De Ione Chio; hanc thesim

발행: 1890년

분량: 136페이지

출처: archive.org

분류: 문학

71쪽

- , schylum aut Sophoclem, pios viros an liqua sane litate et religione gra VPS, nox irum opinionum minim P PClutores.

Diligentissimus otiam uisso vi dolui lon in deseribendis

gentium aut isti si Nirum illius in eo num imine sebi t. institutis

et moribus et, idus interpres, ad veri latis similitudinem ea expressisse. Cum in Omphct incedit chorus o Lydiost multoribus compositus, antiqua carmina cantare dieitur, quae pro certo habere possumus Iononi in Asia ipsa audivisse, quorumque ninginem Athoni sensium auribus reddere conabatur i. Nominatur et in ejusdem sabulae fragmeniis seo: laedi vos et ud Uiu Sonitum, ut veri simile si conlus illi odo-bantur. In alia incerta sabula anus qua dum Egyptia aut Syria, aut Lydia, vetula nutrix, dum supplex et sordibus indula prodit, quemdam indigenam morem memorat, quem Ion bono norat, ut qui haud dubio vicinas a gentes invisisset aut a certissimis rerum ossibus rem audivisset . Personarum vestes of habitus prosecto cum illis moribus congruebant et neque opinor, Atheniensibus injucundum orat in

theatro Suo exterarum gentium ornatum p purulum IU COD-

templari . Qualis uerit in opingondis personarum asseclibus et

naturis si quaesiverimus vix lenia iunion ussore Eaecubitormii Vel Sus de quo paulo supra diximus Monomiar tamen illo ocubae silentio Goni non omnino irrita excidisso veloris magistri exompla. Eschylus saepe, sic Ion semel certe personas finxit in cena mulas, cum in earum pectore Velie- monitor aliquis motus oriretur. At periculosum sit ultra velle disquirere .

l. Fragmenta 22 et 2 rapi Nauck. p. laud.

3. De Ionis personarum cultu et vestibus, es Fragmenta 25 5s(Nauck,op. laud. . . Ville supra. p. 52 Eaectibilorum Versum.

72쪽

- Celerum non uni magistro sese Ion addixerat fossatur poetae nostri ipsa oratio eum non aequalium modo sed velorumeliam auctorum scripta diligenti manu versavisse. Ut quaedam apud eum audacius franslata verba Eschyleum scribendi genus reserunt , ila alia quaedam, ni salior, ad Euripideae orationis morem reVocari possunt, et rhetoricam paulo plus aequo redolent. Exempli gratia liceat hos Phoenim versus laudare

... Et in terra leonis magis laudo quam echini miseras aites, vides, qui quotiescumque alia animalia validiora impetum in se sacere in orbem volutatus, spini circummunien COI PUS, jacet neque mordere neque tangere potest. Et in mari inter saxa viventem cirris exsanguibus instructum odi colores mutantem pol PUm .

At in hoc ipso loco, dum in explicandis ei amplificandis sen-lonliis Euripidem in memoriam nobis revocat, in singulis vo bis antiquiorem poeiam, Theognidem scilicet, recordatur. In Theognidis enim elogiis jam hanc e polypo ductam similitudinem, o voces nonnulla S, quibus Ion USUS est, reperimus . Non tamen negaverim non omnia ab aliis mutuatum esse

Ionem et indolem suam haud dubio sequi debuit et ab aequalibus suis propriis quibusdam virtutibus aut vitiis discreparo.

3. Theognis, v. 65 qq.

Fragmentorum Ionis textum vide in Appendice.

73쪽

- lis In si agmentis vero vitia r P sertim conspicua sunt quibus

annumerare OSSumit umorem nimium res per se sim silicos

magno verborum ambitu circumscribendi, si modo ex his Phoe licis versibus judicium lacinius

ouercus me Sudor

et ruticem magnitudine o quans vir : et Egyptia pascit, ex lino ducta, vestis venationi apta pedicas.

Istis ambagibus significare poeta voluit aucupis instrumenta quibus vitam sibi quam it visco scilico titilitas virgas et rolia. Longo ham absunt a Sophoclis Phila tela subtilitate. Ilactenus nos, qui Ionis tragoediarum ruinas lanium, ut ita dicam, ante occulos habemus, de poeta judicamus. Qua Verosuit apud Aristarchos, quibus integra ejus opera legere datum est, gratia Viri sumae nocuit, quod aemulos libuit in arie sua Summo poetaS, quibu praestantiores neque genS neque ostias tulit unquam, ne quo oret usuid, ait Longinus , num in carminibus componendis Bacchylidos esse malis quam Pindarus In fragioedia vero Ion Chius quam modius sidiis S, Sophocles, quod illi quidem sine macularet in expolito genere omnia elegantissimo scripserunt , indurus autem et Sophocles tum, ut ita dicam, incondunt omnia spiritus vi et impetu, tum contra absurdo et saepe, exstincta flamma ingenii, cadunt insolicissimi 8 Nomo prosecto, si modo mente una Sit, omnia ordine Ionis opera in unum collecta lanii aestimet, quanti unam tragoediam e bum. in elucet an liquitalis crificos viros existimavisse easdem sero in fragoedia Ionis virtutes esse, quibus Bacchylides in lyrico genere ominuerat arte magis quam vena divites, nitidi ambo et florii Fragm. θ Nauck . 2. Longinus, TEst De ouet, 3. Non omnino congruit hoc Longini judicium cum grammaticorum festimoniis, e quibus apparet Ionem iis vocibus interdum usum esse quae peregrinitatem sonarent aut insolita ideoque subobscura essent fragm. 5 8 l6;dl 35 . , apud Naucki exquisitius udodam dixerat fragm. c. . plura parum proprie fragm. l. ls 32 3 verborum etiam genera inter se ab eo confusa erant fragm. 25 26 33 di). Eas nimirum Longinus maculas leviores esse orbitratus est, quibus totius operis intima Vix inquinaretur.

74쪽

- bus exornati suorunt, et ea verborum suavitate jucundi qua rotundae et torosos Atheniensium auro delectarentur; nonii vero qui supra mediocroni alii ludi non sublimi volatuuSSUrgorent ei secum raperent audientium aut spectantium animos. Cum Longini judicio mirum in modum congruisse videtur Athoniensium ipsorum de Iono sententia. Quamvis in dolo mobili Damala pernix relinquero, nunquam ulli Cugen in Vera poetarum suorum virtute aestimanda aberravit, et tragicos suos pro cujusque mori lis coluit assidue Longo Supra alios, tria cons lumina I schylum, Sophoclem et Euripidem, et dum vixerunt ei postquam de iuncti sunt, tu dii Sili pro Secuta est Ilos ros tutos: tot miet; habuit et quasi divinos i hos ut o insoris suscis ot Plutono in Dionysus adiis.

baverit ut magistris proximos, quanquam longo prOXimo Sintervallo. Inter eos primas videtur Ion tenuisse, Agathoni antepositus, Iophonti Sophoclis filio otia rodi corio aequalias.

iamin fortium locum, post Euripidem ei Iophontem, quisorius Se patris sui sabulas docuerat, poeta noster oblinuit . In alio Vero certamino, in quo dithyrambo simul et fragoedia de palma contenderat, primo loco dignus habitus est .

suam celebraret, Atheniensibus singulis plenam Chio in urnam distribuit

Eoωκε ζo κερα 1to ex quo loco prave intellecto Nioberilingius op laud. p. 5 . concludit Ioni in patria sua vasorum fictilium fabricas fuisse. Praeter tragoedias comoedias etiam ab Ione scriptas esseruit Aristophanis scholio sta Aoes 8 5 . Scribam erravisse putant iberilingius op. laud. p. et Rostpkius op laud. p. ld , et tot coeta pro pa toet et scrip Sis Se quod ego non ausim contendere. Cum in tot studiorum generibus Ion Versatus sit,

nihil obstat quin comoedias etiam componero tentaverit. Vide helcker, die Griech. Trias. p. sid). Sed de iis nihil nobis traditum est.

75쪽

CAPUT

Ex iis quae do Ionis fragoediis exposuimus videtur in eo exstitisse quaedam diversissimorum studiorum repugnantia, adeo ut eum in se contraxisse dicas iam a quiae prioris quinti saeculi pariis propria quadammodo suerunt, tum quae peculiaria habuit aliora ejusdem saeculi pars Dum modius infor utramque aetatem fluctuat, aliquid adhuc ex more I schyleo, nempe in scribendi genero os depingendis per Sonarum naturis, relinet non lamen alienus est ab Euri pidea sententiarum artisque novitale. Quae adolescens a Ve- fere magistro didicit, non perdidit omnia, sed non dubitas, maturior jam actus, parere minoribus aliisque vestigii insistere.

Quo studio Ion reconlia poetarum invenia associatus sit id ipsum aperto declarat, quod mullus sui in componendis dithyrambicis carminibus. Nullum enim aliud inVenias poematum genus in quo sibi aequo as esse auctores duxerint ins-litulas a superiorum temporum scriptoribus logos perturbare, nullum in quo plura a pluribus intra pauciores annos mutata sint. Ut volo rem illum Arionis dithyrambum miliam, ex quo paulatim oria Graecorum tragoedia ad expletam persectamque sormam perducta est, vix, Pisistratidarum aetate, instaurali erant cyclici chori. cum auctoribus iis ipsis, qui hunc morem reduxerant , diversam viam ingredi coeperunt,

l Bergk, Getech Lilerctf. II, p. 8l. Anno GD8- ant. Ch. n. primum cyclici ludi Athenis instituti esse videntur.

76쪽

no Ilio destitori nil novis olomoniis misceri, omperari et, ut quidam sentiunt, inquinari. Jam Lasi uermionensis dillhyrambi a Corinthiaco choro argumentis, rhythmis, metris dissorobanti Mox , dum plobi judicio poetae inserviunt et

thectit serratiae, ut ait Plato , morem gerunt, in lyricis carminibus fragicam vim referre conantur: prolis prioris elatis legibuS, laetis vi et in os jam, ut Aristotelis verbo utar dithyrambos componunt et varios canendi sonos vocisque et libiarum

inflexionos opingondis animorum asseclibus aptiores adhibentes Molanippidem salis sit nominare, Phryn in Cinesium, Timothoum praesertim ei Philoxenum, quo mulii praefereu,

quanquuem obscuriores, oculi sunt .

Quod si quis diligentius exquirore velit qualis suori Ionis

in dithyrambo virtus, nullius, ut ita dicam, ad rem investigandam Opis esse poterunt ipsa si agmenta, quae admodum pauca nobis tradita sunt. Sed multa alia nobis documento sunt poetam Chium iisdem in hoc operum genero vitiis laboraVisSe, quae omnibus soro reconlioris, qui dicitur, dilhyrambi auctoribus vidon fui inhaesisse. Ut primum do musicu loquar, quae in dithyrambis plurimum valebat, nomini dubium osso polos quin Ion iis artibus usus sit quarum novitas tum plebis animos dolinebat. Colo

rum fateamur necesse est eum in ea re parum alti cum Se

praebuisse Allienienses enim, quam in audiendis aliis non injucundam esse judicabant, mutandarum musicae legum scientiam, non exercebant ipsi Dat pio et religiose integras atque immutabiles diutissimo retinuere non modo Antiquorum cantuum modulationes, sed citharas ipsas et libias . Jamdudum

2. Medio fere quinto saeculo. Vide evaert, se ictu . p. . 6 sqq. Cf. AriS-lotelem, Probi. XIX. 3. Plato, esteS, III lG. . Aristoteles, Prohl. XIX. S. GPVaert, se ictu . II, p. 8 sqq. Apud Pherecralem Comic iraeeor. friastin. Didos, p. llo vide Musicae querelas in eos qui eam corruperunt. 6. De immutationibus quae dithyrambico generi accesserunt, vide ergk, ieeli Lilerol. II, p. 28 Sqq. . Gevaert, se ictu . II, P, 252.

77쪽

- confra in Asia Minore id ibi is ita vocos et chordos creverant, ii sonorum numero tibiis jam n mularentur tibia' pulsent, progressu temporis ampliores actor, neque simpli eos jam ut antea et statui enui, tot foraminibus orant lorobratae, ut incitatiore quosvis animi motus sive aculis, sive gravibus sonis OPUS PSSet possentis ingere. Uuamobrem advenis auctoribus adscribonda sunt omnes sero quod lyricis modis tum accesserunt mulationes. In dithyrambo praesertim, Cujus Suprema lex esse videbatur ut priorum vestigia desereret neque quidquam inausum relinqueret, non mirum est si inter tot scriptores qui ea a tale Dionysiacis carminibus innotuere, vix unus et allor numeratur Athenis oriundus poeta, licet apud

plebem non in minor gratia dithyrambus fuerit, quam ipsa tragoedia . Ion in dithyramborum suorum modis, nativi soli patriaeque gentis ingenium haud dubio oculus si fuit et illo exii quos posset Musica arguere quod Athoniensium judicium

corrupissent. Addo quod, ut borius infra exponetur Ion non nillil operae Pythagoreorum doctrinae dederat, cujus magnum partem p 16v κῆ: ludio quaerendisque sonorum rationibus constitisse notum est ex quo potest probabiliter colligi eum, quod commune cum plerisque ejusdem gentis viri Sad musicam artem pronum ingenium accepisset, gravioribuSeliam studiis exercuisse of citharistam peritissimum evaSiSSe. Num quid novi ipse musicis numeris modisque adjeceris, incertum est. At profecto quae alii a locorant comprobavit

l. Cum apud Pherecratem Musica de infortuniis suis queritur et poetarum qui ei vim intulerunt, audaciam arguit, inestae quodammodo augeri scelus videtur, quod ille non peregrinus, ut Melanippides, Phrynis, Timotheus, Sed atticus St.

q. uidam Chio oriundi memorantur inter musicos dithyramborum auctores qui tum Athenis versabantur, ut Democritus Chius Vide ergk, Griech. Liter. II, p. 5 quem Ion adolescens Athenis fortasse audivit, imo magistrum habuit, et Licymnius Chius Bergk GPlech, Lilercti. II, p. 5. 3. 3. Pythagorae tribuebatur octo chordis intentae nae inventio. Geuaeri, P. ἰσαἰ, II, p. 25 l .

78쪽

et in operibus suis adhibuit. Ita se rem habuisse comperimus

ex elogia eorum carminum si agmento, quibUS OVum quam dam lyram, undecim chordis instructum, celebra Verat, cum citharae, quae prius usitatae orant, septem funium aut no Veni Sonos redderente

. . . Undecim chordis intenta lyra, docem intervalla ordine disposita ConSonantibus harmoniis triplicem viam. habenS, Antea quidem te septichordam pulsabant bis quatuor sonOS Graeci nimis jejuno cantu audontes i. reddentem

Ea erat hujus inventi virtus ut, duobus hemitonii eis, set IV pocul rae additis, molliore sonorum serio artificos uti possent et fere omnes humanae vocis gradus imitari quod chromstticum

genus dicitur . In hoc Ionis loco sateor, do idibus agitur. Ui vero neget eum eam lom in tibiis, quod proprium dith

rumi, Oriam organum erat, luxuriam comprobavi SSe, quum insidibus celebrabat Quamobrem non multum a vero uberrare

mihi videatur, si quis ox his ipsis do Gghuio sit, lyru Vel SibUS conjicia poetae nostri dithyrambos molli quadam indolesi actisque inflexionibus praesertim insignes suisse, et langui

dorum magis quam virilium animorum assectibus accommoduloS, qui auditorum auros potius permulcerent aut, ut ita dicam, si filiarent , quam pectora comm OVerent.

De Ionis disyramborum motris nihil sero deprehendi potest. Cum tamen jamdiu in dithyrambis poetae Sententiarum

l. Ionis fragm. oppud Bergii, Lyr strine. vide praesertim Geuaeri, Uisloire et Theori clera musiqcte cle antiqui te, II, p. 26 sqq. Si ergkio credimus Lyr. Poec. Ionis fragm. 3, in nota , his versibus Ion simotheum respicit, cujus lyra, undecim chordis instructa, tribus constabat tetrachordis, ita ut essent decem intervalla nos doctissimus vir quaeri, cujus in hujusmodi quaestionibus summa est auctoritas, contendit a Timotheo non tinclecim, sedili Oileoim chordis lyram instructam esse, anno circiter 2θ lyram autem evoex Iopeo jam vigesimo ante Pelopponnensiacum bellum anno exstitiSSe. Quo sit ut elegiacum illud carmen Ion anno fere composuerit. - Sensum quem Geuaeri praetulit in vertendis poetae versibus reddere conati sumus. 2. Timotheo Pherecrates objicit RetpατελOD TU pla'Rivet, insolitia formiCα-tiones, ut quidem intelligunt minutissimos et levissimos, ut quidam alii, sonos, quasi incedentium formicarum fremitum et stridorem. Pherecrates, loco laudato .

79쪽

minus quam sonorum ludio Si Strophis antistrophas opponere desiissent, ne infra eadem palia seni per volvonlibus carminis partibus, cantuum cursus, imo impoliis et vis inci lata lardaretur persuasum habere possumus Ionem etiam Panadem rhythmorum rationem usurpaSSe ju Slumque stropharum olinii stropharum ordinem neglexisso.

Quod ad Ionis in dithyrambis stylum pertinet, uberiora

paulo, non iam e fragmentis quid sem, qua pse luam brevia sunt, quam e luibusdam Aristoplianis locis colligi possunt, pros sertim ex his e PQce politis versibus, in quibus servus qui thim e Tryga us, e coelestibus spatiis redux colloquuntur

Seiratis Vidistine alium quem virum, per uera errantem, praeter te ipsum liribsaeus e Nullum, nisi forte animas duo aut tres dithyrambicorum poetarum. Sei ouid agebant illo lT V Colligebant volitantes prooemia illa

Sert Nonne erant etiam in aere illoo in quas verti dicuntur, qui moriuntur, stellae lTr Erant quidem . SerC. ouae Vero nunc illic stella est e Trrum Ion Chius, qui olim composuit Athenis illud metne orienteiti verbis incipiens carmen . Ubi Vero advenit, statim metrie-orientem omne eum vocaverunt stellum .

Ex his primum in folligimus Iononi in carminibus multa composita verba coacervavisse et epilliolis tumidioribus orationem suam exoneravisse . Adde quod non re Spuebat is aesi, aev

i. o fuisse Ionis dithyramborum vitium significat Suidas . . ouetoc et et la

80쪽

- 6 vim et quaesitam sublilii alom. Exemplo sint versus in quibus Bacchi, siV Vini, virtutem celebraverat

. . . Indomitum cano ministrum puerum lauri-facie-insignem, i Benem non juteriem, gratissimum graviter-tumultuantium Amorum, vinum animoS-esserenS, hominum regem

A praefero Aristophanis laudato loco, quibusdam Suidae

verbis ' monemur poetam imagines suas Saepius e nubibus et alitibus sumpsisse et qua in re peccavisse persuasum habeo solum illud A uto carmen, cui comicus alludit lepide, cujuS-que prooemium ad nos pervenit

Quae paucissimis hic orbis indicat, usius Aristophanos in alio loco explanavit, in quo Cinosiam perstringit dithyramborum nuciorem celeberrimum qui poeta, Sive Ionem auctorem Sequebatur, Sive ipse per se nugas istas inveniebat, iis lotii plane imaginibus uti consueverat ita ut jure omnino idem ab utroque similitudinum genus adhibitum esse possimus arbitrari, et ex Cinosia qualis uerit Ionis ipsius oratio judicare. Ad Nephelococcygiae portas advenientem Cinesiam induci comicus ,

Cines ius In altum volo, ad Olympum, alis levibus. volito autem tum hae, tum illa carminum via Pisthetaertis Ad hoc negotium multarum alarum onere OPUS St. Cinesius interrita oculorum acie progeniem avium Sequens. avis fieri cupio arguta voce luscinia.Pisth. e Desine modulari Dic mihi quid velint ista verba. Cines et Alis a te instructus, cupio sublimis

in altum evolans, ex nubibus nova peteret Ionis fragm. , apud Bergu Lyr. Poeci.2. Vide notam i superioris paginae. 3. Schol ad Aristoph. iacem, . 35. - Bergk, Lyr stroem Iovis fragm. d. Vide notam . superioris paginae... Aristophanis Abes, v. ld 3 sqq. sidit. ΚOck.

SEARCH

MENU NAVIGATION