장음표시 사용
301쪽
T 1 T v s L I V I V s. ITrus in primis. Cum Pompeyum tantis laudibus tubit, ut GPompeJanum eum utunus apellaret, neque id amiciteorum ossecit. Pertinet illud etiam
ad Livii nostri nomen & famam, quod a Suetonio literis proditum ac cepimus 1n Claudii vita, unum illum e cunctis praestant issimis Rhe toribus aevi sui Claudio Caesari ado-liscenti praeceptorem datum, utillum cloquentiae studiis , & dignis Imperio moribus informarct. Facit huc etiam, quod ipsemet Liv Iuste status est lib. I v. ubi loci Augustum templorum conditorem , aut -- restitutorem appellat. Historiam Romanarum rerum
sub Augusto Caesare collegit, & juvencm Claudium, eandem ut scriberet, adhortatus est, ingenii illius praestantia probe cognita & per specta. Arripuit L IvI I consilium
Claudius, & justam Historiam instituit, qua de re Suetonius testis
302쪽
18 L P. ToΜΑsINI in illius Vita Cap. x LI. Historiam
in adolescentia , hortante T. LIVIO ;Supitis vero Flaυo etiam adjuvantefer ιbere aggresim est. Et paullo post. In principatu quoque oeseripsit pluriamum , ct assidue recitavit per lectorem. Imnum autem sumpsit 'historia post eadem Caesaris Dictatoris. Sed stiransiit ad inferiora tempora: equque a pace civili: eum sentiret neque libere, neque vere sibi de superioribus tradendi potestatem rehctam, correptus saepe oea matre, ct ab aυιa. 'Prioris materia duo volumina , postersoris unum stquadraginta reliquit. Composeuit de' vita sua ori volumina , magis 1nepte, quam ineleganter , cte. Priscianus etiam lib. v r. fragmentum ex Historiarum Claudii libro quarto citat. Et ex octavo Diomedes lib. I. Quae
inter fragmenta Claudii Quadrigarii relata notat a viris doctis Vossius lib. i. de Historicis latinis
303쪽
Hujus occasione facile credere est, multa collegisse LI v I v Μ, nec non & ex Augusti Caesaris opera, qui pariter Romanam Historiam conscripsit , alia quamplurima adnotasse , quibus demum ex omnibus, ut Caesarum istorum, aliorumque desideriis satisfaceret Historiam amplissimam sibi conscribendam statuerit . &, quod privatis commentariis seposuerat , latius explicarit , diffuderitque in Historiae campum. Quam exorsus ab V. C. eandem
perduxisse sertur usque ad bellum Germanicum Drusi, Augusti Caesaris privigni. Eam vero partim Romae contexuit, partim Neapoli, ubi animi recreandi gratia morabatur interdum , & otio inibi dulci pe fruens , Romanorum gesta immo tali facundia immortalitati dicabat, Stephano Vinando Pighio teste in Hercule suo Prodicio, ubi loci commendans clementiam Neapolitani
304쪽
Caesi, ita disicrit de viris doctis , Mnobilibus ingeniis, a quibus studi
rum caussa ea civitas fuerit frequentata. Conuat , T. LIVIUM Fatavinum Historicum, Q oratιum Flaceum , Statium Fapinium , CLudium Claudianum, poetins celebres , Anne)jum Senecam Philosiophum , abosique infinitos , qui ingenio, scripti ue suis praclaris nomen sti pepererunt immortale , saepius eo studiorum causia secessisse. .
Q Uanta sit eloquentia L I V I I,
mo non sentit, ut Osii verbis utar in notis illius philogicis, historicis, aufreis in Augustam historiam Albe
305쪽
rini Mussati) nisi, cui nullus sit ejus
jucunditatis sensus, quam secum asser re coisuevit lactea dicendi vis , nullis
'iamsalebris impedita fluens. Affluit
enim vero in illo sententiarum ubertas, copiaque Verborum talis, ac tanta , jure ut lacteus, & uberrimus eloquentia fons, Musarum lac, mare tranquillum , Minoriae anima, Scriptorum reliquorum norma , idea, majestas fuerit appellatus. Audiamus viros alios longe clarissimos sese in illius eloquentiae laudem effundentes, & in primis Quintilianum, ita de illo scribentem Lib. x. cap. I. At non Historia cesserit graecis , nee Thuc diri opponere
Salginium verear et nec indignetur Herodotus aequarisibi T. LIVIVΜ, cum in narrando mira jucunditatis, clar smique candoris , tum in contionibus supra quam enarraripotest eloquentem e ita dicuntur omnia cum rebus, tum
personis accommodata. Sed Qenius 1hidem , praecipue eos , qui sunt dul
306쪽
22 I. P. T o Μ Α s I N Ieiores ut parcissime dicam nemo H- soricorum commendaυit magis ; ideoque immortalem illam Sallustii υelociatatem diversis virtutibus consecut- est.2Yim mihi egregie dixisse videtur Ser milius Nonianm, pares eos magis, quam
Audisti Quintiliani de Livio m
Ios , aures nunc accommoda lepori
Philippi Beroaldi, qui Bononiae natus, anno C ID. cccc L. Friderici,& Maximiliani temporibus literis hisce nostris inclaruit. Cum omnes haud dubie sessuriendos ct lectitandos esse eenseam , T. LIVIus in primis narratιone dignissimus mihi visus es , ct jucunditatis, utilitatisque inter alios referthsimus, cujus lectio omn3um Seholastitarum moribuου, animi uesa iis factura sit. φλ enim dulcis,candidus,
ct eo nullus Hi orieorum me in com mendavit mitiores affectus et apud quem omnia cum rebus , tum personis
sunt Geommodatissima ; CUM divina
307쪽
Deundia nihil addi potest: ef- orationi , si quid demaου, ex elegantia δε- traxeris , quemadmodum de Flatonis oratione Phavorinus disere solebat. Idem grandiloquin est , ct sententiarum gravitate, ct majestate verborum. Idem copiosissimur, nec tamen longus. Nam, ut inquit egregie Martialis ,
Non βnt longa , quibus nihil es,
quod demerepsis. Audistis & Stephanum Nigrum,
virum eloquentem & gravem. O fortunatissime Popule Romane, quo re rum a te gestreum praeonem Historicorumpralantissimum T. LIvIVM habueris , cujus mstam in narrando ju- eundidatem , clarissimumque candorem , ct Apra quam dici potest in ren-eionibuae eloquentiam cum reb- , tum personis accommodatam , quis unquam
satis dignis prosequi laudibus posset '
Nam ad ejus in dieendo multiplices . virtutes pro meritis, ct dignitate lau- , dan M
308쪽
2 I. P. TOM ASINIdandra divina procul dubio opus esset
Disserit & eloquentissime de eloquentia LIVII Georgius Trape-guntius in Rhetoricis hac verborum pompa. T. LIVIus grandis circum
ductione supra quam uicipo sit, in qua summa est claritaου : fusus aqualisque adeo , ut lacteo par flumini sit ipsius
Et alii, quorum e numero mihi minime praetereundi Bernatius Libro I. de utilitate legendae Historiar. Princeps Latinae Historiae audit L ΙvIVs, si magnitudιnem operis, ac nitorem phrasium jectes. Gaudentius. Merula Lib. D. de antiquitate Galliae Cisalpinae cap. x I. ubi de Patavina urbe ci scriptori sermo. uilitata est maxime T. LIvi O 2 Hι- . soraco , ct Oratore facundi mo, quem
vel acerrimi vir ille ingenu Fab. Quintilianus Iu oricis omnibus, Ur Graecis 'oe Latinis praeponere videtur.
309쪽
Traevs LIVIVS. 2s Nec defuere , qui libere testati sunt, certare posse L IvIvM cum eloquentiae parente Tullio ; quin hunc illo inseriorem omnino futurum fuisse, si quando scribendae historiae animum adjecisset. Adde his Vopiscum , LI v I v M inter viros disertusimos recensentem in Probo , quod & factum a Seneca de Ira, & Gerardus Jo. Vossio lib. I. de Historicis Latinis Cap. x I X. qui& elogiorum reliquorum summam ita conficit. Hudiit hoc Scriptores grandius, atque uberius. Dignus
ob id Livius semper est habitus , qui ad Romanae Historiae
cognitionem , prudentiamque civilem cum eloquentia comparandam , studiosis adolescentibus
omnibus proponeretur , unusqueptae caeteris in manibus haberetur. Hinc illa Quintiliani lib. II. cap. V. LIVIus a pueris magis legen
os , quam Sallu hus , ct hic Historiae
310쪽
majoris est auctor: Legit Barthius in Adversariis : Sit hic historiae maior is auctor. Et Statii Lib. I. Syl
Sed tuin artes puer ante distat, Omne queis mundi senium remotin Orta Sallusti breυis, ct Timavi Reddis alumnum. C A P. I V.
EXISTIMATIO. V Et ex hoc uno T. LIvII existimatio , ac gloria spectetur, quod non solum studiosi , quique
eum Venerabantur ; Augustus ipse summo amore , ac singulari bene-Volentia prosequebatur , admirante universo Senatu , Populoque Romano ; sed orbi toti notissimum multi