In funere cardinalis amplissimi Thomae Rufi sacri collegii decani, Romanaeque Ecclesiae vicecancellarii oratio

2쪽

ARCHIEPISCOPO CAPUANO.

S. M. D. M. S. D.

ΤSI dolore tui tuque agitata.

nec omnin5 silere , nec elo qui honestὸ valemus ; ea ta men est, praestantissime PRAE-εUL,Patrui Tui ΤROMAE RUFimagnitudo meritorum , ut quidvis potius a nobis committendum sit , quam tanti Viri laudes , celeberrimas illas quidem, at nec omnes , nec Omnibus omnium Saeculorum perspectaι praeterire . Namque acerbissimo

A a casu

3쪽

casu debilitatae fractaeque mentes nostrae , quum se in se ad aequiorem habitum componere niterentur, famaque hic increbresceret ANTONiUM RUFUM Cardinain lem Fratrem Tuum,cujus adventu Patrui desiderium obliterari, vel minui saltem posset, propediem e vestra Balneariae Ditione,quo valetudinis causa concesserat, affuturum; incredibilis pland ac miseranda calamitas inflictum vulnus crudelissime renovavit, auxitque vehementer.Vix enim sex 1eptemve dierum interposita mora, ex quo Patrui Funere tenebamur; ac si non nimis magna suppeteret nobis parumque recens

causa doloris; ipse etiam Nepos qui ob insignem quamdam innocentiam , comitatem , probitatemque naturae mirifice ab omnibus diligebatur , Importuno fato sublatus est. Ita quae pro ipsius adventu vota conceperamus,in moerorem omnisque alacritatis desperationem conversa, inusitatum, vixque ferendum luctum nobis attulerunt . Sed quoniam uterque pulcherrimo

quodam usus instituto ita vixit,ut in amplissimo dignitatis gradu quibuscumque rebus posset bene omnibus

fecerit, ac benigne , quaeque non exigua laus est laeserit praeterea neminem , atque ita excesi1t e vita ut

Patriae , Propinquis , Amicis, Familiaribus , Ambitioni , Gloriae , Sibi demum ipsi abunde satisfecerit;

ac primus quidem aliqua veluti correptus vivendi satietate , alter vero tamdiu vixit quamdiu se cum Patruo vivere putavit,ut autem de illius morte nuncium adventare nescio qua felicitate suspicatus est , eripuit sese,nunciumque fefellit ac molestiam,quae ipsum ingens morabatur si vel temporis punctum nostet se Pa

4쪽

truo superfuisse: nos aliquando a dolore, ac Iu stu recre ati,quae nostri ossicii sunt prosequamur. Utinam vero ad celebrandasΤΗOMAE RUFI divinas virtutes laudator alter accessisset; neminem prosedio ex omni antiquitate,omnique praedicatione tantopere suspiceremus, quo non praestantior,vel inferior quidem nihilo is habendus esse videretur . Nunc autem quam de ipsius laudibus Orationem concinnavi priusquam Nepotis obitus renunciaretur,quando aliquibus non indigna prorsus visa est , quae in hac literarum luce prodiret, nemini pOtius erat quam Τibi, PRAEsUL AMPLIssIME, nuncupanda . Qui quum singulas Patrui Τui virtutes, insignea

illas praecipuὰ atque excellentiores Τibi imitandas proposuisses; invitus nonnisi ac pene objurgatus ut Aletinam Ecclesiam reciperes gubernandam , a Pontifice Maximo Clemente XII. adduci potuisti . Nempὸ is de singulari tua pietate , doctrina , modestia Certior faetus , nihil sibi velut in altissima Orbis Τerrae specula constituto adeo convenire arbitratus est , quam si Τe a tranquillioris vitae ratione ad Reipublicae usum transtulisset, itaque ad ampliora suscipienda munera paulatim excitaret. Quod plane beneficentissimi Pontificis de Τua virtute judicium,BENEDICTUS XIV. excelsi animi, ac majestatis haeres comprobavit. C puani siquidem Archiepiscopatus gubernacula, quae Urbis istius, & Ecclesiae ratione plena sunt honoris , plena dignitatis,nulli maluit quam Tibi commendare; ut quoniam Aletinae Ecclesiae satis profuisses , celebriori in loco magis, magisque tuae laudes eniterent. Quas inter illa mihi caeteris anteire, vel omnes certa A 3 aequa

5쪽

aequare videtur, quam a literarum cultu ac Patroci.

nio Τ ibi maximam comparasti . Neque vero si aliquo locorum intervallo, diversisque Imperiis distinemur, ideo minus tua nobis explorata humanitas est , qua Aletii , qua Capuae , qua Neapoli praesertim florentissimas hominum eruditorum Academias in tuis Aedibus instituisti; ne quod otii Τibi a gravioribus esset

negotiis, in remissione potius animi, quam quibus ab ineunte aetate sedulo incubuisti literarum studiis impenclei e tur . Haec enim sunt illa stadia, quae Adotiscentiam alunt, Senectutem obfectant, secundas res ornant,

ad versis perfugium ae solatium praesent , nomenque nostrum , quod vix homini sperare fas est, immortali tradunt memoriae Posteritatis ; ut jure quidem duo Te Pontificum Romanorum,alter amantissimus litera rum, alter et ipse Literatissimus ad summos Ecclesiae Μagistratus evexerint, quum tuos gradus illis j sdem insistere vestigiis intuerentur , quae ipsi multa luce , conspicua in Gloriae, Virtutisque semita reliquerunt. Quod si etiam illud inspiciamus quanti Patruus Τuus, Uir omnium qui sunt qui erunt opinione probatissimus, Te fecerit, quantaque sit benevolentia prosequutus; id quod illius Viri judicium ut assequamur, magis virtuti quam pietati & observantiae in illum tuae tribuendum est : vere mihi videor dicturus, nullum Tibi deesse ornamenti genus, quod magnopera sit expetendum . Quare age,ANTI εTEs humanissime , tuam istam animi altitudinem & firmitatem , qua, a

Ietudinis adversae incommoda, non modo ut sapientem Virum non gravate, verum etiam alacriter ut

6쪽

Religionis nostrae Uirum Principem decet adhuc perintulisti, ad ma)us confer, si fieri potest , virtutis incrementum ; ut commemoratis aliquando Μajorum Τuorum, qui nullo non laudis genere floruerunt,rebus gestis, tuam Posteri , tuam inquam digito gaudeant imaginem ostentare , in Τeque potissimum conquiescant. Romae v. Kal. April. CIO. IO. CCLIII.

7쪽

IMPRIMA TUR,

Si videbitur Rmo Patri Sacri Palatii Apostolici Magistro . F. M. de Rubeis Patriar. Constantis. Meest. I MPRIMA TUR,Fr. Vincentius Elena Magister Socius Rmi Patris Sacri Palatii Apostolici Magistri ordinis Praedicatorum . ORAE

8쪽

bus , Neapolitanae Urbi, PopuIoque Romano , Italiae cunctae, uniis versae demum Christianae Reipu- .hlicae, Sacroque praesertim EE.PP. Collegio impensὰ dolendum .est , quod Principem amplissimus ordo longe clarissimum , Romanae Ecclesia Cardinalem Vicecancellariam summis quibusque praedi um,

ac stinctiim ossiciis, Urbs haec aspectum Viri quo fruebatur magnificentissimi, decus quoddam insigne Civitas Neapolitana , Italia etiam , Resque publica Christianorum, Boni omnes

denique virtutum laudimque pulcherrimarum exemplarTHOMARuso Cardinali deiuncto amiserunt. Ergb emensis inoffens1 propemodum valetuatne diuturnae ut nunc est vitae spatiis , nisi quod biennio a ate, praeludium Veluti hujusce calamitatis , levis quaedam aegrotatio haud ante attigit bearisiiuum S nem , quam vocis omnium , clamoribusque depulsa est 3 quum is ob singularem quamdam excellentiam commune fatum evasisse, jamque renovatis viribus alterius aevi curriculum eme-

9쪽

tiri videretur, tanta vi deficientis naturae prOXimo anno exeunte correptus est,. ut sexto ,. & quinquagesimo tandem ex quo decubuerat die , posteaquam acerbissimos cruciatus incredibili animi constantia tolerasset , illa virtus , illa species , illa

inquam praestantissima virtus, atque immortalitate specie τdigna extincta est. O infirma humanarum rerum sundamenta, vereque hominibus Mortalium nomen prae caeteris animantibus attributum l Ac mihi quidem ad praecIarissimi Cardinalis nomen Exteris , Posterisque commendandum ν quum egregia multa , & eximia quae in ipsum a Patria , Parentibus fortuna , aetate , Virtute prosecta sunt ornamenta undique videntur confluxisse , tum vero illud ab omni gratia, errore sto atque sulpicione alienum accessisse Ionge pulcherrimum , quod haec Urbs Urbium Regina , cujus gravissimum , veris-smumque judicium adeo verentar omnes , ac reformidant, quum aliquo nonnisi majore vel commodo ad laetitiam , vel ad luctum incommodo soleat commoveri , ea doloris indicia tertium jam diem ubique demonstret, ut maxima veluti accept 1 clade , nusquam antehac tam serio doluisse videatur . Testis ille dum funebris pompa longo ordine, regioque apparatu per sora,per vias hesterno die duceretur PopuliRomani lamentabitis complaratus, praecibusque sintuitus interrupti,lacrimae iliae , tumentesque ac dejecti oculi, tum vero omnis aetatis omnisque ordinis circumfusa moerexs multitudo in unius exin sanguis corporis obtutu defixa. Testis etiam universorum dum Senex optimus laboraret sollicitudo, χc tot in ipsius vitae discrimine spe ac metu agitati sermones , ipsique in primis BE-NEDICTI Pontificis Maximi ad Aedes huc Templo sinitimas,

qui adeo jacentem Senem recrearunt accessus,crebraqtie de sa-Lite ipsius plena pietatis percontatio . Testes serventissimae ad Superos effusae preces,Numenque E Vcharisticum dum albo amictum velo proximo in Sacello coleretur , suspiriis, votis ,

gemitibusque imploratum.Quid)ipsi nonne pariettes,ipsae hujus

10쪽

Templi vividae picturae , ne pientissimi Principis quem in extrema etiam aetate religionis officiis intra haec moenia strem De Vacantem conspexerunt, exuvias modo lugubres intueantur , sub hac funebri pendentium vittarum varietate , sub hoc luctiiosissimo vostium demissarum atrore, Solis lucem nostros. que oculos refugiunt, atque ita forsan utor uin funalium exemplo tacite plorant ac lacrymantur Θ Adeo nihil in Terris tam iucundum est, nihil tam augustum , quod effugere mortis casum , supraque vulgarem se ferre conditionem possit. Verumtamen si hominum aetas aliorum interitu juvaretur , illaque

Poetarum fabulis celebrataFratrum pietas non tam esset conficia, ut admitteretur aliquando, nec a praesentium rerum natura penitus abhorreret, quoniam praestantissimi Cardinalis incolumitas haud aliter attentari potuit , quam per latera multorum ipsi objecta , & pene adhaerentia ; neminem arbitror

dubitaturum , quin tantae amore Virtutis , multo etiam plu- es redemptores ad unius Viri vitam vindicandam propria salii te.neglecta certatim accurrissent. Ncque enim si oculis cerni pulchritudo animi ut corporis forma non potest, idcirco minus mirabiles excitat amores admirationesque Virtutis.

Quoniam vero haec Urbs,esarissimorum hominum, insigniumque Procerum funeribus assueta,unius Viri mortem tanto desiderio prosequitur , squallore , luctuque, jam quanti ea virtus fieri debet, cujus tantopere jactitra aestimatur ξ Nam generis nobilitatem, speciem , amplitudinem , ingenium quoque , humanitatem , constantiam , religionem , robur animi & magnitudinem , ac de omnibus benemerendi studium singulare , decora tandem universa quae singula in Principibus Viris , taneaque cum voluptate coatemplamur , si una vice, unoque sobtutu delibare velimus , non inanem quamdam vel in mentibus nostris depictam imaginem intueri nobis necesse est, quuq prae oculis, heu illos quidem nimium immutatost at majestartem adhuc spirantes amplissimi Cardinalis vultus habeamus . . A 5 Ea