장음표시 사용
481쪽
est rarus talium virorum vultus, alioqui Jam extra terras alio vocatur. Vale, et Principibus me commenda. I Uittembergae MD XXIV. seria 4. post Pauli. T. Martinus Luther.
tivo Me se astisdien Sammiuna tu θurum, M. Schv e Π. si G. et P. De viro digamo, quem mihi depinxisti, respondi Cancellario D. Gregorio, sed de Parocho olsntinensi nihil ad me est scriptum. 'γ Est apud nos hic Pastor Cranacensis maritus, quem credo quod noveris. Ille esset omnium maxime idoneus ei loco, si fieri posset. Si quid ergo ea in re facere vel velis, vel possis, significato. Ego hominem interea disseram. Vale cum conjuge tua, Salvus in Domino. Wittenti. F. POSt octav. Epiphan. -XXIV. T. Martin. Lutherus.
482쪽
Georgio SDaIatino, Evave istae, in Domino Marissimo. Gratiam et pacem. Nihil novi habeo, quod scribam, mi Spa-
Ialliae, nisi quod expecto Musas tuas Germanicas, de quibus mi per ad te scripsi. ' Cari stadius non Cessat more suo: in-atitutis novis typis Jenae edidit et adhuc 18 libros edet, ut dicitur. Eocius omnibus, non modo mihi, indignus videtur, Cui respondeatur: inter Lapithas vinosus sophista et ebrius has salivas spuisse creditur. Rex Angliae, defensor Ecclesiae, dignus hoc defensore, et hici rursus dignus Emsero defensore, defendant itaque sese. '''
Mitto poema Justi Jonae Praepositi. Ferdinandi sive legatus, sive quid aliud, apud me suit, visurus, quid hominis essem, et quid agerem. AJebat apud Dominum suum mihi famam esse paratam, quod armatuS Stipatusque procederem , scortis, ni eis, tabernis vacarem, ac nescio quibus aliis honoribus in aula eadem fulgerem. Sed ego mendaciiS Salis sum assuetus. Vive ac vale in Domino, et ora pro me. Witembergae, seria
5. post octavam Epiphaniae, anno MDXXIV. Martinus Lutherus.
'Angliae et Franciae apud Leonem. X. Ponti Max. oratoris, tu exhibitione
483쪽
D. Geomio SPalatino, sus in Domino charissimo. Gratiam et pacem. Mitto ad te, optime Spalatine, literas Argulae, ' Christi discipulae, ut videas et gaudeas cum Ang
lis super una peccatrice silia Adam conversa et sacta filia Dei. Tu, quaeso, Si potes eam attingere, nomine meo Salute S, et in nomine Christi consoleris. Nam et ego quaero, qua adeatu pertingam, ScripsisSemque jam, Si certua suissem, Perte posse literas ad illam venire. Caeterum apud nos omnia Salva adhue , ut fuerunt, nisi quod via ista ad Kembergenses a Witombem clamore multo
et magno in coelum HS que accuSatur, et eo nomine Princeps quoque male audit: utilaam hoc testamento suo vitam suam
relinqueret teStatam, et hanc viam muniret, cum id sacile possit. Cardinalis Moguntinus jam tertio tyrannide episcopalus etiam Halli, postquam Miltenbergae ''ὶ et Plutherstadii, desae viii, infelix homo. Vale et ora pro me, Wilembergae, anno MDXXIV. altera Antonii. Martinus Luthe S. Fama est, Principem suisse contumeliarum scheda Januis aflixa haeretico opprobrio dehonestatum.
484쪽
Discipulo Christi inaedia, LamZereo Thom, in vinculis Evanis selli eatisa posito, iraeri suo in Domino charissimo. Gratiam et pacem in Domino. De te satis mihi Christus ipse
testatur, optime frater Lamberte, meis verbis tibi non opussore: ipse enim in te patitur et glorificatur, captus est et regnat, opprimitur et triumphat, qui tibi dedit sui sanctam illam et mundo obsconditam cognitionem. Nec tantulit hoc, sed et intus roborat te spiritu suo in his tribulationibus ex ternis, vero et gemino exemplo Henrici et Joannis tesolatur: ita ut mihi illi et tu magno sitis solatio et robori, imo toti mundo suavissimo odori, et Evangelio Christi insigni glo- Tiae, tantum abest, ut mea Consolatione onerandus sis. uuis scit, cur te Dominus noluerit cum duobus istis perire, se varis enim in aliud miraculum. Proinde tibi toto corde congaudeo et gratuIor,n gratias agens fidelissimo salvatori nostro1 Ut te b. - eausa. 2 Uiteb. Quanquam ratis mihi in te Chr. ipse lotistatur, L. f. o. tibi m. v. ii. o. f. 3ὶ V l t. I idies. M v i t. Verum. 5ν vi t. fratre Joanne et Henrico. 6 Vlt. toto eorde tibi eoiis. et contratulor.
485쪽
Domino 1, Jesu Christo, qui mihi non modo verbum stram
et spiritum nosse, sed et incrementum gratiae tam opiae tum et magnificum in vobis videre donavit. Me miserum, mi primus ista docuisse jactor, et novissimus et sorte nunquam vestrorum vinculorum et ignium particeps esse dignus sum Vindicabo tamen hanc meam miseriam et conSolabor me , qvod vestra vin uia mea sunt, vestri carceres et ignes mei sunt, sunt vero dum et ea confiteor et praedico, vobisque simul Compatior et congratulor. Dominus autem Iesus, qui coepit
in te gloriam suam, perficiat in diem suum. Itaque, mi Daler, ora pro me, Sicut et ego pro te, memor inius , quod non solus pateris, sed ille tecum, qui dicit: Cum tDso suo in tribuIatione: quoniam in me meravit, Πεμ-o eum.
Protestam eum, qMoniram cosnOvia nomen meum. Sed et nos omnes teoum sumus, simul cum Domino, qui tecum est, nec ille nec nos te deseremus. Tu viriliter age, et co
sortetur cor tuum ,3 sustine Dominum. Ipse dixit: In mon pressuram ha bitis, in me pacem, seae conmisise, ego Dici munctum. Nec dispules cum Satana, sed ad Dominum stent oculi tui, simplici fide nixus solum Christum Jesum scito
esse, Cujus Sanguine nos salvi erimus. Opera nostra et hu mana Statuta, Sicut non PUSsunt esse sanguis Christi, ita nec
peccata tollere, nec justificare, ita nec damnare Possunt, nec reum tenere. Apud nos sub Ducatu Principis nostri pax est, caeterum Dux Havariae et Episeopus Treverensis M multos perdunt, proscribunt ac persequuntur. Alii EpisCopi et Principes a sanguine quidem temperant, sed a vi et minis non temperant, et ubique est Christus denuo opprobrium ho minum et abjectio plebis. Cujus membrum tri factus es , vo catione sancta Ρatris noStri, quam ipse in te compleat eum gloria nominis et verbi sui, Amen. Vale in Christo, mi frater, salutant te omnes nostri totaque Ecclesia noStra, prae sertim Jacobus Praepositus et fratres ex Antverpia, tuisqtia pre ibus Sese commendam. Witembergae, anno MD XXII feria tertia post Antonii. Martinus Lutherus.
486쪽
487쪽
488쪽
Illustrissime Princeps, Clementissime Domine, mitto Celsit clini vestrae responsionem meam ad propositos artiovios.
1 An Christus Ecclesiam suam super Petrum et successores Papas aedificaverit 7 Respondetur: Non, sed super solum Jesum Christum Filium Dei, et probatur. Primo t. Corinth. III.: Alitici iuncia nemum nemo PO-eest ponere, praeter ia quoa positum est, quoae era Iesus Christus. Secundo 2. Corinth. IV.: Non enim praedisamus nosipsos, sed Iesum Christum, Dominum nostrum: nos autem servos meseros Per Iesum. Tertio Matth. XVI.: Tu es Petrus, et 3Uer hanc petram aevi eabo Eccrariam meam, et mmae inferorum non praeis Iehunt a resus eam. Quod autem Petrus aut Papa non possint esse fundame tum aut petra ista Ecclesiae, Probatur multis modis sic. Primo. Quia portae inferorum praevaluerunt contra P trum et Papas, dum ceciderunt et peccaverunt aliquando. Nam licio praevalere non significat auferre honorem, divitias, sanitatem, vitam corporalem, quod etiam latrones possunt rsed vincere fidem et sanctitatem in Spiritu. Ergo oportet esse
die au hen November auεqesdiri bene Melistas vincte era ben 14. 2a, mim exbfinet: milhin lann hie uebergabe Meter beant vorteten Magen immee erit in ben Sebruac fauen. Ad Illustrissimum Principem et Dominum Alberium, Marchionem Brandelaburgensem et Ducem Borussiae. Responsiorines aliquot D. Martini Lutheri de Papa, NOrinbergae in comitiis per Geor. sium Spalatinum euua celsitudini oblatae. Anno MDXXIV. Duiligeo bν Corale
489쪽
tale fundamentum, quod nec peccat, nec peccare potest, ne errat, nec errare potest: sed hoc est solus Christus. Secundo. Ecclesia est res in Spiritu et sancta, sicut dicimus: credo Ecclesiam Sanctam catholicam: quod autem Er dirur, nec videri nec sentiri potest. Hebr. XI.: Ficies esererum non amarentium. Quomodo ergo potest Petrus aut Papa Ecclesiam regere aut Sustentare unquam, Cum neSciant, qui sint sancti, et nunquam Ecclesiam videant, sed cogantur eam credere, sicut et nos omnes 3 Solus enim Christus eam videt, qui et solus eam congregat, Ser at et SuStentat. Tertio. Papa vel Petrus non possunt dare Ecclesiae fidem . charitatem et reliqua dona S. S., neci ea auferre aut mutare, aut secundum ea illam regere. Sed Ecclesia si non regitur per fidem, Charitatem et reliqua dona Spiritus Sancti, tunc non regitur, neque est Ecclesia, sed synagoga Satanae. Christus autem solus sic regit Ecclesiam, ergo Christus solus est rector, Pastor, fundamentum, magister Ecclesiae, sicut dicit Matth. XXIII. e Unus est massister vester, qui in coetis est, vos a rem fratres estis o hoc est, VOS Omne1 eStis pareS et aequales, ego solus magister et Superior. Quarto. Nam et ipse Petrus et Papa opus habent fundamento, Charitate, spiritu, et aliis donis. Tunc quaeritur, an aliud fundamentum, aliam fidem, aliam charitatem, alium spiaritum habeant, quam caeteri omnes 3 Si habent eadem, ergo habent aequalia, quare non possunt in his Ecclesiis ulli esso inaequales, aut superiores ita Ecclesia. Si autem non habent eadem ista, ergo non sunt ia Ecclesia, quia non est aliua fundamentum Ecclesiae, quam unum generale totius Ecclesiae, Christus.
Quaeritur ergo, quid sunt Papa et Episcopi, et quae est illorum potestas in Ecclesia Respondet Paulus 1. Corinth. IV.: Sic nos existimet homo. tie ministros Christi et Elmensasores steriorum Dei: hoo
est, non sumus Deus in EccleSia , neo nostra mysteria dispensamus, sed Dei, ministri Vero Sumus, Per quorum verbum venit ad Ecclesiam mysterium Dei: mysterium autem Dei v
cat illa secreta Dei, quae sunt Dadamentum, Christus, fides,
490쪽
spiritus, et reliqua dona et hona EeeIesiae. Donantur autem nobis per verbum Evangelii soris praedicatum, praedicanto enim foris apostolo vel episcopo Evangelion , seu de istis mysteriis fidei, adest simul Deus Christus, et mysteria eadem in corde distribuit, ad verhum soris prolatum. Sicut legimus Aot. X., ad verbum Petri purificata esse corda genitum in fide per Christum. Ex quibus nunc illud certo et infallibiliter sequitur, Ecelesiam Christi non posse nec debere audire, docere, nosse et acceptare ullam ali m doctrinam, quam eam, qua dispensantur ista mysteria Dei. Et si qui sunt, qui aliud dispensant aut docent, quam ista mysteria Dei, tales sunt neque apostoli neque episcopi, sed latrones et si res, qui perdunt oves: qui hus Paulus Gal. I. sic maledicit: Si quis Misae yraedicaveis
rie, qu- nos Praeicamus, anathema sic Probatur sic. Quia cum Ecclesia aut ulla res spiritualis non possit naSci, Bli, Vivere, agere, Vincere, manere, et omnia facere, quae
Ecclesiam decent, nisi fundetur in suo fundamento, hoc eSt, nisi Christum acquirat regentem in ea per fidem, spiritum, et alia dona spiritus sui: necesse est, ut talis praedicatio sit in Ecclesia, quo solo et nullo alio suhsistit. Ergo solus Christus debet praedicari, et super rundamentum illud poni, et fides doceri, et ea quae sunt fidei, sicut supra dixit Paulus: Non enim nos ipsos praeci eamus, sed Christum Dominum nori
Quid nunc sunt leges et praecepta Papae et conciliorum de jejuniis, sesiis, vestibus, horis et aliis illis externis rebus Hic est sacile responderer nullum illorum esse Christum, nec ponit fundamentum, nec dat spiritum, nec est dispensatio mysteriorum Dei. Quare sino illis habet tu Christus, et omnia quae pertinent ad Ecclesiam, et sine Christo illa omnia nihil sunt, quia non dant fidem, spiritum, nec quicquam vitae sp ritualis: haec enim ex solo Christo, non ex tuo jejunio, non
EX tuo cucullo, non ex tuo monasterio st neque ex omnibus quae unquam Papa, concilia, monasteriaque staturrunt, Vmniunt.
Si nunc Papa doceret ista sua praecepta esse talia, qu dsalvarent, si obedienter servarentur, aut damnarent, Si Conis temnerentur, tum ipse esset verissime Antichristus, et eruto Christo saceret se ipsum fundamentum salutiS aeternae. Disit: bν Corale