장음표시 사용
261쪽
262쪽
L . LIBUICTOR IN AEL . CORNELIUS. L. LCHRYSIAN HER
Meusae videram apud PP. Lateranenses. Per peram in Nov. Thes. Atrectar.
Fragmento alio. x o I NTo ..... ATEIΛΙΩ . a.
265쪽
Te decuit euro sociaνe, Menander, Amori, Cuius saera tibi dulcia semper erant. Ferre Deum semper te constat, quandoquiam ct nunc Gnfesim omnis amat, qui videt ora tua. Sirenem scenae , eomitemque Cupidinis , ornat suem femper capiti fixa corona , virix. Namque homines docui iucundam degere vitam, Perpetuo exhilarans dramata connubiit.
266쪽
Nisud Importune, mihi e re Menander , HomerIAnte ocutis , tua quae es , ef iem satui. Nism te pos Ilum sedem ostinuisse secundam
Grammatica eximitis Iradit Arisophanes.
Marmor Romae olim fuit , hix ibidem atque optime a Fulvio Ursno, A: ab Achille Sistio vulgatum, Laurentii Cambarae versione adiecta. Habetur S in Auctario Lipsi i Craterus item attulit, ut Ursinus dederat. Cl. nihilominia; Novi Thesauri collector earmina ex ineptissima Iacobi Gronovit Imaginum collectione a cepis e prositetur, quae I atina versione caret , & pluribus in lueris peeeat. Emendatius tradit ipse, sed interpretationem minus feliciter ita ex
orditur. Decet facie ih Dum docere cum Minore.
Quadratus hic lapis tr hii, Graecis epigrammatis nobilitatus, Hermae formam habet, qua heroes,& inlustres viros Graeci repraesentare saepe consueverunt. Caput de more olim superstabat, sed vetuste abscissum neque Ursinus vidit. Primra item versuum verba , quae cum marmore confracto avolarunt, ipsum nequaquam vidisse opinor, sed interio se supplevisse. versi seeun-ίo ni scribemium erat. ΣΥNYDN recte pro ita enim vetustiores , sicut Latini Conloco, &alia id genus: quaedam pronuntiationis mollietes obtinuit postmodum, ut ante literam duplicem Graeei consonantem non locarent. Versu nono Cruterus ΦΑΥΛΟΣ, recte Ursnus Q,ΑΥΛΟΣ. Iuxta Mne Menandri imaganem Cupidinis alia conlocata erat, quo respieit tetrasitelion primum, itemque Homeri, quo respicit tertium . Aristophanes Grammaticus satis est notus. Animadvertenda Craeca phrasis paων εῖν , ex qua factum est, ut apud Christianos viri sancti ε. -
L AER . ΡΕT. ALIM . AEDILII VIRO . CVRATORI KALENDARIOR. REI. PCOLLEGIUM PASTOPHORORVM. INDUSTRIENSIUM. PATRONO. OB. MERIT A lT CRAE 'TROPHimvs . IN D . p AC APpendicem annecto exitpiam sane ob egregia monumcnta, & singularem. lnseriptio haec aenea est, ct inter praeclarissimas , quae hoe aevo superas ad auras evaserint, computanda. Misit eam ad me magnae spei, di optimi ingenii iuvenis Paullus Ricolvius, qui cum aliis
267쪽
alii vetullae aetatis lipsanis erui paulo ante euraverat in vico M teu ad passum, a murino milliaribus XVI. eamdemque smul eum foeto clarissimo paulo post erudito libello illustravit. Versu quarto recte iudieant post P punctum de esse. Sie Quae stis A eae Publicae, o Pecuritae mentariae in Cruteriana 3 86. 4. & in aliis. Ex hoe unice monumento didicimus, ibi olim stetisse di- d Dium , inter nobilia Liguriae oppida a Plinioram.l. reeensiam. Pastophororum collegiam ab Apuleio bis memoratum hete reviviscit. In e ronide , quae pariter ex aere est, nomen habetur Titi Graeeinii, sive Graecidius, aut Graeeius sue. tit) qui vel tabulam ipsam aeneam, vel superi postam fortasse statuam olim Haboraverat. In eodem loco quatuor quae subsequuntur erutae itidem sunt.
L . FVLFENIUS. T. F. SIBI ET L .FVLFENIO L. F. SECUNDO
Idem Ricolvius quatuor ab hine annis nuntiavit mihi , Augustanam vallem antiquariis mculis perlustrasse, ac praeter inseriptiones, Romanae viae reliquias reperisse plures , veterisque urbis ichnographiam eonformasse . Anno insequenti Nicaeensem provinciam Musis maxime laventibus percurrit, nam columnas milliarias quatuor sequentibus titulis praeditas , & a nemine umquam animadversis invenit.
AUG. A FLUMINE TREBIA AEVET TATE INTERCIDERAT SUA PECVNIA RESTITVIT
IMPERAT AVG UST USTRIBUNICIA POTESTATE
prima, & seeunda a Nieaea milliariis sexta. erat in via, quae Monoeeum ducit , magnis G g et interiis
268쪽
In riptae literis. Nitra milliarium tertia , &progredientibus quatuor adhue milliaria Meu rit quarta. Detectae suissent aliae , si per imgruens bellum, di militarium eopiarum itinera longius perquirere limisset. Fragmenta marmoris pulcherrimi literis maximis in eruditi viri Deutos incurrerunt, quae procul dubio ad Plinianam Tropaeorum Augusti opaeum aspium vorat Plinius) inseriptionem pertinuerunt, nam in uno VMPILI legit, e dictione Tris pidini aia scisae literae. Inseriniones istae eruditis locumdabunt perquistionibus. De viis Romanorum docte egerunt praestantes viri a Panvinius ante omnes, & sane melius omnibus, multa tamen adhue in obscuro sunt. Sternundis , refieiendisque viis quantum p cuniae , S perae Augustus impenderit, Strabo , Dio, numismata,& lapidei tituli eloquuntur: viam
tamen Iutam Avuctam memoraverat nemo .
Nilliares eius eolumnas in Nemausens spectavi. Α Nicaea quoque Romam versus Augusti iugustratam suis se, nomen prodit , quod nunc discimus. Diicimus pariter , antequam Albinibmilium tangeret, smstrorsum viam defexisse, di per Tetidae collem montanis institisse usque ad Trebiam fluvium, quem Plaeentinum appellat Plinius r ab eo enim usque Nicaeam , cum vetustate intercidisset, restituisse Hadrianum, d cet eolumna. Huius viae cursum Maginus in Liguriae tabula praeter propter designat, magnam enim partem posterioribus quoque temporibus iisdem inliaest vestigiis. via Aurelia a Roma Pisas, deinde Mutinam ex Cic. Phil. x D. hine supra placentiam ad Trebiam. Em
tropius , ut eum Pan vinius allegat, pe hum Y cie ad alpes Murirmias. Numerales notae in militariis cippis numquam repertae sunt, quae
tantu in procederent , solebant enim ut plurimum e proxima urbe distantiam fgnificare . In Narbonens tamen provincia numerum vidi LXXXVII, quoniam a Narbona numeratio in eoeperat. Verum ubi maiores apparent, initium ab urbe Roma sumitur. Milliariis XVIa Pisis Norisus columnam invenit Antonini Pii, cuius epigraphen ad Fabretium misit. AsNor. sertur in eius epistola is . di a Fabretis bis: ΛROMA CLXXXVIII. A Roma pariter numerant Nicaeenses nostrae columnae, quamvis id non declarent. In Itinerario ἐν Ma Auretia a Roma per Tusciam, O dipes Minitimas Arelutem
que M. v. D XCVI. sed illa post Pisas G nuam adibat. Mimus duplicem Aureliam suisse, Veterem, & Novam. In exemplo ad me misso prior ex praemissis titulis Hadrianum Consulem IV notat: sed sesellerunt Mulos exesa forsan, Ae ambigua signa, nam Hadrianus ultra Consulatum tertium non processit, ut d cent nummi, de Spartianus: cam ipse ter Disset .
A v RMARCIANI CIRCITORIS QVI VI
Taurini prope Portam Putitii quam dicunt.
Txtra ecclesiam S. Pontii a Ualperga milliariis duobus. Superstat protome.
IV N C IUS .... CARISSIMAE ET . . . . . . . CVR. REI P . VALEN ...
Valentinorum, quae hele memoratur, Respubliea fragmentum istud commendat.
CLAVD PRIMIGENIA . . . C . PINARIO SEvERO A A. . .
Marmoreo sty late in vim mssolent a se eusa milliariis IIII. In Novo Thesauro, de alibi tam diversa prosertur, ut pro inedita ha
269쪽
Meusiae apud Cann. Latere. S. Iusti.
In Valle Augustana , ex qua multas miseeruditus Comes Carolus Mortitionius , qui etitam Industrienses miserat. INter Romana, quae usquam permanserint, monumenta amplissima, maxime prosectoae praecipue spectandus est Meusnus Fornix Augusti honori dieatus , eum Ob fguratum , atque historice insculptum Tophorum, tum bini eriptionem XIV Alpinos populos memorantem, Geographis omnibus maiorem partem humusque incompertos, & Donni Regis, ae Madici Iulii Cottii veram atque integram unice nobis notitiam tradentem. Eam tamen praeclarissimam inscriptionem publicae ae Regiae inter Italiam di Galliam viae adlaeentem, vix eredibile videtur, tanto antiquitatis studio a duobus aut se e tribus retro seculis esservescente, ante annum MDCCXXIV perlectam nequaquam suis. se, neque ante MDCCXXVII editam, & pro. mulsatam. Paredianus, qui decimosexto ineunte seculo Meusi plures exseripsit lapides , ut e manu scripta eius eoilectione in Bibliothera Mediolanensi didici, Fornieem non attigit. O. mnium primus Andreas Navagerius , Venetus ad Carolum v. anno MDXXlU Legatus, imscriptionem aggressus est , ut ex eius Itinerario constat , sed primo tentamine alienatus non institit. Cui ehenonius , si erus, Ping
nius, Cluverius non exscripsere. Attentius ibiam inspexit Nolitentus , qui in adnotationibus ad Cluverium 1 Locus in harao privara numc pag. incognitus extato deinde visendus in primis obsculptinus fueris larum elegantissimas a at epigraphen omnino eorrosam, detritamque dixit,&ab eius versu primo eamdem esse ac Plinia. nam de gentibus alpinis minus selieiter coniecit. Dedita opera ut eam tamdem erueret, ac vulga ret , Nicaeam suam reliquit eruditus Iosredus; at primum tantummodo versum legere valuit, hoe est Imperatoris nomen, titulosque in quibus etiam Potestatis seripsi pro votestate J de quinque nomina in tertio, sed Reacorum scribens pro Belaeorum i dictionem item unam versui quarto adseripst, euius nee litera in marmore habetur . XXVII ergo verba in gnita remanserunt , ut antea suerant, de inscriptionis sensus ab onditus, & potiora eius lumina o culta . In Theatra Malaam Sabaadiae Dabis magnifice Am telodami vulgato nihil ultra legi poDle, Iosredi auctoritate asseritur i ita & Harduinus ad Plinium i sed Areus praeterea figura in Themtra affertur ab arehetypo prorsus diversa , &Σophori metaturis ex ingenio confictis , bove etiam magno arae irreverenter impos to. Doctrina insgnis P. Mabillonius a S. P. . R. Areum ere ctum credidit,& elogium in eum conseriptum esse, quod Plinius refert . Nescio eur addiderit rexurata est inscriptio in lamina aerea ,sed vix dimidia nune legi potest. P. Mont faueonius in Diario Italieo neque Arcus neque inscriptionis menti nem fecit ullam . Ignotum ergo, & nondum in lucem prolatum eximium h e monumentum cum
esset, nee doctissimus Cellarius, nee alius quicquam antiquae Geographiae , atque Historiae indagator , illo uti potuit , aut ab eo subsudium sibi .liquod eomparare. Verum accidit anno ΜDCCXXIV ineunte, ut homo quidam hae unice de causa secutam peteret , ibique dies alio uot commorans, integram im scriptionem exscriberet, ipsoque inspectante ut a perito pictore Io. Bam. Salonio Taurinens , quem Ob id suum duxerat , Areus serma , di sculpturae omnes summa fide depingerentur.
270쪽
Redis eium duplicem, atque omnino eamdem, utrimque habet iaciem , eumdemque titulum. zophori tantum fgurae aliquanto variante quae in latere habebantur septemtrionali , evanue- virg- runt omnino, eas siquidem Borrae penetraliti
' ' futi, is fit. Fornieis altitudo ad pedes Pari- senses xxv eum dimidio protenditur , frontis latitudo ad xx, latitudo lateris ag xi eum di
midio . Qui huic monumento operam nava vorat, publici iuris fecit omnia post annos quatuor, eum Historiam Diplomatum invicto Re gi dedi earet. Nihilominus ubi Cl. Novi Thesauri eolim et e hoe etiam inserere monumentum statuit, non ab illius editione, neque ab eo volumine destimere, sed de novo sibi delineari, ae transerihi maluit. Ι c ypam ergo imaginem dedit, in qua zopliori seulpturae hoe est eruditior, S delecta. bilior rornicis pars) Omnino desiderantur: quinearum quoquc deficit locus, adeo angustus, di depresiis, rc spectu epistylii, di coronae, Zophorus fingitur. Subnotatur non exhiberi, quod ob Ioci
p., i. iustantiam vix ceruantur I at postquam non desum rat qui cerneret, atque emitteret, cur eas iterum
spectandi voluptas antiquariorum siliis denegata est id certe per se pracilare haud poterant, qui,
cum idem in frontibus ac in latere insculptum dicant , oculis uti prorsus invalidis fatentur. Verum haec transniittamus i illud omnino intolerandum, quod Romano,& Auetusteo Fornici vulgarium murorum pinnae in nova hac editione imponan tur, & ubi earum aliqua eo racta sit, diligenter admoneatur, tamquam de Arcus parte, ae de pristae a re hi tecturae opificio ageretur. Castrum uoddam proximis seculis iuxta Fornirem aedi catum fuit , S cum eo ita coniunctum , ut una ex rotundis turribus eius angulo adhaereat, indicetque , ipsum Fornicem portae vice aliquam do sunctum esse. Propterea tantillum muri supra ultimam e ronidem tune im lite struxerunt, muroque pinnae superpostae sunt, ne ab ambitu reliquo da 1 cordareti illae etiam more Callico serime quadratae, non bipartitae desuper, scuti orna tus gratia in Italia sgurabantur. Horrent autem oculi, Romanis aedificiorum reliquiis assueti, marmoreum , & magniscum intuentes Areum lateritiis adiectionibus in his tabulis se deforma tum. Pinnas propugnandi muros studium invexit, ut hominem quaevis obtegeret, ac tutare. Aen. i. turr pinnis, a vi aggere cinis, Virgilius r ibi ' que servius, mino in quo pinnae fiant. At FO nires ad bellicum usum nequaquam facti: vetustioribus , quorum extet memoria, nempC L.
Stertinii, qui de manubiis ducis in Foro boario, ει unum in Cireo maximo secit , non pinnas, id, 1. sed aurata signa mposita suisti , Livius docet a& 3 . itemque cum signis septem auratis Scipionem Africanum Fornieem posuisse. In praestantium aegiseiorum fastigiis quid statueretur, ut disras, M. vacitas Salmasi adnotationem ad Capitolini ver
ta in trietina sim,luerum e stituit. Quibus Adicus ipsos adire, & inspicere non esset datum , sertii liber , & qui Veteres APeus inscribitur ,
Romae i69o. itemque qui Beneventanum exhibet , praesto erant ad nutum. Pinnas praesert Ariminensis sed novitium quoque murum,qui paucas assurgit in ulnas, di spatium a priori antiquae
inscriptionis versu Olim occupatum tenet. Arauis
sonensi quoque turris quodammcido superstructa est, quod Ioseph piseus Optime ob oculos posuit. Ad epigraphen quod attinet, in Novo Thesauro Se ginorum, Venicumorum, Vesulianorum, Ουudiutium , ubi marmor Seosinsinum, V nisa morum , VUtili Arum , suadiatium. In versu tertio dixM pro vΜ . In eodem volumine inscriptio ad finem puncto elauditur, quod nee in isto, nee in aliis magnis atque eximiis titulis videas. Qui Murimara Taurinensia erudite edidere, huncque titulum non ex prima editione, sed ex Novi Thesauri seeunda aceipere maluerunt , punctis insuper quemlibet versum obsignant . ut in aliis Omnibus , quas ex libris asserunt ,
solent, eontra perpetuum praenobilium marm rum morem . Fornieis etiam inscriptionem pluries editum, & Cottiorum historiam praeter .Arictim sciamum claram iniuria putant. Cur item eadem omnino epigraphe eoniunctim his edi de huerit, non video. In praesenti autem editione Immeritavian nomini tres literae ut adderentur curavi, cum Irioriam nestio quo parora mate seriptum in primo exemplo fuerit , duae iter a aliae ut c- mendarentur 1 quamobrem exactissimam demum hete inseriptionem conspicis. Conium Donni Regis situm fuisse, Rcima num praenomen ae nomen sumps se, nee Regem se, sed praesectum dixisse , haee um te nos inseriptio docet. In Alpinis raeticinibus iam ab Nannibalis ingressu Reguli habebantur,
ut a Polybio distimus. Num Cottius a citos. i. r. illo originem duxerit , quem sortii se in Am i N. Aduis, & antiqvolgi ma familia natum tradidit Caesar, nee affirmare ausim, nee insciari. Roma- liai ν.
num Praesdem eognomento Vestalem, belli ea laude praeclarum, Donni prouenoem, & . 'iuis de
Remias ortum Ovidius nuneupat . strabo Guarinos , Ligustieam gentem , Liguresque alios montana tenuisse docet , quae Italiam respiciunt i& quomodo iis etiam aeresserit α τοῦ Iaa, si'4. 4.νου λιγο η γὴ , M s νοῦ Κ JA' At quisti, m est y 3 Ideoη s hie a nemine memoratus umquam te.
gendum Hodie quoque Graeci quibusdam dictionibus a D incipientibus I libenter
praemittunt. Latina item monumenta vidi, u-hi Issies, & Elephanus seriptum erat . In allatis verbis copulam etiam redundare Opi. nor, & non . sed a scribendum i eum enim Donni stium Cottium fuisse nune constet, non duae fuerunt ditiones , sed una a Donno dram minuta , vel a cottia . De Augusto Senecat dum