장음표시 사용
291쪽
Med et Goeti e παλυνόμενος. in Pari παληνάμενος - Plinius eia tris. de urticae semine Apolic dorus et Kuinaedris eum iure decoctae testudinis ubi veryor, ne Plinitis dis unda ab auctore sit copulave h. - Piris liber male habe.
292쪽
U. 5- Συν λAeει. Ita Medii et Govit. Unig ἐναμει. Seribonius: Item lini seminis farina ex aqua mula sumta quamplurimumaeo adjuvat, ubi forte legi dinet urticaeμmen eum sarina nisi suos habuerit auctores Scriborum dive sos, quod non pino. Semen urticae Nicander secariaubet;
forte ut eorumitur, vel conmolatur ut supra versu a I. V. 5s munc versum spurium esse censeo, quia sententiam eandem cum versibus 546 et 347 iu verba vulgaristia sis
ρος ψαφέλοιο κεραε ς. linque an antiquo Codun defuit hic
293쪽
Θέοντα κοιλ αυ. Niova nanus Cossici veri' de ma Rodiora inseruit. Iuique nee Aetius versum istum expressi sed aliemini, quem ob has auctoritates revocavi. De altero et de carnium suillarum usu supra dixi ex Plipio ron Aetiui nterpretatus est tam vis. Tincultatem verborum In hoe versu non explieant rinthina xv 4 prona se reseram a
294쪽
bas habent testiadines ut in tria annexis coriis ius inis, sed ni Mibus, quorun qn natando renito se adjuvisti Chelyonla ooatur innae testudinis es irae vibi Edit et R-GMeum id onus vocatur idem 6. chely' distudinum
295쪽
rtis egura appellavit Plini a di atque intelli voluit petu,
Pinhilarines anteriores, plerumque longiores pos eis ci g. Πηχεως, inmu, περιθέσι Vocat Eustathius ah hae narrationet. In lyra αγκῶνα et πη χειe esse eosdem latinis corimas mollieti ter Helyequunt in stitii, Pollux 4. Din, qui Inon.t, olim Pro cornibus lyrae suisse calamos appositos ciam HelyeHo in δονακα δπολυριου et glyniol in aό9 ae, Testa cava testudinis pariem eam lyrae effecit, quam Possis χεῖο vocavit. Sello
inteὸnius vocibulum poetae retihuit.' Sed canon potius et Ii- Ouin inter cornua transverstrin, unde fides Iruexuiuntur per κλοπα Eadem Hlosia πεζα. interpretantur ώμους. insale.
ρίνων. Ex Ciceronis versione gerinos affert ossius die Iani. p. 6o7 Suidas xύριιοι οἱ μικροὶ βατραχοι. Hinc sor. mini probat sit ipse Aristoteles, qui istium feriis υρινώδεις dixit, ubi vulgo male legitur e ινωδεις. linius . s. s I. nae 'pariunt minIinas carnes nigras, quas 'orinos vocant, citis. t,titum et cauda incgies mox pedes figurantur, cauda su a dente se in posteriore, initiamque timestri vita resolvuntiar In linium nullo cernente, et rursias rirnis aquis renascuntur quae tuere. Nicandet maluit Vsptae ves/ερύνου dicere, haud 4 4n pejus Ceterum remedium ipsum sta tradidit Di d. in Alexiph βατραχων Οὐ- νυγκαθ ο ρηθείσης αυτοῖς ρύγγοι Ῥοή. in Paris. βατραχοι μετα ίδεο ηρυνγίου 'φ 'εντεσκα λαμβανομενοι. Piimus 3 a. 4. ranarum marinarum ex vict et aceto decoctarum succus conti a v nena bibitur ubi su icum G ζωαο reete monuit Mareellus. Idem Plinius a. s. . de eryngio vel erynge omnibus contra et mohita mea. eiorem Heraclides medicias an ure an1hris decoctam' artastr tu Apollis lorus adversus toxica cum rana decoquis, ceteri
in aqua. uni Dioscol, te tieiuni Actius, Paulus ei Actu
296쪽
silis mentionem in salamandra fecerit, indisei graeci, induς- ania librarior culpa factiun Goeu Cocle habet
v. s67. ' Ισκηα an lectionem improbant se,uara, et
praeserunt uteram aris io m quam habet Codo G u. u. te ius etiam .hτις. 9 in Jaρειομένου pra teriit Euleenius, ui et sequentem Θερόεις. Seliolix aera mire fluctuant inam jus Ioel interpretatione. Primum enim minas aestivas et lib bernas inepte fingqnt ex his vocabulas; deinde ver,in bapa, .sem ita explicant, .ut mone an ex Apollodoro aestate et mi irinis malaetio in iocis alidioribus legentibus confici ven num esti eius. Equidem Elueenium sequor, qui ominent nis antiquis sine dubio confisus terrestremipsonem nominat; quam notionem risi ex Verbo aρειομένην - θενοεις ωcere non potiaut . Ea dicitur 'μεθα res, quae soli exponitur si tam a. Hanc ar'itatione aliqua sermonis graeei priorem hus rimi lambit aprisum apiselliue, cum palustris sitis aquauta n .anino distinguatur a terrestra. Quanquam bus es omnes so. Im man in ni, sed opaca lpe igneus tamen in aquis locis que se illis non facile reperitur, et inaram suas servom v. 568.
297쪽
oppositione uiuiae et surd rubetae riuunt erioram *-idiatiqui eonamentaris monet terrestrem lubetam nominia, etsi alieno loco. Nee vitiis, quem inuturi sumtum Votait prista, sed quem prim luco fini'at, terrestri, debet in illa lius'. Forte poeta utrumque bula in mutum voluit. iat nisi vispe cum rana loquacissima pomparatum. anum vulgar is haneant pretantur δασέος, quasi sit a Mκνει
ductumamaa Bonaleui aisainc aras video, quam postii notionem aptati praetture In Taetrae rationem ineast 'etiam C. Gesne de Ranu p. 39. V ea durissima 4ν --, it li e eum novam, ut ex Ualisnerio sidici, Intello ras Ni nder reliqui enim orna es olori a luridunt, lonN a Dridi alienum tabent. Mi bus virissis vita in utroque pie mento degit. Me tamen eoos cupii vocem ui in aquis yon exercerit. verum alter buso, nobis quidem notus, qui in aquis lare semper rarit, i us oestili, inuis vastar uis diei potuit a poeta. . buta in enim is vo in ululantis
298쪽
dein ignei bufo.ls, amaasses, minime est ommuni sere rana
mi et busonum, exceptIs tamen arboreis. M. Gegne Seli Portae olim seriptum fuit: λοχεώσι vel λοχείασίν σ7 DI θάμνοιο. Hesyclitus' λοχεια - Ιολαι. Inde λόχμα. Sed senis . hane forinam bάμνοι λοχειωδa emoluminam etsi Nirander elegantiam et re raraepe contemnit v. s69. ΜMe indae. προσφύρετα, Rice. αρσην. ut en1us totam tintentiam ius his verbis eoinprehendit: ito' ὁ 3ν ο ἔπος εἰπεῖν, ουτο χερσαῖος βατραχος γλλ t πρυ-- βόσκεται μέντοι την ὁρόωον κου τε θέρει δνεκως πονο αμ9.υς διώκει, Muus e 44 de phryno seu bubeia surda, ex quo venenum auri est, ut pernicioso ουτος δὲ νέμενα ἐπI τῶν ἁλα- λε χων την δρόσον. Vides Aetium eundem eum poeta auctorem sequI, sed utriusque busonis notas eo suadere. Sed interpretis optimi vire ubique fungitudi s7 1. Pro stapso inaxum nominant inelites ira Deum Aetio. Ipse po tirin rubeti laeustra buxum nominati ut lantis 'thapsiam vocat. Aelianus XVII. Ia est genus esse mi-hetae c.ρύν ολ potu et am noxium. Contritae ei in sangui-h4in vitio vor alicui potioni adinasturti statim interimere. Etia si aeriter hominem stimentem contra intueatur, uitque amet, κοι τι φυσημα ἐμπνὴύσ Deolorem dioniinis eorpori
Quis fi Aeliantis recte transtulit, de diverso rubetae e re esse imelligenis videntur. Aut potin statuendum est, striptores asos bufonis alterius visu et halitu noxii notas triusmdisse inter serpentes et reliquas Veneriatas bestias, quas Niram de in laenain omisit. Contra noxam ei lanie bufonuin potulentis inbisve inista orimi Murate enarrarit in AIexiphar. anaeis AetIus etiam Rusdem, ut idem, quem Aelianusi miniit, bulanas morsum massiarunt,eniorist, ipsemque i, stan demtat his verbis e. 36 quae ex odie graeω appo..
299쪽
θεῖ δὲ τοῖς τε ομον λ βωσιν ἐδημα ελον τῶ σύμ- - κατα με κω συντονε απύλεια. Postrema verti ita abi vertit Cornarius ereptis a distin Aviem lilae habet IV. 6.5. s. --- rubetiit aposterna magnum eiacti, et intrititus velox. Quae Aetius ab initio rassit de origi an uitius uvide siant ineptru Rulista tum non potin diei mina, quaa vitam palustrem euis terrestri perniviaverit. Iuum eisiathiis ineptis miniistuit Aetius. Inde enim comoseimita es mi sermonem de butim aliquo tWrestra eodem sinu dulin quem ab assiatii οὐ-λο nota 'at Lia nus in Philopinula. Easdem eum Aetio ineptias ty-lingiera clarius explicat am
300쪽
uiauisse videtur Aetius, de quo munitiesu I. s 48. lime:
tali e quoque rubetae, quarum . in terra et in humore vi plurimia referiae miaiemunibus, deponi re ea coli ire is sumae a pastu sicuntur, venena uiritum semper sibi riserum. inta. Idem 38. s. a1. nam si Tma statva sua oeuium adspermin. m espuunt ea remedium lac muliebre et contra moris in eiusdein bibitur restillaturque. Dixit ranam Plinius, quam debebat imberam deinde salsum ulliuiti quod alii ama.tibus. Sed inter remedia venenoriam laepius Pliniiramin no-Mnat, i tuis alibi rectius rubeta Salivae aliquam noxarninis etiam niseus yrapidum Uctor Misonspuerit, II suit, rubera hominena, mox pilos omnes aniluet ille. Ita lautat hune locum C. sestier. Sed in editione Rivim p. 38. in . laseus est species murae an aridis legens me si uerit insomine, mox fiet totus de pallatos. Singula autem ejus mnemna est piloriam. Hues fine eluini, inri ex Saseritae ID liris Mae rustiea resin Varro a. s. si quem glabritin is re,elis, rasam turn am omeliam in aquam tisque ad tertiani3 artem dee-ri, eo4ue ut Leorpus D t. Similem in mina lassinorum sieini romanortina nurnindras menteratas summat in melle, ut supra In Sinniandris historia annotavi.
φυ- Devoratas devorare annotat Aristotφles H. A. . o. unde narrationem traὸuxit Plinius I. sci8. minua appellans. M uta Aristoteles IIl. s. senem ranae et phrynae parvum esse ait Plinius I. s. 37.4mplieim rimas nominat. Du,nin
uxta Mynum priori minas palustres βάτραχοι τελ- ματιαῖοι non nare. Ce una bulanen ore aperio assidentem Hveario quasi vi an in apes in laures intristiere sirinat almen an Actis Sisini olis . S. M. p. a,' Sed van etiam
ranam apibus insistari testatur Hastroin de Apium cultura ni