장음표시 사용
151쪽
XII. 15. Secundium te nihil est mihi amicius solitudine. In ea mihi Omnis Sermo est Cum litteris Eum lamon interpellat fletus: Cui Ppu gno, quoad possum Sed adhuc Pare non simius. XII, Atticam saluere iube, et eam cura,
obsecro, diligenter. XII, 18. Dum recordationes fugio, quae quasi morsu quodam dolorem ossiciunt, resu-gio a te admonendo quo Velim mihi ignoscas, Cuichi modi est. - Quae res forsitan sit res ricatura Vulnus meum. Sed iam quasi Volo quodam et promisso me teneri puto longumque illud tempus, Cum non ero, magi m mouCl, quum ho exi guum, quod mihi tamen nimium longum Videtur. Habeo enim nihil, tensatis rebus omnibus, in quo acquiescum. am, dum illud tractabam, de quo
antea scripsi ad te, quasi uebam dolores meos.
bilius, quam Solitudinem. XII, uo. Quod me tortaris, idquo a ceteris desiderari scribis, ut diSSimulem me tam grauiter doleres possumne magis, quam quod totos dies consumo in litteris quod olsi non dissimula tionis sed potius leniendi et sanandi animi Causa facio tamen, si mihi minus proficio, Simulationi certe facio satis. - Velim me facias Certiorem proximis litteris, Cn. Caepio Seruiliae Claudii Pater, Vivone Patre uomaul 1 agi Perierit, s
152쪽
an inortuo item Rutilia Vivone C. Cotta, filio suo, mortua Sit , an mortuo. Perlinent ad eum librum, quem de luctu minuendo scripSimuS. XII, 2 1. e me quidem contemno: Coquo iudicio multo lare malo, quam omnium reliquo Lum. eque tamen progredior longius, quam mihi doctissimi homines concedurit quorum Crista omnia, ques CCHU IUC Sunt ii Cam Soni Onliam, non legi solum, quod ipsum erat fortis aegroti accipere mediCinam Sed in mea etiam scripta transtuli;
Quod perte a illicti et fracti animi non fuit Ab hismo remediis noli in istam turbam Vocare, ne recidam.
XII, s. Ista enim sunt ipsa VIJlnera, quae non po8Sum trRCtare Sine maximo gemitu. XII, 65. Si qua me res isto addUXerit, enitar, si quo modo potero, potero autem V praeter monem dolorem meum sentias: Si Vllo modo poterit, ne tu quidem. - De Orentia ita cura, Vt scribis; meque hia ad maximas aegritudines accessione
Duno maxima libera. Et, ut cla me ita dolere, Vt non iaceam. Ii ii, quoquo modo tu Oxi Stimas, scio enim ego ipse, iud de me Xistimem)ICuatio quaedam est, si minus doloris, at ilicii debiti. XII, 2 4. De Attica, optime it ei salutem di ces et Piliae.
153쪽
sit. Sed et paedagogi probitas, et medici assiduitas, et tota domus in omni genere diligens, Iale rursus id suspicari Vetat. Cur igitur. Iura
XII, 54. Ego hic vel in Sica Tironi nimmolius si facillime possem esse, hisialis. Tuam quidem Ct in agendis nostris robus, o inconsiliis ineundis mihique dandis, in ipsis litteris, quas mittis, beniuolentium, diligentiam, prudentiam mirifice diligo.
XII, 55. Nam etsi minus Vrgeor meqU2 ipse propemodum Collegi tamen indigeo tui
consilii. Itaque te Vellementer etiam 1 que etiam Togo, magi quIm a me is, aut pateri te rogari, xt hanc cogitationem toto CCtoΓ amplectare. XII, heri duas epistolas a Cepi, alteram pridie datam Hilaro, alioram eodem Ieria bellario accepique ab Aegypta, Hil,sirio, eodem
die Piliam et Atticam pluit belle Se habere.
154쪽
XII, 58. Ferrem grauiter, si noliae aegrimoniae locus esset Sed tenendus dolo Ost.
Si qui me DBCtum esse animo et debilitatum
putant, Ciant quid litterarum et cuius generis consciam credo, si modo homines sint, existi ment me, siue ita I eualus sim, Ut animum VICIIum ad res dissiciles scribendas asseram, CPTOhendon dum non CSSE; Sive hanc aberrationem a dolore delegerim, quae maxime liberalissima doctoquo homine dignissima, audari me tiam oportere. Sed, Cum ego faciam omnia, quae facere possim ad me adiuuandum; tu effice id, quod video tonon minu quan me laboraro.
XII, 45. De Attica optime. XIII, 1 u. Valde me momorderunt epistolae tuae de Attica nostra Caedem tumen suNRuo Tunt. Quod eman te ipse Consolabare eisdem lit ieris, id mihi erat satis firmum ad leniendam aegri iudinem. XIII, 15 Sed quid haec leuia curamus Pol tica mea, obsecro te, quid agit suae me valde
angit Sed crebro regusto tuas litteras : in
XIV, 15. Quid agit, obsecro te, Altica no Stra
155쪽
XIII, 17. Sed quid ista, quae minus curo Atlio nostra quid agat scire Cupio. Etsi tuae it terae sed iam nimis Veteres sunt recte sperare iubent Tamen XsseCto CCens aliquid.
XIII, 19. In quibus tuis litoris ilIud mihi
gratissimum fuit, quod itiCa nostra rogat te, ne tristis is, quod aue tu α κίνδυνα ESSe Scribis. XIII, 21. De Attica optime, quod leuius ac lenius, et quod seri ευκολως. XIII su Alteris iam Iittoris nihil ad me do Attica. Sed id quidem in optima spe pono. Illud accuso, non tC, Sed illam, e Salutem quidem. At tu ot illi et Piliae plurimam nec me lamen irasci indicariS. XIV, 29. Sed hoc mihi ncm placuit Se scire aiebat ab eo nuper petitam Cornificiam, Q. filiam, vetulam Sane et multarum nuptiarum. XIII, 47. Quoniam Balbus est aeger. XIII, 48 Lepta me rogat, ut, si quid sibi opus Sit, accurram. Mortuus enim Babullius.
156쪽
155 CIC. EP AD. ATTI C. XIIII, 5. Sporo ibi iam esse V Volumus; quoniam quidem σίτησα . Cum leuiter Commotus esses Sed lamen Velim Scire quid agas. XIIII, 6. Primum igitur meliu OSSO.
XIIII, 9. Nam mori millies praestitit, quam
haec pati, quae mihi videntur liabitura etiam e
XIIII, 3 5. Nos autem id videamus, quod in nobis ipsis esse debet, Vt, quidquid acciderit, or ille et sapienter seramus, et uocidisse hominibus meminerimus. - ducend autem Xore te
abhorret, ut libero lectulo neget esse quidquam luctandius.
XIIII, 17. Sunt enim permulti optimi viri, qui Valetudinis Causa, in hae loca Conuolaiunt. L. quidem Cae8ur, cum ad iam aegrotum eapolimVCΠiSSem, quanquam erat opprESSUS totiUS Corporis doloribus, tamen ante, quam melluno dilutauit, O mi Cicero, inquit, gratulor tibi, Cum tantum aleSapud Dolabellam, quantum si ego apud Sororis si lium Valerem, iam Salui CSs POSSCmuS.
XIIII, 1. Legendus mihi saepius est Cato maior, ad te missus . Amari .rem enim me Se
nectus scit Stomachor omnia. Sed milia
157쪽
XV, 1. Ad quem igitur te medicum consores Quid mihi iam medico Aui si opus est,
tanta inopia est Amorem Crga me, humanitulom suauitalemque desidero. Etiam illud quid si, quod non pertimescendum sit Cum hominem tem
Porantem, SummUm mediCum tantus improviso morbus oppreSSeries Sed ad haec iunia na Consolatio est, quod ex Conditione nati su
mus, Vt nihil, quod homini accidere possit,
recusare debORI41US. - Ιbi paeno Valentem vi deram Piliam. Venerat enim in funus cui su neri ego quoque operam dedi. Cn. Lucullus, a miliaris noster, nauti Cm CUCTObat. XV, . I)e Alexione doleo; sed, quoniam inciderat ii, ita grauem morbum, bene actum Cum illo arbitΓΟΓ.XV, 5. Cassius ero VeI1ementer orat ac peti ut Hirtium quam Optimum faciam. Sunum putas XV, 1 o. odo Balbilium incolumem videam, subsidium noStra SCnCClutiS.
158쪽
158 CTC. EP AD ATHC. XV, uo. Ex hac axa exire constitui, non ad fugam, sed ad spem mortis meIioris. XVI, 1. λῆρος πολυς in Vino et in somno
XVI 11 Grauedo tua mihi molesta est. Quaeso adhibe, quam soles, diligentiam. - Atti Cas, quoniam, quod optimum in pueris est, hila.. Tula. St. meis Verbis suauium des Vale. XVI, 14 Grauedini, quaeso, omni rationΘ
XVI, 5. Sed desperatis etiam Hippocrates vetat adhibere medicinam. Quare ista
Cic. p. ad Q. Fratr. I, 1, 5 Huio quan
tum credendum sit Vide non quin possint multi esse prouinciales Viri boni sed hoc sperare licet, iudicare periCulosum est mitis enim simulatio num inuolucris tegitur, et quasi velis quibusdam obtenditur nihl CUHISque natura frons, oculi, Vultus Persaepe mentiuntur oratio ero SuePiS-sime. 15. eque ego nunc hoc contendo, quod fortasse cum in omni natura, tum iam in nostraaClate si acile St, mutare animum, et si quid est penitus insitum moribus, id subito euellere; sed te illud admoneo, Vt, si hoc plene Vitare non Potes,
159쪽
quod uni occupatur animus ab iracundia, quam Providere ali potuit, e Ccuparetur Vt to ante Compares quotidieque meditere, rΘSi Stendum esse raci indiam: Cumque ea maXim animum inoueat, tum tibi esse diligentissime lingua In con tinendam quae quidem mihi virtus non Di rdum minor Videtur, quam omnino non irasci. Nam illud non solum est grauis alis, Sed nonnunquam otia in lentitudinis moderari vero et animo, et orationi, Cum Si iratias, aut Clium tacere, et tenero in sua potestate motum animi et dolorem, esti non est perfecta supientiae, tamen est non mediocris
16. Reliquum est, ut Valetudini tuae, si moel tuos omnes Val Cre Vis diligentissime Seriai IS. I, 2, 2. Quid L. Caecilium nonne omni ra tione placaui quem Jaominem, qua ira quo spi ritu quem denique praeter Tuscenium, Quiri Cia Saraanari non potest, non mitigaui I, 5. Ego te videre noluerim. Imo Vero moa e Videri nolui. Non enim Vidisses fratrem
tem proficiscens dimiseras ne Vestigium quidem OiUS, O Simulacrum; sed quandata effigiem spirantis mortui. Atque utinam me mortuum
Prius vidisses, aut audisses Vtinam te non solum vitae, sed etiam dignitatis meae superstitem reli quissem Sed testor omnes deos, me Ita Vna o CC a mort OSSO TeuΟCatum, quod omne in mea ita partem aliquam tua vitae repositam esses dice
160쪽
bant. - Ego tamen, quamdiu tibi opiis ori , si quid periculi subeundum videbis, tuam. Diutius in ha Vita esse non possum. Neque enim tan
tum virium habet ulla aut prudentia, aut doctrina, Vt tantum dolorem pOSSit Sustinere.
Ι, . incrimae meorum me ad mortem ire prolaibuerunt quod certe Ct ad honestalem et ad
essugiendos intolerabile. dolores fuit aptissi
anum. Ego Vitam, quoad putabo tua interesso,aud ad Spem Seruandam CSSO, Clinobo. II, 2. Non occupatione, qua eram sane impe
dilus, sed paruula lippitudine adductus sum, tiliolarem hanc epistolam et non Vt ad te oleo, ipse scriberem. - Tui nostrique Hent. II, 5. Is erat aeger. Domum, ut debuimus ad ima statim Cnimus eiquo nos lotos tradidi mus idque fecimus praeter hominum opinionem, qui nos ei iure Succensere putabant ut humani S-simi gratissimique et ipsi et omnibus videremur; itaque faCiemus. - Cura, mi frater, Ut alea S; et quanquam est hiems, tamen Sardiniam istam es se Cogii CS.
II 6. A. d. VIII id. Apr. sponsalia Crassipedi praobui Huic conuiuio tueri optimus Quintus tuus meusque, quod perleViter commotus fuerat, defuit a. d. VI id. Apr. Veni ad Quintum