장음표시 사용
41쪽
,,ολωλα, ἄτερ ειπεν, ὁλωλα κἀποθνήσκω. μοι μεταγενέστεροι χῖτινες τα πάντα συνέχεον - φευδους αναλογίας ρμώμενοι παρελάμβανον τον αδριστον πετάσθην I Ubi τυπτειν &riro ominus signifieat porpetuus usus estaoristi ἐπάταξα si in forma passiva ἐπληνην, in larina saepeoomponuntur, ut cognatio appareat, ut in Lysia IV. 15. πότερον πρότερον πρότερος ἐπληρον η ἐπάταξα . . . quomadmodum in orat. I. 3 25 st 2 respondant sibi intor of πατάξας καταβάλλω tπληγεὶς κοιτέπεσεν. Sio XIII. 87. ἐάν τις ξυλ η μαχαέρα πατάξας καταβάλη et 1. Ο Θρασυβουλος τύπτει τόν Φρυνιχον καὶ καταβάλλει πατάξας. Demosth. p. 526 μεθυων ἐπάταξέ τινα ἐδόκει
υβρει και υκ ἴνω τυπτειν. p. 1264 τω πατάξαντι τυπτειν παρε
κελεύετο. Demosth. p. 526. τον θεσμοθέτην ος ἔναγχος ἐπληr'. et mox o τον θεσμοθέτην πατάξας. Thuoyd. VIII. 2. ο Φρυνιχος πληγεὶς πέθανε παραχρῆμα, καὶ 'ατάξας διεφυγεν. Aristoteles Rhotio. 15. ει ἰσχυρὰς ἀσθεν πατάξαι η πληγηναι προκαλέσαιτο. In talibu ἔπαισα populus non dioobat, ut poetae lubenter ita loquo-bantur. πάταξον μεν κουσον ὁ Τhomistocles dixit Sophoclis Electra. παῖσον, εἰ σθένεις, διπλην. hino uisa of πληγει inti agoedia opponuntur, ut πατάξας εὐπληγει in sorinone quotidiano cobet varia lections σελ. 3363.
43쪽
διδάσκει. - εἴδους τούτου του ποθετικου λόγου παρατιθέμεθα παραδείγματα τινα προς σαφεστέραν του πράγματος κατανόησιν. ει γὰρ επὶ Κόρινθον κέλευον σφίσιν οι Κερκυρα7 ξυμπλεῖν, ἐλύον αν αυτοῖς ι προς Πελοποννησέους σπονδαὶ - . 1 44. εἰ σαν ανδρες ἀγαθοι ς συ φής, - αν ποτε ταῖτα πασχον. Πλάτ. ostr. 16. ει μη τύγχανεν αυτοῖς επιστήμη ἐνουσα και ρθὰς λόγος, - αν ιο τ σαν ἡτοὶ ,,ἀναπτομένας, αναπετασθείσας ,,πταμένη, πετασθεῖσα διελθουσα. ε,,ἐκπτήσονται, ἐκπετασρήσονται.
44쪽
ποιήσειν. Πλάτ. Φαιδ. 73. , etc. αν πνοεῖτο εἰ γέ που τοφαίνεσθαι -τῶ προσην, προσρο δ αν, εἶπε - πρέπον καλὰν - μη καλὰ ἐποίει Ι- αλλά χιαὶ αἰνεσθαι. ' Πλατ. 'μ- πίας ες. 294. παράβαλλε Ἀλκ. 1, 111, Πρωταγ. 322. ει και η ξυνουσίαν φου τινὸς ἀξίαν Πναι, και ταυτη - ουκελαττον της αξίας ἀρτύριον πράττου. μνοφ Ἀπομν. 1, 6,12 παράβαλλε. 2 6, 26, 4, 3, 3. . - τεσσαρακοστὴ των ωνακρεοντείων δὴ ἀναγινώσκεται. ,,ποθέω με Λιονύσου-φιλοπαίγμονος χορείας.
,, λεω δ' - ἐφήβου μετὰ συμπότου λυρίζωμ 4ημα λυρίζω, - του νόματος λύρα - μόνον ανει-τικον ἀλλα και βάρβαρόν ἐστιν Ἀνήκει τοῖς μεταγενεστέροις Οἴτινες πολλαχῶς γ λλπιπι γλῶσσαν διέφθειραν και ἀπή
1 οἱ τεχνῖται λυρωδοι, κιθαρνδοι, κιθαρισται, κιθαριστριαι φάλται, φάλτριαι, καὶ τα ηματα λυρ ιζ ν, κιθαριζειν, ψάλλειν ως
Ἀριοτοφάνης, βαρβιτίων. Πολυδεύκους ὀνομαστικόν. 4, 63.2 , Καὶ κιθάραν μὲν λέγοντες λέγουσι καὶ κιθαριστην, λυραν δὲ λέγοντες λυριστὴν ου λέγουσιν. Ἐλλάδιος ἐν τῆ βιβλιο κρ Φωτέου. σελ. 52s .
46쪽
μενος δεδρόσωμαι, και μετοχὴ δεδροσωμενος, νη, νον. τερατώδης στίν ουδέποτε πηρξεν, ουδαμοῖ της ελληνικης γης εφάνη. 3ν γνωστον τουτον τύπον παρ' ἀρχαίοις και νέοις,
καὶ μοχθηρὰν μόν η φαντασία του ποιητοῖ ταυτης της δης συνέλαβε και ει τὰ εIναι παρῆγαγε. 3 ἐκ του νόματος δρόσου πηματιζόμενον , δροσίζω ἐστίν, υτινος Πτε δόκιμοι καὶ οἱ μεταγενέστεροι χρῆσιν ποιουνται, καὶ περ ἐν τῆ καθ' ημῶς συνηθεὼ διεσφθη οἷον. ,τέγγουσαι νοτέοις πτερῶνῆανίοις χρόα δροσιζόμεναι. Ἀριστοφ. Βατραχ. 1312. , παις βεβρεγμένος και --λυμμένος ταῖς των Ιων ἀκτῖσι και ---
47쪽
,,υπῖ σώφρονος δε λύσσης,,μετὰ βαρβίτων ἀείδων
48쪽
'ει τι τριακοστὴ ογδόη η κατὰ Rose τεσσαραχοστ 3 κφέρεται.
49쪽
50쪽
,,Ποίησον ἀμπέλους μοι-καὶ βότρυας κατ αυτῶν,,- Μαινάδας τρυγώσας. - , πληθόντι κη αἰτιατικη βότρυας εχει βαρβάρως. α ις ς λήγοντα ουσιαστικα σχηματίζουσι την αἰτιατικην εις νς. Oeλεν ὁ ποιπής, ωφειλε ορθῶς εκφραζόμενος, γράψαι βότρυς Παρατιθέμεθα δε ενταυθα παραδείγματά τινα - ποιητῶν και ων κωταλογάδην συγγραφέων προς σαφεστέραν του πράγματος -τα νόησιν. οιον. ,πολλὰ δε κλιτυς τό ἀποτμπουσι χαράδρας. in 16, 390. ,πολλὰς δε δρυς ἀζαλέας, πολλὰς δε τε πευ-κaς εκφερεται. n. 11 494. , τί Ἀραυρυς φικόμους τα- ναγεῖ χαλκW τάμνον πειγόμενος. Ἱλ. 23 118. ,και τὰς δρυς τὰς μεγάλας βάλλει κwραυνός . Ἀριστοφ. εφ. 402. ,γραπτυς ἀλεείνων χειρTδάς τ επι χερσὶ βάτων ἔνεκ'. 'Oδυσ. 24, 299.