Acta et decreta primi concilii provincialis Torontoni in ecclesia metropolitana Sti. Michaelis celebrati mense Septembris MDCCCLXXV [microform] : a Sancta Sede revisa et recognita anno III pontificatus Leonis P.P. XIII, additis quibusdam aliorum conc

발행: 1882년

분량: 176페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

61쪽

DECRETUM 1ΙΙ. De Professione Fidei. Praecipit Sancta Synodus ridentina patitarchis, primatibus, archiepiscopis et omnibus aliis qui do jure vel consuetudine inconcilio provinciali interesse debent, ut in ipsa prima Synodo provinciali post finem praesenti concilii habenda, ea omnia et singula quae ab hac sancta Synodo definita et statua sunt palam

recipIant, necnon eram Obedientiam Summo Romano Pontifici spondeant et profiteantur, simulque haereses omnes a sacris canonibus et generalibus conciliis, praesertimquo ab hac eadom Synodo damnatas, publice detestentur et anathematigoni idemque in posterum quicumque in patriarchas, primates, a 'i- episcopo episcoposque promovendi, in prima synodo provinciali in qua ipsi interfuerint, omnino observent. DEcRETUM IT

De Fide. Cum fidos sit salutis humanae initium landamonium et radix omnis justificationis, sine qua impossibile est placero Deo, et ad filiorum ejus consortium perVenire, credere enim porthbaccedentem ad Deum quia est, et inquirentibus se remuneratorsit; cumque nostris temporibus innumeri homines ignorantia tenebris sint involuti, aut sophismatibus impiorum decepti,

62쪽

CONCILIORUM QUEBECENSIUM. necnon haereticorum cavillationiblis expositi, mandamus omnibus nostra provinciae animarum rectoribus, ut fidei catholicae dogmata sedulo et lucide exponant, quo fidelium mente contra horum impiorum artes et effraenatos impetus feliciter prae

muniantur. .

Ut autom in his exponendis habeant sormam sanorum emborum, docentes ex eodem sensu iisdemque terminis, quibus

ab Ecclesia tradita et definita sunt, firmiter teneant fideliterque sequantur symbolum fidei, cujus expositionis typum exhiboltum profossio fidei a Pio IV. Pontifice Maximo praescripta, tum decretum, quod hic subjicimus, Concilii Lateranensis IV. quo praecipui errores, qui hodie dum pullulant fideique fundamenta subruunt, radicitus praescinduntur.

Flimiter credimus, et simpliciter confitemur, quod unus solus est verus Deus, aeternus, immensus et incommutabilis, incomprehensibilis, omnipotens et ineffabilis, Pater, et Filius, et Spiritus Sanctuso tres quidem personae, sed una essentia, substantia, seu natura simplex omnino Pater a nullo, Filius a Patre solo ac Spiritu Sanctus pariter ab utroque absqu' initio semper, ac sine sine : Pater generans, Filius nascens, et Spiritus Sanctus procedens, consubstantiales, et coaequales etcωOmnipotentes, et coaeterni unum universorum principium: creator omnium visibilium et invisibilium, spiritualium et corporalium' qui sua omnipotenti virtute simul ab initio temporis utramque do nihilo condidit creaturam, spiritualem et corporalem angelicam Videlicet et mundanam ac deinde humanam quasi communem exspiritu et corpore constitutam Diabolus enim et alii daemones, a Deo quidem natura creati sunt boni,sod ipsi per se acti sunt mali homo vero diaboli suggestione

peccavit. se Sancta Trinitas Secundum communem essentiam individua, et secundum personales 'uoprietates discreta,

63쪽

primo per Moysen et sanctos Prophetas, aliosque famulos suos, juxta ordinatissimam dispositionem temporum, doctrinam humano generi tribuit salutarem. Et tandem unigenitus Dei Filius esu Christus a tota Trinitate communiter incarnatus, ex Maria semper Virgine Spiritus Sancti co-operatione conceptus, Verus homo actus, ex anima rationali et humana carne compositus, una in duabus naturis persona, viam vitae manifestius demonstraVit.

Qui, cum secundum divinitatem sit immortalis et impassibilis, idem ipse secundum humanitatem factus est passibilis et mortalis. Qui etiam pro salute humani generis in ligno crucis

passus et mortuus, descendit ad inferos, resurrexit a mortuis, et ascendit in coelum' sed descendit in anima et resurrexit in carne, ascenditque pariter in utraque venturus in fine saeculi, judicaturis vivos et mortuos, et redditurus singuli secundum opera sua tam reprobis quam electis : qui omnes cum suis propriis resurgent corporibus, quae nunc gestant, ut recipiant Secundum opera sua, sive bona fuerint, sive mala illi cum diabolo poenam perpetuam, et isti cum Christo gloriam gempiternam. In vero est fidelium universalis Ecclesia, extra quam nullus omnino salvatur. In qua idem ipse sacerdos et sacrificium Jesus Christus, cujus corpus et sanguis in sacramento altaris sub speciebus panis et vini veraciter continetur, transubstantiatis an in corpus et vino in sanguinem potestate divina: ut ad perficiendum mysterium unitatis, accipiamus ipsi de suo, quod accipit ipse de nostro. Et hoc utique sacramentum nemo potest conscero nisi sacerdos, qui rite fuerit ordinatus secundum claves Ecclesiae, qua ipso concessit Apostolis, eorumque successoribus Jesu Christus. Sacramentum vero baptismi

quod ad Dei invocationsim et individuae Trinitatis, videlicet

64쪽

Patris, o Filii, et Spiritus Sancti, consecratur in aqua tam parvulis quam adultis in forma Ecclesiae a quocumque rite collatum proficit ad salutem. Et si post susceptionem bas Asmi quisquam prolapsus fuerit in peccatum, per eram potest semper paenitentiam reparari Nos autem hanc fidem firmiter tenentes atque hic palam corde et ore confitentes, omnes errore quo ipsa evertit et damnat, detestamur ae damnamuS. His igitur fidei nostrae documentis innixi, et omnino inhaerentes latis vel ferendis S. Sedis oraculis, damnamus Pantheigmum, sive spiritualem, sive materialem, in quo systemate, Deus est omnia, et Omnia Deus. Reprobamus et damnamus omnia systemata ex quibus Onchidi posset aut insinuari, sive directe, sive indirecte divinam Substantiam non esse Vere et absolute, omnique modo et sub omni respectu, a quacumque alia substantia, seu invisibili, quovis nomine et Orma, egregatam. Detestamur ac damnamus impietatem illorum qui augustis simum Trinitatis mysterium nihil esse dicunt nisi symbolum systematis pantheistici. Damnamus systema illorum, qui catholicum de creatione nihilo dogma abjicientes, asserunt Deum solummodo tam masse, ac disposuisse materiam sibi coaeternam. Respuimus etiam ac damnamus illorum errorum, qui summam Dei independentiam tollunt, negantes ejus libertatem in suis ad extra operibus. Damnamus non tantum errorem materialistarum qui negant animam esse substantiam spiritualem, a corpore distinctam,sod etiam impietatem eorum qui affirmant omnes animae actus ab organicis corporis L positionibus invincibiliter determinari, tollentes sic humanam libertatem.

65쪽

Detestamur et damnamus impietatem eorum qui hominis ordinationem ad statum supernaturalem ejusdemque ad vitam aeternam et beatam vocationem negare non erubescunt. Damnamus omnia systemata quae historiam religionis, quam Scriptura sacra continet, in fictiones mythica evertunt; sicut etiam perhorrescimus et damnamus impietatem eorum qui sacrosancta Evangelii dicta ad sensus et usus non solii proianos, sed etiam criminosos detorquentes, ipsum Jesu Christi nomen Sacrilega audacia Surpantes, ipsum Dominum nostrum sibi vindicant, hodiernisque sectariis impiis et antichristianis antesignanum blasphemare non refugiunt. Damnamus eorum pervulgatissimum errorem qui religionum, ut dicitur, indifferentiam introducentes, negant unicam Sse religionem a Deo institutam, unicam Christi ecclesiam, aut eam ex diversis sectis coalescere contendunt. DEORETUM TDe aeramentis in Genere. 1. Parochi caeterique omnes sacerdotes, quibus incumbit mysteriorum Dei dispensatio, in primis haec verba ritualis romani semper ob culos habeant: Cum igitur in Eeclesia Dei nihil sanctius, aut utilius, nihilque excellentius, aut magis divinum habeatur, quam sacramenta ad human generis salutem a Christo Domino instituta, parochus, Vel quivis alius sacerdos, ad quem eorum administratio pertinet, meminisso in primis debet, se sancta tractare, atque omni fere temporis momento ad tam sanctae administrationis officium paratum

2. Quamobrem illud perpetuo curabit, ut integre, caste, pieque vitam agat; nam etsi sacramenta ab impuris inquinari

66쪽

CONCILIORUM QUEBECENSIUM. non possunt, neque a pravis ministris eorum effectus impediri, impuro tamen et indigne ea ministrantes, in aeternae mortis reatum incurrunt. Sacerdos ergo, si fuerit peccati mortalis sibi conscius quod absit), ad sacramentorum administrationem noli audeat accedere, nisi prius corde paeniteat; . sed si habeat copiam consessarii, et temporis locique ratio erat, convenit confiteri. 3. Quacumque diei ac noctis hora ad sacramenta adminis tranda vocabitur, nullam ossicio suo praestando praesertim si necessitas urgeat mora interponat. Α praeterea populum saepe, prout sese offeret coasio, praemonebit, ut cum sacro ministerio opus fuerit, se quamprimum advocet, nulla temporia aut cujuscumque incommodi habita ratione. '4. Ipse vero antequam ad hujusmodi administrationem accedat, paululum, si opportunitas dabitur, orationi et sacrae rei quam acturus est, meditationi Vacabit, atque ordinem ministrandi, et caeremonias, pro temporis spatio, praevidebit et perleget.' 5. In omni Sacramentorum administratione, superpelliceo sit indutus, et desuper stola ejus coloris quem sacramenti ritus exposcit, nisi in Sacramento Paenitentiae ministrando occasio, vel consuetudo, vel locus interdum alii e suadeat. 6. In Sacramentorum administratione eorum Virtutem, usum ac utilitatem et caeremoniarum significationes, ut Conculium ridentinum praecepit, ex sanctorum atrum et Catechismi Romani doctrina, ubi commode fieri poterit, diligenter explicabit.

7. Dum Sacramentum aliquod ministrat, singula verba quae ad illius formam et ministerium pertinent, attente, distincte pie atque clara voce pronuntiabit. Similiter et alias orationes et reces, devote ac religiose dicet, nec memoriae,

67쪽

EXCERPTA DECRETORUM. ' 63 quae plerumque labitur, lacile confidet, sed omnia recitabit ex libro Reliquas praeterea aeremonias ac ritus, ita decenter gravique actione peraget, ut adstantes ad caelestium rerum cogitationem erigat, et attentos reddat. V Rit. Rom.)DECRETUM VI. De aeris ilibus in Sacramentorum Administratione. Volumus et mandamus ut in sacramentorum administratione, in missis et divinis ossiciis celebrandis, aliisque iunctionibus ecclesiasticis obeundis, recepti et approbati occlesiae catholicae Ritus peculiari studio ac ad amussim serventur. Eos vero tanquam receptos et approbatos ecclesiae Ritus agnovimus qui in Pontificali Romano et eremoniali Episcoporum, vel rubri- eis issalis, breviarii et Ritualis praescribuntur Ut autem ab Omnibus, qua par est diligentia ac religione, custodiantur et ubique fideliter serventur, illud ante omnia attente perpendatur

quod sacrosancta ridentina Synodus Sess. 7, an l3), de iis Ritibus deorsuit in haec verba Si quis dixerit receptos et

approbatos Ecclesiae Catholicae Ritus, in solemni sacramento. rum administratione consuetos, aut contemni aut sine pectato ministris pro libit omitti, aut in novos alios per quemcumque Eccles1arum Pastorem mutari posse, anathema sit. DEORETUM VII. De Baptismo. l. facrum Baptisma, christianae religionis et aeterna vitae januam, quod inter alia nova legis sacramenta a Christo instituta primum tenet locum, cunctis ad salutem necessarium esse

ipsa Veritas testatur illis verbis: Nisi quis renatus sueri ex aqua et Spiritu Sancto, non potest introire in regnum Dei.

68쪽

CONCILIORUM QUEBECENSIUM. Itaque summa ad illud opportune riteque administrandum ac suscipiendum diligentia adhibenda est. 2. Opportune, ' igitur et instanter hortetur parochus eos ad quos ea cura psertinet, ut natos insantes, sive baptigandos, si baptizatos, quamprimum fieri poterit, ea qua decet christiana modestia, sine pompae vanitate, Praetermisso omni an praetextu, deserant ad ecclesiam, ne iis sacramentum tantopere necessarium nimium disseratur, cum poriculo salutis, et ut iis, qui ex necessitate privatim baptigati sunt, consuetae ea remoniae ritusque suppleantur, omissa forma et ablutione. V Rit. Rom. 3. Cum absque gravi delicto et irregularitatis poena Baptismus iterari nequeat, sacerdos cavere debet ne quemquam, etiam

sub conditione, iterum baptiget, nisi re diligenter perquisita, prudens dubium relinquatur an rite baptizatus fuerit. Curet igitur diligenter ut certior fiat de statu baptigandorum an scilicet jam ritequo baptigati sint, necne. Praemissa hac matura investigatione, iis quidem quo valide baptigatos esse constat, omissa tantum suppleantur illos vero omnes de quibus prudens o probabilis subest dubitatio an fuerint baptigati, sub condition baptigentur. Hinc baptigandi sunt sub conditione insantes expositi et inventi, atque etiam ii qui domi a lateis abluti sunt, nisi testimonio omni fide digno constet baptismum fuisse rite confectum. 4. Et quoniam, de die in diem, graviora excitantur dubia de valore Baptismi apud protestantes collati, decernimus hujusmodi aptisma sub conditione essa iterandum, nisi ex indubiis probationibus certissime constet in ipsornm Baptismo omnia rite suisse peracta quoad materiae et sormae applica

tionem.

5. Super haereticis vero adultis ad catholicam eos: Iesiam

69쪽

ιndum auochus eos gandos, si

rhristiana

tantoperest ut iis,

ia Baptisam, etiam terquisita, t. Curetrum an Ic matura constat,ibus Pru igati sub

onditionea a laicisaeptismum bur dubia

limus hu- , nisi ex Baptismo applic eculesiam EXCERPTA DECRETORUM.

venientibus, sive valide jam baptizati sint, sive sub conditions sint baptigandi, caeremonia omissae suppleantur juxta praescripta Ritualis, nisi episcopus acultate apostolica praeditus, dispensare in casibus particularibus judicaverit. 6. Infantes catholicorum, quos ipsi parentes asserunt, baptizandos esse judicamus, quoties probabilis adsit spes catholicae eorum educationis. Curandum tamen omnino est ut patrinus vel matrina, iique catholici, habeanti L. feminerint autem sacerdotes, in mortis periculo, quo .escum tu occasio Se obtulerit, omnes infantes baptizari nca dolumibase, sed etiam

debere.

7. Adultos autem juniores adhuc sui parentum tutorumVeacatholicorum potestate constitutos, cum certe sui juris sint in iis quae Dei sunt, si fidem catholicam profiteri voluerint, ac firmum propositum spemque bonam perseverandi habuerint, etiam invitis ac repugnantibus parentibus, baptigandos, si opus fuerit, ac in gremium ecclesiae recipiendo esse decernimus. Quod tamen, propter perturbationes gravesque molestias, quae quandoque hinc oriri possint, passim et inconsulto episcopo fieri non debet, sine consen8 parentum.

8. Quoad eos qui ad munus patrini admittendi sunt, emventur praescripta in Rituali Romano, quod omnino et adamu sim servari volumus in tota hac provincia. D RETUM VIII De Coormatione. 1. Provideant diligenter parocles ut fideles de tanti sacramenti excellentia edocti illud digne suscipiant, atque gratiam ejus in seipsis fovendam et ampliandam curent. Cum autem status gratiae habitualis ad Confirmationem suscipiendam sit

70쪽

CONCILIORUM QUEBECENSIUM. necessarius, eos qui sibi conscii sunt peccati mortalis moneant, ut ad sacram unctionem non accedant, nisi praemissa consessione Sacramentali.

2. Dentur confirmandis schedae, ipsiusmet parochi, vel ejus vicarii manu Obsignatae, quas episeopo sacramentum administraturo exhibeant hujusmodi autem schedas petentibus, quos judicaverit idoneos tradat parochuS. 3. Satagat parochus ut omnes confirmandi praesentes sint iaprincipio ritus, cum episcopus elevans manus profert orationem Omnipotens non tamen affirmo illum ritum esse ad sacramenti Valorem necessarium , nec exeant nisi pος benedictionem in fine caeremonis datam. Nomina autem confirmatorum describantur in registro ad sormam ii Rituali praescriptam. DECRETUM IX. De Sacramento Poenitentice. Sanctum Poenitentiae Sacramentum V tanquam humanae

infirmitatis remedium, ad eos qui post Baptismum lapsi sunt in gratiam Dei restituendos a Christo Domino institutum, eo diligentius administrandum est, quo frequentior 3 HUS USUS, et quo phira requirantur ad illud rite digneque tractandum ac

suscipiendum. Rit. Rom. 1. Qui Sint Ministri Bidus aeramenti es Quales ne

1. Quare ante omnia oportet ut ministri hujus sacramenti, qui sunt sacerdotes habentes jurisdictionem absolvendi volordinariam, vel delegatam, apprime suas agnoscant Partes, quae sunt judicis, Π, ouiei et doctoris. Has autem ut digne impleanthin ipsis omnino requiritur bonitas, scientia, atque prudentia,

SEARCH

MENU NAVIGATION