장음표시 사용
21쪽
natu reique publicae se non defuturum pollicetur, si audacta ac fortiter sententias dicere velint: in Caesarem respiciant, atque ejus gratiam sequatitur, ut superioribus secerint temporibus, se sibi comitium capturum, neque senatus auctoritati obtemperaturum habere se quoque ad Caesaris gratiam atque amicitiam receptum. In eamdem sententiam loquitur Scipio ,Ρompeio esse in aninis, reipublicae non deesse, si senatus sequatur; in cuneis-tur, atque agat lenius', nequidquam ejus auxilitum, ipostea Velit, senatum imploraturum'.
II. Haec Scipionis oratio, quod senatus in urbe habebatur, Pompeiusque aderat , ex ipsius ore Pompeii mitti videbatur. Dixerat aliquis leniorem sententiam, ut primo
be absurda est; α metus a tritate tollatur . Ibid. . . a Ut tribunos plebis ea re e emisate expulsos in suam dignitates restitueret. Ihid. e. sta Ciacconius huic nostrae
lentioni, quae illi displioet, in de- iam proponit oeem indefinire velis nise quod placuit quoque Ηου
man Dr ipsa Coss. anni priseipio solebant referre ad senatum, aut
infinio de re Nica, aut frita de singulis rebus, ut ex A. Gellis xlv,
7 constat Perperam, et auctoritas codd. praestat. Hoc loco observare
Iinet, L. Lentulam et C. arcessum, qui illo anno DCCV, Consules erant, fuisse caesaris inimisissisnos. s. eipio Μ-llus Scipio, Cn. Pompeii socer. 6. Lentus. Ita Liv rre 3 et Mil. Iug. o. Mustra igitur Ciaeeonius
Proponit is ista nam etine rite tin evere, idem sunt. . Senatum impis rurum Maliger, et post um recentiores, mCem senarum eκpunxerunt, quae non inutilis est, quamqne ex eodd. roo
atrocius spiegis mihi videntur mini. tabunda Scipionis vores quae ergo erat romana respublina, quis popuIucilleuato res, olein unius e civi-hns suis auxilium implorantem etne- quicquam lmplorantem videre est lCAP. II. r. mmmmHae ademe: nempe juxta muros urbis, non in senatu. Ita omnes eodd. et quidem meis. At amen docti non nihil diserepantia inesse contendunt in his oenaea in urbe a batur, et Pompeius a ras. Pompeium enim Monsulem, inquiunt, Romst in medi leges et ant, unde innut. in v. I. proponit, rat Perperam: arat, hoe est, -- -m aberat, nimieti sub imis moenibus, ut sententiam mamrihus quasi inspirae viderotur. Non inepte ergo Clamonias et Muretus legunt, M. ae quod interpretantur, acu δεπε erat sed non codd. auctoritate satis nititur haec lectio Pompestiminis orbio eum exereitu esse amrma Dio, lib. Lx l. C.Djψjtjgsui QOO J Ie
22쪽
Μ Μarcellus cingressus in eam orationem, non Ortere ante de ea re ad senatum reserri, quam dilectus tota Italia habiti et exercitus conscripti essent quo praesidio tuto et libere senatus, quae vellet, decernere auderet uim Calidius , qui censebat, ut Pompeius in suas
provineias proficis retur, ne qua esset armorum causa:
timere Caesarem, abreptis ab eo II legionibus, ne ad
ejus periculum reservare et retinere eas ad urbem ompeius videretur uti Rufus , qui sententiam Calidii, paucis sere mutatis robus', sequebatur. Hi omnes, conVi
a M. Mareellus, is est, ut Post Pompeianum bellum Caesar ignovit; quique a P. Μagi Chilone interfectus suis. 3.De ea re. Ita Codd. Oudendo . et novi. R. 6 64 Vulgata habet, de re ullisa. 4. Oaeam duoetus mea mitis bis Prudens sane consilium, quod si senatus Mutua esset, nee Pompeius ad inuin imparatu aecessisset, nee Italiam et uehem Caesari iud sensam tradere eoaetua fuisset. De omni,1 quae tune temporis acta sunt, id plures epistodas ad Atticum l. Vn praestantissimo ore dignas, et ad omnia has penitus introspicienda utilissimas.
5. M. Catidias Caidia gens, quam inter patricias reser Fulvius, ruit arique dubio plebeia : nam Q. Calidius tribunus plebis, an V.C. 6s4 lege sua reditum Q. Me- tollimis diei pro ravit, ut, qui per injuriam civitate pulsus fueret,
revo tua in omnia Mnaset jura reatitueretur Anet etiam Cn. Ca-lissius, Cn. F. tribuntia it - is ... 67 a. Noster vero, Calidius erat filias Quinti istius Calidii, et ipse tribunatum Vehis gessit --dem anno quo Cn. Calidius ido
que plebeius praetor sui an 696. Illi gratias agit Cicero in oratione σα--δores, os reditum p quippe tune ro domo sis nondum oratio, nem scripserat. Demum fuit praetor provinetalis an 697 , et teste inhio, regebat Cisalpinam, quum ad Caeaarem ivit eum Curione et Antonio Laudatur ejus facundia a Quintiliano l. x, c. I, et a Velleio I xx. Habet ires nummum argenteum minant'. I, P. 2os CaPut inae galeatum, pone quod O- . Ex altera parte, . CALID.
Fulvius in erant triumviri monetales. Victoria in Bigis, dextr. flagrum, in equorum habenas. 6. Abreptis Gilan his ling. lat. 53o, emendat eorreptis. De his dua- 1eoomibus, id heli gall. in s 4. 7. M. RUM M. Coelius Rufiis, jus sunt epistolae in lib. In Ciceronis ad famil. Partihus Caesaris favebat, et idem est, pro quo habemus insignem Cicer orationem qui eum de vi accusatum defendit. 8 Mutatis rebus. Alii perbia Ciac.
23쪽
cio L. Lentuli Consulis correpti, exagitabantur. Lentulus sententiam Calidii pronunciaturum ' se omnino negavit. Μarcellus, perterritus comiciis, a sua sententia discessit. Sic vocibus Consulis, terrore praesentis exercitus '', minis amicorum ompeii, plerique compulsi , inviti et coacti Scipionis sententiam sequuntur a uti ante certam diem Caesar exercitum dimittat si non faciat, eum adversus
rempublicam facturum V videri. Intercedit Μ. Antonius A Q. Cassius ' oribuni plebis. Resertur consestim
de intercessione tribunorum. Dicuntur sententiae graisS.
Ut quisque acerbissime crudelissimeque dixit, ita quam maxime ab inimicis Caesaris collaudatur.
eonius haec verba , glossam existimans, mPOnebat, paucis mutatis. 9. Pro clararum. Pronunciat consul sententias, quum eas, quae dictae sunt breviter, repetit et en merat, ut senatus in suffragia discedere possit. . Et apud nos quoque, qui praeest Publicis conciliis,
Pronunciat sententias, quod dicimus, Dire te resume des vinions. L . Terrorestringentis exercitus Μ Iemavisius praetermittendam vocem Praesentis censet: nam, ut Vidimus, Dio exercitum Pompeii in subur-hio adfuisse narrat. xx. Plerique eo ubi, inpiti, etc. Ex sententiis senatorum constat,
plerosque eorum id consilii habuisse, ut Pompeii Partes seque-
Tentur, sed seu metu, seu Prudentia cunctandum censebant, unde hoc loco dicitur, inviti, coacti. . . II. Adperatis rempublicam facturum. Μollior formula, quam hostem judicari r autem huic sere
I 3. Intercedit Verbum uris publici romani. Titi Livii epit. m. . Μ. Antonio, Q. Cassio, tribb. Plebis, quoniam intercessionibus id senatus consultum impediebant, urbe pulsis , di et Dionem LI. Ea fuit tribunorum potestas, ut quum ponerent se solemni vecto, Veto, statim hebesceret quasi retusa vis et acies omnium edictorum quae s natus, aliique magistratus, etiam sui collegae tulissent. Ita Cicer pro
Μil. 6. . Quod si per furiosum iulum tribunum, senatui, quod sentiebat, perficere licuisset, novam quaestionem, nunc nullam haber mus sic reliqua auctoritas senatus, empta intercessione, sublata
14. M. Ausonius. De eo id inis. lib. III, c. 24-x5. Q. Cassius D erat frater C. Cassii unius eorum quid Caesarem Percusserunt. Porro gens Cassia se heia erat, sed antiqua, nobilis et consularis. Nomen ejus a Cassi, g lea; cognomen Longinus, a corporis
habitu Unus ex iis L. Cassius Longinus Ravella viri'nsularis et censorius, dum esset tribunus plebis. Djψjtjgsui QOO J Ie
24쪽
ΙΙΙ.misso ad vesperum senatu, omnes, qui sunt ejus ordinis a Pompeio Vocantur Laudat Pompeius, atque in posterum confirmat' segniores castigat atque incitat. Multi undique ex veteribus Pompeii exercitibus spe prae
miorum atque ordinum evocantur' multi ex duabus legionibus , quae sunt tradiis a Caesare, arcessuntur. Completur urbs A; at jus comitiorum tribunus plebis C. Curio
anno o6, Praestaritissimam legem ttitit, Meuariam distam, qua edicetiatur, uti Pop. Tomano in omni a judiciis, perduellione ex pta, ae tabellam sustragium esset, in qua has notae inscriptae inerant, A.
aet quum antea publice per πο--in ahaturi et ad id alludunt nomini tres argentei nostri, ita insigniti in primo et secundo M.
CAMIus caput Vestae velatum ;Vnsae In isti autem caput libemtatis, LIBERT. Itera parte templum rotundum, in cujus medio sessa curulis a dextra Templi, umna a sinistra, tabella eum liti . ris A. C. Vestae autem Capite egregium aliud memoratu ejusdem L.
Casai Longini lautum, qui, dum
esset praetor Liciniam et Μarciam, Vestales, violatae Pudicitiae reas, et sententiis Pontificum absolutas revocavit in judicium, et condemnavit. Ad legem vero Tahessariam, vindicem liuertatis, spectat in te tio denario procusum libertatis c put Q. Cassius Longinus, quaestor provincisulis est, cum Datre suo ann. 699 tribunus plebis, o4; praetor invincialis, Io De eo
vide in liuris sequentibus; de seatre
autem eius, suo loco diem . CM . III. g. Omnes qui sunt ejus ordisis Per ora vim hic non senatum notari, sed Caesaris inimicos Putat Holmanus, eos qui Partium Caesari adversarum fuerunt vir landus vero, ad ealeem suppl. rip. p. 6 legi vult, omnes aut qui sunt ejus ordinis, ita ut sui sint tam tores et amici Pompeianarum par. tium. Intelligo senatum universum,
quem falsum est inisse hominibus
tunc constitisse, ut mimanus --hitratur; nam ex epistola Cicer ad Atticum scripta anno 69a, et ex App. Civil. xx, 35, discimus senatores circiter quadringentos et viginti fuisse, inter quos quindecim
tantum Caesari soreunt. a. Laudat Pommius, utque πτρω- terum confirmat. Ita omnes codd. et noster. Vulgata lectio, quam extudit octav Pantagathus, habet, iam
datPro tos, atque. . . sod qui erantare et insens in Caesarem animo, Per oppositionem se toribus non male, sed sine auctoritate praeterea vox Pro ιos non adeo utilis est, ut esse omnino non possit: hanc tamen prohat hom Benileius in ed. Bettinelli; Venet. 788.
dinibus militia vid passim B. G. et de verbo meare, ib. VII, 65.
4. Complatur uris at jus omitio-rtim tribunus plebis C. Curio meat.
25쪽
eVocat. Omnes amici Consulum necessarii Pompeii atque eorum qui veteres inimicitias cum Caesare gerebant, in
senatum coguntur: quorum vocibus et concursu terrentur
infirmiores, dubii confirmantur; plerisque vero libere decernendi potestas eripitur Pollicetur L. Piso Censor, sese iturum ad Caesarem item L. Roscius Praetor, qui
bis C. Curio meat. Idem quoque V sius aeribebat tantum pro tribunos, tribunus et Pro evocat, mo--eat. Non ingrata prosecto est ista lectio, sed nullius eod. auctoritate fulta; nam omnes sere hinent: -- piatur urbs o et jus comitium R. L. centurio epocat Corruptus locus, qui tamen emendari facile, nostro iudicio, potest, levi tantum mutatione. Sed repetamus seriem ---
tuum misso enatu, omnes qui, etc.
a Pompeio eo cantur Latida Pompeiu3, et et multi eae exercit Pompeii, multi e duabus iam transmissis a sane arcessuneur, promissis sollicitantur urbs eo letur. At ex al-t a parte, jus comitium lego comitiorum hin. L. Cerinianus plebis ineenturio lege C. Curio hemeat, inelamat libertatem publicam violatam, et ius comitiorum adversuaconsilia Patrum vindieat. Rursus
omnes amisi consulum et necessarii
Pommia, etc. Nihil, opinor, hae scriptione vividius, quae, Velut in speculo, nobis ostendit agitationem, tumultum, et initium belli civilis cruentissimi. Nec igitur opus est emendation Oholini, qui reolainantibua omnlh codd. et ana auctoritate , substituit --αγα-s, et ejus comitam tririmis, centurioni a --atis si quis tamen'
eem oenetirio nullo modo in c. Curio potae mutari existisnaret, is exi. here posset, et με omitium navi-nti nempe mairum', ρω- ---ris e cat; quasi Pompeiano milites
sibi vindieantes Caesar atera Tet, quod inimicis suis eo aerina erimini vestere de bat, quo ipsi
eum viribus exercitu inimis a te usum emper fuisse dimitarerat.
De his videat lector, et de Iac Iurino ad sensum commodiorem -- ponente tar curis aditus et eomisium Tribaenis uitiam, aeraturionibus moestis Venet. 788.
s. L. Piso Censor cum Appio, et socer Caesaris, ex notississima Calpurniorum gente Dioxam XL, P. 96, et Cic. ad famil. IV, 4. De eius gente infra dicetur. 6. L. Roseivis. Non ille ex duo alis Molia pro quibus eloquenter egit Cicero. Idem est qui memor tur, l. V c. 4 de B GHI., legatus
Caesaris, et ab eo missus eum legione In in risuos. Romiam gentem suisse plebeiam eonatat, ex hoc quod L. Roscius Otho n. l. ann.686, legem tulit, ut equitinus romanis qui censum Oom. S. hah tiant, in theatro quatuo Mimar dus orchestra senatorum proximi assignarentur; unde orat. Pist.
26쪽
de his rebus eum do ant: sex dies ad eam rem conficiendam spatii postulant. Dicuntur etiam a nonnullis sententiae, ut legati ad Caesarem mutantur, qui voluntatem senatus ei proponant. IV omnibus his resistitur, ouinibusque oratio Consulis, Scipionis, Catonis opponitur Cainnem veteres inimicitias Caesaris incitant, et dolor repulsae'. Lentulus aeris alieni magnitudine, et spe exercitu ac provinciarum, et regum appellandorum largitionibus movetur; seque al-
cognomine Maia , a Faba, et Lanuvio oriunda. Quaestor Caes. in Gallia an 698, Proquaestor et Leg tus ei dem, deinde inh. --. IIII. . t demum studia et favorem saeris praetor urbaaias. I ita nutrita-- argentauin ex adversa parte, tendit: L. Ros x. Caput Iuno a Laonuvina Peue ea an amictum: an attea, Fanaeti Virgo ea amarae bena sementi sese, sublato Motore, Per gyaeis erigenti mero apud L nuvinos auritano Mahatur honore Iuno Dariue is antrum suis, a fi peritis aedes, in quod demitti quo annis aevila olebat, ut patet κPro re sim tu , 8, 3:
tein, si dia in illum animi libidinos
anteferentem Patriae et arae suae n- ain Pationa obsequentem ostendit. Non omnino tamen fidendum est h. l. Caesari in Catonsi insensi lino. Solus utilitatis publicas et si aetatis an or Catonem ita ae-- per impina, ut nec in Pirudem satis faveret, quia Me nidia -- eo. Potentiam ei in iudinabat. Narrat Plutarchus in vita Psmpeii, 'εν - ---- san tria o sulto consul iactus esset, comiter ab eo appellatum Catonem, et rogatum fuisse, uti se consilio iuvaret. Dein
spiratione Catilinae vide nostrum San Cain. o. 5a'. a Cato ductus
orat in carcerein a Caesare consula. a Vatiniua suffragiis Pecrania corruptis, Praetor creatus erat Pro C tone. His adde quae sequenti notadiohatur. s. ias remisin. Consulatum
-- M. Marcello et Ser. Sulpioia, ut Caesaria et Pompeii poteritia iudiea magis ac magis invalescenti re-iasvexet, petierat; sed impeditus ab utriusque amicis suit. V. Dio Cass.1 in p. 94. --.Djψjtjgsui QOO J Ie
27쪽
terum ore Sullam inter suos gloriatur, ad quem summa imperii redeat. Scipionem eadem spes provinciae atque exercituum impellit, quos se pro necessitudine partiturum cum ompeio arbitratur; simul judiciorum metus , adulatio, atque ostentatio sui et potentium , qui in
republica judiciisque tum plurimum polleban Ipse Pom
peius, ab inimicis Caesaris incitatus, et quod neminem y secum dignitate exaequari Volebat, totum se ab ejus amicitia averterat, et cum communibus inimicis in gratiam redierat, quorum ipse maximam partem illo amnitatis
tempore injunxerat Caesari Simul infamia duarum legio-
3 Seque alterum fore Stillam. Hui.
in vita Ciceronis , c. 2Ο, narrat
juxta versus Sibyllinos tres verum Dominos sore Romae de gente Comnelia quorum primus L. Cornelius Cinna, Coss. cum Mario alter L. Cornesius Sylla Dict. tertium se sore sperabat L. Cornet qui in carcere M. Tullii consulis jussu necatus est, propter Catilinariam con jurationem. Huic mortuo quartus iste Cornelius Lentulus semet in
sua mente suffecturum esse gloriatur. De ejus gente dicemus, i. III, c. I. 4. Quos se pro necessitudine Pamtiturum, etc. iacc mavult quin secum Pro nece . partiturum Pompeium. nil quos sestro nec Particimturum
eum Pommio OBERL. Vulgat lectio
5. Iudicabrum metus. Quia Scipio Pompeii socer, lege Pompeia fuerat amemmio ambitus accusatus.
CE . Hic latet mendum. I. Iur. 6. Adulatio, atque ostentatio sui et potentium vile in sua editione Gra vius ostentatio sui potentium, sorte
errore librarii. Ostentabat se Scipio sibique adulabatur, simul et potemtibus, qui in rep., etc. Nihi haetabella vividius ad repraesentandum homunculum vanitatis et ostentationis plenum, simul ac vilem et dejectum, humiliter aute pedes P tentium repentem. Μinime sollicitanda est nostra Iectio, ut absque necessitate fecerunt Cliaria et alii. 7. Quodneminem eum, ete. Μulta cum arte Pompeium nobis Caesar repraesentat, hine ambitiosum, inde quid agat, inscium, quemque Caesaria inimici volentem, nolentem trahunt. In contemptum enim venit, si quis partis cujuslibet dux nomine tantum, non re videtur. Vide Luc
num l. I, V. II 5; et nostram episti dedicat. Vol. 1. Pag. VIII. Nec quemquam jam serre potest, Cae
sarve Priorem, Pompeiusve Parem.
8. Injunxerat Tanquam onus sus
cipiendum necessitudinis gratia. V. Gron ad Liv. um 3, --L. Sess. dum amnitas esset inter o . et
Caesarem, ille huic, hic illi amicos
28쪽
DE BELLO CIVILL LIB. I. 3num ' permotus, quas ab itinere Asiae '' Syriaeque ad suam
potentiam dominatumque converterat, rem ad arma de
duci studebat. V. His de causis aguntur omnia raptim ' atque turbate; nec docendi Caesaris propinquis ejus spatium datur; nec Tribunis plebis sui periculi deprecandi, neque etiam extremi juris intercessione retinendi, quod L. Sulla reliquerat' facultas tribuitur; sed de sua salute septimo die
eia. Alii Iegunt adjunxerat, alii
e urenaeerat, eodem sere sensu.
s. Simul infamia duarum legionum. Inestatus mala fama quam Contrax rat propter retentas duas legiones,
sub praetextu helli Parthici Videmp. B. G. l. VIII, 54.
xo. Itinere Asiae Uid et Pist.
CAP. V. I. Raptim Hii multo se res legunt ruptim. Utra vero lectio erior sit, parum constat. αρι-
enim idem significat, judice Hot-
mano, C sine ordine, vel omni m
dine interrumo at inusitatius citar tim aitque turbat opponuntur τω recte atque ordine, quod Graecis est Φρεως τε κα καταλοΥ . Sic Vossius; quapropter lectionem raptim secuti
a. Triaunis labis. Adeo acris comtentio inter Consulem, et Antonium, Cassium, Curionemque Tribunos, orta est, ut ad extremum consul iis suaderet e curia discedere, ne sortasse violarentur Appian. II, P. 738. Dio Cass. LI, 99, Io . Plut Caes. , e. 4 , et Ant. c. 8. Hinc paulo post Profv et ex urbe trauni. 3. Extremi juris intercessione et nendi. Alii Iegunt intercessionem. ainnutius et Hotin delent intercessione. Ciam inter Iaveaetremumjus intem cessionis Perperam. Codices sero omnes, et noster 5764, habent imtem Siones quae vox intellectu facilis est: extremum enimjus ibunorum erat intererario, quod jam explica-yimus. Pore Caesar dicit neque etiam tribunis facultatem tributam fuisse, Hrelictam, retinendi extre-ini juris, scilicet, intercessimis. 4. Quod L. Sulla reliquerat Mil.
ext jus intere. Eo nomine laudatus a Cic. de leg. l. IIT C. 9 α Quam h- rem in ista quidem re vehementer
Sullam probo, qui tribunis plebis sua lege injuriae faciendae potestatem ademerit, auxilii serendi reliquerit:
Pompeiumque nostrum caeteris rebus omnibus, semper amplissimissuminisque effero laudibus; de tri-hunitia potestate taceo. Nec enim reprehendere liuet, nec laudare
5. Sed de sua salute septimo dis; id est, a quo litterae Caesaris conis sulibus redditae fuerant. Vid supra c. I. erito Ursinum et iacconium reprehendit ossius, qui aiunt septimum diem hunc suisse, ex quo magistratum inierant tribuni, quippe qui xv. Id decemb. dignitatem auspicabantur, ut testatur Dionys. Halicarn. l. I, p. 41o, ed. ib. Unde Plutarch. quaest. Rom. I,Djψjtjgsui QOO J Ie
29쪽
cogitare coguntur'; quod illi turbulentissimi superioribus temporibus Tribuni plebis octavo denique menso suarum
actionum respicere ac timere consuerant. Murritur
ad illud extremum atque ultimum S. C., quo, nisi paene in ipso urbis incendio atque desperatione omnium salutis,
latorum audacia nunquam ante discessum est: DENT OPERAM co 8ULES, PRAETORES, TRIBUNI PLEBIS, QUIQunc N-
μαρχοι; 6 cvisse coguntur. Hi tribuniplinis erant Antonius et Cassius; quos, Propterea quod hula f. C. inistereesserant, hostes esse a senatu
judieatos refert Cieero, in ra Phil. 2D, et seqq. prohibitos foro et e ria Appianus senatu motos, et a consule Lentulo expulsos Dio, Ioeo citato atque ideo de salute sua cogitare coactos fuisse.
sui muneris', h. e. mense eo, quo novi consules reabantur, ex quo tempore tribuni hos designatoseonsules timere eo erunt, apud quos rationem actorum essent redditori. Sic Cellarius ex Holmani notis explieavit Ioeum Μ... Trinuni autem magistratum ininant xv. Id. deeemb., ut modo dixtinus octavo post mense, comitia consularia ha-hehantur tum, novis consulibus designatis, de suis per superiores oeto menses aetionibus emitare consumerant. Hic vero perieula trihu
norum non in octavum mensem om
perunt, sed in septimum diem. Quod autem ait illi turbulentissimi, Tespicere videtur ad perienta omnium trihunorum per varias agitatae reipublica tempestates, Ρωsertimque Gracchorum, qui non nisi Post mem
ses octo Perierunt. octam mense.
Cod. noster et alii permulti octo. Vossius malebat ri Ioeo si rix, facili mutatione. 8. Metirritur ad illud ultimum S. C. De hae formula, qua dictatoria sere potestas Com. Permittehatur, vide Iris III, 4; Sallust Catil. 9; Cic. Caria Brisson, de form. lib. II,
Pag. II. d. Francos. 9 Latorum audacia Utique legendum, Meromem audacia, ut Μanutius monuit Latrones sunt essimi cives et ipse Caesar hoc ipso tempore latro distus et habitus esta inlinteis. Plutarch. Pomp. e. 83:
σαρα Id. in Caesare, e 39: Αε τυλος ἐεόα επλω δεῖ προ -δρα ληστ iv, ο ρη - Μ. O . expileat auricia eorum qui tulerunt, et ad id, seli ut fieret S. C., perpulerunt senatores. Grono ius, diare in Pap. fitat. e. 3, P. a , Verba hae satorem audacia uncis includit, tanquam Parenthmsi , et puncto exclamandi insisnit. Davis expungi volebat recte eredo. OBER. Ego vero la8orum eo , et interpretor: 8. Q quo nunquam ante discessum est audaeia an sexto easu legum latarum id est, a nudum unquam violentius decaeetum serem dum etiam in gravisaimis reipublieae periculis, discesserunt audaeissimi senatores. Djψjtjgsui QOO J Ie
30쪽
sULARES SUNT AD URBEM, NE QUID REsPUBLICA DETRI-
-- APIAT. Haec S. C. rescribuntur a. d. II Idus
Ianuarias . Itaque quinque primis diebus, quibus haberi senatus potuit, qua ex die consulatum iniit Lentulus, biduo excepto comitiali , et de imperio Caesaris, et de amplissimis viris, ribunis plebis V, gravissime acerbissimeque decernitur. Profugiunt' statim ex urbe Tribuni plebis, sese
que ad Caesarem conserunt. Is eo tompore erat Ravennae, exspectabatque suis lenissimis postulatis A responsa, si qua hominum aequitate res ad otium deduci posset' . VI. Proximis diebus habetur senatus extra urbem
Io. Quique o Mares. Non immerito notavit Caesar Lιorum a-eiam, quum enim consulibus tantum hane veram mandarent hujusmodi senatus consulta hic non consules modo, sed praetores, sed etiam tribunos et quasi totam urbem e suis sedibus excire contra Caesarem Videtur senatus, quod ne fecerat quidem in illum epe insandum latronem, Catilinam. Pro vo consulares Manutius, nulla oodd. auctoritate motus, legit Proconsulos. Item Ian-do . miman. Ciace. et alii: at quum proconsules sint consula res, nihil impedit quin sub nomine eonfialares intelligamus, tam proconsules qui essent ad urbem, quam alios viros consulares, quibus haec dignitas nonnullam in urbe potestatem conserebat. Nihil ergo mutan
I x. Ante diem II id. Ian. Ursinus et Ciaeconius putabant pro VII. scribendum esse VIII, quia septimus
ille dies comitialis erat, quibus diebus interdicebatur lege Pupia, ne
haberetur senatus Quum tamen in
iis diebus ipsis aliquando habitum legimus, vid. Caelium in Cic. p.
ad Div. lib. xxx, epist. 8; et ad Q., II, 1, nihil mutandum existimavimus, quamvis extra ordinem factum sit. Vid quoque ossit notam ad hune Caesaris locum. Tu ne amplissimis viris, tribunis plebis. Non omnes tamen tribuni plebis Caesarianas partes sequebantur. Nam praeter hilippum, quieollegarum suorum rogationibus refragabatur, Cicero alios trib. pleb. Pompeianos citat, C. Cassium, M. Lepidum et L. Torquatum, lib. VII, epist. II ad Attic. 13. Prosapiant. Vestitu servili, in rheda meritoria quae res Caesarianos vehementer contra Pompeianos irritavit Plutarch in Caes. c. 4Ο. Appian. II, P. 38. Μ.14 Lenissimis postulatis Scit litteris, de quibus supra dictum e. I. 15. Res ad otium deduci posset. Ad pacem et ad tranquillitatem reip.; ita quoque l. VII, B. G. c. 66 et Ith. II, de B. G. c. 36. CAP. I. I. Extra urbem. Ut Pompeius interesse deliberationi posset. Vid. suP. c. 2, 3. Μ.Djsj1jgsui QOO Ie