C.S. SchurzfleischI Disputationes historicae civiles, collectae, et vno volumine coniunctae, antea publice habitae, nunc denuo editae, cum additamento, ac duplici indice Imperii medoPersarum initia, ex veteribus priscisque monumentis eruta, praeside

발행: 1698년

분량: 42페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

Vae corporum, ea imperiorum vicillitudo est, neque aliter,ac homines, longa aetate conficiuntur et

languent et saepe etiam instabilis fortunae documenta sunt, et inrepentina atque improvisa pericula interdum veniunt, et subitis atque inexpectatis casibus aliquando subvertuntur. Itaque florent magis et durant, quae securitati potius quam potentiae consulunt, et parta servare, quam augere malunt, et fide atque concordia societatem tuentur et colunt, gnaviterque ac tempestive provident omnia et curant, neque distracta frangi se ac debilitari po

tiuntur.

IL Inter exempla Medi et Persae sunt, quorum regna

ad certum usque tempus gloriam et robur servarunt, ac deinde velut expleto suae elicitatis intervallo, non modo florere,

sed quoque sui iuris esse desierunt Medi quidem usque ad adultam Cyri aetatem, Persae usque ad Alexandri Macedonis transitum in Ailain in potentiae fastigio steterunt inod sane Dion Prusaeen is inter foriunae beneficia numerat. idque evidentibus gentium exemplis probat, ac imperia velut

naves agitari subindicat, et apta adeo ac eleganti tralatione as- firmat, Persas secundo hactenus vento navigasse, prosperumque regni cursum tenuisse. Mox felicitatis huius diu continuatae finem terminumque subiungit, et navigantes fortunae ope homines idonea et significante circumlocutione denotat

atque describit. Cumque id agit, tum praecipue in altissimo gradu positos intelligit, conversionesque has certis et insignibus temporum intervallis designat, suisque nominibus appel-xit, et ostendit, quamdiu imperii navem rexerint illi ipsi, quos i latro-

3쪽

LIX DISPUTATIO,

introducit πλε ῆας, sive navigantes introducit autem et definit hos, μυρiους λεχρι tria δανα πάλ- ζυφῆς. ἡ δους μεχρι τῆς Κύρου τροφῆς. Πέ: τας μεχρ της λαβασεως, in Oratione II defortuna, quae est inserie orationum omnium LXIV Vocabulo διαβα- significat transitum Alexandri Magni in Asiam , cuius memorandi occasionem alibi nactus tradit, Macedonas postremo transitis in Aliam , et rem fortunamque et gloriam amplificasse Elnim diversa est διοι σις εἰς την fυρμην, quum Xerxes in Europam movit , Graeciamque infestavit, de υ es apud Diodorum Siculum ibi. Hs XL. LTα υλ μαῖα, i. e. Postremo, nomine vim adverbii habente, scripsit, quando rationem numerumque iniit s. iperiorum expeditionum, quae ante Alexandrum contigerunt loquitur enim de Macedonibus, quorum expeditio ductu auspicioque Alexandri et suscepta et confecta est: quorsam spectat, quod in Orat one LXXIX. dixit, Macedonas possessiones opesque Persarum occupasse. Namque τά Περσῶν ibi directe atque ex instituto intelligit, quae Graeci nominant κ σματα, quippe quae iure belli pervenerunt ad Macedonas, atqVe adeo apertum et firmum occupati Persarum regni argumentum praebuerunt. Ratio causaque decidendi est apud Scrip orem antiqvissmum Xenophontem, cuius verba cum praesenti instituto congruunt, tum sussicere omnino possunt. ορας, inqVit ἐν ποι τινάνθρωποις ἴδιος

τηπολει, καὶ τά χρή τα Cyripaeae lib. VII. pag. ses edit Basil. Iob. Petri repag. Medit Letinclav. Σάματα, hic nominat homines, qua significatione Demosthenes σαφαῆα χριαλέα.hOmines bello captos dixit, quos alibi sensu paria faciente Hd --λωους vocat Spectatque huc locus Aristophanis, et simul ostendit, servos Iure veteri Attico quoque inter κτε τα relatos fuisse, innut. ael. I.sen. r. inprimis eo videatur Prus. Orati XV. Ad haec σωματα των ε τη πολει appellat Xenophon, iquum

4쪽

LUPERII MED PER M INI TIA. sqvum designat homines secietate civili coniunctos atque consociatos quos Graeci uno vocabulo πολίτας dicunt. Amplius χρηματια legunt omnes antiqui Codices et recte. Alioqui nihil fraudi est nobis χρημα ilae, an κτηριατα dicamus, quandoqVidem id modo concludendi, quia consequenti sumitur, non repugnat, ac per se patet satis notumque est, Ius imperii in ho-naines quoque complecti ius atque potestatem in eorum bona atque fortunas, et possessiones omnes, tanquam accessiones eo pertinentes. ομον intelligit ius non scriptum, idque universe approbatum, et gentium nationumque cultiorum consensione roboratum, quo ea, quae ex hostibus iusto bello capiuntur, statim acquiruntur, atque transeunt in ius ditionemque victoris. Ea huius vocabuli significatio frequens est,et ab Oratoribus interdum adiecto explicationis causa vocabulo notatur atque definitur. Huncad modum Andocides in Oratione de Iu erus I. pronunciavit, αγριας μνομω τας ἀρχα- μὴ χρῆP , atque sic

non scriptum ius non esse Magistratibus adhibendum pro statu

illorum temporum innuit ac assirmat,quod Ψ honius Miniatiuad verbum reddidit, atque hac interprctatione usum sori Graiorum et Quiritium non bene distinxit Andociden secutus es

Do PrusOratαXXVI. Vetus Tragoed Scfoliastes ait, τῶν ἐθαν νο- Andronicus paraphrastes videtur nominasse βρώπινα κατασυνθ - 1 γινομωνα- σαμα, lib. .e TDό.Niconi et dissimili modo Θεσ3χους βροχmνους dixit direxitqy ad θνηκα πολεις Libanius, in declamat. XIX. Hoc pacto Cicero iura bominum nominat, quae alias iura gentrum dicuntur, nec abiteti tu , qui uistima

num appellat, quod moribus populorum receptum est, in in Orat.pro A. Cluentio,bi Iris . Recte ergo Albanas ubeio τὰ

νηπιμα a τοῖς γε Παρραίνοις νόμοις distinxit.AtqVe lais etiam παραγ- γραριρμνους, tanqVam νόθους et perperam scriptos opposuit Demo-ssenes, in Orat de Corona Verum diversigeneris et Iius soci ne

τἀ ἀγραφα τῶν ιθων, de ρυibus es apud basilium Magnum in tib

5쪽

εLII DISPUTATIO, III sed enim hunc Alexandri transitum Amanus nominavit αναβασιν indicans, euna usque in interiores Atiae regiones magno et itineris et expeditionis labore penetrasse. Eodem nomine in lignitur celebraturque Cyri minoris expeditio in Asitam, quae dicitur a Xeno boni ἀνάβασις, propterea quod is cum exercitu in Asiam situ tenus superiorem instructis copiis contendit. Fuit autem duplex Cyri αναβασις quarum altera propite dicta, tu Id. I. de Cyri expetitione, altera in lib. IL Hs. aeorum Xenopsonita descripta extat. Atque hanc Cyri minoris expeditionem in Persiam attingit socrates, quum τους Κυ-

ρη συναβαχῆ. in commemorat, nempe eos, qui iuxta cum iplbin Persiam asceiiderunt, in PanegiricosM.toa. edit. O P. De

notat aut em Arriani validam Alexandri Magiu expeditionem, quando feliciter et animose eduxit exercitum, magnumque Atiae imperium, fato urgente prolapsum Occupavit. Situsce eroquin altior vocabulo ναβοωιος innuitur, quem Geographi et Historici communiter per λανωθεν, velut iupra liabitantes, exprimurit ac declarant. Similiter x ad ερκειμένους nominant

populos alitus itos, qvod ex Aga bemere confecistum dabo, qui

in hanc sententiam scripsita. πρ*ς ζητο η ρ τις ὐ περκεί ι λίμνη, I b. uc. XIV. Neque aliter Strabo, qui diu ante eum vixit, idemque huc verbum saepissime usurpavit, quod docent formulae

κεινlα Ουοκοντιοι, GesoPraph lib. IV ec alibi passim. De τοιο - , et τοῖς αγο Θενεθνεσι, cons. Dio Gro Osu in Orat. XL pag. Na. et orat L IK p. g. o M. Ta modo dixit Xenopson πορευεB ἐνα , Od sibi ναβ Ἀνειν, C r. exped. lib. I. Vae cur maiori testimoniorum apparatu editteram,latiusque Xponam, non sertristituti ratio, neque ulla necessitas cogit. IV. Ceterum res Persarum non tam fortuna, quam vita convertit, postquam a virtutibus, quibus Imperia continen tur, recesserunt, ac ab arte militari ad libidinem atque ineptias desci-

6쪽

desciverunt, laborianaque patientes et sortes esse desierunt, ac denique in togae ac belli studiis nihil praeclare et utiliter faciendum susceperunt. Proinde huius tota Asia florentissimi Regni inclinatio et calamitas non a casu,qui saepe,nec in dia vino nutu in rebus humanis dominatur, sed ab alia et altiori causa arcessi debent, quam Xenopbo perscrutatus est, et sapienter reddidit, literisque mandavit. Quippe qui Persas describit ac nominat impios, iniustos atque este minatos, et malis

moribus mutatos prorsus atque depravatos Appent enimάσε-

V. Igitur Dioni Prticaeensi ob declamationis decorum, quod Graeci πρειον vocant, fortunae elogium ultro et libenter relinquimus, sed conversionis principium, et magnae regnorum vicissitudinis vim effectumque aliunde repetimus, et vindex scelerum Numen invenimus, quod Xenopόon, ut cordatus scriptor, et a Dione ipso alias iure laudatus est, non dissimulat, et Deum reverenter nomii sat atque cognoscit. Propior nihilominus causa quoque aestimanda est, ut intelligatur, vel ideo praecipue elanguisse rem Persarum, quod regnum non iis artibus, quibus a Cyro maiore quaesitum erat, successores retinerent atque tuerentur.Postquam enim regendi prudentia a parente et auctore illius regni tradita, et belli usus disciplinaque superiorum temporum obsoleverunt, resque equestris ac venatio certaminaque alia, velut belli officina et ludus, non modo non culta, sed ne tunc quidem curata sunt, deliciaeque et luxus invaserunt expugnaruntque animos, et incestuum summa turpitudo ac foeditas Regum connubia polluit ac libido adeo omnia divina humanaque iura violavit, necesse fuit, prolabi Rempublicam et ruere ad interitum, et quia aliter servari non poterat, sic tandem pati servitutem. Degmerantu a

7쪽

LIX DISPUTATIO, Cyro aetatis Perstrum initium a Cambyse capiendum es, apud Herodotum in ThaBa III. Jo.3I. Namque orarern svrimem nus imbuit, et sororem inces sagitio contamina vit. Explicam dis inde emphon es, qui corrupti moris et ignaviae sis he-Dationum Persicarum initia ab Artaxerxe duxit, Cyripaedit. Iag a o. seq. Praeter hos obem seriuri Persis assergit Libaniau, nominatquesubtiles et promptos ad et endi artes, etfatetur δεινους in basi hco,p.ras. Nec Magi sacrorum antistites et magistri sapientiae doctrinaeque omnis omittendi, nedum impietatis et in.

cesti criminis absolvendi sunt vid. Com.inex.mprotreptico.. o- genes Laert ub Indib. I.prooem nec non Catur epigr. XCL et Ovid.

vL Omnino ad liqvidum perducta ratio est, quamobrem huius regni felicitas cum Cyro maiore pariter coeperit atque de silerit idque eo spectat, ut ostendam, cum moribtis

mutari fortunam, melioremque fingi sapienter et iuste agendo, atque adeo ad ipsa Cyri initia me convertam, et quibus modis Magnum Asiae imperium consecutus lit, summatim percurram. Dio Prusaee is, quem saepius adduxi, Cyrum Persiit fato datum existimat,eamque ob causam regni illitasgenium nominat, ut qui consilio et sortudine Persas ex servitute ereptos in libertatem asseruisset, novumque et rerum magnitudine excellens imperium condidisset OG rum denotans, in νιδεδουλευοντας ἐυτους Περσας Mi δὶς προτε ον ελευθερια de φώλsio.

Praeterquam enim quod Medi Persis iugum imposuerunt, Astyages quoque Medorum Rex oblitus necessitudinum, in sanguinem et viscerum suorum partem acerbius consuluit, indignumque facinus in Cyrum nepotem admisit,quod cur is deinde ulcisceretur, causam atque occasionem sibi datam esse censuit, et iudicio gentium experiri voluit, sumptisque armis Astya

8쪽

LMPERII MED PERSARUM INT . 9 Astyagem devicit, regniimque eius occupatum cum ditione Persarum coniunxit. Viae Herodoti VIo Aoδ. seqq. usque ad 1;L AC ages non teritat cum ratione regnandi modum, et pristini moris integritatem ambitione et crudelitate mutavit, atque regula Delocis, sapientis et iusti eius regni conditoris, immane quantum recessit, quod non potest non esse manifestum, si Herodoti L. eap. s.f. et . ubi Regis primi coirentis

iustitiamtrudentiae rectoriae fundamentumper antis et cust dienti το δικαιον φυλασσον'ος. insigne lucusentumque exemplumes, cum capite OS Xυρ eontendam saddatur Valerim Maaximina. s. in exempl. ext Seneca III. N. de ira seinprimis Iusti-nm I. . Idcirco ulciscendae iniuriae titulus Vel praecipuus, vel

non postremus, Cyro fuit, quem ei qVoque suggerit Harpagus apud Iustinum libro I. . . Nec defuit propulsandae servitutis species, quando PERSA noluit in servitute esse Persas, nec potuit destinare, nedum occupare Asiae imperium,priusquam Medos subegisset. Hinc Stras ait, Cyrum redactis in potestatem Medis, statim invasisse Lydos et reliquos Asiae populos vicisse ditionique suae subiecisse, Geograph. Bbro XV. Π--

apud Medos Lydosque magna imprimis erat pecuniae opumque vis, quae nervum belli et robur, materiamque stipendiis praebet Medorum profecto divitiae passim memorantur, quorum amplas facultates et instignem cultum vel id commonstrat, quod in camelis equitare consueverunt, apud Ari-sophanem in aevibus, tibi sciboliases adverba ἡπῶς ἄνευ καυέλου

μήλων οχουμένα ν - τη τῶν πολεμιων ξόλου Notat per schema Comicus, Peruicem Medorum eqstitationem in camelu fleri solitam,

ae ei et militiae equesris sudia . ibi valuisse innuit, atque alibi, et nominatim in Vespis, Medum nominae, quem nativa di

9쪽

LIX DISPUTATIO, Vta ibi soboliographiu, cui explicando facit locus Herodoti VL

risqve hic animo, quod Prusaeensiis ultima Pa tem ora, quae C rum praecesserunt, respiciens dixit ἀμάχων δηδ- γέ- orat. LXIV. defortuna. Tum gravis acprudens scriptor Pol sim con

πων x. a. Nam Messi fuerim boni equites, et multa etiam in besi praeclare fecerunt. Nec modo Medorum arma,sed etiam vestes celebrantur, sine dubio ob elegantiam et cultum, ut .Herodotus capite centesiimo duodecimo libri iam adducti, uti P -

te igit atqυ circunscribit Procopius autores, vestem, quae nunc sirica dicitur, olim Medicam fuisse appestatam, de les Pers. Bb ι Purpuream si, go vestem chribi Xeno όon, Cyrip.

Lmδυιντο η memoratur a Pruseensii Orat. XXXV. nec non

ε ι, pudeundem orat. XXIII Pertine eo insignem initatis Oraculum, quod legitur Esaiae XIII. 7. LXX reridunt: δὴ επεγείρω μντὼς Mἡδους, ιάπυρον ου λο ζοντα , δεχρ σωχροανεχουσι Lydorum quoque opulentia nota atque insignis fuit, praesertim aetate Croesi, quam abundantia rerum omnium, et magna praesertim auri copia illustravit. Hanc in senteutiam τα Κροίσου exaggerat Prusaeensis orat. XLVI Alibi de fortim siquens ait: ροισα δίδακτι χρυσον ' τυχη oratis LXIV. Nec gura non utitur Libanit , quum de impensa insto rum Seleuciaefacta loquens, apodos in comparationis υμα ingruit, et siumpto schematis a a aurifero Pactolosi orationem accommodat, ut imul opes Croesi maximas innua ac UDndat. 6 - χ ρυσον υ Ἐρασιὰ πιακτωλις Θησαυρατε, in Antiochiaco Etenim tradi strato, Croesum maioresque ipsius ea aureis Pactoli ramenti magnas Hriitias comparasse, e graph. XIII. I γ non ex mythographis, quos interdum Graiosequitur, eae

10쪽

LXXIIX. Comprobat etiam inter Patres πολυιααθετατος Clemens Alexandrinus inpaedagogo lib. III. Saltem exinde laeti,tePlere reinum Croesipecuniis divisi πρὶν fuisse a taeniis Lmum, qavod in Herodotus alibipiantu simpliciωρυ indica

ργumscribit Κελευ αντος Κροι του, τον Σολωνα Θεράποντες περιηγον κατα τὼ Θησαυρους, α επεδεικνυον πάντα. εόντα μεγάλα τε κοψολS κ, I. u. Io vinione enim Croesi magna beataque videbantur, sed reipsa haec talia non erant, atque adeo non λατο μναι, βουλα τοδοκειν exponenda sunt, quod Solonis responsum evincie

Lua Summatim Lydorum regni fertilita ubertauυ describitur a Xenophonte striEM. VI1. Victo et in ditionis fidem accepto Astyage praeterquam quod Cyrus ad subigendos finitimos aditum sibi pote fecit, tantam quoque potentiam adeptus cst, ut nemo deinceps esset, qui euna prohiberet, quominus in reliquam Asiam duceret, prolatoque regno totam occuparet Croestim

quidem affinis et vicini regis casas de periculo instanti admonuit, sed progredientis impetum sistere non potuit, neque copi asperinde firmas et magnas, neque usia et disciplina castrensi aequales habuit, traiectoque Halym Apud Pteriam Cappadociae tractum castra posiait, nec multo post infeliciter conflixit, cladeque accepta Sardes difffugit, viribusque fractis, neque ad resisi endum prudenter comparatis, externa incertaque absidia exspectans, male sibi conssiluit, vivusque tandem in potestatem Cyri venit. Vid. Herodotuου I. 71. 77. I. . Io δι seq. IL Orsas in P ut.excerpt. LXXII. xenophon C ripae I I. Croesus captivus ad Cyrum faee 'verba locutus est. Εὐρεί δεσποτα, partim ut teretur, si esse inpotestate victoriae, o υem nomine Iiberispopulis invisissimo δεσποτην consalutat, partim ut hae appestatione iratum Cyri animum demulceret, partim demque ut violat re side poenam ρυψ tacite hoc modo δε- precaretur Sine dubitatione adgvuc versabatur ei ante tuos a Wω-

SEARCH

MENU NAVIGATION