장음표시 사용
231쪽
destrua Pamphyliae Aribuit inla I. I da moneta Salal a Cestrus
232쪽
Cestraeas fluvii s in apud Pellerin, Paem vade T. III. P. F. Explieatio in des Fleurons P. Eo.
Vide ad Theriae. 848. Poreo in Dios in Parab. ρις τρία ἐμοίως. Sed ex Nicandro nimiifestum fit misse loco priore
233쪽
ρυννν, Pandrinterprinan- κλαδον, αβδον, quo sensti. Iaeinleeia bor riae striptores . lavam dixerunt. Germen arboriam κορύνη dixit Theophrastus H, P. 3. 4. bi vide orietura p. s. et 6oa. Etiam genita les imitarunt partes, inprimis femineam a Linnae pii usinornita vocatam, Phanias Eres:as, Theophrasti,discipulus, o v σπερμα πη κορύνησιν Γxit, testante loco apud Athenaeum v. p. 6 I. Et in liliaeeo acre allud ipsum pistillum intelligi debet h. l. clava enim sinitimudinem gerit.
234쪽
235쪽
ine quictui sententiam aliquam, sed impiam et inmani a rofundit vulgaris vero ordo Rhine uini nisu caret; quare non dubitavi eo neglecto priorem utemii or nemo verum rei aptum restituere. Constrina emendationem Dioscorina, qui ita pergit: δεῖ δὲ καταπλάσσειν την κόφώ ἐν αὐτῶν--
rabit est πηγανον σὰν κριθίνω ἀλευε καἰ UM Quis iuerit olim seripturi in loco verborum in Eurecipi ornutoriam, ἄκι6 βορ ιπεσῖ-το κάμπη, divinitione amqui non possum. Apparet tamen nardi ab inentionen si tam fessio, vel nardini olei. De iis rutae Plinius o. s. s I. si s e taliae eum fisina hordeacea et aceto succus et phren reici ex ae t tritae instillatur in tempora et cerebrum, adjecerim aliqt et si pyllum et laurum, illine: ntes Ulpita et colla Uer quamlum. 3. 43. tae succum supra cerebrnmaaluos inui poniti Κορσεοι Alibi κόρσεια κεραεν- vixit noster. v. 4hs. Anρη ννα Sinosia ditissi censent pro iiivi.ώτως. Eut ritus in ny χαλεπον κα λίαν ο οσκύαμος, ιοῖ
236쪽
σπείρημα, quam ineptimine Veteres interpretes σπέρ- interpretamur. Est enini a σπεῖρον, σπείρημα, fastia, 'Subus insantes σπειρῶνται. Vide Eustathiuiri ad Dionysi pereges versuxis 3 et Manliem ad Callimach. p. s. st igitur σπείρημα Idea quod παργαvov. Deinceps uφικαρηνα κομάων, id, at, silicuius est definire Proprie dicuntur capisi, occipite .am ponebant, et lacrificio blato tertia Apaturiorum me, quae hine stουρεωτι a tonsa coma licebetitur, Omm apud φρα συα stu curiales prosistrantur. Proclus In imaeum
Platonas p. 7. - τριωρ κουρεωτις ἐν ταυτ γαρ τοῖς κούρους ἐνέγραφον εἰς τους φρατορας τριετεῖς κω τετραετεῖ ον-- etc. Pueris capillos post tertiunt aetatis annum detonsos testatur Epigramina Analeimrtani T. III p. 87 no. 646. οἰ πω τοι πλόκαμοι τετμηuένοι, οὐδὲ σελήνας τοὶ τριετεῖς μηνάνιοχευντι δρόμοι. ale Vulgo κουρεωτι ημέραν Oee κολιος erivanti Epheta iteriam comas ponebant. Hinc seneea in Hereule Furi versu 833 ephini notulum positis comis. Vetemni interpretiani hallucinatio quo fiat minilamor, de hyostyam nune breviter tradamus, quae laue pertinent. Plinii's s. s. 7. Herculi quoque eam adscribunt, quae Apol-Isnaris, apta Arahas altercum, apud Graecos vero hyosciamus appellatur. Hura ejus genera unum nigro semiue, floribus paene purpureis, spinosum Talis nascitur in Galatia. Unugare auteni candidius est, et milieosius, altius papavere. Tertii semen trionis semini fimile et 'mes Insaniam mentia capitisque vertigines. Quartum genus molle lanuvnosunt, pinguius ceteris, antlidi seminis, in maritimis nascens hoe recepere messica item rufi seminis Semen, sifixum maritit, nullum
237쪽
nullum Iegitur natura vini, ideoque inmitin eaputqaeci finans. Usus seminas petis' succo expresso. Exprimitur separatim et musibus foliisque utuntur et radice, qu*pe etiam foliis constat mentem corriampi, si plura quam quatuor bibantur. Dios rides 69. de Primo genere: κω τους σε τίους σκληρον κα ἄκανθώὁaις -- φύλα σμίλὰκ ὁμοια. S minis agyi et rufi usum rei probant messici graeci, albim ii noxius esse censenti es Istius: λίκρ - κω τέα, τινὸς καὶ σπέρμα οὐ οσκυάμου. Arcades Iris dicebant D.ίαν. Vide Salmasii HonaonDI . p. 96. v. 418. Κοῖνοι Μedic Desnde pro illa, Paris mises raptum habet. Deinceps in Scholiis degularώρουνδο,α, uod interpretantur vρμον, τετρaποδισμόν. Hanc equidem lectionem praefero iv. 41 9. ανις. oeu habet arvis. De neeps μονεροις.
M. inἈλωή, et adriliad. s. Vere. 28. Hesyeluias aλοσύ. . ἡδου, . Alio sensu αλοσύνη est in tymolog. . in f συδν3 .eeterunt vulgauim βρυκωσι nullo modo ferri potest, nisi ve sus aliqui excidit, unde hi pendebat. Possis emendare DLaeouiso sed ita praeucipia nimis frequentabit poeta. alim igitur in versu aliquo antecedenti fuisse zrαυ, unde piadin tβρύκωσι. ράμνουσin poetae Versu a. Theriacorum, et Is4. Alexipli interpretantur Scholia λάδους. Poeta igitur voluitsgnifiςarcsso es inprimis allicere pueros, ii ramos decerptos eum floribus ori iugerant et temere comminuant dentibin. Quoi odieque cid N pueris cui maximo vitae periculo
238쪽
ραφροσυνην μοίαν τοῖς μεθυουσι ἐπιφέρουι, κου ιπ σμον μετα διασΤροφῆς κω ἔκλυειν λειποθυμιωδη' ἐπ γίνετο δὲ ἐφθαλμῶν ἔρευθος κα κατα τα αβοῖα κου ταυρον κνησμος πώ μιλυμτις του σφυγμου κω διατασις, κω παρεκκοπὴ, Gi εις ονλων J ποι κνησμὸς ἐν α ρχν, Να πόνος. εω, παραληροι και δοκουσι μασΤιτουσλω πό νινο σο σώμα. Verba inelusi versio ornarii non habet, et desnde pro uerno eXpres- Ἐκ τρομος il On us e. 49. Altercum, quod 'aera voσκυ-benti; mehte didienantur eum quadam verboriam altereatio. ne inde enim hoc nomen herba tulit artere im postea mpium uri et Ouini sensti carent, bieescentibus membris eorum. Cae-aeus Aures Aeuti M. A. altercum bibentes opprimi gravatione
sorbili mpora simili serabit, hi vocem sorbili satis ingeniose defendit ereurialis . Lect L . p. 6. Etymolog. .
νεναι, το παραΜαώιv. Φερεκρήτης Κοριαννώο Photu 1, xleon stum habet: Κοριαννοῖ υοσκυ,μῆ οἰνηρ γέρων. 'πioeis meisiebriam graecorum allatis, praeeipue vero Aetia est manifestum signa veneni plurima in Nieandro nesta quo eam excidῖsse. Ex versibus autem omissis et perditis pendet tim bebant verba reliqua b via ete. quae nec ciam antecedentio
239쪽
πώς πινομενον, - ῶλμυρὸς οἶ- συ πιμελῆ aa προσφάτν ου γλ εί . quae Cormarii versio minus Integra habet , et bonius adjuvantur lacte poto asinino quam plurimo, vel quolibet alio recenti pers et decocto. Sed i prius aqua mulsastepius pota cogantur per pinnam rejicere. Opse laesi sinu, ter curentur. Asclepiades p. Galenuit Antissi II I. cum mellerato alido lae asininum vel quodvis sitae propinati uni lacte maxime asinino uani mulsini Plini is et a L sa mulsum
non, et voti, quod ni Sehollis est, lectum fuisse. Disse rides in Parab. τηλιο συν ι - S illiso lammaraeci