Ta Anakreonteia glossikos exetazomena porro tes ton dokimon synetheias apechousin [microform] : Dissertatio philologica quam...

21쪽

εστιν, υτ παρὰ τοῖς παλαιοῖς ουτε παρὰ τοι μεταγενεστεροις εν χρήσει συσα. Igντὶ του κηροτέχνης ἀείποτε πωτων παλαιῶν ἐλεγετο κοροπλάθος η κηροπλάστης ώς φανερουται- ων κατωτέρω παρατιθεμένων χωρίων διαφόρων συγγραφεων και λεξικογράφων οιον. ,Κοροπλάθος οἱ τους κόρους πλάττοντες κηρτ η γυφφ, τουτέστι τα φα πάντα. De MITa MDάζοντες εἴδωλα βραχέα ἐκ πηλοῖ πόντων ζώων, οις ξαπατῆσθaιτα παιδάρια εἴωθεν ωτος κοροπλάθος καλεῖται Κοροπλά-

,,T3 ἐν δ ξύλον, ου περιπλάττουσι τον πηλὰν ι κοροπλάθοι κάναβος καλεῖται. αυτ δε το πήλινον Ο περιείληφε τὰ πλασθέντα κήρινα α κατὰ την του πυρὰς προσφορὰν τήκεται, - πολλὰ κείνου τρυπήματα ναπολείπεται, λυγδυς καλεῖται.

Πολυδεύκους ὀνομαστικόν. 10, M.,,Πλάσται, πλάττειν, διαπλώοειν, πλαστική, καὶ κηροπλάσται, κηροπλαστική, κηρὰν γειν, ἀλεαίνειν, χεῖν, λύειν, ἀνιέναι, οργάζειν, μαλάττειν, λέγεται και πηλὼν ὀργάζειν. I, 165.isTαυτα μῶν διανοηθεὶς ὁ κηροπλάστης. Πλατ. ιμ. 74.

23쪽

φνης απαλοι κλῶνες στεφον, οδοειδῆ τε και λιῶσαν διαδέοντες. Ηλιόδωρ. 3, 4. , ωνος κόμης παρὰ τοῖς παλαιαῖς τὰ ξανθόν διῖ και λιώδη κόμη, και λιῶσὶ τοιαύτη, και χρυσέα δέ, και ὁ ταυτην πων χρυσοκόμας. Ευσταθ. παρεκβολ. 432, 40.

Ἐν γ αυτῶν κατωτέρω δὴ φέρεται ,,ἁπαλὰν ὁ καὶ δροσῶδες 10 ,στεφέτω μέτωπον φρυς, ,κυανωτέρη δρακόντων,,μέλαν ομμα γοργὰν στω, ,κεκερασμένον γαλη I.

παρακειμενος κεκερασμαν και μετοχῆ κεκερασμενος τοὐτο παρατιθέμενος Ἱσοκράτους τὰ χωρίον Λυτὰ ὁ τα πλαττόμενα ου μονον κορας, ἀλλα και Γληνας, και νυμφας και πλαγγόνας ἐκάλου . Κορα σημειώσεις εἰς τον περὶ Ἀντιδόσεως λόγον του Ισοκράτους.

24쪽

I , κεκερῶσθαι Vitiosa et barbara forma est. Attica sunt έκραμαι ἐκρα ν Monica Vetera, κέκρημα ε ἐκρηλτν, minus Vetera. κεκέρασμαι ἐκεράσθην quas enophon usurpat ab ionibus aequalibus sumpta, ut e ἐδυνάσθην quod apud eum perpetuum est pro ἐδυνήθην. in Lucianus aut: κεκρῆσθαι dixisse potest aut ε- κεράσθαι, sed Iod ex utroque perperam conflatum est κεκερῶσθαι dicere non potuit. obet Var leou. σελ. 325 . ,Im eri pass.ls κεκεροσμα nur aus paterer eit, volat aucti nacreon Is, 13 gehori. uumann griech. prachielire σελ. 164. Si ἱστία ναπεπετασμένα. Appia boli pun. XX. 475. ὀφθαλμοὶ ἀναπεπετα- σμέν u. daanant. hys II, 30 434 quemadmodum otiarn κεκερασμέ-νος κεκραμένος apud eosdem auctores permutantur. Φρυνιχος ἔκδ. Loboch. σελ. 82). , αὐτοκέρας. σημαένει το αὐτοκέραστον καὶ συμμέτρως κεκερασμένον, γουν πεφυκὸς κεράννυσθαι Φρυνιχος

27쪽

, φωτιδεις δε μικρους,,οὶ μείζονες τρέφουσιν. N ἀκμην κεῖται ἀριδήλως ενταυθα επὶ της σημασίας του

Καρχηδονίοις την δύναμιν ,δημος ὁ μετειλῆφει, παρὰ δε τοῖς

'Mσηπος 19, 1, 15. ,πρόσθε με ἀντιπρόσωπα φιλήματα καὶ τὰ προ πείρας εἴχομεν ης γὰρ ἀκμήν, Λίφιλε, παιδάριον. Στράτ. Antholog Palat. 12, 251. ,ἀκμὴν λυριόεν τι μελίζεται ἀμφι ὰ- λω. Ἀντίπατρ. Σιδ. Anthol. 7, 30. ,ἀκμὰν γ ω δείλαιε' πρόαν γε μεν αυτὰς πενθων. Θεώρ. 4, 60 2 λλ επὶ τοιαύτης σημασίας ουδέποτε ἐχρήσαντο του νόματι ι δόκιμοι. O δε παλαιοὶ ἀποδοκιμάζουσι μεν καθόλου την τοιαυτη χρησιν, παρατίθενται μως δυο η τρέα παραδείγματα ταύτης ) Ἐκ τούτων

I ,,ην δὲ ἀκμην ἀβάπτιστος' δι οἰκετῶν Αἰθιόπων, καὶ αυ- των τάχα ἄκμην βαπτίστων ubi in uoque loco proci, notandum ακμην, 1Iule Vox κόμη Maae hodie tantur Graeci. θησαυρὸς της Ἐλλην Γλώσσης τομ. ΙΙ ἐν λέξει ἀβάπτιστος .1 ,-μη ' ξυτης, αυτ η ψοπη της του πράγματος ἐπιτάσεως, καὶ η δύναμις και η νεότης Ἀκμ δε καιρου ευτυχία. τανς

28쪽

'μοκράτους φέρετο εν ταῖς παλαιοτέραις κδόσεσι ,και - μενμοκράτης. , Κράτιστον μεν της ἀκμης τῶν καιρῶν τυγχανειν. Aαμβάνεται ὁ και ἀντι του τ ι Gτως Υπερείδης καὶ Σοφοκλης. ,,Ἀκμην γαρ υ μακρῶν μῖν λόγων η και μάθη- κοντα, κἀκχέω τ πῶν σόφισμα. Philocrat. Ἀντὶ του ἔτι. και ἐν ἐπιγράμματι. ,γσπιλον, αρρ-ίδωτον, ἰσόχνοον αρτιγόνοισιν, ἀκμην υπετάλοις συμφυες κρέμοσιν.

Καὶ αυθις,7Oσσος ἐν ρωεσσι ποτ ην χόλος, υ μέρος ἀκμην ἐχθρὸν ἐναφυχοις σώζεται ἀκρέμοσιν. ,,Ἀκμημ' ἔτι. ,τὰς δὲ ἀκμην ἀνασειομένας πόλεις προς την τῶν Ῥωμαιων ἔχθραν, ω φόβω κατασβεννυων. Προκόπιος. , δὲ του καιρου την ἀκμην ἐν τω παραυτίκα μεθηκεν ς ε υκ ἔτι ἀντιλαβέσθαι ἐγεγόνει. Σουῖδας. ,Ἀκμηπι ἔτι ' περ τελευταῖον, υποβολιμαῖον θεωρεῖται. -υ-

29쪽

την παρακμὴν της γλωσσης ἀναφανέν, συνηθες τοι μεταγενεστέροις ην. οἷον. ,παν πέριξ ευτελίζουσι και διασύρουσι. Πλους 'm'. 1073. ,τὰς Μιλτιάδου πράξεις υσα πόδας τιθεμένου και κατευτελίζοντος 'M . 1097. ,επιφθέγξασθαι λθον, οἷον ἐξευτελέζοντα και κατειρωνευόμενον του τα περίβλεπτα μεγάλοις πόνοις και κινδυνοις διώκοντας. mois I λεξ. 28. ,Γρῶς ξευτε