Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, in quibus jus naturae et gentium, item juris publici praecipua explicantur. Cum annotatis auctoris, ex postrema ejus ante obitum cura. Accesserunt ejusdem dissertatio de Mari Libero, & libellus singul

발행: 1719년

분량: 418페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

is 1 LIBER III. I. I. imperii cives definienda est ex testibus ipsorum; s si modo illae in

ternum jus concedunt, non in externo solo consistunt ; quod ex verbis & proposito legum prudenti inspectione colligendum est ; inter eos vero qui alii aliis eaterni sunt , ex sola conjectura derelictionis , de qua diximus alibi , quantum instituto nostro sufficit ἄ

VI. Quod si valde a ambiguum sit jus belli . optimum erit fὶ Arati Sicionii consilium sequi, qui partim novis possessoribus

persuasit , ut Pecuniam accipere mallent, possessionibus cederent; partim veteribus dominis , ut commodius putarent numerari sibi quod tanti esset quam suum recuperare. Ambiguum iι jus /elli Dissi- GROT. t Arati Moisil eon lixis cile sit decernere justa causa belli nec seqxi. Quod secit rex Ferdinandus

ne fuerit. memorante Malliana lib.xx x, C. l

De his , qui in bello medii sunt. I. A paratis nihil sumendηm nisi II. Exempla absiti nentia o pre.

tutione pretii. I u. aduod sit officium paeatorum

girea bellantes.

I. CV pervacuum videri posset agere nos de his , qui extra in bellum sunt positi, quando in hos satis constet nullum esse sus bellicum. Sed quia occasione helli multa in eos , n.

nitimos praesertim, patTari solent Praetexta necellitate , repetendum hic breviter quod diximus alibi , necessitatem ut ius aliquod det in rem alienam summam esse debere; requiri Praeterea I ut l. pso domino par necessitas non subsit, etiam ubi de necessitate constat, non ultra sumendum quam exigit, id est, a si custodia sum. ciat non sumendum usum; si usus, non sumendum abusum; si abusu sit opus, restituendum ramen rei pretium a Qil. a. Moses cum summa ipsum S populum necessisas urgeret transeu uel Pcr agros Idumaeorum, Prrinum ait transiturum 1e via regia, ncque defluxuriam in arva aut vineta s s vel aqua ipsorum opus haveret, Persoluturum se ejus pretium. Idem praestiterunt laudati oc Gieucorum oc Romanorum duces . Apud Xe-

GRON. I Ut itfo domino J ut ipse carpantur; si hoc necassum & satis dominus non aeque re sua indigeat, si , ne absumantur . si & hoc fieri atque ille qui attiectare vultaana. Oporteat; ut Iullo Pretio compensen a bi e tadia Si sufficiat in Po- tur. testate habere . ne delibentur aut a Venales

202쪽

nophontem Graeci qui cum Clearcho, Persis pollicentur, nullo se damno iter faeturos; & si 3 venales commeatus praeberent, neque

esculenta se ; neque Poculenta cuiquam erepturos. a. Dercyllides, narrante eodem Xenophonte , 6ράγαγε νοῦ - ρα

per fines pacatos, ita ut nullo detrimeneo Ioeli ascerentur . Livius de Fer leo Rege: per Pbthiotidem , inhaiam, Thessaliamque me damno injuriaque agrorum per quos iter feeit in regnum rediit . De Agidis

culum erant ciυitatibus clementer ac sine noxa σ pene tal me strepitae peragrantes Peloponnesum. De Sulla Vellejus z putares venisse νη a ta Meuadrinasiam, non belli vindicem, sed pacis auctorem; s tanta cum quiete exere itum per Calabriam Apuliamque eum singulara cura fetum , a. Irortim, urbium, hominum, perduxit in Campaniam. Oὶ De Pompe- o Magno Tullius: cuius Iegiones sic in Asiam ρe μ' crunt a ut non Pro lu/ -- modo manus tanti exercitus , sed si nec vestigιum quidem euiquam, vilia. pacato nocuisse dicatur. De Domitiano ita Frontinus ἔ eum ιa finiabus Ubiorum eastella poneret, pro fractibus eorum locorkm . 7 qua L vallo comprehendebat, pretium solvi just , atque ea Iustitis fama omnium fidem sibi adstrinxit. De Parthiea Alexandri Severi ea peditione Lampridius: tanta disciptina, tanιa reverentia fui egit ; ut non milites , sed se tores dicerentur ; quacumque iter milites faciebant ;8 tribam accincti, cevturiones verecundi , mιlites amabιles erant ipsum vero ob haec tot ct tanta bona provinciatis ut Deum suscipiebant . c

De Gottis, Hunnis, Alanis qui Theodosio mercbant Panegyristia

nullus

3 Venaler eo Mea tis Si copia nee pedibus quidquam catorum eo seret coeme indorum necessirior una a culcarint, quod ubi via est angusta . Populis, pcr quos commearent. facillime fit propter laxitatem ordi-4 SpereaeAlurn erant ) cum admi- num S adsta frument ratione coinspiciebamur. Dure valia comprehendebat I CROT. a Sine ire tu peragranter tra castra recipiebat. Peloponnesum Par testimoni uiri Ti- 8 Tribuni aeeinai Parisi de emto Quintio Flaminici perhibet Plutar- pediti , tanquam cum hoste statim chus. congressiari , non trahentes impedi-CRON. s Tanta eiam quiete Di- menta ad con Uectandam Pr Mam .sciplina &moclestia. Ms. aetti r unde Salvi. taetra , non GROT. h De Pomp.rio Magna clamosi streperique. litis Et Plutarchus: a n ιίων T r -ρα- GRO I . e De Gotthis Mu Ita de --τιώτας ἐν σαις aut e ma ἀτακιπῶν , jus gentis modestia habemus apud σφραγίδα σὐν μαχαίρου αὐτῶν ἐπέ- CalMOdori m , ut U, I . & I , t s. βαων ' ἀν ο' μή φυλάias , ἐκμαντο . Eodem autem libro epistola as. Mee iam odisset militer sor per ιιιnera possessoru- segetes aiat prata vastetis. licentiosus agere, sigillum gladiit eorum Iea ira, omni conιiuentia properate ravo it , γω qui aran cnfodiset ἐν ut grata noὶ is ese veretra Occiar o res piaciebatur. D . Luia .deo exereituales gratis IM-GRON. 6 N. Osuium Didem in bimias rinpensar , Ne ab arenatis eust

203쪽

γς LIBER III. LII.

Rullus tumultas, nκlla confusio, nulla direptio ut a barbaris erat; quin F quando discilior frumentaria res fuisset, inopiam patienter ferebat , o P quam numero arctarat annonam compareendo laxabat . Stilicona Claudianus idem tribuit: Tama quies, tantusque metus servator honesti Te moderante fuit, nullis ut vinea furtis Aut seges erepta fraudareι messe colonum.

id in Et Belisario Suidas

3. Hoc pret stabat exacta cura ce) io provisus rerum necessari runa , & bene soluta stipendia, & vigor disciplinae , cujus legem audis fὶ apud Ammianum et pacviorum terras non debere calcari. Et

diatiar intacta elotiar . Lib. I x , 2 S. Arina ejur nulla posesorum damnas Urnutis GRON. s ctiam numero) Multitudine capitum angustam & dissicilem fecerat, frugalitate sussicientem reddebat. ROT. Et Belifario Sardas Saepe hane in talisario virtutem prae dicat comes ejus. testisque actionum Procopius. Vide egrestiam ejus .La cionem huc pertinentem , quam ad milites habuit prope Siciliam , eum in Africam tenderet, narrationemque itineris per Africam Vandalicorumpi inio. Ex Gotthicorum autem LII. integrum hunc locum apponam z. 3 δε τυυε ἀγροικουρ νοσαυτ ηφι δει aia προνα ia ε, ῶσ- μι-

apud

in arboribuν pretulia tangere nemi m omnino permittebatur . Similem Λ-lemannorum laudem in expeditione ad sanctum sepulcrum vide apud Nicetam Manuele Conineno . Gre goras autem libro I x. ide in in Uenetis predicat : -- γε μέν α δενις ,σδε οὐ μάλα εξε λαεν η τεν BD rtis κων ευταξια , καὶ ἡ μι-ὰ Dκαι- ν πιλα- ρε εια . γάρ νῖξιωσε τῶν παντων ε κένων οὐδῶν atελsti, αοελεσθαι τι τῶν ἀπάντων ἄνευ τιμης ἀργυρίου .mmo erat quem non admiraιιone per celleret Venetoriam disciplina , ct con Uncia cum risitia animi magnitudo . Nemo enim de exercitu egrestis quicquam rerum semerae volebat nisi pecunia depensa. e Provisur rerum neeusariarum a Plinius historiae natural Is x XUI , 4. eunde Romam diaeos primam fmper iubellis commouisi iam etiram Fabia ei et Casliodorus i v I. Naheat quod ε nan, ne cogatur cogitare quod augerat . Similia habet v. io. & I 3-GRON. io Prax si Diligentia comis parandi in antecessum annona sua contentus fit. Eo vox ant cina Po sterioribus fritilis interdum fient cat species , quae militibus dabanis ivt , ut frumentum , carnes , lar dum . sal. Ole met interdum anno nae Plurali D .natro sum panes: interdum annona isfiam est nipendiun- quod victus causa datur, ut hoc lo

204쪽

apud Vopiscum: nemo pullum alienum rapiat , ovem nema contingat , A est .aυam nullus auferat, segetem nemo deterat, oleum. Di, signam nemo exigat. Item apud Cassiodorum οῦ vivant cum proυincialibus iure eis,ili; nee insolenat animus qui se semit armatum . quia clypeus ille exercitus nostri quietem debeo prciare paeanis . His accedat illud Xenophontis expeditioni3 libro v I. μη QDν πλιν φιλίαν ὁ , νια- eΘελονris ' civitatem amicam cogendam non esse , tit quiο- quam daret invita.

q. Ex quibus dictis optime interpreteris illud magni prophe

Iumnia in quo ia abstinete, h) comenti estote stipendiis vestris. Cui simile illud Aureliani apud Vopiscum dicto loco οῦ annona sua eo tentus sit , de praeda hostis non Id de lac b mis provincialiam vivat. Nec est quod quis putet dici haec pulchre, II sed pret stari non posse; neque enim aut moneret haec vir divinus, aut sapientes te. gum auctores praeciperent, si crederent impleri non posse . Denique ci) necesse est concedamus fieri posse , quod factum vid mus. Ideo attulimus exempla , quibus accedat illud in signo, quod L I ex Scauro memorat Frontinus, pomiseram arborem Ista Iν,ου. quam in sede castrorum fuerat complexa metatio , postero di

abeunte exercitu intactis fructibus relictam. GRON. Ir A eoneusAae 3 Pecunia

Per Vim , metum . tormenta, pro vincialibus & sociis exprimenda 1,

tere a raptua , quo sensu ea vox sumitur in graeca vertione Iobi xxxU, P. Psalm. cx x, 22. Prorix V, 33 xxi I, I6. xxv l II, 3. Ecelesiastae r 'I. item Levitici xlx, D. Eandem graecam vocem per defatidare Vertit vulgatus interpres Lucae x x, 8.h Comenti estote stipendiis vesrir

Ambrosius ad hunc Lue e locum Iidcirco stipendia eonfitiata militia etnae dum iuwtur quaritur, prαdo gros fetur . Quae transcripsi Augustinus sermone xix. de Verbis Domini secundum Matthaeum. Sunt egregiae ad hanc rem constitutiones aputi Gregorium Turonensem libro II , cap. 3 . in capitulis Caroli &successiorum, lib. V , tit. clxxx ix. in concilio Gallisatomo II. in eapitulari gr. LudoWici Pii capite xa v. oc tomo III. in Concilio ad s.Macram . Adde legem Ba- rarior dira tit. 2, s. Friderici l. legem

sie refert Gunt herus:

Si quis pari a plebis villasse δε-

recedet.

GRON. ia De Mobi inis Bonis , quae dolentibus, stentibusque eripiun

jactant vulgo militares . haec imaginaria esse , & non posse introduci, nec militem armatum contineri' se pati, ut virgines in gynaecaeo. GROT. i Necese est comedamus e

ri puse , quod factum videamus Me& Guiectardinus disserit lihro xvi. k Ex Mauro memorat Frontinus De Nigri severitate ob raptum gallum gallinaceum vide Spartianum. GRON. 14 Ex Scauro Ex M. . milii Scauri commentario de bello ab se gesto. is Quam in sede Quae intra camstra conclusa fuerat. B b 2 36 Pνε-

205쪽

F. Livius cum narrasset milites Romanos in castris ad Sucronem asi procacius egisse, & quosdam eorum noctu praedatum in agrum circa pacatum iisse, adjicit, omnia libidine ac licentia militum, nihil instituto ac disciplina militari gestum . Est & alter insignis ejus scriptoris locus, ubi iter Philippi per Denthelatarum agros narratur et socii erant, sed propter inopiam haud secus quam bo-βιum sines Macedones populati sunt ; νapiendo enim passim , villas primum , deinde quosdam etiam vicos evastarunt , non sine magno pudore νegis , cum sociorum voces nequicquam Deos sociabes nomenque suum simplorantes audιret. Apud Tacitum Peligni turpis fama , clum sincios magis quam hostes piqdatur. Idem Vitellianos notat per Omnia Italis municipia descres S tantum hospitibus metuendos. Ita Verrina quoque Ciceςonis de praetura urbana haec est accusatio ἶφppida pacata sociorum , arque amicorum , diripienda ac vexanda cu- νήια

nid. Regixa 6. Atque hic omittere non possum Theologorum sententiam; quam verissimam puto, Regem qui quq debet stipendia militibus 'r' non solvit, non tantum II militinus teneri de damnis inde secutis, sed di sufiditis suas & vicinis quos inedia coacti milites male

habuerunt a

III. I. Vicissim eorum qui a bello abstinent ossicium est nia hil facere, quo validior Lat is qui improbam fovet causam , austquo justum I 8 bellum gerentis motus impediantur, secundum ea L. MI, e. t. quq dicta a nobi S supra sunt; I9 in re vero dubia l) aequos se praebere utrisque in permittendo transitu , in commeatu praebendo legionibus , in obsessis non sublevandis. Corcyrenses apud Thucydidem Atheniensium ossicii esse ajunt, si extra partes esse velint, aut Corinthios prohibere ne ex agro Attico militem conducant, aut idem sibi permittere χo Philippo Macedonum Regi objectum , a Romanis dupliciter ab eo sedus violatum , ct quod sociis populi Romani injurias fecerit, & quod hostes auxiliis & pecunia juverit. Eadem urget T. Quintius in colloquio cum Nabide , vos

ramen, inquit , vestramque amicitiam ac societatem proprie non violavi . Guoties vis te arguam id fecisse a sed nolo pluribus; 2 a summam

rem complectar ; quibus igitur rebus amicitia violatur nempe his m aime duabus , se socios meos pro hostibus habeas , si hostibus te conaun- Libro Irim o

I 6 Pro eius egisse Per absentiam ct morhum P Scipionis tumultuantas Iascivisse in Hispania 17 Mia tibiar senex, a Sati acere .

IE Beliam garentia motas APPa xatus & Procelsius. 39 In re dubia ) ubi certo none Onstat, inius causa justior sit.

GROT. I Equoa D prahere titiis que in permittendo transtia , in eammeatA prabenda ) Exemplum nobile vide apud Pa rutam libro S. GRON. ao. Philippo Macedone regi

206쪽

CAPUT XVII. I971. Apud Agathiam legimus hostem eine , qui faciat quod hosti Uιro torti-- placet; & in Procopio m χχ in exercitu hostium eum censeri quiquq proprie ad bellum usui sunt hostili exercitui subminill rat .

quι ea facti σ machinatur quibus ego capi posim , etiamι nec feriat , nec jaculum emittat , hostis mihi G. M. AciliuS Epirotis, qui mili- ν . , te Antiochum non juverant , sed pecuniam ei misisse in limul bantur , negavit scire se hostium an pacatorum numero eos hahere deberet . L. AEmilius Praetor Te Os arguit , quod commea- 2.πxaevi ἔ- tu classem hostium juvissent; vinum promisissent ; addens , ni eadem Romanae classi darent , se pro hostibus eos habiturum . Memoratur & Caesaris Augusti dietum ς -- ον ηἰων ἀνα , Plue. Eme ἔχουσαν παε αυ τη ' paeis jus amittere ciυιtatem , qua bostem.

3. Proderit etiam cum utraque parte bellum gerente Σῖ fedux miscere, ita ut cum utriusque bona voluntate a bello abstineri, ct communia humanitatis ossicia utriIque exhibere liceat. Apud Lib. -- Livium est z pacem; qkod medιos decet amicos , optent , bello se non interponant. Archidamus Spartae Rex Eleis, cum viderentur in Arcadum partes in elinare, epulolam scripssit hoc tantum eontinentam et ηαλ, η bonum est quiesccro.

GROT. m D eare, eitu hostitim eum GRON. 22 In exereitu hostium rio censeri Et contra , socium dc amicum rinde arripi ac violari Posse , atquc recto ait dici non eum nrodo qui illi , qui intra castra & praesidia h iuxta stat in procinctu, sed & qui οὐ stilia lunt , & arma contra nos se-mnia quibus, opus habet hellum ais runt. Ferte suppeditat, in epistola Amala. ag Fedus miseere Rgere Palam Dauhae Ed Iustiniamini. oriente bello ac pacisci.

CAPUT XVIII.

De his, quae in bello publico privatim fiunt.

L Au privatim hosti Meere M III. aeuid respectu sua civit

ceu exposivum cum distinctione tis. jurιs naturatis , gentium oe ei. IV. Ayd Christiana dilectionis re- vilis. gula ab ipsis exigat. II. His , qui suo sumta militant, V. aeuomodo bellum privatum auι naves instruunt, quid per in- eum publico misceatur isternam h*tiam lictas respecta VI. Ad quod teneatur qui sine hos um . mandato hostibus nocuit, cum distinctione eaplicatur . I. I. AE

207쪽

I. I. c Vae diximus hactenus pleraque ad eos pertinent, quiis Mit summum in bello arbitrium habent, I aut publica imperia exequuntur. Videndum etiam quid privatim in bello liceat, qua naturae, qua divino, qua gentium nre. Narrat osticiorum primo Cicero in a Pompilii Imperatoris exercitu militasse Catonis Censorii filium, sed mox I dimissam legionem in qua is militabat ; cum nihilominus adolescens amore pugnandi in exercitu remansi flet , Catonem scripsisse ad Pompselium , ut si eum vellet remanere in exercitu, secundo eum sacramento militiae obligaret, addita causa, quia I priore amisso, iure cum hostibus pugnare non poterat . Addit & ipsa Catonis ad filium verba ex epistola , quibus eum monet ut caveat nυ praelium ineat: neque enim jus esse, qui miles non sit , pugnare eum hoste. sa) Sic ci Chrysantam Cyri militem laudatum legimus , qui hosti imminens repressit ensem , 6 simul ac receptui canere audierat; & Seneca ἔ iηutilis miles dicitur, T qui signum receptui datam negligit. 1. Sed falluntur, qui venire hoc putant ex g jure gentium exoterno; nam id si speetes, sicut rem hostilem cuilibet occupares licet, ut supra ostendimus, ita S hostem occidere ; nam illo jure hostes pro nullis habentur . Venit ergo quod Cato monebar ex disciplina miIitari Romana , cusus ea lex erat , Modestina notante, ut qui mandata non servasset, capite puniretur, etiamsi res hene gessisset; mandata autem non servasse intelligebatur eisi iam qui extra ordinem sne ducis imperio in hostem pugnasset, ut 9 Manliana imperia nos docent; nimirum quia si id temere liceat, aut Io stationes desererentur, λut etiam progrediente licentia exercitus par sve ejus b) inco uisitis Praelus implicaretur , quod

GRON. 3 Atit publiea imperia Α- liquid ex iussu & auctoritate Praese rum administrant. a P.Hihi Videtur legendum . A. Hos iiii. Livia I ,6. Sc. Dimisam Exauctoratam , sacramento solutam.

4 Secundo eum obligaret Iterum. juberet illum sacramentum dicere , sive jurara ad signa.s Priore amiso Remisso , sublato, eum dimitteretur legio. GROT. a Sie θ γ, aulain Vide Xenophontem Cyri institutione. GRON. 6 Simul ac σreeptur Sina Iatque dari signum cellaruli a Pu

dianit pugnare, cu in Imperator ju-het quiescere. 3 dure gentium externo Quo conceditur omnis illa licentia , de qua a cap. . usque ad s. egit. 9 ManMana a inperia T. Manlii Torquati Cos. qui filium . quod contra edictum suum in hostem pugnasset , quamvis victorem , securi subjecit. io blaIiones deforerentur ) Milites vel praesecti e loco , in quo cu-llodiae usi excubiarum causa collocati e lent, temere ac sine venia diacum exirent.

ca ius

208쪽

omnino cavendum erat. Itaque Sallustius , ubi Romanam disciplinam describit, in bello, inquit, sapius II vindieatum in eos, qui

contra imperium in hostem pugna/νam, quiqMe tardius reiscati pra-lio excesserant. Laco quidam cum hosti imminens audito receptuSsgno ictum repressisset, causam reddidit. --ε- ποῖ φο ει ν τὸ πει ισθαι νώ αρχροω - quia praefectis paxere satius est quam βο- flem occidere . Et Plutarchus cur qui militia solutus est occider hollem non possit causam reddit , quod legibus militaribus non teneatu I quibus teneri debeant pugnaturi. Et apud Amanum MPictetus memoratum modo Chrysantae factum referens ο -- '' ς

tanto illi potius υιdebatur ducis quam suam Nolunxurem exequi. 3. At jus naturae S internum si respicimus, videtur in bello Diio cuilibet concessum ea facere, quae I 2 parti innocenti intra avitum bellandi modum profutura confidit; non etiam res captas suas facere, quia nihil ipsi debetur nisi forte poenam justam exigat cominu ni hominum jure . Quod postremum qu modo Pςr . Evangelii legem restrictum sit, ex his quae supra a nobi3 rrλαδ ι ta sum, intelligi potest. q. Misudatum autem esse potest aut generala, aut special . Generale , ut in tumultu apud Romanos Contui dic bat οῦ q*i Dpo.ad vis h. rempubucam salvam volunt me sequantur . Imo & singuli Sinterdam PGeta. subduorum ius datur occidendi etiam extra sui tutelam , ubi id CPon liceae

publice expedit . . ct z.

Il. I. Speciale mandatum Libete pollunt non hi tan sum qisi stipendia percipiunt, sed Sis qui suo sum tu militant , dc qia, quod plus eii, suo sumta partem belli administrant , ut qui na 'Vcs inii ruunt ac sustentant suis impendiis, quibus vice mercedis sui cedi solat ut capta sua faciant , sicut alibi diximus . Id vero quatenus procedat, ilissa bullitia i terna, & catitate, non imm

rito quaeritur,

a. Iullitia I aut hostem respicit, aut Is ipsam civitatem cum qua contrahitur. Holli diximus eripi posse posseisionem rerum Dinniam, quae bellum alere postum , seeuritatis causa , sed hoc IO sub onere reddendi et ipsum vero domitatum ad compensatio

niniadversum , supplicium exactum de illis. II Parti invicenti intra jussistimbellandi modum) Ei , qui habet jusam causam , hactenus , ut nihil gravius fiat, quam iure Publico licet in bello.

a Qui suo sumtu Qui nunc diis

cuntur voluntarii.

ab eo capere licet. as lasam civitatem Quatenus cum ea, quoa ab hoste capitur, est dividendum . . M

Io Sub onere reddendi Si pax commoda fiat ,& ille aliter pro iniuria satisfaciati.

209쪽

Loo I B ER. II L s. m. Iv. . nem usque ejus quod aut I ab initio belli, aut i 8 ex post facto civitati justum bellum gerenti debetur, sive res sint civitatis hostilis , sive singulorum , etiam per se innocentium ; bona vero

nocentium etiam ex poenae causa adimi & acquiri capientibus posse . Fient ergo res hostiles eorum , qui belli partem suo sumtu administram, quod hostes attinet, hactenus ut his que in capressi modus non excedatur , quod qquo arbitratu qstimandumast.

III. rs Adversus suam autem civitatem iussum justitia inter na id ipsumetu, si χoco atractui aequalitas insit, hoc est , si sumtus S pericula tanti sunt quanti hi prςdae alea; nam si haec spes multo pluris valeat, reddendum erit civitati quod supererit, perinde ac si quis nimium vili pretio χχ jactum , incertum quidem , sed tamen facilem & magnae spei emisset. IV. Caeterum , etiam cum justitia stricte dicta non igditur, est ut peccetur adversus id officium quod in aliis diligendis co sistit, praesertim quale Christiana lex praescribit , ut si appareat

talem praedationem praecipue nocituram non hostium universitari, aut Regi, aut his qui per se sostes sunt , sed innocentibus, di quidem adeo ut eos detrusura sit in summas calamitates, in quas etiam eos qui privatim nobis debent conjicere, im sericordiae foret. Quod si ad haec accedat ut ea depraedatici neque ad finem bella imponendum, neque ad hostium publicas vires accidendas notabile aliquod momentum habeat , tum vero probo homine praesertim Christiano indignus censeri debet μὶ quaest ex sola temporum infelicitate. U. Evenit autem interdum ut occasione belli publici 13 nascatur bellum privatum , puta si quis in hostes inciderit, & vllae aut rerum adeat periculum, quo eventu ea erunt observanda,

quae de conce fio tuendi se modo alibi diximus. Solet & conjungi auctoritas publica cum privata utilitate . ut si quis magno in hostibus damno a rictus impetret jus ex rebus hostium damna

sarcien inret A. is,inis Ex debito princis Tethor. cap. 4 Pali. GROT. Q Ou tMs eae sola semporum

Petrarum ab ea jus suo sumtu helli Iamitates. gerendi. CRON. 2ῖ Naseatiar MIM- pris et i Praedia alea Dubia & ineerta ruma Necessitas si singulis aut pri- Pes . vatis , sine auctoritate publica , ρο- aa Jassum Retis . l. II. D. deact. gnandi.

210쪽

vir CAPUT 1 XVIII. xor sarciendi r quod jus definiendum ex iis quae de pignorationibus supra a nobis sunt tradita. VI. At si quis miles aut alius etiam in helio justo, aedifieis hostium incanuerit, agrωs vastaverit , atque id genus dederae damna, non Iussus, adde cum ne ue necessitas subesset, neque au-ila causa, teneri eum ad sarcienda damna recte a Theologis est proditum . Meraso autem addidi . quot ab illis omissum est , si iusta causa non subsit . nam ea si adsit, tenebitur sorte sua: civitati, 14 cujus leges transgressus est; non item hosti cui nullam fecit in uriam. Non distimile est quod Carthaginiensis quidam Romanis Annibalem dedi postulantibus respondebat et non Privatapkbluove consilio saguntum oppugnatum sit , quarendum censes 3 sed inrtim aure an injuria r nostra enim bac quastio atque ammadversio inemem nostrum est, nostro an suo feceriι arbitrio a vobiscum ana doce.ptatio est , sic eratne per fedus fera.

M. cujus leger transgressus In- iussit contra distiplinam aliquid sa

ciendo

CAPUT XIX.

De fide inter hostes. I. Ddem deberi bastibus quibuρ

dam negat. IIL Solvito argumentum sumtum ex eo quod tales poenam meren- - . oe ostincitur hoc vim considerari uti tanquam cum rati a ctam est.

IV. Non obstare quod promisso metu extorta sit , si ei qui promisit meius illatus aeon sit zV. Aut si imamentam accesserit,quaoquam id adversus pradonem impηue , quod bomines atιι ι,

violatur.

VI. Eatim aptata ad subditor be

tantes.

V1I. Opecialis discastas circa promissa subditis faeta ob su

peremnens dominiam tractatur.

quod iocum haberet si aster put passorum non stet.

SEARCH

MENU NAVIGATION