장음표시 사용
41쪽
scriDeron '0ὶν Ἱέγω ἐκεῖ ἀπελθεῖν hoc sensu linteu uana Arnor Ine ait inferos conlitetur. At iani Bris si iis et Drexe Iius vemini viderunt , pii Armorona ruinistri osIIcio tingentem ut int, cui sententiae recte Maecilii De gehius Anacr. Edit. III. p. z. Poeta Illinc totέin Armoris coinpellationen militiniit, it lectora suam ipsius do vivendi ratione Inent in explicet. De nullusnaodi COIIisellationiblis, Quibus et i; ii in Antilol. Maedain sunt sinimus, et opust Noratii Hu, vi te Butina ulter a Geschichtlicne uti die Aus Die- Iunge la Hi a P. 3. s. F. I. JOd. V. V. 6. Lectionena Cod. at cima Boisson recepi Partiaculam rite alidio est exclanaantis, et *- ανθος-0ininativus, viod secus esse videtur si una 4 in et Mim l h. sso. ἄνθ .
ni,contini si urit , si putes lio et quod sciniit ut id ilion dici ilichii
42쪽
Mana potest restitui, si cum Me 11 In Iega στέψον με, καὶ λυρί-ων, delet ois, uod ex repetitione praecedentis VII in iei nati messe videtur. Ac sic imi conieceius vir doctus in VaΙpvi Ephemerid classic Toni V. p. 176, ut oesi s sim in Inu annot ol se avit. - . 13. Herm. ευνυσε scrinendurm censiuit, Quam lamnain Grammaton Anacr. Sturpatam esse doceant, id fragili sit. Od. I. 3. μεθυομεν. Retinui veterem Od. Pal. Scripturiun mamnoiSS., Μ n. est. Quippe ouum poeta per toltu reli uulun nr- Inon utatur indicativis, et versus Ionicus recte locum tuum latianeat iacet enuum Ex m. Elem dicti . metr. p. 484 cuimor mal- d. μεθυωμεν legat et auctor praecedentis dari v. 5. πίνωμεν ἄβοὰ γελῶντες scripserit, tamen in nis non Ianoratis Pedi Dus mutarem
o Metaeum uuius cantium elegantissiimum continet Haet Cula non discrepat a metro da compotationis descriptionem, in xii superioris, nisi quod V. 1. In foriuosa Puella saltabat, et nicius a maiore v. a. Ionicus a Puer delicatus ad Iuram caneDaLrminore v. Anapaestus cun V. 2. συναρμόσαντες , una, Si- trochaeo, praesedente innacrias mul redi entes, nisi ,ei Dum vis vllaba revi , v. 8 itreum Io con ostia in pro siniplici nici nicus a maiore v. optiritus situli Velis. - . 3. μεθυ&ν ιmanrtius, Pt V. 16 anaemgis Io Iargiter Diuere, ita tu ine men- nos, Ilud contracta se Occuriit tur Potiatores. - v. b. κατακχ-
43쪽
κατὰ προπίων ἀθύρει, προχέειν θειαν ἐμφύν. 12 ὁ δ' Ἐρως ὁ χρυ6οχαίτας
τον ἐπήοατον εὐαιοῖς 1 κῶμον μέτεισι χαίρων.
μάτων ἄδυ πνεόντων. Iuralemnaiid dilui posuit poeta, ut n-rias oris partes cantano inprimis conspicuas innueret, viae viidein significati pluralis v. 10. Tullii videtur Duia, ubi κατὰ πηκτίδω PH πηκτίδος Sum tur a varias Iurae viginti ne OrNIII, UUS Iinnus si licinis Ob- Errabat, Parios inclicandas. s. Matin. r. r. g. 292. Tanta est, in recentiorii us Dipliniis Poetis, XeniplomIIII copii , inquilliis eiusniodi pluralis explicatio Iocum non Itali et, ut illos in pluralis usu nonassis OlegantiἔIII ulimitin eaptasse mistimen . . I. Genitivi nuten στομάτων πνεόντων pendere viventur a προχέειν, octis sic itinctis: Osρος
Carnion allegoriciana, Ilio Oeta Iabores et aerii nnas Inantiu uilescribit seque sis perserendis non satis p tun titilicat, quippectitiis armor i in tuni absit, lit eliis Diodi talioribus, quod seri solet, ultitui et Rugoatiui', ut contra Iane de uilitetiir. f. Anacreon uit, Erlaei itemingen Von ros S. P.
44쪽
μάστιγι κελεχεν Ἀπους). Horat. d. IV. 15, 2. Increpuit lyra. At sic βαδίζων οtiosum esse nionuit Melissi At si iunxeris rαλεπῶς
φαδίζων, imo cogitari det,et Iento incessu, ne poeta Ei l constii In praesentiret, accotare; tun auten satis appropinuunSSet, ECCE, UBI Senen repente curroiulo impellit baculo, eumque per Inon te vallesque praecipiten agit. Sic et vividior evadit aἔim alio, nec liberali ioco caret, ouuin Vacinthini sceptri vectera ViXn agno dolore afficere possent seneni. uare Br coniecti iram kαπίζων citius verbi antiquitatona tuetuae I, o Dech ad Phidn. P. 175. et Metilli. rectorali ostinere miliato. Nostra auten interpretatio iuvatur et initi Od. XLII tibi Amor, licet pIuintium eius Pedes in
vo Maecili incessit, vel irate,
Geschi clitela Psychol. p. 118 si Hinc poeta dicere potest: s pq, i
Iin Paetias . s. Hon1. II. X. 4. κραδίη δέ μοι ξω στηθίων κ-
nem reddit sententiae non DXPressa , Sed sui inteIIectae. f.
45쪽
Eἰς τον ἐαυτου νειρον. At νυκτὸς ἐγκαθευδωναλι πορφυροι τάπύσι, γεγανυμένος Λυαίω, ἐδόμουν κροισι ταὼσοις δρόμον κυν ἐκτανυξιν, μετὰ παρθενων ἀθυρων. ἐπεκερτόμουν δε παῖδες ὁπαλώτεροι Λυαίου,
δακουμά μοι λέγοντες 10 α τὰς καλὰς ἐκείνας. ἐθέλοντα δε φιλῆσαι φυγον ἐξ υπνου με πάντες,
μεμονωμένος ' ὁ τλήμωuπάλιν θελον καθευδειν.
Od. VIII. v. 11. Ἀθελοντα δε , mane est Iectio Cod. Vatic. cuimulis G n. retiniri. Metilli curii eunt Ora pri Id recipiendum piitavit, nictio scilicet postulante. Sed etiana aliis in locis eius- nodi podos negligentor elal, irati recutriint, s. d. XLI. 5 et 8, ac IJ II 8. nec non niuius ipsius d. v. 5, ubi penultinan veri ἐκ- τανυειν quae alias cori ipiti ir, Ionga est Haud dulsi arsis in hisce cantriinculis ad lyrana decantatis aliIliun aditivaDat 1etaeide peni. s. Meti in ad Od. XLI. exis. Qui Versus hilius dari 3 et interpolatori delieri censuit, vita 1 rsus otiosi sint ad somnii
descriptionem ac Stropnarun uePIalitaten turbent. d. VIII. Hoc carnaen, quo V. 8. ἀπαλώτεροι Ῥαίου. PINI Ven Isturi DIIInitII poetii vino chriores Maccno , ritu iuvenilis exitii larati et ex ebrietate somniana detis. JuVenti itis auteni decor ac
46쪽
πόθεν, πόθεν πετασσαις πόθεν μυθων τοσουτων,
μέλει δε; id not. crit Ot FISCh., qui hanc lectionem totius ora tionis serie adiuvari censet. TH-plex enta proponitur olium hae interrogati v 2-6. et columba ad lunInque respoIulet ad pram an v. 7 - 10. ad SecitndRII V. 11, 12. ad tertiani V. 13 - 34. V. . προς παιδα, ad Imasiunt, s. d. XXIX. 1. - . 9.τον ἀί τι πάντων κρατουντα. Bathyllus sitit adolescens Samius,mio obcrates turannus io mi nus ardelint pinna vates eius,
47쪽
καὶ νυν οἱα ἐκείνου ἐπιστολὰς κομίζω fAαί φησιν ευδεως με
θήρη a bri eleg;inti linii est coniecti tua, Iana recte in dinen receperiint nanc est l. Sed V. 15. vereor, i recte qaii. e. ως ὀίγα pro ota coniecerit Stepli. Ota enim elegantissinauri Priaebe Seli Sluit usu linguae egregie statui triari; an Oios non raro ponitur in oriitione recta ut rena, de ii iii Seon est, C HI illInirit tione qui Isul et consulentia esserendam iit Ilia . d. V. 183. οἷον
48쪽
exemplo probat. F. Ι.J. - . 30. πιουσα ἰν χοοεύω. Cod. Vatic. χορείσω συγκαλύπω exlii Dei, qua voces is clier pro Coniunct.uoris t. Ioco sutur positis naDuit, ita iit continuatio rei indicἔiretur: SO Ie D, P Ora Sum Mala a re. Sed uiri haec Iatio ei videretur nimis contui ta et quaesita, , legendum putauat pro Mus. Haec aut ei Iectio vividae collinitiae ni rationi non respondet, C COI iunctivi forinae χορευσω - συγκαλυψ deuera videntur iurariis, oui nescirent Voculaniis cuna indicat positan saepe dii aliud si incare, Iuni accidere vel accidisse aliouid, non certo quo lana te iupore, sed UIOties Occasio ita sei rei cs Herna ui Gger P. 783. et in praelat ad SopnocI. lectr. P. XIV. Matth. gr. Gr. g. 598. Rei si cominent de vi et usu parti . αν. Misceli. nil. II. 1. p. 47 Sq. - . 31. Verissima est Stepnani emendatio μοῖσι. .escio Cod. Vatic. νακρέοντα ex scnolio videtur ii repsisse. V. 30 ανasDευω, Saltare S ο γόνος, ἴλHόνος, s. Fiscn et Iei , ἔIllo V. not. Crit. Sed vis d. XII. 2. Iiiiiiis at ticulae etiana ad verba Od. X. Poeta tacetus Antorentcυγκαλυπτω καθευδω Videtur cereum euait ala ad alei cente Di esse reseremta, Inoin VOCHIII rico, une n iti Paulo erat agr Prior Eleg Inter auuii Dita pro Gu stior et silmplicior liuin igit irσκιάζω, cuae est altera dectio ille negasset sese facere veIle, Cod at superscripta. - V. 33. ut una cun hoc eo alutaret, κοιμωμένη καθευδω. κοιμῆσθαι 1i animos mortalium ad iii
hic ita differt καθευδω. ut hoc rei cinipelleret et innaInmaret, sit ut omni re illud ad dor sit Dit lepidus ' senex Pretio
49쪽
His topli Achai n. 12. πόσου πρίωμαί σοι τα χοιρίδια et . 815. νησομαί σοι. Irira ex III pia suppe litauit Bim ni c. In I ad
50쪽
ου οἶδα τολο δ οἶδα, ως τω γέροντι μαλον 10 πρεπε το τερπνὰ παιζειν,
Eἰς χελιδόνα.T Gοι θέλεις ποιήσω, τί κωτίλη χελιδόν; τὰ ταρσά σευ τὰ κου
od. XII. v. 1. τί σοι λάλη Cod. xauc. Sed hae lecti dxunte pretaimento orta esse videtur, ut docet et et ges ad Hesiod. ργ.874 κωτίλη γὰρ Λελιδὼν ὁιὰ το λάλος εἶναι παρά τε νακρίον-