Alexipharmaka ... Alexipharmaca, seu De venenis in potu cibove homini datis ...

발행: 1792년

분량: 376페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

Juxta serpentu cubile nata argirunt, et sudorem serpentis. In morarit, ex venastiora aliquo scholio exce ta et mane Iuta videntur. Eutecnius: ποταν ἐκ τευ της ἐχίδνης ιωδονο δε τε Ἀφυπνωσασνς αυτοὶ μεταλαβόντα Κριθω ν. inperte Is

Suida naalebat reponere o συρμα. quiuisi vocis sunt in Theriaeis poetae nostra saepe videm Verrum euin h. l. r . prusia et additum βαθύν Quare Scholiastae veteres Dis e line interpretari maluerunt, invita sermonu Maeci eo uel dine. m.1nde etiam inepterum poeta adisi sisset verbum -

λευοντα , ολκὸν cubile intelligi voluisset. Itaque Euisenii

272쪽

IMerpretori male enim Schosia καλ-n reddunt. Homerieris verba pius indoctiani riisticum significu, de quo videm sychium, Apollonium et reliquos gramin usos, eo cum Ph, latae apud Stobaeum p. 3 et . ubi est; α νέων ἀποφώλιοι apud Plutarchum in li esto p. I 3. et de Curiositate p. a . Sensum verum vidit auctor scholii, quiata: τότε δὲ ἐνερτολ

De origine noxae ita tradit Diosc. 4 83 πα- πολ. δ αι

σηπόσιν ἡ ρπετῶν φωλεοῖς αραφυονται , η δένδρεσιν ἰδίως 'ππ' ἡους φέρουστ τοῖς καρπούς. ἐχονσι 4m 4 rλοιωδ πνιγοντες, ἔμετο ἡ χολέραν ποί ντες. ubi Servin verbum εσο omisit in versione Pliniugis a s 46. inter ea, quae t mero manduntur, et boletos merito posuerim, optinii quidem hos ibi, sed animenso exemplo in erimen adduct n. rundani ex his facile nascuntii Venesa, diluto risi 're, ranci 'o aspectu, uvido intus colore, rimos, stria, pallidoque per ambitum lismo Origo prima causaeque e limo et aces ole eas cis clavus serrave aliquamibigo, aut panni Marco assu rit nascenti, omnem aliiq' mecimi MIenus saporemque in venenum concoquit. - Duqunt ipsi. alia villa: et .sidem, si serpentis caverna auxi a fuerit, si pa centem prato adbalav

que caveri conveniet, priusquam Leondant serpentes Signa erupi fot herbae, tot arbores inlucesque, ab emersu eariam a e serpentuim ad latctram usque vernantes et vel fraxinii leti quidem ortus occasusque nanis antra dies septem est. Fungorum lentior o tur et numerosa genera, sed om8o non

nisi e piutita a borum. Tutissimi qui tibint allo, minus dissuto Nabore, quam boleti. -- Tortium servas suilli venenu

273쪽

aeoommodatissimi Haim distravere arborum mnexi seu, surrili et gummim serentibus nos item fago aut obpreaut cupresso. Sed ista quis spondet in venalibus V omnium coloclivi us Hie habebit veneni arguitientum, quo milior

merit arboriam siet. -- Reantur pendentes suillI, uneo traios .fixi, quiles e Bithynia veniunt. - ipsae suis inanissius Aliciae praeparant hun cibum solum, suceineis novaculis aut argentea apparatu comitante. . Noxii errant iano, qui in coquendo du. rIores sient; innocentiores, qui vitro addato coquentur, si ui

que percoquantur. Tutiores fient eum carne coctI, alit eum

pediculo piri Prosunt et pira confvhim sumta Debellat eos

et aceti natura, eontratia us. Imbribus proveniunt omnia

haec. - me piris silvestribus consentit Diota rides l. 1 68. et locus Aetii, quem deinceps inter remedia ponam. lsus V. 7. iungi inutiles peces quidem disterni possunt ab ulbilibus, et cocturae genere idonei fieri. mana five ex oleo m. ferbueriant, sive ut sireulus eum his inferbuit, sana noxa Vmaint. Dioscorides adeo Alexipli. e. 3 piri silvestris lina comburi et cinerem potari ubet. me aceti viribus consentit Triphilus inedinis apud Athenaeum II p. 6a. - fatet igitur Graece et laim βωλίτας, boletos dIes in terra fungos contra et μυκνταο in arborum truncis vel radicibias enatos Martia lis ilI. o. sunt ties boleti fungos ego sumo suillos Ut pretiosiores boletos nominat idem I. I. Boletos li e Gallies' vocabulo a re ipsa luit vocantus ciam no fungos sutulos Itali appellant hodieq*e porcinos emabis et rarduis ver natos Galli spinulos, prunulos et Ordeolos vocanti toste Ha duino. Horatius Serna. u. 4. o. fung0s vocat generatini boletos his verbis pratensibus optima sunhis natura est: iis male creditiari Uitium oleae aliquod Theophrastus H. P. 4. 16. ab aliis clavum, ab alias λοπαδα, a quibusdam miκητα I appellara Plinius I 6 s II de robore' sed et oleis suillosque gulae n0vissima irritantem quis circa radi s gignuntur, quercus probatissimos, robur autem et cupressu ut pinus noxio,

274쪽

θέντα κω δυσπνοησαντα κω λειποψυχέσαντα και ψυχρον ἄρω-

σαντα. Ceterum in Diost loco supra posito octa 'λαπηκοῖς Φέροώσι καρπου .perte vitiosa esse arguit versio Serapionis re basii 16eus inde translatus: li enim simpliciter λαπῖκοῖς posuit illa omnia ista vecta si vertit aut sum mali mortiseri in specie sua et cognoscuntur, quum super ebs invenitur

De Orione noxae dignus est etiani loens Aetii mp. 73. ἐπεὰ δέ τινες μυκητες πό τινων ἰοβολων Θηρίων βρωθέντες

ἡ μολυνθέντες, η ἐν τοποις φυόμενοι ἔνθα φωλευουσι - τοιαυτα α ου μόνον πνιτμον ἐπάγουσιν, ' κα Ἀλκουσι ταοντερα, δοτέον et cetera ex quibus quaedam excerpsit etiam

275쪽

Fungos an nuce nascentes ad mlires fuγndos inrendunt. Geisponiramin. 8 ubi ex Actso lege και μι ηι α του ἐπὶ ταῖς καρίως φυομένους θυμιων Eadem eap. et docent, in in Hofungorum ortus iri fieri possit. Populum nigrani desecarii Jubent et in plajam trunci stantis feririentum aqua dissolummanfundere ita statim provenire fungos. c. 'ε τας μυκητας Addunt ex terra etiam nasti boletos, male μυκητά - redis terram raram montanam et virgulta proferentem pluvia in stante incenderis, et pluvia defieiente irrigaveris. Ex ficu procrerat Nicander i Georg eis apud Athenaeum is p. 6 I cuin Jus locum, etsi lacerum, ponam, qu0niam egregie hanc disputationem illustrat.

276쪽

Nim ληφθέντα. Gam Diosc. seciunt Etuarius et Aetius..eribonius cap. 66. Fimos venenatis quum ais laborat, P m anum nauseat, nec quIcqu In magnopere reaicit; postea it i Inachum ventrisque et praecordiorum infinitos habet dolores inmani sudores hwidi per artus, qui et ipsi sciantur elerrime, V. Sas. Κεμορ κακον χυμωμα. Ita recte solus, oeu.

ad h. i. κεῖνο ποτον καὶ ζύμωμα τους μύκητας ὀιαφόρως πωλουσι. Vulgatiam vero ποτου plane ineptum est vocinulum; fungi enim nullo modo porionibus a liniscentur, ut reliqua venena, eon Ibo nocent. Deinde malore invisione haec e ha a sequenMus distinaci sunt enim potius cum praecedentihus copulanda. Euteqnitis hia. vecta plane omisit. V. 526. Παμπ 3 v. Seholia: πανταχου, οἱ πληγῖοι,

καθολικῶς μυκητας ολκους καλουσιν, Ava αμανίτας. ubi nin

sequitur Actuarius Seril nius Uju tu autem radIe ea, quam nos ossimus, acri quam plurima per se, vel eum salo mansiueata, ejusque semine, si ipsa non fuerit, pol ex Ino. Aerius: α νοοις διδοντα πουλα φαγεῖν. Plinius Q. L 3. dea phanis sativis Salutares et contra hingorum aut hyoscyami venena, ut Nicander tradit. 5ed idemsct 34. de brassi-ς. Apollodorus adversus fungorum venena semen aium

277쪽

assi serit, radicula aut e posca aut cum me et aceto edenda est. Geopomea li. I laeeum brassicae et cap. a. 6. siceum aphani contra aολίτας φαύλου 1andant. Ceterum poeta dum iσπειρωδεα κορσην αφάνου di est, 'it supra versuas 3. st illae, magis inrassicae capin ex solis convolutum intev ligi voluisse videtur, quam raphiasi 4eliolia raphani κραμβην V. 528. . Σπαδικα. Goett. ρισπαδικα. eum glossa inreἀκλάδον. Sctolia: αβδου χλωρον Θαλοντα και χλοαβοντα ἐσι ἡλιαεον πηγάνου. Deinde non striptum etiam 4 δικαsuisse olim, quod aliau interpretatur Eutecnius: Eoo του

ρογανον τα κλωνία χλωρα τυγχάν.ντα. Diosc. πηγανον σώτεει. Seribonius ruta ex aceto uita et pota Aetius -

τήνω φυλα potat Melepiades rutam et per se eomes attiet uni aeet tritam ponit. Ceteriim de palmae ramo propri. spasileem die monet Pollux i. 44. Plutarchus Symp Quaest 'Vl. s. et 'esseling. ad Herodot V. 6 p. 384. Gregorius de Dialectis: σπαδίξα ἐκδείραο σπάδιε α φλοιος ὐ3 πρι- νίκης. I, φοίνικος ράβδον. σπάδα ηες κα . Avae te. ceni μδικ i. e. φαβιο saepe sana legimus in Nieandro. De verbo κλωθε, vide ad Ther. 647.

278쪽

- συ λωρ λειω9. Medici non notu an in hae eura. Sedec. Plinius,aa. c. I 3 se urtica lamen ejus cicutae contraxitim esse Nicander i nat item iungis et argento vivo Atis, que urticae nec tua nec In argenti vivi veneno sit metitioi In Theriaco vers. 683. similiter .υρ δα interpretantur Scholai v. 33a Tor. Vaeg ποτὲ Μed Riec sit a Paris' Orὲ cum oeu Seribonius adjuvat et nitruria aceto inlutum et datum Aetius: νίτρον με ο κρατου χλιαρου μέλι roc. Asclepiades 1 α καὶ νίτρον λειωθὸν πιτ as1υή. Vbtri usum in hac cura commendat etiam Simeon Seth p. 6. stabeet ex Hippodrate L. 7.18pidem p. Iao Dioscorides V. I 3I. κώ προς μυκνπας συ . κραν ποθὸμ αρμόζει. unde Plinius 31. r. 46. succurrit et venenis fungorum ex os datum. Aphronitrum commendat expertus Galenus Si pl. m. Fae.

279쪽

interpretatio. Ceterum hodieque aranaeo Hus dies malam hoe medieum monet ad h. i. Matus obc M. IV. I 3. L. de et Salinas Homonyna. p. 84. Ηtemius: πράσον τα πρὸς τούτας, καίσαυτως μηλον. rahit igitur A, OK d idem post .snap1. addit nos ' λετο, νην καρδαμίδα. Diosc. καρδάμωμον, Paulus, iam , a Parab Dioscorides καρδαμίνη νάπυ pMiliti Ex avio Saraemias Diostoridi καρδαμοi restituebat. 4m P rabit Interpretes araonent legendum esse nαρλαμον Ἀναπυ, sentiente Saraceno In Theriain versu 876. est Mηώδων καρδαμιον. st glosis anteri. Oett. τινὲς τὸ καρδάμωμον. ubi vide inani. Multa de his duobus Iocis turbavit Salui,

me Ioeo genus geminum ninurtii fgnificat, hortens et ine- dicunt, seu persteum cum Dioscoride II. 8s Babylonium praeseri Plinius o scio. Alias etiam lepidium intestigere possis, quod eardaminem et isteridem alii vocarunt. Cem uni vide ad Thetiae. 876 A supra ad vers. a

280쪽

mus, approbante Saraceno, in posterior e Diose et Pauli Ioso eκάφόiaυμα ortam esse putat vitiosaria scripurrani a άφ- μοσα. apst enim Diostorides IV. 83. et ex eo Paulus sternus gallinaceum in hae medietna probant de quo vide Rei fit v. L. p. 578. Itaque sic etiam merulandus fuerit oeshasii Ioena de Morb. curat Ill. 6s. et Actuarii ex Dioscoride translatus Aetius Φιλάγριος φησὶ το τῶν λεπΤορίδων λευκνν

ὀξυμέλιτος. ταυτης γαρκοῖ ἡμεῖς πιψα ἔχομεν Ἀναργῶσβοηθουσης πο μυκητω πνιγοαένοις Plinius 29. s. 33 gallianarum fimum tantavit eandidum 4 hyssopo de inani aut 'mul O eontra venena fungorum boleturit1 3que tu Mysa r ancilium idem didicit, expertiasque commendat Galenus Simpl. Med T. X. α6. et sirnendum suadet Dinii tritum eum tribus aut quatuor poscae alit miris cyanius. Idem T. l. p. 37ω

monet, in gemm medicamenta Incidentia valere contra hoc ve

SEARCH

MENU NAVIGATION