장음표시 사용
21쪽
IMPERII MEDGPERIAR I A. esse constat, quorumque non multa, sed vera et certa, inquantum huc spectant, monumenta apud Berosum atque Mega-sthenem inveniuntur. Haec talia quidem fide atque diligentia Iosephi et Eusebii asservata sunt, quibus libens assentior, nisi quod Iosephus eorum interpretando sententiam, longius deflexit, persuasusque est Darium Medum non eum, quem diximus Nabonidum, sed filium Astyagis et Nabonidi succe forem, nec Cyri Babylonem occupantis hostem, sed socium fuisse, antiq. Iudaic. X ra. Itaque si huius auctoritati standum est, non possumus inficiari,'Darium Medum fuisse Cyaxaren,
et dato etiam hoc, ratio prompta erit concedendi utrorumque amicitiam ac sociale bellum. Verba Iosephi concepta sunt. - τουτον Κρατευουσι Κυρί τε Περσων ζασιλευς, καὶ Δαρει, ο η-δων Et eodem capite aliquanto post haec tradit. Δαρειω τω
Quae et inpud Berosum non extant,collegisse tamen inde I sephus videri voluit, quo fit, ut scriptori per se egregio et gravi in hac maxime causa nihil deferam. Nusquam enim scripsit Berosus, Astyagem genuisse filium, quippe quod Ierod
to, Ctesilae, Iustino, et Sulpitio Severo prorsus adversatur: nunquam tradidit Cyrum rege quodam socio et adiutore Babylonis expugnandae usum, multo minus assii mavit, Dari- una Medum venisse in laboris victoriaeque huius partem,qua, doquidem id Cyri instituto non congruebat, ut Asila duos iam praepotentes reges serret.HincBerosus memorat, Nabonidum I. απαν ησαν α Cyro occurrentem quod non socii et amici, sed hostis erat. II. η σηθέντα,acie victum III. φυγοιτα suga se proripientem. IV. εω ειμο αντα υ ον, victum Nabonidum se dedentem. V. Victorem, αψαντα τον Ναβοὰ δονεκτῆς inis λωνιας, Cyrum Babylone eum dimittentem, et revera regno Babyloniae privantem, apis Eusebium praeparati-nis Eoa e-hicae
22쪽
Y LIX DISPUTATIO, BOH b. IX. cap. o. Sulpicius statim ab occupato Medoruin regno transiit ad Babylonios, breviterque dixit Babylon iρ γ qet ei potesatem ditionemque eius Cyri concessere, his II. ια
Iustinus equidem non praeteriit Cyri bellum cum Lydis, sed
ordinem temporum bellorumque invertit, et Babyloniosai
te Lydos ad obsequium redactos esse prodidit, idque ex Trogo Pompeio haud dubie desumpsit Cyrus quoque pos vi toria am, compostis in Bahonia rebus, besium transfert in Lydiam, his L ... M o exped/to es corrigere exprimo Herodoti, et Xenophonti Cyro septimo libris. Illud vero non spernendae dubitationis est, quod a Megasthene accepit Abydenus, qui
ad confirmandam adversae partis sententiam haud obscure quaedam consignavit. Vix enim ab oraculo Nabuchod nos ori exorsus erat, quum eius fide, cuius auctor ipsi fuit Me-pasthenes, scriptit sequentia. Hi tam σης ηφονος, τοῖσιν η τέρα
i. μονος, inquit Dio Chrysostomus ορεα dixit, Orat. LXIV. Causam occasionemque nomini ab oraculo Delphico datam, videre est apud Herodotum Lys. Magnopere miro summos et Graece doctissimos Chronologiae duumviros Iosephum Sc Ilerum, et Dionysium Petavium huc non advertisse animos, neque de componenda hac re, et concilianda huius loci lectione cogitasse. Nam vulgaris interpretatio plane discrepat ab ingenio et usu Graeci sermonis, propterea quod verborum, quae ex Abydeno attuli, non alius potest esse sensus, quam qui
societatis et auxilii ratione continetur. 'anciscus gerus, etsi Graecarum literarum pertillimus, nihil mutandum corrigendumve esse censuit, quando sic vertit atque huius cladis auditore iam Medus quidam erit. Perperam proinde verto. Cuius etiam calamitatis adiutor erit Medus Luculenta est vaticinii significatio, quae spectat ad modum, qui futurus sit adiutor et socius
23쪽
IMPERIIMEO PERSARI MI TM. υ eius belli Babyloniis inferendi. Igitur si locus ille ad probandum assumi debet, ἀπio legendum est, quo pacto sensus bene labet, ac denotaturis, qui futurus sit in culpa illius calamitatis, quam oraculum Nabuchodonosori praenunciavit. De Ioseph distensu existimo, eum obtendi non posse, praesertim, quum incerta et domestica Hebraeorum placita ample litur, ut hic apparet. Recte in hanc rem crypsit et iudicavit Hugo rotius. ωγό magna Des haberi debet in rebus
Herodis magni, ac deinceps. Item ubi externos auctores, non tibi Iudaeos, multa in historiis contra verum somniantes ste , tur, not. in Daniel. VII. Georgius Syncessus tradit, Nabenni
dum imperasse Medis et Persis , ac modo Darium Medum, modo Astyagen appellat, atque adeo Cyri avum vocat, GH mgrapb.ρag. a; t. Exinde Ioannes Marshamus arripuit occasionem distinguendi reges Astyagis nomine insignitos, ita ut alter eorum Herodoteus, alter Xenophonteus nominari pose sit, et prior duntaxat a Ctesia, Astyagis et Cyri propinquitatem negante, intelligatur, posterior autem Syncello congruat, ac plane alius sit, et Cyri avus dici mereatur, in canon Gron. Sec. XIIT. pag. N. etiao. edit Li ens. Quos duos ac diversos Astyages argute excogitavit Marshamus, et propter utilem hanc Syncelli narrationem verae ac veteri historiae audacter contradixit, qui meminisse debuit, in ea ad factum pertinente re iudicio aliquid, ingenio nihil esse indulgendum Gnus enim idemque est, Astyages apud Herodotum et Xen phontem, etsi instituto scribendi utrique ab se dissident, et in
contraria nituntur Iacob Goar, qui et recensuit et emendavit Syncellum, fatetur quidem, Asyagen 'nium nominilus infe translatis varie usse vocatum, ac deinceps refert auctoris Chronici Alexandrini ex aliorum mente prolatam sententiam, sed directe non probat, nec defendit, cuius menda alioqui non praetermisit, ecparalogismos etiam saepe notavit at
24쪽
16 LIT DISPm ms, que castigavit, annot. tu Syncest.ρ. s. Caute enim et consulto scripsit,quisqvis fuit ille auctor, ινες τον Δαρειον - Pυαγην επιγα PM. Id demum refellere supervacuum est, quod Iacobus Vi serius affirmavit, Cyrum occupata Babylone, Dario Medo Chaldaeorum imperium tradidisse, et Cyaxarem intellige iuniorem alio nomine appellatum fuisse,anna Me.
fist. II cap Io Et nuper admodum CL Ioh Cόrisophori agensiitiis Darium Medum pro Cyaxare Astyagis filio habuit, is mantissa de Lara Hebdomadibus Danielisset. o. Id quod cum auctoritatibus scriptorum antiquissimorum, tum rationibus ex reductis victi approbare non possumus, atque adeo ingenue dissentimus. Nostrae autem sententiae applaudit h. Baptis Ricciomu, et Maligeri Petavitque vestigiis diligenter instillit, et tradita ab liis retinet ac fideliter reddit, Cibro logiae
XIV. Iam Cyrus piaetervectigales subiectosque sibi populos, et sigillatim Aeoles, Iones, et Dores, Graecosque in Asia sitos, de quibus in quinto decimo Strabono hiro legitur, Medos quoque et Persas, Assyriosque pariter et Chaldaeos, et totam fere Asiam in potestate sua habuit, quum novanx amplissimi imperii sedem Babylone collocavit. Nam ab hac urbe vasta Orientis Monarchia nomen spiritumque duxit, et ea nunc belli victoriaeque Persarum magnum et insigne prae natum suit. Vnde operae pretium erit exponere Curtium , qui non Babylonem, sed Persepolin caput region Nihil equidem hic annotant docti interpretes, et lectio per se proba nullo remedio indiget, sed nihilominus ratio ten porum et incrementi Persarum imperii nunc incunda est, ut intelligatur, Cyrum diversas habui e regias, quarum m regno Persidis fuit ea, quam Curtius naodo denotavit. Et diu ante
hunc scripsit Strabo. την σε ηοτερο α πολις ι in. εκπρεπῆ,
25쪽
mPERII MED - RSARUM INITIA. x gum Persitae domicilium Susis extitit, quorsum id Cyrus transtulit, postquam subactis Medis, e re publica esse duxit, ut regia in interiora regni promoveretur, qvod eodem libro iam an
όα θεντο το της ἡγε-ναις βασίλειον. Idem magnopere confimmat Herodotus, et loquens de Susis tradit ἔνθα βασιλιυς τιμ γας Am αν ἐποιεεταμ ita τῶν χυρημιάτων ο Θησαυρο ενθαὐτα εα
in Terpsichorei. o. In media aestate sedem domiciliumque praebuit Gaza Vrbs, hyberno tempore. Ecbatana reges in
expeditione Alex. III. Curtius Persagadas scripsit, ' 6. o. Ad ultimum Babylon omnium Cyri regionum, in unius maximi Asilae imperii nomen ditionemque redactarum caput ac sedes omnino princeps fuit.' De cuius origine etprimordiis Mid Abydenus apud Eusebium de praest Evang. lib. IX. c. I. cone. cap. I . et T. nec non apud Syncestumst. a. I. .. Sed Indos imperio suo non subiecit, etsi ab eorum finibus proxime abfuit, et usque ad citeriorem Indissi ripam magna cum nominis rerumque gestarum fama penetravit. Igitur lepidum est, quod aliqui Dionis Clirysostomi Orea de Cyro interpretandum esse existimant, ut probent, eum regnasse in Indis, ad quos nunquam venit, nedum apud eos regnavit viae supra . ia. Obloquitur tamen Georgius Syncellus, et Indos a Cyro
debellatos narrat. si Iνὸ ων, καλὰ νάθνῶν εορταζων πινικια, Chron.
p. se. Si populos cis Indum sitos intelligit, res consecta est, quandoquidem ad eorum fines Cyrum accessitis largimur. Diserte prudens accuratusque scriptor Strabo ex Megasthene memorat, Persas nunquam copias duxisse in Indiam, κώ
26쪽
IIT DISPUTATIO, - τὸ ινλκην μηWρατευσα , - ' ἐγγυς εὐειν μονον, ηνίπια Κυρ ν λαυνεν επι ηασσαγέτας, Geograpb tib. XV. Suspecta ergo et Disa Nearchi narratio est de expeditione Cyri Indica, de cuius fide detraxit Megasilienes,cuius assensu digna commemoratio apud Strabonem extat. Id ceteroquin ex dictis sequitur, ut at nos regni Medo Persici a Cyro occupati ab annis magni Asiae imperii ab eodem suscepti discernamus, quippe quos Pyriaequoque intervallo non esse dinumerandos, ratio temporum, et ordo seriesque rerum gestarum satis superque commonstrant HSimul et nerspicere iam licet, qui sit primus ille Cyri annus,aqvo repetet 'lam est solenne eius edictum, quod et liberatis, et civitatis Iuctaeorum instaurationem attinebat, apud Syncestam Esrae vestigia sequentem Gron. p. II. Annus
haud profecto intelligendus venit alius, quam qui captae Babylonis tempus insigniebat, ideo quod Cyrus ibi non prius mandatum promulgare potuit, quam regnum Babylonis, in quo Iudaei serviebant, occupasset, suaeque ditionis fecisset, Id quod devicto Nabonido accidit, cuius clades, nec multo post facta deditio primum regni Cyri annum, in sacro codice memoratum, signat, atque adeo definit γοcbam publici et favorabilis editi huius mandati, quod tamen astu et malitia infensorum populo sancto hominum impeditum est, quominus ad exitum perducereturi Fuit autem hic annus regni Cyri Medo- Persiici XXI expletus, qui in diviniori scriptura nominatur regni eius per eminentiam dicti, id est Imperii Babylonici primus ristiantis Scholanus longe disices ab
his rationibus,et wandatum ista in annum Cyri XXIX. reiecit, his. cr. r. a. in Sustic. I. r. cap. p. Quibus rebus fiet, ut dicere necesse habeamus, Cyrum XXXVII annis regnasse, quod pugnat cum omnibus veterum de hac re commentariis, libris atque monumentis Pervetustus ac indubitatus Ptolemaei
canon novem Imperii Babylonici annos Cyro ascribit, quos si cum
27쪽
m RIIM GPERSARIII Iram. Din cum expletis XXI regni Medo-Persici annis colligo in summam, conficiuntur XXX anni, quibus universum Cyri regnum continetur M. Clemens Auxandrinus prom. Bb. I. Dionysius Petavius computat annum regni Cyri Medo Persici XXII non ii tegrum expletumque intelligens, sed inchoatum, rationar te, para. Lib. a. c. s. Herodotus confecto a
me rationibus annum demit Lur . Nobiscum facis Iesia in
XV. Ex his omnibus elicet Cyri vigilantia et sortitudo, quam in rebus et consiliis, a i togae bellique negotiis summa et singulari cum laude Gemonstravit. Quam ob causam optimi quique et maximi Imperatores eum diligenter et me- rito sequendum putarunt, ac plerique etiam vitae ornamenta pariter et errores cum ipso communes habueruui. Exempla enim aliquando iuvant et instruunt, interdum nocent atque impediunt, et plane transeunt in imitantium mores. In quo genere laudem meretur et habet prudentia stiaenandae
populorum ferociae, quam Cyrus recte et eliciter usu proba vit,magnasque regni sedes vel temere non mutavit, vel, si mutasset, in regni viscera propius transtulit, vel sine valido praesidio nunquam reliquit. V. de Susis Strabo Gog de Bal Ane Xenophon Cyrip. VI Imitatus hoc deinceps est Constantinus M. sed non in omnibus prudentiae partibus momentisque expressit, neque eadem agendi dexteritate persecit, et Rheni Danubiique finibus praesidio nudatis, in Thraciam urbis et sedis condendae causa dicessit, apud Z mum II so. s. Multo aliter et maiori circunspectione Carolus M. novam regni sedem Aquisgrani instituit, et urbem inter Gallos Germanosque veluti mediam tenuit, ac potentiam in utroque linite satis opportune sirmavit, et Saxonum exinde premendorum rationem pro statu temporum utilem idone
28쪽
LIT DISPUTATIO, κουimus, crapam primam Franciae edem dixit Nithardus Γιθ. . Similiter Hispani adrito Hispalin, Stuarti Londino Edim- burgum bene sapienterque mutarunt. At quantamcunque etiam Cyrus operam sumpsit in administratadis imperii rebus, tamen educationis fuit negligentior, et filios domi militiaeque habuit sibi dissimiles, et non minus familiae, quam regno consuluit male. V. Plato ΠIde legibus, vi id ingenuet 7atur. Haud secius Carolo M. evenit, qui aeternam quidem
fortitudinis famam sibi concitavit, filium autem Ludovicum cognomine pium ad arte si non instituit, sed veluti inclusimi septis, otioque pio deditum ascientia et cura negotiorum civilium mellat, apud Scriptorem veterem anonymum viis
eae Ludovici. Non equidem ignoro, quod praeter alios, The doretus et Cyrillus de religione Cyri tradiderunt, et probo etiam magnopereque alia religionis studium, quod mentes regnantium coniungit cum Deo, et spondet solidam huius ac sempiterni aevi felicitatem. Recte enim Hierocles, qui
Pythagorae mentem et bene assecutus, et probe interpretatus est, omnes eos, quotqVOt ad opus separant, commonuit, ut votis praecibusque viam hanc ineant, ac deinceps labore perfungantur. σπευδον ας πζος - ενεργον ὀρε ἡν ευχεθα
ihagorae p. 37. Memque invult pocrates instane Drico, Val. I x. I. I. cap. r. et docent exempla, Principes relgiosos fere fuisse fortunatos. Sed quando in superstitionem degenerat religio, et regum animos ab usu rerum agendarum atque imperandi cura seiungit, ita ut persuasionis vanitate irretiti teneantur, effeminatique reddantur, sane fieri non potest, quin conturbentur omnes vitae fortunaeque principalis rationes, ac deprimantur generosae mentes in ex causa
Theodosii II tempora insigni labe foedata sunt, quibus obtentu pietatis socordia in animis valuit, et domi forisque respublica
29쪽
publica atque regentium auctoritas decreverunt. His deinde rebus factum est, ut Gothi, Alani, Vandali, Suevi, Burgundiones et Franci, Gepidae, Hunni, Saxonesque, et aliae praeseroces barbaraeque gentes, multas ac insigne Imperii Ro provincias invaderent et occuparent mae Zosimus imhί. V VI e Samianus de gubern Dei, lib. V qui imperante Theodosi iuniori scri runt, et causas deminuti Ro imperite lamitatumque lossicarum, dissimili instituto et diversa ratione
XVI. Ceterum magnus Asiae imperator Cyrus, qui felicitatis et potentiae modum servare potuit, fretus magnitudine opum et prospera superiorum temporum fortunaelatus, regnique amplius augendi cupidus, spreto meliore consilio, duxit in Massagetas, et novissimum atque sibi exitiale bellum comparavit Herodotus speciem iuris simulacrumque rei a vera causa distinxit, et consilii suscepti incitamentum ac modum, ingeniumque Cyri avidum et fiducia successuum sibi indulgens, gnaviter depinxit Primo fontem indicat, unde promana dominandi cupiditas, cum non quid iustum, sed quid utile quaestuosumque sit, expenditur. Summa continetur his verbis. εσχε προθυμίην Mox subiungit huius cupiditatis irritamenta,et quo dominationis igniculi, apprime eleganti enumeratione exponit. πρ 's ara τά παειρον et καὶ επῆρυνονταἰν. Hae enim sunt illae ipsae res incitantes atque
instigantes, quibus veluti stimulis agitati cupidine regnantiui
animi inarde sicunt, quod Artabano usu veniis memorat Tacit annal VLsa r. Vides orius II au de I. B. et P. Tummimulatum petendi connubii negotium aperit, et quam vasteca scena instructa sit declarat: φάτο τῶ λογω, Θελων γυραῖ καε εχειν. Dici haec et credi volebat Cyrus, ut honestoniatrimonii nomine regnandi libidinem tegeret, reginam que hoc subtili commento securam redderet, falleretq ii
30쪽
cautam. Hinc Tomyris , blanditias Cyri periculosas in
pestive regina hanc sucatam, et ibi regnoque perniciosam Cyri petitionem ab interiori eius consilio propositoque dis cernit, et corruptelas muliebris delicatique moris procul habet, et sexu magis, quam animo seminam reddit. Superior aevo aliquid huius simile Elisabetha Angliae regina praebuit, et connubium ex causa rationeque civili aversata est, quando se peti quidem a procis, sed regnum destinari existimabat, de υ Niae G H. Camdenπι, et Gerari Reidani scit prudenἰesque scriptores Postremo Tomyridis sententiam refert, ventii inque designat, atque belli exinde orti initia progressumque et exitum persequitur, et ut rem in pauca conferam, belli praetextum belli caussis, et momentis rationibusque in genere morum moventibus distingvit. α ει
no reginae Diasilium, quod statim cum faeto coniunxit, pol, quam ex superioribus Cyii rebus de ingenio ipsius et moribus, deque proposito et cupiditate proferendi imperii iudicavit, ac sine dubio per aliqua,nec falsa indicia cognovi eum sub specie
amicitiae dominatum moliri. Nec tamen omisit Cyrus exaggerare contumeliam atque contemptum,et simulacra adduxit in theatrum, et titulo nomineque specioso personam hanc egit,quam Tomyris prudenter detraxit,et non ascita onamenta pictosque colores,sed nativam et fuco vacuam rerum consiliorumque hostilium originem, et apparatum deinceps atque continuationem accurate penitusque inspexit. Quamobrem caduceatore misso, Cyrum ab aditu finium dehortatur, sed quum is nihil minusquam pacem cogitat, instructisque copiis versus Araxem s. tendit, Massagetae hostem venientem expectant. molo rem aggreditur Cyrus, et relictis