Hug. Grotii Florum sparsio ad ius Iustinianeum

211쪽

aoε Η vG. GROTII FLOR. s P. dere possessionem , sed etiam oculisJ Lege tactu, ut constent inter se membra oppositionis.

L. Possideri.

Sed res animoseis possdem, sis alius in fundo

st, adhuc tamem possides J Augustinus: S uod via detur possidere, ut Iuris periti loquuntur, Iure, non corpore. Cassiodorus juresquidem civilipossesso animi, possisione naturali, id H, incubatione corporali tra tantior H : nee enim ita facile amittitur, is per ipsam rei dominium usu plenis do acquiritur. Item ferus, besias, quas vivariis indusirim I

τον ἡ αν πα-- μη ροηγ πεφιδειω D. Vt leones fera que alias ibi indusias se arent. unde s vivarium dictum est: ita enim Romani appetiant loca, in quibus aduntur animam rium immansiuem. Aprorum caeteroruinque silvestrium duit Plinius um, sα. idem, ut &Iuvenalis, pro piscina usurpavit, & mansit vox eo sensu in usu vulgi. Aves autem possiamus, quas inclusas has m. J Sic & Maimonides dicto jam Ioco.

L. uui universas.

Retinere enim Animo possessionem possumu3, at apisti nonpossumusJ Ira legendum, pro quo ma- Ie quidam codices Myici: alii assipisci. frequens vox apud Lucretium. etiam ex Lucilio & SL sema eam producit Nonius.

212쪽

AD Ius IVsTINIANEUM. DE vs VRPATIONIBUS, ET usucapionibuS. Vserpatio contraria est usucapioni. Sic usii pata mulier, quae trinoctium di viro abfuisset, id est, impedita ejus usucapio. Gellius III, L. Sic usurpandijuris apud Tacitum, Hist. I v, id est conservandi.

L. Nucapionem.

uesionem recipiunt maxime res corporales IIta quidem ut Iurisconsulti Senecae temporiabus negarent hereditatem usucapi posse, sed ea quae in hereditate sunt. de beneficiis v I, s. de tutela legitima nihil posse usucapi ait Cicero ad Atticum I, s. L. Rerum. . Tria autem genera sunt corporum J Vide quae . dicta , nobis ad librum 11 de jure Belli ac Pacis, ax, 3, & ad Instit. de reri divisione.

L. Quam rem ipsi.

Abolita in enim quorundam veterum senum tia, exi mantium, etiam 'aeri locivefurtum se-ἀJ In hac fuit Sabinus,libro,cui titulus,de iuristis. Gellius xi, I 8. Vide & Plinium historiae

naturalis III, 68.

L. Pro soluto.

Ponendus hie novus titulus: rio So L v x o PRO EM TORE. L. Pro emtore.

Vt his sui sit in re, eum in existimationeJ L

213쪽

Σεη HVG. GROTII FLOR. SP. gendum, Vt hic plus quam in re, sit in existim tione. Nimirum bona fides , tantundem possidenti praestat, quantum veritas. L. bona fides. D. de R. I. Sunt quidem in jure quaedam distorte, aut καF υπαλλαγα di sta, sed recepta hic lectio, plane eontrarium proposito diceret. DE RE IUDICATA, ET DE EDfectu sententiarum, &de interlo- ' Curionibus.

tranquam judices, homines cum sint ,&affectibus in transversum agi, & per ignorantiam falli possunt, ut ii qui Socratem damnarunt, & qui Rutilium, quorum hos causam dictur's omnibus saeculis, dicit Seneca de proηvi docilia III. &in damnatione ejus majorem fuisse poenam reipublicae, quam Rutilii, Cicero ad Pisonem: Tamen ut finis sit litium, res judicata, modo legum solennia observata sint, vim veri habere debet. Valet enim, ut Aristo- . teles ait, Σπλι κως --τMawM-ν: civiliter& ad publicam utilitatem: ac 1aepe locum hic

habet illud Sophoclis:

lod Plato sic extulit: τι δεκειν-τα αλ 19M--Videri aliquid, verum vincit. Antipho: φονες δκη μη ος-κ Fαληθῶς sci. De caede jussicium, re-jam non recte peractam, plus vaeet Iusto ac vero. Status enim reipublicae maxime rebus judicatis continetur, ut ait Cicero pro Ρ. Sulla. Lex

dem nequθJuaesumsit, neque sim verso,. Bactio.

214쪽

AD Ius IVSTINIAN EVM. et opactio, que aliud quicquam tale.Ex qua teste sunt illa in Phormione, qui Graece

Mihi non videtur, quod sit factum legibus, Rescini posse ,'turpe inceptum Hy.

Item: '

At tu, qui si iens es magistratus, adi, Iudicium de eadem re iterum ut reddant tibi,

Duandoquidem sotri regnas, o soli licet

His de eadem causa bis Iudicium adipiscier. Agit de hac re Andocides contra Alcibiadem. Hermogenes titulo MN Symma chus x, s I: In negotiis tempore as judicationem nitis, cessare quum est Ionga orationis excursum. Philippus Macedo cum male judicasset, judicium non rescidit, sed aestimationem persolvit; quod & a Tiberio factum aliquando legimus. Habet tamen haec regula suas ex populortim legibus exceptiones. Nam Syartae reus, quam vis absolutus, manebat , id est, in j dicium repeti poterat e apud Hebraeos vero, etiam post sententiam pronuntiatam, licebancuivis adserre pro reo, quae ad absolvendum

eum, aut poen4m minuendam valere poterant,

di judices corrigere tale judicatum poterant. Quod Quintilianus proponit v II, 7: Solet itilud quari quo referatuae quod scriptum ea, bis de eadem re nost actio, id eis, hoc, bis ad actorem,

an ad actionem. parata responsio est ad utrumque referendum, ut idem sit actor eademque causa. L. si quis, D. de excepi. rei judicatae. L. cum quaeritur, cum Iegibus sequentibus, D. ibidem.

L. Iudex. Et hos jure ruimur, ut Iudex qui semel, va. pluris

215쪽

aro HUG. GROTII FLOR. SP. pluris, vel minoris condemnavit, amplius co rigeresententiam suam non possitJ Chrylostomus de

blica pronuntiatio essest, ut ea plenam vim habeata

L. Saepe constitutum en . Items ex duobuι petitoribusJ vox petitoris hic

λωαμιν, non mi με μαν, intelligenda, ut signifieet eos quibus petendi jus erat. DE CONFESs I S. Qui confessum defendit, non absolutionem sceleris petit, sed licentiam , est Quintilianus Declamatione x I II earum quae institutionibus subjunguntur. Ovidius de Ponto II, 2: Non est confus causia tuenda rei.

λοπν, μηδί' θλη--ς ακῶσα καώψηφίθ. . Sicut ergo facinorum aliorum confessos sine Iudicio puniri leges volunt, ita justum est, ct hunc qui manifestuου est leges violase, damnari, ratione re dita. nec audita. Et haec quidem ad consessi nes sponte factas pertinent. Nam illis quae . per tormenta, quam periculosum sit indiscrete credere, ostendit insignis' historia apud Philostratum, in vita Apollonii v, 8. & alia apud Ammianum libro xlv, & xv. Notum iu Iud Mimi: Sape innocentem cogit mentiri dolori inintilianus v, 3: Abispatiemis faciis meia pium

216쪽

AD IVs Ivs TINIANEVΜ. 2II sium fuit, aliis insermitas necessarium. Itaque Vlpianus , l. I de quaestionibus , ait esse rem fragilem ac periculosam, Ac quae veritatem fati Iat. nam plerosque patientia sive duritia to

mentorum, ita tormenta contemnere , ut e

primi eis veritas nullo modo possit: alios tanta esse impatientia, ut quaevis mentiri, quam pati tormenta malint. Vtrumque verum esse agnoscit Imperator Fredericus libro I Constit. Neapol. tit. xxv II. Curtius de Philota: Verane, an mendacio liberare se a reuelatu voluerit, anceps conjectura est et auoniam ct vera com

sessis, s false dicentUm uem doloris fias sem

DE CEssIONE BONORVM. Locutio est Graeca, uis η των οWη- , qua utitur Demosthenes adversus Pantaenetum , M. pro Phormione. Eadem locutio in Graeco. Novella I . DE RE Bus AUCTORITATE IVDI-cis possidendis, seu vendendis. Si serum sub conditisne heresinstitutus stJ Be ne proposuit hanc quaestionem : quia si nihil aliud obstaret, in sectione erant de fervi, ut ait ad Iuvenalem Scholiastes. L. Cum bona.

Hie ponendus novus titulus: de ΡRr v rLEa GIO CREDITOR v Μ. id α ἀπωξώω, vocat Plinius x, epist. Iog. Trajanus Interpretatur privilegium, quo caeteris creditoribus antestis Tantur. bene et nam Graecis inter alia est exigere. L. An

217쪽

zra HVG. GROTII FLOR. SP. L. Antiochensium. .

Quod lege sua privilegium in bonis defuncta a essit4 Idem Ius habebant Bithyniae & Ponticae

civitates , ut ex dictis epistolis animadvertimus : nempe ex lege gentis suae, quam Romani, cum eas gentes in fidem suam recepere, integras reliquerunt. Vide quae diximus libro iii de jure Belli,xv, 9, & Io. Leges Romanas non recepere gentes ista, nisi eost ea tempora , cte magno pretio concessae civitatis, & ne tunc quidem sine quibusdam exceptionibus. DE SEPARATIO NI B VS.

L. Si creditores.' Quidam putam J Papinianus, supra, L. debitor, in fine. NE DID IN LOCO PVBLICO, 'vel itinere fiat. Interdictnm hoc Romae neglectum diu , re stituit Domitianus, unde Martialis materiam captavit ejus laudandi: Abstulerat totam temerarius institor urbem, Inque sup nullum limine limen erat. Iussisti tenues, Germanice, ereficere vicos,' Et modo qua fuerat, semita, facta via HL L. Praetor ait. i- Ηas quoque publicm esse quidam dicuntJ Et

ipse dixit Vlpianus alio libro, ut videre est suis pra,L. ultima, D. de locis & itineribus. De viis Husinodi loquitur lex Ba ararica IX, I A. Cain Pitulare v, 2o2. lex Burgundica XXVII, 3.

218쪽

DE VIA PVBLICA L Τ ITINERE publico reficiendo. Ad vias rusticas hoc interdictum pertinet. DE FLVΜINE PUBLICO, NE QVI D

in flumine publico, ripave eius fiat quo

pejus navigetur. Vtilissimnm interdictum , cuius sensum habes apud Cassiodorum v, I : Illud etiam magnopere credidimud amputandum, quod vestra*ri suggestione comperimm , ne quis in fluminibus navigans, diverses territoriis meantibus, id est, in Mincio, Oluo, Auxero mo, Tiberi, audeat fu- .minum alveos piscandi studio turpissimo sepe concludere : θ qiω sunt praseu ta , protinuH aufera tur. Pateat amnis in navium cursim : sussciat humano desederio conssetis artibu3 delicias qua-rere, non artistrio rustico libertatem fluminis impedire et ne, quod dici nefas est, utilitati publica volvim privata obstitisse videatur. Adde quae infra, titulo: et in 'umine publico navigare liceat. Huc etiam illud pertinet edictum antiquum,quod servavit nobis Gellius xi ,r7 : flumina retanda publice redemta habent, si quis eorum ad me ad Elud fuerit, qui dicatur quod eum ea lege locationis facere oportuerit, non fecisse. Vbi ex Gavio dicit retas esse arbores, quae aut ex ripis fluminum eminerent, aut in alveis eo rum exstarent, appellatasque retibus, quod Praetereuntes naves impedirent, dc quasi irretirent : ideoque retanda flumina locari solita esse. id est, purganda, ne quid aut inorae, aut periculi navibus, in ea virgulta incidentibus,

fieret. Locare opus frequens, sed impropria

219쪽

ar HVG. GROTII FLOR. SPilocutio est. Proprie enim opera ad opus s ciendum conducitur: idque dicitur opus loc re faciendum.

DE VI ET DE VI ARMATA. Multa de hoc edicto habes in oratione Ciaeeronis pro A. Caecina. Alludit huc idem CLeero ad Cassium scribens xv, I 6: Si enim sti- machabere is modestiferes, plura dicemus,stostula- bim que, ex qua hares vi hominibus armatis δε-jectussis, in eam restituare. In hoc interdicto non solet addi, in hos anno. quare si Iam biennium,aut

trimmium est, quod virtuti nuntium remisisti, δε- ' linitus illecebris voluptatis,in intem nes nobis erit. Cassius fuerat Platonicus. factus erat Epic

reus. Cicero; qui cum Epicureis iocari amat, ait, eum restitui Posse: quia in re sectarum illa

adjectio, quae est in hoc interdicto, tantummodo intra annum, locum non habet. Semper enim a voluptate c quam Epicurei comme dant) deceptis patere reditum ad virtutem. Eindictum Theodorici 76 : Illi res oecupataper visis lentiam inetra annum momenti jure salva proprietatis causea redduntur qui e Mem rem,quam ait

rius Uumtione perdidis, nec violenter, me absecondite, nec precario possidet. Quaestio ex hoe interdicto dicitur momenti consideratio, ut apud Cassiodorum IV, 4 : & libro Vor, 28 e Momentume,si competit, primitu reddantur in- . iv a. Isidorus v, 2s : Momentum dictum a temporis brevitate,ut tam cito, quamstae , si vo n lotio reformetur, nec in ullam mmmm reduci d eat, quod repetitur : sicut me ultam statium asymomenti, e m tam brevis ea temporis punctum, ut in aliquam moram nulti modo producaturi

220쪽

AD Ius IVSTINIANEVΜ. a IsMomenti reformatio est apud Symmachum x, AI. Causam momenti dixit Magnus Gregorius libro I, epist. Ioo. Momentum pari sensu habemus L. cum in praeterito, Cod. The .ad L. Corneliam de fallo. Resormationis vocem in hoc causarum genere usurpat Symmachus I, 68. ID, 3. VI, II. X, 66. Eadem celeris reis formatio. L. si coloni. C. de agricolis de cenis sitis libro Ii. Donatus ad Eunuchum I v, 6r Violento civilitem revisolet. Reformata posses.so Edicto Theodorici T.

L. Ta

tius Caecinae, ne in fundum quem possidebat accederet, obstitit. defendit Cicero huic interdicto locum esse, quia vis sit,quae periculo, aut decedere nos alicunde cogit, aut prohibet a cedere. Vide orationem Ipsam.

mi vi dejectus est, quicquid damni senseriti

Convenit cum Hebraeorum dictis: Baba Kamma X, s. Id tamen nolunt reserri ad damna caeteroquin eVentura.

Non alii autem quam ei qui possidet, inter Etam unde vi competeret Legendum possedit, a que id olim annotavi luggerente Bavaio. v T I POSSIDETIS

L. T. .

Nec vi nec dam, eprecarioJ Donatus ad Eunuchum II, 3: Secunaum jus locutus es nam histribuo m Me aliqui ossidetur,uodam Fecario.