De Ione Chio; hanc thesim

91쪽

- quae ad augendam ejus gloriam idonea sunt, non semper lacuit, si modo ex Ione depromptus est 'lulai elio Periclis locus, in quo de sumptibus agitur quos ad ornandam urbem sacero

Poricli in animo fuit. In hoc loco ' sibi visus est cluppius

Ionis manum agnoscere eaque sunt viri docti argumenta, quibus me ad credendum adduci non negaverim . Sive enim rectae orationis formam inlueris, in quam Plutarchus inconsuli et alius cujusdam auctoris verborum semor isti alii lur, sive poeticum illuni colorem spectas, quo Sulliinduntur Thucydidis, Periclis aemuli, verba, Atheniensium urbem conserentis cum meretrice corpus suum pretio Sissimarum gemmarum splendore odornant ' sive donique attendis in utraque

oratione Thucydidis scilicet et Periclis, non iam de consectis jam aedificiis agi, quam de conficiendis iis quae ante Thucydidis exsilium origore Periclos statuerat postquam o Delii

Apollinis templo Athonas allatus erat sociorum thesaurias, quod quidem videtur aperte declarare orationes illas certo iempore et do certis rebus re ipsa habitas esse, non a rhetore nescio quo clas esse et involitas , quae omnia, in illum, Si aequo animo Vis perpendere, alearis necesse est non leviter rojiciendam esse puppi opinionem, ut Plutarchum Scriptore rerum, quas narrabat, aequali solum locum petiisse. Atinim a Stesimbroto aut alio quovis ejusdem elatis auciore haec omnia de Thucydido et Periclo a Plutarcho tradita prosecta sunt ouod ita fieri non posuisse quanquam Salappius

jam ostendit i , liceat lamen pauca ejus argumenii apponere nullum scilicet alium scriptorem posse Xcogitari, cui propter amicitias suas, ita conligerit rebus ipsi adesse, quales eSSent plane nosse, et posteris eas poSSe tradere ut reipsa

l Plutarch. PericleS, XII. 2. Vide puppi disputationem, opere laudato, p. 28 Sqq.

λc: R α αλμυατα καὶ αoυ χ: toet Aαvetous Pericles, XII . Animadverte in voceii 1ac rectae orationis formam... Sauppius, loco laudato.

92쪽

actae sunt ouid enim Nonne so Ion partium certaminibus jamdiu immiscuerat Notino insonsissimo Periclis aemulo sa- miliarissimo ut obatur suam igitur avidis auribus exceperit,

quam alio memoriae impressa servaveri quaecumque lum Vel dicta vel acta sunt, nemo non intelligit Imo Vero, non minus, ni fallor, impolum repulsatilis eloquentia vehementer commotu e St, quam saetontis, nec invitus credam illius mensitum aculeos illos adhaesisse, quos dico batur Periclos in auditorum animis relinquero. E praelio cum suis Io victus receSSit, sed victoris summa cum admiratione, ita ut fabulae quibus

Ilo Ster credere consuevera quae memorabilia aut audiverat

uat viderat, aliquam Periclis oratoriae virtutis imaginem etiam relinuerint . Si ita sobos habuit, quod puto, IoniS, non aliUS, libris in hac Perii is sui parto, ut saepe alias, Plutarchum

USum PS SP fantum non pro certo possumus ecipere, Obi S-que in hoc loco non ovouoslimonium reliquisse quanta aequabili sale sola Chius voliorum, quorum indolem minus laudabat, merita non iacere f. Cum de aliis multa tradoros, multa de se ipso simul con-Sentaneum est Iononi narravisso et quas adiis sol urbes, quid in eis nolandum vidissei publicas aedes, empla varios hominum mores et victum laud dubio memoraverat .

l. Ne quis sorte arbitretur Ionem in 'E nteri ut dit quae vidisses lanium enar

rasse, ipsa autem oratorum, quos audivisset, verba non memorasse, ecce adest Plutarchi Cimonis locus c. xvi Itora et o v Tilao v aut trita et o ero si

Tόλ v et Spe O Epite Elasa ebriis svT v. Quidni, de Pericle agens, noster idem fecisset, quod fecerat de Cimone Nec profecto mirum est Ionem, cum primae, ut ita dicam, Atticae eloquentiae aurorae adesses, novae illius artis splendore captum, Voluisse aliquid de disertissimorum civium facundia enotare. 2. In fragmentis 2 et 3 ap. C. Muellerum, Plist m. iStorio Groeet, Didos, II). 3. Periere, perpaucis exceptis, 'ET 8ri 1 ω partes quae ad ipsum pertinebant neque quidquam certi de ejus peregrinationibus possumus seire Ad eas forsitan referri possit etυνεκori a viet: κόc ille, a Polluce laudatus, liber, in quo de quadam ejus legatione, ut quidam conjecerunt, ad nescio quam civitatem agebatur. Pollux, II, , is IIαρα Icorat et ori et tκω tv to erit peteto Evis, UMEROR AT Rc, creti aevo nisi tib Tic vota liget dit. - Vide Bergle Griecti Lilercti. III, p. 6θ6 n. 25 qui suspicatur librum ripa etHaueti Rec inscriptum non differre ab eo cui etυυεκδη- laevieti det titulus erat, et vocem 6 oc, quae subaudienda est, non rutionem hic, sed rict Prulionem significare. Fieri potuit ut ille ripiet6ευTtRoc narrationem contineret de Ionis legatione quadam ad Spartanos e . Sed admodum incerta res

93쪽

Pleraque 'Exteritatio si agmenta ad nos ita deformala perveneri Inl, ill vix Porum genuinus color adspici queat Altamen

illius libri in logor locus in Athono, opero servulus est , preliosissimus quidem et jucundissimus, ecquo possumit quae suerini in scribondo Ionis vir fulses judicar : quom lolum non piget ad verbum transcribere

u Ion poeta, in libro qui inseribitur Epidem i. P, lire e seribit Cum Sophocle poeta Chii eongressus sum, cum exercitui pra)positus Lesbum navigaret, Viroso eos inter poeula et urbane aestio Convivio illum excipiebat uermesilaus, et privatim hospes, et Atheniensium publicus. Ad ignem stabat uor vinum ministrans rubicunda facie in si unis quem ille compellans et u Visne, inquit, suaviter me bibere o Adnusente puero et u Lente igitur mihi, ait, et admove poculum et aufer risum multo etiam magis erubescente puero ei qui juxta ipsum accumbebat ait Sophoclos Tu quam pulchro istud dixit Phrynichus

Spleii let in purpureis genis lunaen an oris.

Ad hoc dictum respondit Eretrieus aut Erythi re iis ludi magister Sapien tu Sane es, Sophocles, in poesi verumtamen non bene dixit PhrynichUS, purpureo esse dicens sorinos puero genas 'quod Si pictor colore purpureo inunctat pueri hujus genas, non amplius sorino Su Vide itur. Non utique oportet pulchrum eum eo quod pulchrum non est comparare . Ibi risum non tenens Sophocles, interrogavit Eretri eum

v Ne istud quidem, hospes, tibi placet Simoni deum, quod utique benedictum videtur Gra eis

Purpureo ab ore emit ens vocem virgo

nec poeta qui auri conium dixit Apollinem 'Nam si aureas pictor comasse ei SSet deo, non nigras, prior etiam futura erat pictura Nec is qui roseis- digitis Eoa dixit Nain si quis roseo colore mulieris tingeret digitos,

Purpurariae manus faceret, non formosu mulieris. sum orto risu omnium Eretrieus quidem eastigatione ita repressus est Sophocles Vero ad Sermonem cum puero institulum rursus se convertit ouem ubi vidit festucam e calice minimo digito tollere parantem, interrogavit, an es tueam conspiceret Cumque ille conspicere se respondiS- est. De ejus in Samiorum insula aut Corinthi commoratione nihil est quod

in dubium non vocari possit. De Samo insula agitur in fragia lento C. uel ter Frctym Ilis forte Groem Didot, IIJ Corinthi commorationem indicare idetur apud Athenaeum X, 36, s. fragmentum de Ionis amore in Chrysillum, Corinthiacam mulierem. l. Athenaeus, XIII, d Le.

94쪽

ses statu igitur, inquit, eam expelle, ne digilum madefacias , Ut vero faciem ad calicem admovit puer, propius ille ori Suo calicem admovit, quo caput capiti propius esset quod ubi fuit proximum manu prehensum osculatu est. Tum plaudentibus omnibus cum risu clamantibusque quam lepide deceptum puerum ad se perlexisset u Meditor, inquit ille, o viri, artem imperatoriam, quoniam Pericles me dixit Versus quidem nosse condere, artem ducis bellici non callere. Nonne igitur satis bene mihi cessit hoc strategema , Talia multa scite dicebat faciebatque, cum bibebat hilaritatique sese dabat; verum ad gerendam rempublicam nec solertiae satis in eo fuit, nec industri aes sed erat velubunus e probis commodisque civibus Atheniensibus i. noxiis estnii non ea dolosi solui historiola suavissimae humanitali sale sparsa, cujus etiam jucunditatem auget fluidus illo et poeticus ionicae linguae lepos Incertus ipso et interdum paulum impodilus sententiarum cursus, non arctissimo inforse cohaerentibus variis orationis partibus , quas auctor uno et eodem circuitu complecti non curat quae posterius tantum viguit ars scribendi , negligoni iam quamdam habet, non ingratam in lalibo ouas apud volo res historiarum conditores Dionysius,alicarnassensis virtulos signavit , apud Ionem hic pleras quo mihi videor do prohondero et purum scilicet os dilucidum dicendi genus rebus accommodatum, artificiosa

anxietate Vacuum, venustato lumen plenum. Propterea non omnino videtur noster eas ignorasse, quibus postea eminuerunt praestantissimi allici scriptores, gusta stet eis honori et sipSae e Socialis nostris subjiciuntur, vividis coloribus depictae personarum quo mores, insulsi ludimagistri arrogantiam, Sophocli urbanos aculeos, erubescentis pueri pudorem subtiliter descriptum admiramur. Propter ipsum dicendi genus, nil C. Muelleri latinam translationem Uectym tiis lor strinet, II, p. 8, id ot)secuti sumus, Uno et altero verbo ViX mutato. 2. Ipsius Ionis verba vide in Appendice. d. Dionys Italic, Thucydices V rasitvris crani o nox et v set Tetraetac

95쪽

sallor, non minus qi iam propter libri argumentum lectoribus diu placuit Ioni opuS.

Plurima sane potuerunt eum in Ciliare ad ligendum hoc narrandi gonus. Iuod naulli postea usi ii pavor . Vid una illo ruintemporiani mira in oninibus robus ii Idustria causani idone aniassert cur noster solemne iter deserere sibi sumpserit. Non jam contentum erat Grii eorum iii genium veteres easdPmque

litterarum lorinas in perpetuum iterare. Ut fragii dia Euripide tuo foro, herous antiquos et deos ipsos ad breviorem natura humana mensuram refrahebat, ita historia, omissis longinquarum I lalum annalibus, ad propiora se convertebat et humaniora. Non lumen nostro eam vim ingenii suisse crediderim, ut sua sponte viam, nullius vestigiis ante trifani, ingrederetur ne lue abnuam si quis de Iero dolo hic cogi tet. Commoratus est magnus ille vir, ut scimus, Athenis, Ionis ipsa a talo ante Peloponnensiacum bellum, neque mediocri apud cives sama florebat. Anno ore iis, magnis Panathenaicis, cum operis sui partem recitasses, et populus valde audion do osset dolo clatus, do com talentis publico donatus erat. Nec deerant in civitate quibus, ut Sostpe conjectum est, ex historiis suis excorpios locos legisset. Eone ex numero sui Ion Non absurdam rem esse crediderim, cum noster multorum nobilissimorum civium uerit amiliaris. Panathonaico vero recitationi eum adsuisse tanquam pro certo haberi potest. Tum enim in urbe versabalur, nec Verisimile est eum a celeberrimis Atheniensium Sacrorum Solemnibus abstinuisse. Quid igitur mirum, hunc laudis maxime

omnium avidum in eo Se voluisse genere exercere, unde Vi-dorei fantam gloriae segetem uero solum collegisse Sed nostro deerat, ut neoplum perficerei, si minus voluntas, ut certe laniis operum monumentis par ingenium et dum lotus in ea incubuit quae ad viros potius quam ad res pertinebant, perpetuum illam rerum connexionem neglexit, quae preeSlunti SSimugravissimarum historiarum materia est.

96쪽

De hilosophicis Ionis libris. Ex Ionis philosophicis scriptis brevissimae tantium ad nos

laciniae per Venerunt, quae lamen apertius, quam quaeVi ullae ex eodem auctor prosectae declarant quam avido et diligen- fer omnia quae tum in unoquoquo studiorum genere ederentur, percurrerit, et divorsissimas diversissimorum virorum doctrinas in se recipere conatu Sis.

Non se in unius magistri verba iurare Ion addixerat alcum omnium quae sive in Asia Minoro, si vo in allis Graeciae et Italiae regionibus aut olim floruerant aut tum florebant, philosophicarum rationum gnarus esset, e singulis dolibaverat ea quae jus indoli et ingenio Salis respondebant, dique aggreS-sus orat inde sibi propriam disciplinae formulam instituero. E Pythagoreis plurima sontibus videtur hausisse. Neque sano id mirum. Cum enim, ut supra Vidimus, non in patria solum inter optimates numeraretur, sed etiam Athenis Cimo

nis ejusque amicorum parte PSSetimpleXUS, OnSen laneiamosi iam ad illius scholae placita inclinasse, quae a communibus plebis opinionibus, moribus, instilus is abhorreret. Colorum, pervoluiis Pythagoreorum Scriptis, non ad philosophicas Solum, quae proprie dicuntur, de rerum aut animorum natura indagationes instruebatur sed quem jam habebat musicae uSum, modorum ratione et doctrina confirmabat: ilaus Pythagoreorum disciplinae boneficio praestantissimus citharista evaserit, ut ex fragmento jam supra laudato intelligimus . Nec non ipsa ejus poetica opera inde proprium colorem traxerunt dithyrambica praesertim carmina, ut jam supra vidi mus L Itaque, acceptae doctrinae memor, admiratione summa Pythagorae ingenium prosequebatur, quem in elegiis ut inter mortales prudentissimum et sapientissimum laudaverat.

. Vide supra, . i. 2. Vide supra, P. T.

97쪽

- Philosophi eius Ionis liber et bir , o , si Vo pidi tas in Seriplus orat . Titulus ipso jam Pythagoreum quiddam redolitat Pt in montem re Vocat et tet 1κet u illimi, cujus invonior Pythagoras suisse serebatur et quam mona orabant quieui suo se jurejurando ejus scholae discipulos oro prosilobantur . Noster profecto, ad Pythagoreorum exemphir, in robus ulli tuum cum numeris et numerorum inter so rationibus similitudinem invenire conabatur uas Pythagorici in qua tornario numero omnium rerum radices esse nutumabant, Pus in ternario Ion esse contendebat. Ceterum jam in Pythagoreorum ra-

l. IIarpocration, s. v. Itora, librianas tα :16v in seriptum esse refert Pluralis auleni vo eis forum pietvuco a thibetur a Diogene Laertio VIII, 8 , leniente Alexandrinori Strom. I a, edit. Sytb. et Suida s. v. 'op-ED: . - Calliniae hi aetate, quidani subditi etiam Ionis opus di u os existi uiabant et Epigeni

'En re uita At vix dubitari potest quino largo ab Ione seripli sint. Non suam Callimachus, sed aliorum quorumdam opinionem proferebat in loco a Suida laudato, quod jam argumentum est illum non plane sententio illi assensum esse. Vide etiam Bergit, elech. Lilerol. III, p. 6d , . 28, qui verba 'ET: abola mutanda arbitratur in b, καὶ 'Ent duri: quo jam Benilei conjectura suerat . Qua de causas cartas Epigonis libor esse redili sint, feliciter ent-leius exposuit in Epistol cli Millium Opiis i/lu Philoloviora, p. lo Ut suspicor, inquit libri Epigenis eum Ionis seriptis conjuncti ferebantur. Is enim commentarium fecerat in Ionis tragoedias quod scias ex Athen eo lib. XI, eh. v. ut nihil miri sis, si librariorum, qui omnia perturbant et miscent, alii tanquam Ionis p α μs et inscripserint, silii ut Epigonis is omnem dubitationem aufert Isocratis Cp et a vettos eteto et locus, post Ben fletum repertus et editus ...

Inlidos plano consentit Aristotelis locus ile Generos et Corrupi. II Deto laetisv

2. Ccti men ureum v. cf. Zeller Philosophie Ue Grees, I, p. 82 sqq. in translatione gallica :

3. In singulis etiam rebus nonnullis Pythagoreorum auctori salem oculus esse Ion videtur. Lumen, ut exemplo utar, dicebat habere et placet Ia Eu et Od oec, et et u ac, etsi e taeter det Stobostus, Eol Phys. I, G2 , quae Pythagoreorum quoque sententia erat. Vide Zeller, opere laudato, I, p. DI. Superest etiam Ionis cujusdam carminis titulus,rudit posta svo: Pausan. V li, Apud Pythagoreos quoque et pec celebratus videtur esse, cui sedem solis regionem assignabant. Vide Zeller Philos cessi eos I, p. cum nolis, in tranStalione gallica.

98쪽

- i lion Oximiis virtutibus spui dicebatur ornarius numerus porso clus enim habebatur, quod in infinita imparium numerorum serie primu occurreret, neque in alio ita arcle conjuncta invenirentur principium, medium et sinis . Num vero noster in abstrusa et recondita mathematicae scientiae arcana

ipso ponitus descenderit dubitari potest, quod ne omnes qui dem lentavere qui se Pythagoreos prosessi sunt, contonii

saepe externum rerum Speciem ad numerorum rationem arbitrio suo reducere . Ailumen non credam, ut quibusdam

placuit' eum so lanium oblectuvisse in digerendis robus, de quibus loquebatur, Secundum ornarium ordinem, ita ut ludentis potius quam Seria re iractanti Speciem opia praestaret. Quod si ita suisset, non juxta veteres philosophos ab Isocrate laudaretur , neque gravissimi auctores, philosophia graecae lumina, Plato et Aristoteles, de ejus opinionibus in operibus suis disputassent . Colorum ne prima operis honio decipiamur novo ex Pythagoricis scripsis solam disciplinam suam descripsisse Ionem

arbitremur, monent ipsi, quos nomina Vimus puciore antiqui Ut ex Aristotelis loco apparet, inter eos numerabatur qui, ut rerum generationem expedirent, omnia ingebant orta esse ex certis quibusdam elementis quae sensibus percipe rentur. Tria erant, auctore Ione, Semina ex quibus per inane

magnum coactis hujus mundi orbis concrevisset siqnis scilicet, terr atque et q. Unde manifestum sit Ionem Empo doctis, qui eadem aetate vivebat, doctrinam cum Pythagoricis placitis consocia ViSSP. Quo autem pacto inter se miscerentur tria illa omnium rerum exordia, nihil de ea re certum salis nobis traditum est,

i. Aristoteles, de Coelo, I, l. 268, a, id Vide Zeller, opere laudato, I p. 383. 2. Zellor, opere laudato, I, p. 3 5. 3. Eam apud Schoellium opinionem invenio Rheini,ches ii Seum, IS , Leher Ion on Chius, sub sinem . . Isocrates, cle Anticlosi, 268. o. Aristoteles, e Generiatione ei Corruptione II l, 2 a Plato, Sophlalia,2.2, c; LLeyeS, X, 88 E. 6. Vide hujus libelli paginam 85 n. l.

99쪽

nisi sorte ad Iononi Suhisiae locum reseras in quo Plato

veteres philosoplios pariani serio loculos esse ait et gravibus viris labellas enarravisse, quae ad oblectandos puerorum animo sic lae esse viderentur quo ruin unus, inquis, tria esse et os et dicit, et eorum aliqua nunc inter Se pugnare tuo dammodo, nunc, telo amicilia foedere, nuptias celebrare, procreare pueros ei progeniem suam educare . Minime equidem

miror sub Platonis si guralis verbis latore poeticum Ionis scribendi genus, imaginuni fortasse et sinii litudinum magis quam abstrusiorum dispulationum curiosi. Jicumque se res habet, conjici potest non ipsis iis corporeis elementis Ionem propriam acultatem tribuisse, qua Sese moverentis ad formandas varias res se ordinarent. Coeperunt jam tum philosophi in illustrandis omnium rerum primordiis viros quasdam adhibero, ab omni concretione materia Sejuncta S, ut diu et v ko Empedocle S, vos Ana XagoraS neque mirum sit Ionem in pistri cogi ad ejusdem generis vires confugissem quarum vostigia mihi videor in libri exordio, ab arpocratione nobis tradito *, deprehendere. oc mihi, u scripserat Ion disputationis principium Domnia tria nequeu tu neque minus quam haec tria unius cujusque rei viriu- , lemurias ossicit intellectus, is et Orturi n. Qua vero ratione sibi responderent hinc aer ignis et ferra, illinc intellectus, vis et sol luna, incertum est Uaud Scio an lamen lanias fenobras luco aliqua illustrent qua Diogenes Apolloniate docebat, nempe uotis tu inesse ueri, et ut eo omniugubernari, omnia ejus imperio oneri Quanquam enim non

2. Ilarpocras. s. v. Itav. Corruptis si inamarpocrationis verba ad nos pervenerunt, quae sic post Lobeckium et Bentleium restituit C. uellerus Frctym tiis-

3. Diogenes Apollon apud Simplicium, in Aristotelis Physi rad, ambae eto

100쪽

- 86 omnino idem Sunt utineti atque et butet te, significalioni lamon quaedam his vocibus similitudo inosi, ita ut deduci possit aeri, CUi Hridit Diogenes assignabat, et busetts OStrum attribuisse. Quod vero ad, dimo: pertinet, quale Ion hoc SSe statueret, utrum do coriis legibus et nescio qua voluntate, quibus natura pareret, ageretur, an do insita ipsi materiae vi quadam,truus etsi contraria Plid Versa, nusquam invenio. me fortuna vix paulo plura nobis ira lita sunt. Cum tamen Empedocles, cujus vestigiis Ionem saepe institisse vidimUS et iris ad Creundas res, mundi initio, non nihil valuisse interdum contendo ret , fieri potuit ullam odoni modo Ion in ratione sua adhiberet, neque mullum a Voro borret, mea quidem sentPn

tia, si quis do Iono aliquatenus dicta osse intelligat, quae in Lestibus Plato memoravit , nonnullos scilicet philosophos

docuisse omnium quae sint, aut suerint, aut sutura sint, aliorum C Usum naturam esse, aliorum Aristin aliorum fortunam.

At non veloros lanium Ionici, non tantum Pythagoras et Anaxagoras Ioni suppodilavero, ut veri simile est, unde dis ciplinam suam conflaret. Quid do Democrito dicam, cujus placita tum in Graecia vulgari coepta esse haud immerito Suspiceris; quid de Archelao, Anaxagorae discipulo, quem noViSSevidetur Ion ' quid do Socrato ipso juniore lum quidem,

quem tamen in Ex tori ut diti nos lor memorat cum Archelao Sa

mum insulam invisisses'. quid tandem de Gorgia, de fotaphilosophantilius viris qui lum Athenas ex omnibus non Grae-

l. Aristoteles Physiet, II, , . - Cf. ceteriercti et Corri l. II 6. 2. Plato, LecteS, X, 888 P. d. In Cimonis domo Plutarch. Clinon IV . . Diogenes Laertius, II, Iob et orico aedi veto ovetet eth Σωκρατηυ ati: Σα-μD TUM A Za uti, mo8Au g α ρη rtu Contra Ionis festimonium disserit Zeller Philosophi cles Grees, III p. 56 n. 2, in gallica translatione , Platonis Critonem, S B, praetendens, ubi legitur Socratem Athenis nunquam abfuisse. Ulat Nioberdin Platonem v jure peregrinationem illana negligere potuiSse, praesertim cum non historiam scriberet, sed dialogum philosophicum componeret, et in Platonis loco non tam eorum quae adolescentulus, quam Ude aetate adulta egisset Socrates, rationem habendam esse. Difficillimum mihi videtur esse Ionis testimonium repudiare, quo nihil explicilius esse potest.