hoc maximum malum, qu)d te non uidi,qκo Ubil amantissimis, conitictissimis ratrjtas acerabius,ac misieriEs uidetur accidere potuisse , minus acerα

bnm,minus miserum freti l amfuissct ilim congrcsylo,rum uero digressio nostra . nunc, si potes,id quod ego , qui fortis tibi semper uidebar,non possum , erige te, confirma ,si qua subeunda dimicatio erit stero, si quid

mea stes habet audioritatis, tibi integritatem tuam, amorem in te ciuitatis, euer aliquid etiά misericordiu

nostri,praesidii ldinram. n eris ab i to periculo uaculis ,

745쪽

AD R, FRATREM. 3orages scili et , si quid AEgi posse de nobis plitabis. de qκοscribunt ad me qaidem multi miata, er se sterare demonstrant: sed ego , qκid sterem, non illacio, cum inimici plurimum ualeant, anisti partim deseruerint me, parum etiam prodiderint, Di in meo reditu forarassis reprehensionem sui sceleris pertim cant. sed, ista quali, sint, in uelim persti iasi,mibiq; declares. ego tamen, qκaniin tibi opκs erit , si qκid periculi subeanudum uidebis, Quam . diutius in hac uita esse non posssum: neque enim tantum uirium habetitissa alit praudentia, aut doctrina, ut tant m dolorem possit sustis nere . scio 'sisse honestius moriendi tempus, ex litilius: sed non hoc solum, multa alia praetermisi: quae si queri uelim praeterita, nihil agam , nisi tit augeam doαlorem tuum, indicem stultitiam meam . illad iuidem nec faciendum est,nec fieri potest e diutius, quam anti m tempus,aut firma stes postulabit, in tam miseri, tamq; turpi nita commorari, ut, qκi mo fratre fueαrim,liberis,coniuge,copiis, genere ipsio pecuniae beat promus'; dignitate, auctoritate, ex limatisne, gratia non inferior , qκὰm qui unquami fuerunt amplissimi ; is nunc in tam assistat, perdita ; fortuna neque me, πιαqZe meos lugere diutius possim . quare quid ad me scriα isti de permutauone 'quasi vero nMnc me non inaesar cultates sustineant. qκa in re ipse uideo miser, se reo, qκid siceleris admiserim , cum deni ceribus tuis, fli twi satisdecturus sis Dibrus debes, ego acceptam rario pecunia tuo nomine frustra dissiparim . sed tamen π.M. Antonio quantlim tu scripseras, Cepimii tantundem solutum est. mihi ad id, qκοd cogito, hoc

746쪽

quod habeo , satis est: 'e enim restituimur , siue demsteramur, nihil amplim opκs est. ta si forte quid erit molestis,te ad Crassum, Cr ad Calidium conferas cenoseo. quantum Hortensio credendum sit, nescior me summa semiatione amoris, summatis assid-ate quotididiana sceleratissime in idusiisl me is trede iussit, ddi, necto

quoque Arrior quornm ego consilii promissis, nsceptis destitutus in hanc cudamitatem incidi. sed haec occulta αbi ne quid obsint . illud caueto, leo 'to per Pompoαndum fouendam tibi esse ipsum Hortensium, ne ille Mersas qui in te erat collatus, cum Aedilitatem petebas , de 'lege Aurelii' o testimonio, confirmetur : nihil enim tam timeo, qua m ne, cum intelligant homines quanαtκm misericordis nobis tuae preces, tκa salus assumira fit , oppugnent te Aebementius. Messalam tui 'κα dic um esse arbitror: Pompeium etiam simulatorem pisto. sed haec utinam non inperiare. quod precarer Deos, nsi meas preces audire dedissent: ueruntamen precor, sit his in initis nosti is malis contenti sint: in quibus non modo tamen nullius inest peccati infamia, sed omnis dolor Ut, qκὶd optime factis poena est maxi a constitusta. Filiam meum, iram, Ciceronemq; nostrum quid ego mi frater tibi commendem jqκin illud maesreo , quὸd tibi non minorem dolorem illorum orbitas affert, quam mihi. sed te incolumi orbi non erunt. rectbqμα, ita mihi satis aliqua detur, potestas ; in patria moriendi, ut me lacomae non sinunt scribere . etiam Terentiam uelim tueare, mihiq; de omnibus rebus rea scribis. sis fortis, quoad rei natura patietur. Iditas

Iun. Thectalonicae. Vale.

747쪽

A,M A B O te mi frater,ne, si uno meo facto omnes mei cora:ustis mρrcinitatis sceleri meo potusscl am imprndentiae, sericordisq; atygnes. nullum est meum peccatκm, nisi quὸd ijs credidi, a quibus nesses putaram esse me decipi,aut eria quibus ne id expecure quidem arbitrabariintimis prox mus, amiliarisseimus P que aut sibi pertimuit,aut mihi inuidit. ita mihi nishil mistro,praeter fidem amico Tlim. cautum meum conssilium 'it . qκὸd si te aris innocentia tu et misericors diu hominum uinicut hoc tempore λ molestia,persti cis profecto, ecquaenam nobis salutis stines relinquutar unam me Pomponius, se tris, Pisio noster actae Thessalonicae retinuerant cum longius discedere propto

nescio quos motus uetarent .. uerum ego magis initumidorlim literi quam ste certa expediabam : nam quids erem , potentissimo inimico dominatione obtretiatorum, in idelitas amici pluribus inuidi,t Deriscius auditem Tri ρἰ est ille Didem in me osticissi Iamns,sestas, er , stero,curti s , Milo,Fadius, Gratidius, sed ualde

adκersante clo dio qui etiam priuatus eadem manu .pora terit conciones concitare deinde etiam intercessor parau

bitur . haec mihi profici centi non proponebantur; sed sae

pe tridao summa cum gloria dicebar esse rediturus. quid tu igitur,inquies ' quid ρ multa conuenerunt,it mentem ea turbarent meam ,subita defestio Pompeii . alienatio consulum, etiam Praetorum timor, publicanorum arma, lucumae meorum me ad morte m ire pro

748쪽

hibuer t: quod certe ad honestatem, ad eDinendos intolerabileis dolores fuit aptissimum . sed de hoc scripsi ad te in ea epistola, quam Phaetonti dedi.nκnc in , qAoniam in tantum luctum, labosem detruessus es , qηant m nemo unqκam, si releuare potes commmunem casium misericordia hominum, scilicet incredis bile quiddam assemeris . sin plane occidimus S me mira serum, ego omnitas meis exitio fuero, quibas ante de αdecori non erim . sed tu, ut ante ad te scripsi, perstiscerem, pertenta, ad me, ut tempora nostra, non ut amor tunsfert, uere perscribe. ego littam, quοα

ad putabo tisa interesse, aut adstem seruandam esse, retinebo. tu nobis amicissimum Sestium cognostes , credo tua caula uel Lentulum , qui erit Consul. quanquam sunt'Cla uerbis difficiliora . tu quid olius qquid sit , uidebis omnino . si tuam solitudinem , comomanem ; calamitatem nemo des exerit: alit per te consci aliquia, aut nullo modo poterit . sin te quoqκe iniumici vexare coeperint: ne cessaris: non enim gladijs tecum , sed litibus agetur . uerum haec absint uelim . te oro , ut ad me de omnibus rebus scribas, in me antismi potius ut consilii putes minus esse pιam antea, amo vale. o uero, dicis non minus.

749쪽

P I S T O L A M , quam legisl mane dederam. ρdfecti humaniter Licinias, qμὸd ad me, missio senatu , uel eri Moni ut i sιid esset adiunt,ad te,si mihi pc criberem. Senatus finfreqκentior613am Ptabamus esse posse mensi Percembri sub dies festos confulares nos duo Consulii Volcastius, GlabrioiPraetores.sanestequetes'imus, omnino adducentos. commorat expectationem L M. egit cακα

Campani sane accurate: auditus.est magno . nihil ex nostris aritionibus pinermisit. fuerunt non nulli aculei in c. Caesarem, contumeliae in Geldum, expostulationes cum absente Pompeio . causa sero perorata, sententiasse τοαgaturum negauit, ne quod onus simultatis nobis imporneret: exsuperiorum temporum connitiis, ex pro senti silentio , quid senatus sentiret, se intelligere dixit Milo coepit dimittere . tum Marcellinus, noli, inqκit. ex taciturnitate nostra Lupe, quid aut probemκs hoc tempore, aut improbemus, iudicare'. ego, qκod ad me attinet ,idem ; arbitror caetrem dcirco taceo, qκM non existimo, cum Pompeius absit, caUam agri Cam pani agi conκenire. tum ille se senatum negauit teneG

750쪽

N. Racilius μrrexst, ide iuditist xeferre coepit :Marce iram quidem primum rogauit. Dcum grauis ter de Clodianis incendiis, tracidationibus, lapidatioαnibus qκe'κs esset , sententiam dixit, uti eiulces per Praetorem urbs m sortiretur: iudicum sonitisne fa fila,comitia haberemur : quila dicti impedivisset, eum contra Remp. se facturum . approbata ualde sentenditia , C. cato contra diast , Cassius, maxima accisumatione senatus, cum comitia iudic's anteferiet. Phis linμι assensit Lentalo . postea Racilius de priuatis me primum sententiam rogauit. multa feci uerba de toto

furore , latrocimoq; P. Clodis: elim tanquam reum aecusaui multis Fecundis admurni urationibus cunnsenatus. orationem meam collaudauit satis multis uerubis, non mehercule indiperte Seuerus Antistius, isdi; iux

rum dixit. ibatur in eam sententiam. tum Clodius τραgatus, diem d uendo eximere coepit. furebat , a Raciαlio se contumaciter, urbaneq; uexatκm . deinde eius operae repente a Graecostasii, gradibus clamorem satis magnum sustulerμnt, opinor in Sestilium, amicos Milonis incitatieta eo metu iniecto , repente magna qκerimonia omnium d scessimus. Hales adfaunius diei. reliqua,ut arbitror, in mensem Ianuarium reiicientur. De Triblinis pl. lonae optimum Racilium habemus . videtur etiam Antistius amicus nobis fore . nam Plautius noster totus est . Fac, si me amas, ut considerate, diligenter ; nauiges de mense Decem i.

vale.

SEARCH

MENU NAVIGATION