장음표시 사용
204쪽
me ex Lilose posuit Actuarius. κονύζα φύ εα - καὶ βατρίχου συ u. habet a*lus; quae posteri' lectio ex Meου χυλο corrupta est, ut in Sto Dioscoridis Laicum reperit
205쪽
το τη κανθαρίδι παραπλέjiον, ἔτι δὲ κέ τι λάχανον ἄτριον. ου μέμνητο Διοσκουρίδης ἐν τω πρωτε των γιεινων καὶ ἐν τω περ λαχάνων. finius a. s. 36. upres In magna Irieon-'stantia Graeci in Iauitibus bortini etiam habuere, fidei ne remedia tanquam contra venenum prodideriitit. Et plani nomen indicio est boum certe veneniim e 'quos talltire de mstata latentur. Quapropter nec de hae plura dirimus Hae binnire cognatione decepti etiam suum videntnr, ni versiam poetae Infra 346. ita 'gebant: πίμπραται σπιτιμινσταν καυλώα φάγω ra. Mil alter Scholioriam auctor: - κα λεῖα αυτης τουτέσ' της βουπρη ύιδος. Ceterum Sehesia stae tradunt: βουπρησις όν ἐσι χερσαῖον ἀνομαέαι δὲ μο
206쪽
tu unde 'arguere licet Iongos insccto fuisse pectes, itam ob
μακρόν. ubi quae lana de natura et genere ejus admonui iaηbta Vegetius Mulom. III. I i. o. bestiolae etiam quae ap- Peliantur buprestes , arraneae similes cum devoratae fuerint, animal praefocant. HippiatrWa p. I.I3. γίνεται καὶ ο καλοῖσι βούπρησΤιν, ομοιο φαλαγγ 4 ἐγγεννῆτα ἐν χόρτε,
πο τῆς κληηδόνος. Vegetius II L 78 equus si buprestem eo. mederit in foeno MI In pabulo, haec signa stasim sequuntur. Ve iter es inflatur, a cibis resilit et stercora minutatim et sedinti ter reddit etc. I locus Aria otelis de staphylino est in H. A., 8. o. 4. Ossimilis exstat In Hippi tricis p. 66. sed rationein ignoro, cur Sctolia ejus Iu*stianentionem h. l. fecerant. Fiemedia quaedam e tra buprestissis venenum tradunt G Pontea a. c. s. . In Plinii loco 3o s. o. incentius . . Bist anima es parvum cnon amnio in Italia atque ita eluin' Α-rtus M. p. asa. a. qui Vitiose Stupestrem vocat. Diustorides, Galenus et Pliniit Varibus et specie similem eantharidi inni buprestin, et ad usus medicos reeondi monent Bello. aliis Observ. I. s. in monte Atho aiytharicli genus, vulgarierassius, alatum, palli si sive Iute coloris, admodum pluidum, quod rubo , ichorio, urtica conyZa allisque herbis vesciitur, qt quo eum herbis ingesta mimalia ria minantia inuantestant et moriantur, antiquo nomine tapristi vocari reseri Ponnius apud onseiuna Theatri Insectormini. Id I. veram buprestim
207쪽
stin illorumque venenum, 'deqvique signa 8Xpossierunti a poeta leandro inlis . , ψῆ sityocampis stu pinorum eruera
208쪽
In Diostoride Actuarius Imit seriptum plane ut Panius. Seri- nius, 38 imprestis gustus in inri similis facii utem immorem stomachique infinitum dolorem et Instat i m corpus hi speciem hydropici.
209쪽
Aretaeus de Signis Morborum a. I. p. o. ταρ δὲ εσμα φυσδες, κώ βούπρηέιο τεκον ,δμποιο Plinius o. s. o. buprestis mim, est rarum in Italia, simillimum Mirabaeo longipedi miit inter herbis bovina mamme, unde si nomen invenit, devoratumque is to fella ita inflammat, triana pat. ubi Gorraeus mani petito ad Aretaeum p. 9 a malina icleo instat. Iaber de natura rerum apud Vincentium O. e. III. in .utem bos bii prestim inter herbas alicetitem devoravernae in eius tetigerit, ita inflammatur atque tumescit, ut protinus rumpatur laceratis visceribus. Selli et ex graeco duxit tantur, hi πίμωροισθα est inflari et inflammari. me hydrope loen est in Orphiin Λιθικοῖο 4. O. 3ατο ατ ρην λέα κατα ταέδρος λην η' καταfγδην πο νέρτερα νηδύος ἀνδρῶ σενομένη φέρει 'κον αMM βουβώνεθσι. aego erat suo.
210쪽
ταέε α. Mihi versus M transposui, et ad suum locum st, in post versum 33s ponendi videnturi Quodsi vero eui
Κiee et Paris an lectionem memorant etiam pholis, ulsi male vulgo se lόζnao θ ρα δαμαζομεναι. sed ante
s: ipsisse νομασμενοι. et sic G. liber exhibet, ubi Sch iastes recentior rectius explicat τον θηρα κατατρωτουσι. Cetreum,si vulgata Goeu habet tarias i Mihi videtur legendum άτε-ται. Etiam in Herodoto a. 66 et 37. e melioritiis litans geming restinuit.πατέονται nil vulgo erat δατέονται. Vide ibi Ivesselisag et ad 4. cap. I 86. ἘσχατιαίProprie u Theoc iuri 3. s. Henisterh. ad Lucian T. I. p. I 3. Ernesii ad callimactum in Delum vers. I 39. ou in Wartona Theo-erita es. II. p. 3a9. Ἐσχατιαὶ Λήνων Πασνεμωνίδα mnt a Aninolog. Reishianae Carin 7OR. De Ipsa varietati quid mihi videatur, ad initium tractatiouis hujus jam dixLV. 346.