De Ione Chio; hanc thesim

발행: 1890년

분량: 136페이지

출처: archive.org

분류: 문학

101쪽

defluxere, inter ea quae optet tu si conlinobantur et Diphicorum

scilicet disciplina cui non minorem tuam i ythagoricis Scriplis operam o studium nos lor impendorat Cujus rei si indicia tu Psieris, pud Clomonto in Alox in dii num invonios lonem Chium in suis a dies 1oi dixisse Pyllingorum Orpheo carmina nonnulla a se composita adscripsisse' Quod prosecto crimen philosopho intendere Ion non potuisset, ni ipSoperfractasset et plano cognita habuisset quaecumque tum Sub

Orphei nomino per manus traderentur. Pra lorea operae pretium est animadvortor Ionis librum ab antiquis in fordum suisse tributum Epigoni ouanquam ori abant sui ita urbi trabantur, erroris lumen ali tuam causam exstitisse necesse St.

Suspicatus est Bonileius indo opinionem illam ortum Sse, quod Podem voluminio continopolitur Ionis simul et Epigonis, qui de Ione scripserat, opera Cur autem de Ione scripsisset Epigenes, quod vir doctus omisit explanare, acile, me quidem sententia, reperies, si reputaveris Epigonem de Orpheo commenlarios composuisse . Cum de propria orphicorum carminum indole dissereret, ad Ionis profecto p et tu obc pSO disputationis cursu deductus est, ideoque deductus est quod Ion nimirum ex Orphicorum placilis nonnulla imo vero plurima soriasse et sumpsisset et explicasset. Imo vero, uidus non Epigoni, sed Orpheo ipsi Taistri iob assignavit quanquam nemo est qui credat, ut Lobockius ait, librum soluta oratione

scriptum in numerum carminum orphicorum posse referri , toxicographi lamen error os latur saepe Ionis nomen cum Orphei nomino ab antiquis auctoribus consociatum S SP. II

l. Clemens Alexandrinus, Siromol. I, p. 868 in volumine VIII, citrolosti et Oroem . Vide Lobeckium Asilctoph nitis, I, p. 52. f. p. 32, IS, 23, etc.

102쪽

sium donique libri exordium supra laudatum mysticum habet quiddam, ab obscura orphicorum scribendi ratione non

alienum, quo oliam in coleris operis sui partibus usum esse Ionem haud immerito possumus arbitrari. At cum Ionem constet Orphicorum sententias in philosophici operibus suis oculum esse, non ali pei Spicuum Stquid ab eis mulatus sit. Elonini propior suam quod non Onsontiunt qui de orphicorum opinionibus scripserunt , mulla sunt quae ab Orphicis simul et Pythagoreis usurpata erunt, ita ut Pythagoreorum esse alius possit contendere, quae alius suo jure ad Orphicos reserat. Utrum Orphicorum, ut e Xemplo utar, an Pythagoreorum orat illa de animis opinio per aerom volitantibus 8 Quam cum in dithyrambicis carminibus suis Ion, Aristophane esto, exponere non dubitas Sei, consentaneum est eum in philosophico libro non omisisse .

Quod si voluerimus nunc in universum aestimare qualis suo rit Ionis in philosophicis operibus indoles et Virtus, Apparebit eum, ut in coloris litterarum generibus, ita in philoso

. Sunt tamen quaedam quae ex Orphicis potius quam ex Pythagoreis ad Ionem permanavisse credam libenteret cujus generis sunt, ni fallor, quae de Fortuna exposuerat. Non enim tantum creandis rebus naturalibus Fortunam adfuisse Ion dicebat, sed etiam illam arbitrabatur rerum humanarum procurationem habere et mortalium vitae se immiscere, ut ex Plutarchi loco liquet. Non poeta, ait Plutarchus, in peribus prosa oratione scriptis dicit Fortunam, quanquam sit prudentiae omnino dissimilis, simillima tamen emcere 'utramque scilicet homines, Xtollere, adornare, ad gloriam evehere, ad potestatem ad imperium is Plutare h. cles si ii ii Bomon f( Ior. p. 3l6, j. Quod fragmentum quanquam inter historica fragmenta laudat, fatetur tamen C. Muelleris ectym. iStorie. Groem p. Si , aptius ad T cet et ora referri posse. f. Plutarchio itinSi SymPOS., VIII, , ubi eadem sententia reponitur, iterum Ioni adscripta Non equidem argutias hic velim apponere. Non possum tamen facere quin adimadvertam inter Orphica exstare carmen in honorem Fortunae compositum, in quo eaedem omnino partes deae assignantur, quas Ion Fortunae assignaverat uri te, inquit carminis auctor, pendet mortalium vita, variis vicibus obnoxia Itominibus tu tum amplam bonorum copiam struis, tum malam pauperiem, iram sub corde volvens. Age vero, dea, oro te ut venias mihi benigna, bonis bona cumulans v Ηymni

103쪽

' phia illi plicem viam socii tum osse Vel mina sapi sentium Cilicet vos ligia non ili soluit ista ippo pii in ili pul Alii ritibus sui Suilii sibi prosionei Pl nisi ut is in Psset nullati it jus Causa, in uigaret et exponeret exteri uirum rei uin sieculator et Venator, neglexit ea quo e in animis intus aguntur, ne lue Serip-Sum, ut aiunt, nosse curavit: hs. t rerum, ut omnia uno Verbo complectar, appellari etiam tum poterat. At etsi voteroni tot priorum investigationum malorioni missam non secerat, novas lamen rerum causas ullo rebat, incorporales scilicet et hujusmodi que mento solima, non Sensibus, perciperentur inter quas insignis pra sortim mihi vii fur esse illii et Ot: quae illiu vos, quem apud Anaxagoram invenimus, memoriam in montem revocat. Si superfuisset integer pistri,s: eumdem, nis allor, inter philosophos locum Ion oblineret, qui Diogeni

Apolloniatae assignatur. Uterque enim cum veterum opinionum tenax essot novae lamen disciplinae, Socratis praenuntio , suis curiosissimuS. Cum in philtasophico libro Ion omnium oro, qui tum incipioni Poli, ponnesiaco bello Athenis Versabantur, Supi PH-lium virorum sententias inter se composuisse et conciliasse Videatur, potest noster postremam visa partem in Allica, in ipsa Atheniensium urbe exegisse. At omnino de extremo ejus aevi iem poro votorum auctorum festimonia desunt. Unus exstat Aristophanis comoediae, quae ctu inscribitur, locus, quo docemur Ion 3m anno 2 jam destinctum fuisse . Si vera sunt quae hiasus libelli initio do ejus ortu exposuimUS, RIIDOS sero sexaginta natus obiit. Quamvis apud Athenienses non esset ignobilis, altamen no tum quidem illum laudis splendorem assecutus erat, cujus suerat avidissimus, nec Summo, ut videtur, desiderio ejus interitum civitas prosecuta est Vix e vita cesserat, cum jam in theatro derisor Aristophanes, defuncti recentissimo poetae memoriam salibus suis refricando, eorum risus commovebul, quorum Ion, dum vixerat, Suffragia maximo erat aucupuluS.

104쪽

CONCLUSIO

Si voluerimus nunc brevilor recolligore qualis moris Ionis in litteris virtus ei propria indoles, videbitur ille praesertim ingenio ad omnia pariter flexibili suisse insignis, et ea operum diversitate innotuisse cujus exemplum apud graeco S Scriptores qui antea exsili erant frustra quaesiveris. Ea plate qua ceteros videmus partitionem quamdam litterarum socisse ei infra certos unius sero ludi sine industriam suam conlinuisse, omnia sere illo delibavit. At mirabilis illa studiorum variolas non modo ad judicandum Ionis ipsius ingenium, sed oliam ad cogno Sssendus Uurias Graecorum ingenii vicos magni momenti est. In hoc enim uno homine novae aetatis jam tum exorientis imago oculis nostris subjicitur : quaedam longius abes ab eorum gravitate qui in priore quinti saeculi pari vixerant, et majore industria, vividiore animorum mobilitate praedita, omnes humanas disciplinas gestis pariter percurrere et doctrinae artiumque universitatem comprehendit, non contenta in unoquoque genere excellero. Cum otii iam varia Ionis studia intueor, persentiscere mihi videor sophistarum adventum, qui mox Athenas confluont ei novas cognoscendi et disputandi vias munient ne praestantissimus quidem et dilectissimus sophisiarum illo discipulus, Critias, tot operum variolato apud SUOS aequales clarus, Ionis ingenii divorsitatem adaequavit. At non multa solum et inlor so dissimillima Ion scripsis Sui complexus est. Imo vero, in singulis operibus non idem

105쪽

- si est semper atque implex, sed inter duplicem viam hi Pro otii duas contrarias parios distrahitur. Quemadmodum, Cum se publicis Atheniensium rebus immiscuit, Cimonis primum Thucydidisque sibi lunam oculus est mox vero in si uelis oplimalium partibus, cum Periclo in gratiam videtur odii se, sic in operibus suis velorum auctorum imi lator simul et juniorum aemulus noster exstilii Antiquam ob gorum so imam quae jam luna, post Simonidis mortem, coeperat paulatim obsolescere, coluit quidem atque integram servavit, carminum vero materiem ipsam mulavit et renovavit, cum ea studia, quibus ingenuorum virorum animi dolo elantur potius

videatur cecinisSe, quam argumenta usurpasse a prioribus

poetis docantilla: - in tragoediis schylum, volo rem dilectumque magistriam auctorem secutus si quod pra sortim adscribendi genus attinet depingendasque personarum naturaS ut saepius se ad Euripidem morem accommodavit, utpote qui ejus sententiarum subtilitatem et rhetoricam artem imitaretur et quae a majoribus de diis aut de heroibus tradita orant, immulare id tractandam suscepit perantiquam cyclicorum chororum poesim, ita vero fractavit ut, quaecumque ab aequalibus in musicae arto involita orant, novisse et in carminibus suis adhibuisse eum paleati, quod ad historiam speciat,

et et uret ille suam, ut veteres primarum Graeciae originum indagatores, composuit, at simul novae historiarum rationis, uno i iurisdietis Scilicet, inVentor haberi potest in philosophico denique libro, et quae ab antiquis sapientibus excogitata erant, et quae Anaxagoras, Socrati praenuntius, in scriptis suis exposuerat, infer se componere et consociare conatus

est. II in nemo non videt quanti pretii sutura essent Ionis opera, Si integra ad nos pervenissent, quae propius fidem est permultis rerum documentis abundasse et ad quorum lumen nobis nunc, antiquitatem investigantibus, clarius appareret illa Graecarum litterarum aetas quod mediam quinti saeculi partem complectitur. Celerum ipsa illa scriptorum varietate qua aliquam sibi laudem comparavit, Vero Suae gloriae Ion magi nocuit quam

106쪽

consuluit oui potuisse ille, in tot operum generibus occupatus, in quibus singuli elaborare ita permagnum est, ut in uno quoque genere ViX unu et ulter Ximita Vir numeretur, laudibus omnino dignum aliquid condere et omnibus partibus absolutum Cum praesertim non tam ingenio pollerete natura, quum arte et doctrina, non iam inveniendi vi oldivinitus incitato spiritu, quam in scribendo diligentia atque cura CaVeamus lamen ne severius nos de Ione judicium sa-ciamus, quam ipsi Athenienses qui eum semel arbitrati sunt non indignum esse qui primas in certamine tragico partes obtineret Laudabilis in Ione suis summus et sincerus litterarum amor laudabilis grata quaedam operum venusias et munditia, mollis elegantia sermonis et ornas ingenii concinnitas, quae Si minus animos rapit, at corio dolecta et mulcet. Ad summam in tanta minorum poetarum mullitudine, quo longe supereminebant viri excellentes ad se omnium conVertentes oculos, sui unus e praestantissimis. Quod si non eo laudis splendore nilei, quo nunc etiam refulgent, post laniam annorum seriem, pauca illa quibus Graecia superbit divinorum ingeniorum nomina, at certe suam Ion non injucundam lucem habuit, qualem habere solo ille, quocum Aristophanes poetam Chium non illepide conferebat, etetv p oioc.

107쪽

QUO ANNO NATUS SIT ION

Non consentiunt docti viri quo anno natus sit Ion . Plerique ad nodum exsolvendum Plutarchi loco utuntur Cimonis Pitct, XJ, in

quo narratur Ionem Athena venisse cum esset tetra et Taeet lut E p -

κtov, et apud Laomedontem convivio adsuisse, cui et Cimo adesset.

Inter epulas imo narrat quod strategema adhibuerit ut Athenienses praedae ex hostibus, post Sesti et ByZantii oppugnationem,

factae meliorem partem acciperent .

Ex Plutarchi loco intelligitur Iononi tum quatuordecim vel quindecim annos fuisse natum, cum primum Athenas venit. At multo dissicilius est quo anno Athenas venerit statuere. Venit Athenas os Sesti e Lyetunt ii e udinctiionem Ouae vero illa est, de qua Plutarchus loquitur, Sesti et Byganti expugnatio Rerum enim scriptores unam tantum Sesti oppugnationem memorant, eam scilicet quae anno a 8, post Mycalensem pugnam evenit. At non Cimo, sed Xanthippus Atheniensibus sociisque tum praeerat, unde eslicitur Plutarchum non potuisse expugnationem illam significare velle, ita ut omnino videatur illa nobis etiam negligenda esse. - Quod vero attinet ad Abet inlii expugnationem, Setinia Soppidum bis captum esse es an nori 6, in qua expeditione Athe

108쪽

- si

niensibus Ionibusque praeerant Aristides et Cimo; summum autem navium copiarumque imperium Pausaniae, Lacedaemoniorum regiS, in manibus erat; 2 iterum urbs capta est a Cimone Atheniensium classi praefecto. Sibi proponebat Cimo Bygantio Pausaniam expellere, qui Sponte Sua et privatus, non a Lacedaemonis juSSus, in urbem redierat, et cum Persarum principibus clandestina consilia moliebatur ovae omnia anno circiter i o Olymp. d evenerunt. At expeditionum illarum neutra eum Sesti expugnatione, in qua insuper Cim exercitibus non praeerat, congruere Pote St. Item expedire variis modis tentavero viri docti, irchlios et E. Curtius ovorum alter,iniretilios scilicet, suspicatur bis captam esse Sestum. Non diu, inquit Sesti permanserant Athenienses postquam a Xanthippo capta erat, anno si 8 urbem vero Cimon iterum expugnavit anno si o, cum adversus Pausaniam bellum gessit et eum Bygantio expulit sui si vera exposuit, arbitremur necesse est convivium, cui adsuit Ion post annum o evenisse. Curtius vero opinatur prave retulisse Plutarchum quae apud

Ionem legisset. Non de Sesti, sed de Elonis expugnatione Ionem locutum esse putat quae Olymp. 3 o- 6s evenit, ut apparet

ex certis testimoniis . At nihil expressius esse potest quam Plutarchi, aut Ionis a Plutarcho laudati, verba neque illa nobis videntur mutanda esse. Κirchhoss igitur auctorem secuti, credimus Sestum iterum captam esse; at illam alteram expugnationem de qua loquitur vir doctus arbitramur evenisse ante annum o. In eumdem, ni fallor, annum incidit, quo conjunctae Lacedaemoniorum, Atheniensium et Ioniam Vires ByZantio una potitae sunt, summum imperium obtinentibus Pausania Lacedaemoniorum rege Aristide et Cimone id est in annum d 6. ovibus rebus ad hanc opinionem adducar liceat apponere I Admodum veri simile est alteram Sesti expugnationem inter prima militaria facinora fuisse quae Cimo gessit stralegi vice fungens Plutarchus enim verbis quae locum, de quo agimUS, Sequuntur, et quae forsan ex Ione ipso profecta sint quod ad sententiam attinet, aperte significat antea Cimonem fortunarum expertem

fuiSSe post vero Sesti Bygantiique expugnationem divitiis ita

109쪽

- I, abundasse, ut inde coeperit de civibus bone morori largitionibus

suis. Ilaud equidem ignoramus non semper diligentissime temporum ordinem in rebus narrandis Plutarchum observavisse Sed, cum omnino deliciat de ea re alterius testimonium, necesse estiis quae Plutarchus resert contenti simus. - 2 Si anno iterum Sestus capta est, confirmatur altera quiaedam conjectura, cujuSidem illoti relio os inventor est, omnino nostra quidem sententia, laudanda, quam ceterum auctor ipse probabilibus argumentis fulcire non omisit. Cum curiosius epigrammata telis post reportatam apud Eionem victoriam in honorem Cimonis incisa et ab Eschine et Plutaretio Servatas, vir doctus inspiceret, ad hanc sententiam deductus est neminem scilicet inveniri posse, ad quem auctorem potius reserantur illa carmina, quam nil Ionem . ouid vero Si Sestus iterum expugnata est anno si o- 6s, id est anno quo etiam capta est Elon, cum si eis in honorem Cimonis exstructae non potuerint nisi eo ipso anno erigi inde soquitur Cimonem apud Athenienses jam auctoritate potentem virum advenae et adolescentulo vix quindecim annos nato, quem primum inter epula non ante cognitum, Videbat, gloriae suae provinciam committere non dubitasse ouod fieri non potuisse quis est quin intelligat Si igitur Ion ut vult irehhosso carminum auctor fuit, necesse est inter Ionem et Cimonem longiorem et diuturniorem familiaritatis et consuetudinis usum exstitisse, et conVivium, in quo Ion cum Cimone primum versatus St, ante annum si orexe-

Ex his omnibus rebus quas exposuimus colligi potest epulas illas, de quibus loquitur Plutarchus a Laomedonte Ioni et Cimoni

neque Ante annum si is, neque post annum apposita esse. At alia sunt argumenta quibus confirmatur hujus opinionis pars altera inter quae non leve pondus habere mihi videtur ipsum rerum genus in quibus versati sunt sermones inter convivas habiti. Ex his enim sermonibus manifestum est Themistoclem nondum Athenas reliquisse ut in exsilium proficisceretur . Inter Senempe eonferuntur et opponuntur ab epulantibus Cimonis et Themistoclis virtutes in Cimone laudantur morum comitas, ingenii humanitas, Vituperantur contra in Themistocle arrogantia et om-

110쪽

nium liberalium studiorum rude ingenium et cui vituperationi parum salis in P Sse fateare necesse est, Si de absente et exsulante sermo habitus est. Imo vero, non dissentiam si quis arbitretur tempore, quo de Themistocle talia ferebantur, nondum inter eum et Cimonem odium illud exarsisse quo inter se summi viri flagrabant cum Cimo summa ope nisus est ut Athenienses testarum suffragio impotentiorem civem suum ex urbe ejicerent. Pulchram quidem et eximiam, et Cimoni haud dubie gratissimam laudationem, si virtutem suam ita ab amicis celebratam audivisset, tanquam in una re iota jaceret, quod melius scilicet aemulo cantare didicisset, cum jam vehementes ita inter eos simultates ortae essent, ut neutri vitalis esse vita Athenis videretur, ut alterum expulisset ouis non videt graviora et majora tum convivas fuiSSeinVenturos, Ut magnum ducem eumdemque amicum suum dignis

laudibus extollerent Nihil aliud illae Cimoni tributae laudes mihi

videntur esse quam Vani rumores et nugae et re te VisSimae, quibus in principi inter se opponuntur saepe viri clarissimi, et unde sensim, cum diu vulgatae sunt, inimicitiae oriuntur quae creScunt eundo, et vires augent, et mirum in modum amplificatae, accedentibus mox mutuae invidiae causis gravioribus, aperta et acerbissima odia constare Solent. Omnia igitur suadent ut credamus illam apud Laomedontem coenam anno circiter a G, ut supra diximus, appositam SSe, et, quod inde sequitur, anno circiter Ionem Athenas primum Venisse. Cum autem ille quartum decimum vel quintum decimum urinum tum geret, suspicari possumus eum natum esse intra

annos so- sI ouod pro vero si habuerimus, clariore tota Ionis vita luco illustrabitur set aequabiliore ordine explicabitur. ouod si quis nobis objiciat anno Pausaniam summum Graecarum navium imperium obtinuisse, neque ad ullum convertere Se potuisse Graecos quem eligerent ut praeda inter se divideretur, ne hoc quidem mihi videtur defensione carere Pausanias scilicet jam tum propter Superbiam et arrogantiam suam Atheniensium sociis minus acceptus erat, atque illi Atheniensibus ducibus, Cimoni scilicet et Aristidi, navium suarum regimen detulerant quanquam nondum publice Lacedaemonii regis auctoritatem reSpuerant. Consentaneum Si igitur eos Atheniensibus potius quam Spartanis dividendae praedae osticium commisisse otio si Cimonem potius quam Aristidem ad hanc rem elegerunt hoc fieri potuit,

SEARCH

MENU NAVIGATION