Beati Rhenani selestadiensis Rerum germanicarum libri tres. Quibus præmissa est ipsius Vita auctore Joanne Sturmio

발행: 1670년

분량: 908페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

sta. Praesidiorum loca suerunt adversum Ger

manOS. SIpra naajorem Cambeten,& ipso viς mira vestigia murorum subterrane inrum apparent. Uidetur autem sic dicta, si modo a Rom i

nis inditum nomen est quod illic Campi Raa- rici incipiant se pandere, quos Alcm3nni o vi incolae , die Vari appellar i , propi re quod iteritiores sint. Sed tamen non ignoramus Cambodunum, ocii miles appellationes. Iti campi usque ad montem Brisiacum porrigui l.

tur,a Sungavis Raurico tantum nemore direm-.

pti. Quid autem vetat Campos Rauricos, oc

sylvam Rauricam dicore eo modoquo Marcel- linus R uricos montes vocavit ' i ametsi Caesar Seqoanteo, potit in appellassit, positurus et-i iam afleam in Sequanis, quorum VOCabulum

in Sunga vos detortum ab Alemannis videri

'uea . Sunt enim Mugavi, Sequarii C

res,

sive exteriores. Nam interiore, Sequam mon- hinna loca ac valles incolunt. Unde Sej norum in adixit AusoniusAnter Cambetendi Argen- tuariam ponit Antoninus Aug. Stabula, ac in Raurici, sive potius curia pii, ii sciequamcis alicubi Alial binarum di Uriincos , haud dubie Rauricorum sive Sequanorum inferiorum loca: ramen quia non lem p rree uir r equitur,

'ia via saepe des uox, dissicile sit, ista ut u

322쪽

rialbimio dicam conjecturam meam. Id vi- detur mihi esse exiguus ille vicus, qui in Sequanicis campis recta contra trajeetiam Novoburgensem jacer, proxime pagum quia b Otham in nomen possidet. Illic enim tantum vetusta- eis indiciorum reperire est, ut non liceat palum vingere terrae quin aliquid occurrat. Porrige baturautem usque ad publicam illam in campis iviam quam altam vocant. Nam agri illi ruinas ieegunt, ubi subsidens quoque terra sarcophagos lapideos saepe demonstrar. Alicubi in tonini Itinerario legitur Artalbinnu, Alemai ni Pant enhelmum a ppellarunt

oppidum quod hodie Brisacum appel

lamus: Is autem nullas transrhenanas urbes comemorat in Itinerario suo, sed tantum Provincialeis, puta Rauricas, Germanicas Germaniae prirnae&secundae, Rhaeticas& Pannonicas, Sc

Unde & titulus libello factus, Itinerarium P vinciarum omnium. Quare vel hoc arguinei in liquet, alveum Rheni hic mutatum, qui ab

altera parte quonda Praetercurrerit Oppidum. quum adhuc in Gallica ripa ilaret.Cujus rei m

dicium est adhuc ejus loci humilitas per quem . olim Rhenus stu it. Hinc inundante fluvio non secus acifigia a quoddam sive lacus, aquis repleri solet. Praecerea aliqua in his Basilienti e-

Plicuo obnoxius est etianinu Mons Brisiacus,

323쪽

propter nescio quam annuam pensitatiuncula. 27'

Nam quando olim Galliae dubio procul accen

sebatur, lioc eit Rauricorum si ve Sequanorum inseriorum tractui, cui dubium esse possit, ad Basiliensemolim dioecesim oppidu pertinuisse iit Luitprandus Ticinensis qui sub Henrico Ger- mamaria rege vixit, & hujus filio Othone pris i mo, Montem Brisiacum Alfatiae tribuit, & imi sula Rheni suis docet, quanqua vocabulum

quod provinciae est, per errorem oppido aliinat, ut homo Italus de in Germania quidem isatus, sed nescius linguae. sic enim stribit lia iuarto. Est, inquit, in t a partibus caste Avis Misic uue patrao vocabulo uuncupatum

Montem

a loci a perito; munit. Haec ille. Ergo tem Brisiacu Rhenus illinc circumdediti

Proinde validillimum hauddubie fuit Romanorum munimen te, hinc adversus Alemannos Rauricornm sive sequanorum ac Triboccoru O. provincias assidue propugnantium. Montem brisiacum obsedit olim Otho Germaniarunio rex, pollea Augustus, ejus nominis primus, 4 quum Eberhardus Comes illuni occupasset. . M Elsatiam ac circumjacentes regiones no vo Principi faventes, hostiliter vexareta is cor Q spiraverat contra. Orbonem. Henrico patri in regno succedentem, cum Henrico juniore G regis fratre, & Gisleberto Lotharingorum u . Memorabilis in ea obsidione Vox Minonis audita est Nam quum Friderisi Magu-

324쪽

quidam in ea expeditione militans, ratus se na elum opportunitatem etiam quidvis a rege im . petrandi cui hoc rerum s tu non videre ur ne gligendus,subornat qui Lauresheimesis mori

sterii proventus, id ei in dioecesi Vangionum

Circa montanam tranS Rhenum viam tum OPU-

lentissimum, ipsum expetere nuncienta Othostatim rem sentiens,inentem meam illi, inquit, Coram ipse exponam. id quum precatores homini renuncias lent, statim ad regem advolar, Putaim negocru ex animi sententia successsuriana Hic pius 'magnanimus princeps, audrent:

rum alimoniae dicata uret, tibi homtui pro hano largirem. Proinde quando prorsita mi a est haec . .. petitio tua, scias nihil unquam ex me ubν 'eran-ὲ dum. Iuvitum retinere nolo, Si libet, ad rirent

transi. His verbis pudefaehus Comes, ad pedes

regi*provolutus es & illicitae postulationis Veni in oravit. Othonibus semper negotium . . suit cum Monte Brisiaco. Siquidem quum, Orno hujus nominis quartus , qui Pnilippo

Caesari successit, illic ageret, di auli ci per domos singulas ut fit) a civibus hospitio recepti, intemperantius se gererent, quod huic Eo inum generi non e: hinse um,oppidani inito t' A .consilio suos quisque hospites domi per insi-Has trucidant. Qui essuLerant extra aede

325쪽

vise periculo una cum ipso Caesare ex oppido sunt proturbati. Poterant Brisiacenses videri jura hospitii fregisse, nisi filiarum α uxorum

pudici tia bonis viris M a propria charior Hinet Hoc annotatum reperi in Chronicis monasterii Senoniensis. Servat Mons Brisiacus in clytorum illorum martyrum Gervasi Prothasii reliquias, eo perlatas e Mediolano, quum Fridericus AEnobarbus ex Italia domis. tis Insubribus vicitor rediret. Arcem Brittacensem,in cujus area Maximilianus Aug. et gannitimam domum proximis annis extruendaria curavit, Berctholdus Zarigensis, Dux. Cisjurariae Burgundiae in qua tam Fribvrgum quam Berna censentur aedificavit Quemadmodum epigramma docet saxo incisum. Porro Montem Brisiacum , esse vocandum non Erisiacum docet Bris vorurn appellatio, de quibus mox dicetur. Oliin Montem Brisiacum Hareiungi possidebant. Vuencestatas Ca lar tot lor Caroli quarti F. Montem Brisiacuna,Schis utium,Novumburgum. ac Rinset diam oppida libera atque ad regnum Germanicum sive imperium Romanum pertinentia, Austriaco Duci pro mutuo sumpta pecunia

PArs Alemannorum quum Germaniam

transrhenanam occupallet, vicinam Mont IBrisiaco terram, Bi, gaviam appellavit. Ipsi issin ea: in dici, Hii in aeniores Sc Juniore ησύ. -

326쪽

RERuM GE M ANICARUM rum, ad Monasterium vallis D. Grego ritnens, ut alter ibidem qui D. Petri dicitur , a

Paterniacum. Institutricem memor pt Berili

reginam, ad cujus jus si sitionem nonnulla exit arte spectarit olim Colmaria. Unde magni il-

nc Constantiensi Praepositurae pro ei PUS, . quos et ecclesiae haec. nobilis Iima matrona donavit. Coenobia habet, Minoritarum, spaciosi lima: Praedicatorum, zmplum & opini με, Augustinianorum, exiguum. Moniali titulo Sub liliis, maximum, & alteria divae Ca rhermae dicatum aliquanto minus. Col , -- muro cinxit Vuolphelinus Caesareusa: - genOjam Praesectus impera te Friderico A g.

ej' nominis secudo,tem monio Chroni corta Se

nonici tum , quum a te vicus suisset mediocris a

Habuit insignem in literis virum patrum in moria, Sebastianum Murrhonem, & hujus si i- . una eodem nomine, qui juvenis periit. Habuit Atarain etiam Apellem sta ta in Martinunx illum, qui ob QV singularem pingendi gratiam Belli cognom Cn.

I cstpm , Gr ice P lemaeus Tri' ba . bonorum oppidum esse dicit, ponens id

327쪽

i ter Selestadium Sc Ebersheimum , quod sic uppellatum conjicio, quasi Ebshemum. Idq; deinde vulgus in Ebersheimurn suo more detorsit,quod apri domicilium significat. Atque statim commenti sunt quidam illic Sigebertum

I agoberti regis filium excussum de equo , quem inusitata occurrentis apri species terr ' erat. non quod inficier id facium, sed an in illo loco Albim sit, hoc vero dubium apud me est. - nec enim quibuslibet historiis fidem habeo.' Possibile eli etiam Elcebensium partem ad si periorem Elli suminis ripam commigrasse, bi Sele staditim hod e conditum videmus nec, huius teidelian rgumenta, quorum praecipit lim ei quod in antiquis diplomatis plerumque scribitur Siecista in quibus iam etiam quae a

pud divam Fidem mihi inspicere contigit Se cestat. In sigillo civitatis c in et mutatum est Sleetae Lit. Usqueadeo prodest veterem scriptiaram servare, etiam si non intelligas. S aute literam Alemannicae linguae proprietas adjecit sellia locorum nominibus articulum Ze ponere. Sed scint qui nequaquam in Romana vetustatem inquirentis , credere malint a portu fluminis Elii dictum, quod nostrate liti 'a , area illa pro portu ubi res navibus im- onendae sive e navibus eductaeaeponuntur. appelleturi unde datum initium

pido volunt. Assertionem suam hoc argu-

mento confirmant, quod Carolus Magnus in

diplomate quodam hic in comitiis regni per

to, S arastatum vocet. Porro si quis Eic

bum ab

328쪽

diu Rr RuM GEχMANre A Ru Iabum ab Ello fluvio & Cebo rivo die inii aut mei, ut est veri simile Ebersheimenti coeno . bio faciet vicinum, a quo non ita procul abest Cebi scaturigo. Vulgus Campsum vocat. Hinc illae fabulae natae. Stetisse templum illic Mercurio sacrum, in quod Julius Caesar aliquando sit ingressus litaturus deo,Nomentum insulam appellatam. Ac D. Maternum apostolum Germaniarum provinciarum, effigies superil tionis ethnicae sublatas illinc in nescio qua vo raginem abjici iussisse. Nec prorsus de nihilo est ea fama. Vidimus enim ipsi vestigia antiquitatis illic in nemorum collibus,quos vulgus a paganis adhuc cognominato Denique quando dubium non es , vicinum Elli fluminis tractum a dominante pago inter Ellum oc Cem-psum sito Elces denominatum, rursuS Opinai tur quidam nihil aliud esse Stecellat, quam M. oes Lai, hoc est, Elcebi tractum. nam Ttat Alemanni Francique tractum sive territoriumta . Vocarunt. Unde Mandat circa Ruficum de Vuissenburgum, quasi dicas nobilium clientu locum. quod nonnulli mandatum, quidam munus datum interpretamur. De quo supra ' mentionem iecimus. Arbitror autem in An-Diserarii toniniano si eratio taeto pro Elccbo passim legi, quod aliquis transpolitis literis fortasse scriptillet Elveco. nam Vlpro B nonnunquam a sucibis ponitur.

329쪽

B Elcebo , quo gloriari possumus, Elces

vernaculum regionis nomen deductum

m ab hoc ille vocatus. Quod primo tana meitra elui qui circa Ellum fluvium est, tris

, deinde toti regioni veteri Triboc--orum nomenclatura abolita. Nam Alsatiaelum recens est, aetate Caroli Magni aut

circiter natum, in culus privilegiariis diploma tis .i tui biis Lebrahense coenobium exornat, sti- .

mus tiensispagi mentionem saeta. Multos p Alsis novimus in aliis regionibus, sed de hoc ostro flut io nihil nobis constat. Vernaculu, ermo vocat Illum & provinciam Elpes. quo- in utrun q; magis alludit ad Ellum & Elceba ve Elces quam vel Alsa vel Alsatia. ut omiti quod Etsi a posteriori interpretantur qu Aisae sedem, id quod non latis scio an illi vo- int significare, qui primum vocabulo sone

usi. Ai

in me de Praefecturis Romanis, Comiti Argeii- tora tensi subjectus. Alsatiae nulla mentio. Hu- iis fine, hodie multo sunt ampliores quam O- . in . nam etiam partem Basiliensis dioeceseos pleelitur, nobilibus vineis insigne, qua, Pro- .

Aug. Gallis & Pannoniis habere permisita

anoru magistratus multis annis post ciuilium

330쪽

RERuM GERMANICA Ru MChristum natum in Cisrheninis provinciiserunt usq; ad tempora Valentiniani tertii , qTheodosioJuniori successir, quando tu Frantum Alemanni ceu supra diximus ) labascente

jam occidentis imperio Rhenu transeuntes no iteru depellendi, quod si e prius acciderat, illas occuparunt. Erat tum haud dubie non duetione sotu sed Sc sermone Ronianensis ex io gna parte Cisrhenana Gallia , praesertini Tribboni, quos jam oli in e Germania transgressi sin Galliam Strabo aocet, Tribochos eos P

cans. QNO minus miror Alemannorum gentem Omnis cultus expertem & subagrestem ex

Elcebo pro barbarie sua Eb heimum siue Si

destadium, ex Argentorato Strati, urgum, Br comatiunt ex Brocomago , ex Argei ruaria Argi,urgum, e saletiones ligam se ime. Caeterum arbitror Elcebum ipsi ilia dc caeteros tractus Argentoratensis vicos, iit Hellum, dc a-

lios, quorum nomina vel mutata Lune vel ii tercideriuat, ab Alemannis misere vexatos ,

quum hanc primae Germaniae provinciam hostiliter incursarunt. luam quid non igni serroqud depopulatos esse credis Alein annos, quos in campis Argentoratensibus Julianus Caesar innumeros dum paucis militibus sudit Z An nos, putas rursum Elcebum, & si quid in Argentoratensi tractu floruit, ab Alemannis illis, digresso Caesare , solo odio Romani nominis , cut

haec regio devota erat, funditus eversum t Qua- uam vero misera ista Cisrhenaive Germaniae oppi

SEARCH

MENU NAVIGATION