Jac. Philippi Tomasini De tesseris hospitalitatis liber singularis, : in quo jus hospitii universum, apud veteres potissimum, expenditur

331쪽

TITVs LIVIVS. 67 Consularibuου gessere foris besta , domi seditiones , quinque libris exposivisseres cum vetuIIate nimia obseurab , melisus quae magno 1ntervallo loci vix cernuntur , tum, quod terrara per ea dem tempora literae fuere , una cuilodia Melis rerum gestarum : ct quod

etiam , si quae in commentariis Fonisi cum , aliisque publicis, privatisque

erant monumentis , mceno urbe plaraque interaerer clariora vero deinceps ,

certioraque ab secunda origine , velut ab stirpibus laetiin, feraclinque renata urbis , gesta domi, mihtiaque exposita tradidisse. Illud sane miror, tum Budaeum tum Henricum Glareanum , Viros inique sapientes , non esse veritos assirmare , LIVIvM bellicosae Ga lorum gentis res gestas odio se tractasse. Quantum enim L I V I V S Verita ii studuerit, vel ex eo assequi conjectura possumus, quod in descri

ptione belli Civilis, ne Augusto qui

dam a

332쪽

q8 I. P. T o Μ Α s I N Idam, a quo unice diligebatur, totque divitiis locupletatus fuerat, ac nonoribus exornatus, in tantum VCluerit gratificari, ut aliter rem narraret, quam factam sciret. Audi tur hic Cremutius Cordus, ita rem euarrans apud Tacitum Annal. Iv. dum iu defensione vitae publice peroraret. T. LIVIVS edoquentia,

ae fidei praeclarus in primis, Cn. Pom

pleam tantis laudibus tulit, ut Pom- pesanum eum Augustus appellaret ,

neque id amscitiae eorum oscit. Scι-pionem , inanium, hunc ipsum Cassium, hunc Brutum nusquam Latro nes , ct parricida , qua nunc vocabula imponuntur , sepe ut insignes viros no

minat.

Quod autem LI v Ius Gallorum genti insensus fuerit, minime con cedendum puto. Cum ab omnibus habitus sit perpetuus canae, nulloque livore suffusae fidei cultor. At nolo quemquam hic acerbius. insectari,

333쪽

TI Tvs LIVIVS. si sectari, dixisse contentus, LIVIUM illorum temporum gesta, Gentiumque mores, &id gcnus alia candide adeo, & ex veritatis praescripto literis tradidisse, ut elogium illud jure sibi promeruerit. VNvs LIVIVS

C A P. VII. Se ne crus , Or Obitu FLoruerat inter caeteros T. LI- VIus Romae Augusti gratia,& ea celebritate nominis, qua nullam majorem fuisse tradidimus suo loco, cum demum honorum satur, annis , & studiis sessus , accensus amore patriae , Patavium cogitare coepit. Romam itaque , post Au

gusti discessum e vita moestissimam

334쪽

8 I. P. T o Μ Α S I N Idam, a quo unice diligebatur, totque divitiis locupletatus fuerat, ac

nonoribus exornatus, in tantum voluerit gratificari, ut aliter rem narraret, quam factam sciret. Audi tur hic Cremutius Cordus, ita rem euarrans apud Tacitum Annal. Iv. dum iu defensione vitae publice peroraret. T. LI v Ius eloquentia, ae fidei praeclarus in primis , Cn. Pompleam tantis laudibus tutit, ut Pom- pcianum eum Augi yias appellaret,

neque id a cattae eorum o fecit. Scipionem , Afranium, hune ipsum Cassium, hune Brutum nusquam latrones , ct parricida , qua nunc vocabula imponuntur, saepe ut insignet viros no

minat.

Quod autem LI v I vs Gallorum genti insensus fuerit, minime concedendum puto. Cum ab omnibus habitus sit perpetuus canae, nulloque livore suffusae fidei cultor. At nolo quemquam hic acerbius. insectari,

335쪽

TI.TVS LIVIV s. q9 sectari, dixisse contentus, LIVIUM illorum temporum gesta, Gentiumque mores, &id gcnus alia candide adeo, &ex veritatis praescripto literis tradidisse, ut elogium illud jure sibi promeruerit. VNvs LIVIVS

C A P. VII.

nurus, ct Obituri

FLoruerat inter caeteros T. LΙ- VIus Romae Augusti gratia,& ea celebritate nominis, qua nullam majorem fuisse tradidimus suo loco, cum demum honorum satur, annis , & studiis sessus , accensius amore patriae , Patavium cogitare coepit. Romam itaque , post Augusti discessum e vita moestissimamc reli-

336쪽

o I. P. T OMASINI reliquit L I v I vs, plausibus, & acclamationibus publicis receptus in patriae sinum, cum illi Patavini omnes suis estust sedibus , obviam prodire gestirent, clamantes, INGENS

TE M o MN ΕΜ. Hic ille in oculis Civium, patrii caeli aura recreatuS, placido in otio, praeteritorum laborum fructu fruens, cultus ab omnibus & dilectus, aliquamdiu vixit. At cum omnes, quotquot Vivimus , homines , nati ea lege simus, ut quotidie moriamur, mortalitatem demum

explevit, imperante Tiberio Caesare, anno ejus Imperii IV. redempti vero orbis xx. aetatis denique gloriosissime transadita Lxxv I. Constat id ex Vossio Lib. I. de Historicis Latinis. T. L I v I v s uuarto Tiberii anno obiit , quo ct Ovidim decessa Tomis : ut de utroque Eusebius in

337쪽

TITVs LIVIVS. 32 Chronicis telatur. Id ipsum in Scardeonio legere est Lib. I. Classe III. de priscis Civibus Patavinis, & Memoria veteri, quam ex Praetorio Patavino nostro adducam infra. Ga- spari vero Conrado , asserenti in

Prosopographia sua Meliea, millia- . ris primo. pag. 98. idest L Iv Ius obiit Anno Mundi 3993. Anno

Christi Σ3, at. Lxxx. Sicchum Po-Ientonum opponimus, sic loquentem in Epistola ad Nicolaum Florentinum, quam edidit eruditissimus Pignorius in Originibus Patavinis cap. xv II .Praetereo famam, quae LIVIUM Patavit, & natum & sepultum serat. Adest Quintilianus is Oratbriae Institutionis libro LuIvM Patavii natum scribit. Adest Eusebius de temporibus, Hiloricin fide dignui ,

LI v Ius Fatavii moritur , inquit. ALE Hieronymus, quem νιta Sanctitas haud minus dignum facit. Libro enim de temporibus, LIVIVM Pac 2 ta vii

338쪽

sΣ Ι. Ρ. Τ Ο Μ Α s I N Itasii ct natum, ct mortuum profitetur. Creditu enim facile , mortuo Augusto legerim, ereditum enim facile , mortuo Augusto repiariaverit, seu gratia uberioris otii; seu, quod T

berius non tanti faceret divos homines , priis Octaviam humanitate congestos. Commune vitium experimur,

GVam filios patrum fautoribus aemulari. Constat autem, obiisse L IvIvΜ Κalendis ipsis Januarii, quibus & ovidius e vita deccssit, qua de re pulcherrima legitur elegia Adeodati Sebete, quam hic, lectu dignissimam,

339쪽

TITO LIVIO

AB ADEO DATO SEBA

Veseliensi scriptum. E iterηm Iam nobis rediere C

lenda :Hei mihi, quos iactus, funera quan ta ferunt 'Roma TITO quondam celebrata est

maxima magno,

. V quoque Nasenis earmine di iasis. uuate, NASO, tulit, quate, TITF, sisnulae orbi, Inter funestos es numeranda dies. adeo infelix, qua infamessano

ne Cannins

Lux videt, ct Latio tristia eunctis

340쪽

s I. P. T o M Λ s I N INullum igitur munus nunc expectetis

amicι, Munera temporibus sunt minin apta malis. Eis mihi sis PMrum priscos contemnere ritus, μου mihi consuetau mittere Iure pre

Cernite, nune tristi ploretur ut undique

caelo,

Mersa3ue demisso terra sub imbre

natat.

n pharetra oblitus, luctuque immersus

acerbo , Nasenis eantat earmina maestus Amor.

I Uuas Ianus damnatque, oditque Ca', tenda , Ei Iua de Fastis tollere fesia parat. IDι quoque Neptunus, set raucsonae Emphitrite , Et