장음표시 사용
12쪽
DE BELLIS CIVILI, ALEXANDRINO, AFRICANO, HISPANIENSI, ET USQUE AD CAII IULII CAESARIS NECEM,
Urbis condirae o5. - Ante Christum natum 49. C. Claudius Marcessu L. Cornelius Lentulus, Coss. S. C. adversus Caesarem' etc.;Kal. Ian. ex Fastis Romanis secundum Iulianam emendationem, a NOV. an. 48, ante Christum . Caesar B. C. lib. I, cap. 3. Dio Cassius XLI, 2. S. C. Videant eos s. etc. VIII; Id. Ian. x Nov. . Ibid. lib. I, 5 Cic. p. ad Famil. lib. XVI, II. Caesar Rubiconem transit; Id. Ian. 24 NOV.). Ibid. I, II. Cic. ad Att. VII, 2.
Pompeius Roma fugit XV Kal. Febr. 27 Nov. . Ibid. I,
14 Cic. p. VI, a ad Att. VII, O seq.
Labienus ad Pompeium transit; IX Kal. Febr. 4 Dec.).
Cic. l. c. ad Att. VII, 2, 13. Hi sequuntur Fastos Belli Gallici, quos retulimus in praelatione vesuminis primi, pag. xxvri. V. S. P.
13쪽
U. C. O . - A C. 47. C. Iulius Caesar, Dictator II; M. Antonius, Magister equitum. CAESAR POTITUR ALE NDRI, VI in April. Febr.'. B. M., c. 32. - Fragm. Fastorum apud Grut. p. 33, et Cleopatrae amore captus tres menses in E Pto moratur. Cicero Caesaris gratiam aucupatur mense Aprili, mio et Iun. m. Aprili, tam xxv ep. I; et ad Att. I, 2..
Caesar in Syriam abit III Non. innet. x6 Maii'. Cic.
Pharnacem superat ad Zelam XI Kal. Sept. dimit). B. m. c. a. - Fragm. Fust uni est. Cisero a Caesare literas accipit ex AEgypto, prid. Id. Sept. 4 Junii'. Cio ad Att. XIV, p. 23. Caesar Athenas adproperat; at Sept. Cro Iulii. . M.
Romam redit medio Octobris mensis B. m. o. 8. Lilybaeum snit; XIV Kal. Ian. 23 Oct.). B. Ais. c. I. In Africam transit VI Kal. Ian. Iriet.). B. - , e. a. Cic. de Divin. II, 4.min. Fel. C. 6. Adrumetum venit prid. Kal. Ian. Nov.). U. C. O8. - A C. 46. C. Iulius Caesar, Dictator III; . Emilius Lepidus, Μagister equitum. Caesar castra ad Ruspinam locat; Kal. Ian. 5 Nov. sec. Usser. 3 Oct.). B. AD. c. 6. Cum Labieni eopiis confligit parum feliciter; IV Non. Ian. 8 Nov.). Ibid. 9. Iterum pugnat apud altam VI Kal. Febr. m. a Nov. see. Usser. 6 Nov.). Ibid. 37 seq. Aciem instruit contra Scipioneina XII ia Febr. see. Uss a Ian.). Ibid. 73.
14쪽
Adversus Sarsuram tendit; at April. a Febr.). uiae. e. 6. Thapsum oppugnare parat VII Id. Apr. amari. .
Ibid. 79. - --- mi Lanae, in fine Apr. Diu 8 et seq. Caesar potitur Usceta Thapso Adrumeto, Utica, etc.,
et Iubam pellit uiae. 89 seq. Ahica pacata navam eonscendit Uticae Id. Iun. χMaiici sec. Usser. 4 Apr.), Ibid. 8. Carali transit; XIV Kal. Quinct. xo ali). - Romam abit III Kal. Quinct. a viii sec. Uss. 9 April.). Bluo aduenit VI Kal. Saxtiles 18 Iunii).
Caesari advenienti senatus decernit upplicationem odiorum, triumphum minisissimum, dictaturam in Mennium et censuram in triennium S. ) Kal. Sept. a Iulii). Dio Cass. LIII, 4. Caesar quatuor triumphos agit mense Octobri mense Augusto'. in Cass. XLIII, 9. Hoc tempore, C. Iulius Caesar, Sosi gene aliisque mathematicis usus, annum adcursum solis reformat, additis duobus mensibus intercalaribus Dio Cass. LIII, 6.
Cicero defendit Ligarium pridie prioris mensis intercalaris Io Nov.). Cic. P. VI, 4. l. intercalares priores dierum 23 I Oct. secundum Uss. 25 sept.). - Κώ. intercalares posteriores dierum aci x Nov.). - Kal. Decembris a Dec.). Circa finem anni in Hispaniam transire parat adversus Pompeii liberos. Cn. Pompeius iunior ulteriore Hispania potitus. U. C. O9. - A C. 45. C. Iulius Caesar, Diotator FV, Cos III sotiis.
BELLO HIsPANICUM. - Sexto Pompeio Cordubam tenente, Caesar Ategua potitur XI Kal. Martias. B. Hisp. c. I9. Imperator appellatur. Ibi .
15쪽
Laesar inmundam. Ibid. 7 eq. PRELIUM UNDENfE, in quo pereunt Labienus, et Attius
Varus XVI Kal. Apr. Liberalibus uiae. 32. H. Vetus. Cn. Pompeii filii caput adlatum Caesar Hispalim prid. Idus Apriles vita. 38.
Nuncius de victoria Mundens Romam Moenit, prid. Palilium XII Kal. Maias. Dio LIII, 2. Caesar Hispali ad Ciceronem literas dat consolatorias, prid. M. Maias. Cic. ad Att. Π, Ο.Μunda capta. B. iv. C. 4 I. Caesar Romam Victor ingreditur, ignoscit adversariis, mense octobri. Veli. I, 56. Fit dictator perpetuus, aliosque honores recipit. DioxLIV, 8. . UV epitome II 6. U. C. Io. - A C. 44. C. Iulius Caesar, Dici Perp., Cos. IV:Kal. Ian. Caesar Hyrcano et Iudaeis favet Ios Ant. IV, 14 et 17 Haverc. 8 et Io). In ejus honorem Iulius mensis appellatur Dio x v, 5.
Caesar Corinthum et Carthaginem instaurat Strabo lib. VIII , p. 381 et VII, p. 833. Dio LIII, 5o. Bellum parat in Getas, sc Dacos, Parthos, Syriam; Dio LIII, 51. ovans ex monte Albano urbem ingreditur, VI Kal. Febr. Dio LIV, 4. Grut P. 297. Rex salutatur specie invitus Suet. 79. Livius epitome
Ei M. Antonius. g. . Lupercalibus, diadema offert;
ll. II, 56. Urbe exire parat: - Ιn Senatu confossus Perit Idibus artiis. Dio XLIV, 9.
16쪽
s. I; Causa et origo Belli Civilis. De litteris Caesaris ad senatum non resertur, obstantibus Lentulo os et Scipione. II; Caesar exercitum jubetur dimittere. - III Senatus Pompeio aperte favet coactus, refragantibus tribunis plebis. MV; Pompeius se Caesari infensum ostendit. - S. C. Videant Coss. Praetores, Tribuni plebis, ne quid R. P. detriinenti e Piat. - VI Provinciae Pompeianis commissae Tota Italia de I tus habentur. - VII; Caesar, de militum voluntate certus, VIII α; Ariminum tendit: Tribunos plebis convenit: Pacem servare tentat. - XI Iniquis conditionibus Pompeii rejectis, occupat Arretium, Pisaurum, Fanum, Anconam, xΠ Iguvium toto Piceno dilectus habet. - III; Auxia in potitur. - o Roma trepidat Pompeius ex urbe excedit. Lentulus, aperto aerario, fugit gladiatores Caesaris Capuae armat. - XV Caesar Asculum recipit: ex dilectibus Pompeianis suas cohortes auget. - XVI, XVII Corfinii obsisclet Domitium, qui frustra a Pompeio auxilium petit. - XVIII, MX Sulmonenses Caesari portas aperiunt Corunii trepidatur.
xx Domitius fugam moliens impeditur. - XI, XII; De tradendo oppido agitur. - XXIII Eo tradito Pompeii duces Caesar dimittit milites sacramento adigit: in Apuliam transit - XIV Pompeius ipse Brundisium fugit, copias M. I
17쪽
contrahit, servos, pastores armat Pompeianorum cohortes ad Caesarem transeunt, qui rursus de pace cum Pompeio ipso
agere cupit. - XV XXVI Hunc Caesar Brundisii obsidet, colloquium recusantem. - XVIIa Pompeius Dyrrachium transit - XXVIII Brundisini se Caesari reddunt. - xxIX; Hic Hispaniam confirmare statuit. - XXX, XXXI E Sardinia Cottam Valerius , e Sicilia Catonem Curio ejicit Tuberoni in Aisio resistit Varus. - XXII Caesar Romae in Senatu de pace agit legatos ad Pompeium mitti suadet. - XXXIII Legationem nemo suscipit Caesar in Galliam ulteriorem abit. XXXIV XXXV; Domitii suasu, assilia portas Caesari clam dit, qui frustra eam a belΙo dehortatur. - XXXVI Domitius Massiliam pervenit hanc Caesar oppugnare parat. - XXVII; Pyrenaeos saltus occupat. - XXoI Afranius et Petreius, Pompeii Legati, Hispaniam obtinent. - XXXIX XLII Cum iis certatur pluribus praeliis. - XLm- in Potissimum ad Ilerdam henum geritur. - LIII; Res Afranii et Petreii prospere gestae, Romam nuntiatae, Pompeianorum partes firmant.
LIV LV Caesar strenue resistit. - LVI, VII digna ad Massiliam. III; Prospero Bruti praelio, LIX Nuntiato Caesari ad Ilerdam, ortuna mutatur. - Hispania populi, Oscenses, Calagurritani, alii, desciscunt ab A anio. LXI LXIII Caesar, Sicoris parte aversa, Afranium et Petreium terret. - IV LXX Cum his prospere pugnat. LXXI-LXXIII Afranianis parcit, misericordia motufi, sine praeIio iis se potiturum sperans. - LXXIV Agitur cum Caesare de Ahanii et Petreii vita pax videtur coitura. - LXXV, LXXVI; Petreius Caesarianos per inducia receptos perfide re eidari iubet. - LXXVII Caesar contra Pompeianos satio diamittit. . LXx III; Ahaniani, omnis generis inopia pressi, castra re quunt.- XIX LXXXIII; In itinere impediuntura Caesare. - XXIV; Omnibus rebus obsessi, colloquium p tunt. - LXXXV Afranium reprehendit Caesar. - XXVI, XXVII; Dimittitur exercitus Duces libere ineunt.
18쪽
DIONYSII OSSI SUPPLEMENTUM. DBAeT omni Gallia', multis de causis Caesar quum in Cisalpinam provinciam contendisset, legatos Romam mittit, qui consulatum illi, et pro incias prorogari peterent. Ea in petitione'ompeius, qui alieno in Caesarem animo, nondum tamen inimicitias palam gerebat, neque commendatione sua juvandum eum, neque contra dicendum existimavit. Sed Lentulus et arcellus Consules, qui jam ante inimico in Caesarem fuerant animo, id prohibendum sibi omnibus modis putavere marcellus vero non dubitavit aliis quoque injuriis Caesarem assicere. Nam nuper eoloniam Novumcomum Caesar in Galliam deduxerat; cui arcellus jus civitatis ademisse non contentus, decu-
SMaea omni Gaaza lihil ἄλους hos esse Commentarios artibn- disam . hiulvit ossius, ita trantur. Reipsa innas critiri, tuin suis ad Caesarem notis,o de absur Veteres, tum recentiores, istud Pus da illorum opinione , qui hos de de Bello Civili Caesari addicunt; sed B e vili Co-entario Caesaris non innuorim aliquid fortasso hoeipata eas negant. Quo stat ne octo deesse, ad conneetendos utro Suetonius quidem affirmet, tamen que commentarios scilicet de Bella satis ipsa dictio Caesarem, nec quem Gallico et de Bello Civili quaprop- quam alium asse auctorem Prodit ter illud ossit supplementum huic illorum accedo sententiae, qui vice libro praefiximus. Djψjtjgsui QOO J Ie
19쪽
rionem ejus coloniae Romae deprehensum, Virgis caedi jusserat, et querelas suas Caesari ut exponeret, dimiserat: qua ignominia nullus adhuc civis romanus fuerat affectus. Quae dum ita fiunt, venit ad Caesarem in provinciam C. Curio tribunus plebis, qui multum pro republica et causa Caesaris enixus, tandem ubi frustra omnia tentari intellexit, metu adversariorum profugiens, de omnibus, quae acta essent, et quomodo opprimere eum inimici agitarent, edocuit Caesar Virum amplissimum, optimeque de se ac de republica meritum comiter excepit et gratias pro
summis ejus in se beneficiis egit. At Curio, quia jam
non obscure vis in Caesarem pararetur, suasit ei, ut omnem exercitum quam maturrime contraheret, et oppressam paucorum audacia rempublicam Vindicaret Caesar, quamvis ea omnia ita esse haud ignorabat, censuit tamen Reipublicae inprimis habendam esse rationem; ne quis armorum causam eum esse judicaret. Itaque per amicos
id solum contendit, ut duae sibi legiones, et provincia Gallia Cisalpina , atque Illyricum relinqueretur. Quae omnia ab illo acta, ut si sorte conditionum aequitate adduci possent adversarii, in otio respublica seret. His postulatis, ne ipse quidemiompeius refragari ausus est. Sed quum nihil a consulibus impetraret Caesar litteras ad senatum perscribit, quibus, breviter gestis suis et meritis in rempublicam percursis, orabat, ne populi sibi beneficium eripiatur, qui absentis rationem haberi proximis comitiis
jussisset: non recusare se, Si ita senatui populoque romano Videatur, exercitum dimittere, modo idem a Pompeio fiat. Illo imperium et exercitus retinente, nullam Causam esse, cur inimicorum se injuriis ipse exponeret,
et militem dimitteret. Has litteras Curioni perserendas tradit qui incredibili celeritate millia passuum CLX emensus, tridui spatio ad urbem Venit, antequam kalendas Ianuarias advenissent, aut Consules de Caesaris imperio
20쪽
vaidquam statuere potuissent. Consecto itinere, Curio litteras retinet, nec nisi insequente senatu, et praesentibus Tribunis plebis tradit metuebat enim, id prius si secisset, ne ab iis supprimerentur. Hactemus Graius. I. Litteris a Fabio C. Caesaris Consulibus redditis', aegre
ab iis impetratum est, summa tribunorum plebis contentione , ut in senatu recitarentur ut vero ex litteris ad senatum reserretur, impetrari non potuit Reserunt Consules de republica i in civitate J. L. Lentulus Consul se-
CAP. I. I. Litteris a Falis C. Coes ris radiutis. Μagna hoc loco inter Metos de ea lectione dissicultas inest. Ex Dione Cassio l. XLI P. 98, M. Steph. De Appiano, CiV. II, p. 73 7, M. Varior. constat has si teras non fuisse a Fabio, sed a C rione redditas Curionem enim Medirimum defensorem sibi paraverat Caesar; vid. sv de Besso gall. VIII, sa; et Suet. Iul. Caes. 29. Ergo, inquit oras, aut a Curione legendum; aut, ut mihi videtur, verba a Falio sunt plane tollenda oudem domi Quit luteris a C. Caesare. . .eodd. Vero nostri fere omnes habent, litteris a Fabio C. Caesaris consulibus redditis; quapropter nihil mutandum existimo. Summam Ver epistolarum nobis dederunt Dio, l. LI, P. 98, his verbis : ε δὲ τα
cassii et Antonii, id inf. c. 2 et Appiau. Cis. I. I, p. 738; Dion.
Casa. l. eit male Rellicanus interpretatur Curionis et Antonii Loeus ex Plutarcho allatus ab eo, nihil facit ad rem. 3. Referunt Constitis da re istiea. Referebat onsul, qui priore loco ereatus erat Vid. Paul. Μ-ut dosen Rom. c. VII; Cic. Catil. I, 8. Refer ad Senatum . . . non referam id avio abhorret a ris moraua. Poterant et ad senatum referre, si quisu senatum e gere licebat
19.), consules id senatum relaturos Daui si dubitabunt, aut ς --buntur, vo me mineo relaturum.
Et ipse tunc praetor erat. Sed senatores quoque jus habebant non solum sententiam dicendi de eo, de quo interrogati essent, sed etiam de alia re, de qua relatum a Coss. non esset ut vidit Grapvius ad h. l. 4. In eivitiae. Vox in cinitate su pecta doctis videtur quam ideo unciuis includendam cura erunt, utpote interpretamentum inter lineas adscriptum, ut ista sessio a natus o oneretur sessioni habitas extra urbem Vide ins eapp. 3, 6. Attamen in nostris codd. Vox GH-tate apparet; hec vox emta Pro di