Ailiou Dionysiou kai Pausaniou onomata Attika. Aelii Dionysii et Pausaniae Atticistarum fragmenta; collegit Ernestus Schwabe. Accedunt fragmenta lexicorum rhetoricorum apud Eustathium laudata

121쪽

21. 3 Pausaniae doctrinam multo uberi0rem habes in B. A. 354, 17 αἴγλη λαμπηδῶν, αυγο φεγγος, φως καὶ η θυσία ἡ περ του κατακλυσμου εἰς Πελφους ἀπαγομεν αἴγλη ἐκαλεῖτο και ποπάνου τι ἐδος, ἐν διεπλήσσετ εἴδωλα μαι δόλος φαυλος κυβευτικος αἴγλη καλεῖτο, ἀλλακαὶ σεληνηJ. καὶ του ζυγου τυ περίμεσον καὶ παιδιά τις καλεῖτο αἴγλη, καὶ 'Aσκληπιός, καὶ χλιδὼν δέ τις υτως καλεῖτο ενιοι δέ φασι σημαίνει καὶ τον περιπόδιον κόσμον τον ἀμφιδία απλῶς φίλλιον σημαίνει ὁ καὶ την πίδην η αἴγλη, ς παρ' Ἐπιχάρμω cf.HeS. S. V. αἴγλας, αἴγλη l. 2. Singula rectirnini p. des. l. 1. Suid. t.

122쪽

26. Eustath. p. 328, 23. ὁ κύμπιος δρόμος λεγό

Alia explicatio reperitur p. Hos. S. V. καμπτοι δρόμοι Fυθεῖς και απλD cf. Et M. S. v. et Suid. s. v. κάμπιοι δρόμοι. Schol. Ar Pac. 904.

126쪽

34. Suidae glossa, filiae plura habet, pri0re parte cum a1IS. OnVenit. Tum Sequiuntur vecta, tuae a priore glOSSa, edd. Seiungere debuemini: ἀληθέστερα υν των ἐπὶ Σάγρα ἐπὶ των πάνυ ἀληθευόντων. λέγεται γαρ την περὶ της νίκης φήμην αυθζμερδν ποοταλως ελθεῖν εἰς την πήρτην, θεν καὶ εἰς παροιμίαν ρενεχθVναι τον λόγον ἐπὶ τωναλοθινῶν πραγμάτων μίμνVται της παροιμίας Μένανδρος εν ῆ νατιθεμένst D. 34 Kock. . Qua cum explicatione c0ngrati Zenob. II. 27. Mill Mel. p. 355), Sed inuit sust0 est. Crotoniatas iocrorum adverSarios fuiSSe et famam victoria reportatae sita sponte ex Italia una die Liacedaemonem penetrasse inde disces. Sed cum lociis Menandri iitrobique laridetur et in utraque glOSSa illima Vertia. 0ngritant, ad linum lantem reduxerint, ex quo fortasse Phot Myρα ποτανὴς ἐν Ιταλία καὶ τόπος ἀφ' ου η παροιμία ἀληθέστερα των ἐπὶ Σάγρα. - r0vertitum fuisse usurpatissimurn leui Sch ad i. i. docet, cultis notis hilol. 14OV. Ser. I. p. 197. adde Velim addas etiam Sagra fluvii 0mine sol res veri simillimas significari f. Ael lii Si anim. XI. 10.35. y Halicon vo ut Steph. Byκ Ἀλιεῖς oppidui Argoliculi fuisse otiis sit incolas Italicos appellat08 esse Paris perieg. II. 36. teStat tr. Ideo Hesychii glossa, quae περὶ Τίρυνθo omisit, ita decurtata St, ut explicati falsa orta sit. 36. ' Eadem Sch0l. lat. Legg. 854B. Similia . A. 377, 11 isti duas glo88as fere geminas in unam c0nflatas vides Fusiora Et M. 65, 34. Colin Jahri)li. XIII. 82 sqq. cliol. I ogg. ex . . depr0naptum eSSec0ntendit, quo i, etsi concedas, non dubiuni est, quin e doctrina atticistarit na profectum sit. - Quam explicati0nem Dionysii ipsin vetiistiorem

127쪽

λης, Λημαγόρας ε ὁ Σύμιος επτα, Φιλόχορος δε εννέα. δτι

Ἱριστοτέλης ν τοῖς περὶ ζώων V. 8, 2), Π μαγόρας ε ὁ Σάμιος ζ καὶ

128쪽

Φθονία, θονία legitur. Cum alii nythographi nihil auxilii suppeditent, in Φθονία Domine acquiesc0. cf. alber. l. l. Alia aberi pini0, quam de c0I rupto Hegesandra titulo pr0fert, ileg εν ω περ ανδριάντων καὶ αγαλμάτων πομνήματι ), cum certis argumenti nullis stat liliatur,c0Inprobari non potest. Cum apud then saepi8sime Hγησάνδρου πο- μνήματα lauadentur, interdum noλικα appellenti ir, in ili quamvis incerto titillo acquiescendium puto. Cum . . l. t Sub αλλω convenire videntur Schol. Ar Ran. 1309. Av. 251. - Dema g0rae d0ctrinam, Septem russe dies halcy0ni08, sequi videntur Hyg. a I, p. 63. Schmidi. v. Me t. XI. 745. D0rem tamen l0cum cum Aristotele, cuius doctrinam li0die omnibus acceptam esse Presser. in Mnli Graec testatur, coniungere poterimuS, cum p0 et Halcy0nen Septem die Oviparientem dicat, cf. r. l. l. Sul i. sin. t. m. l. l. cum a in Sytb. lin. X. 32, 47. II. 47, 125. XVIII. 2.231. - Αlcedonis mas a Veteribus recte κήρυλo appellatur cf. r. hiSt. anim. VIII. . . lycophr. 387. cum l. Zelgae . Antig Caryst. cap. 23. Hesych. κήρυλος αρσην ρνις συνουσιαστικός ινες δε αλκυόνα. Mirum autem in modium iam a veteribi is, inter qu0 Didym0 p. 252. Schmidi formam Flρυλo praelatam esse constat, cf. Chol. r. an. 302. Sim.

129쪽

εἰσὶ γαρ επιφων/ ματα παρα τοῖς παλαιοῖς. Di0gen VI. p0Stol. XII. 18 Atticistam igitur branulas, quilius vetere citharoedi comici, tragici finire s0lebant, collegisse vides. Etiam initi quasdam fuisse formulas typicas et illas a grammatici collecta esse teStantur . . HeS. ἀμφὶ νακτα et Sui l. μψιανακτl ειν. f. indfl. r. 40. y Euripidea sunt, cf. Bindfl. l. l. - fragmento Supra allato Mud Hist. r. IV. p. 377. 378, cum de Aelio Di 0 geographo aliunde plane ignoto edd. Scylaeis unanimiter . Di0nysii atticistae nomen pro-tiderunt cod. ιό lamnam exhilbet aσeret, efficere stri luit, atticistam

130쪽

συνεται.

Mirum in m0dum igitur omnia contorta sunt. Quaenam fuit Vera Didymi d0ctrina Ut Didymiis affirmet, vectum utraque significatione leni Spiritu Sum esse, convenit cum canone Herodian eo I. p. 40 4.τ α προ ου ενδ δισσου φιλου Ται , tignat autem am risu Attico.Sin autem Didymum utriti tuo veri itim δασυνεσθαι existimas, qu0d Schinidtio placuisse videtur), cum usu c0mmuni n0lbis pugnandum erit. Quod autem attica semper ustathium respicientem, idem apti B. . fieri vides, non ullium qui illoruim doctrina praeferenda Sit, prae Sertim cum et apii liuidam eadem Didymi verbis opponathir et ea Suida e Vertia,

cueriint duo fuere vecta, λυειν gaudere, cf. tolem Ascalon. s. Eust. 55, 24. . . . l. αλυειν - affligi. Utru tuo autem Didymus usum Atticum Sequens Spiritu aspero sempSit. Eristati a. l. l. sub finem αλυει cum kλυσθαlνειν etc. coniungit errore aperto, cum ibi λυειν -