Anacreontis, quae feruntur, carmina, Sapphus et Erinnae fragmenta

61쪽

CARMEN XX.

XXIII. 602 suri es via. Retan . H. 71 siet. Hinc eleganter εστη λίθος, pro sinaplici ἐγένετο λίθος, sed ita, ut eventus rei signiscet ir, ut . . ορνις ἔπτη, cr. 4, 6h. - Φρυγῶν ἐν χθαις, pr , ἐν Φρυγίας ρει Σιπυλω.

62쪽

ANACREONTIS 12 Mi ε; A G αλείψω.

και ταινίση δε μαστῶν,

Pat. Ita selisi accepto nanc an tiunctulsini, quod nonnulli existi Inuvem Int, Inutilam esse non facile credeS.

63쪽

tiri non potui. - . . πυρωθείς cod. Vat. προδοθείς Brunck. recepit et ois s. Sed M. Iciti vulgatun προποθείς, i. C. MIen sodales in v tu in t poculis, reui tu nimiiu censuit. Coniecerant lini πυρωθεὶς ἀνστενάζω, ut sit epitratus iartus. Sic plano Anacreon in Epigr. VI 2 αγκειται - ἀνάκειται, Π Ore Epicor IIII Poetatutu, apud quos ἀνστάς, ἀμπαύεται ι Siruilia saepius c-

64쪽

ANACREONTIS

XXII. ιζ v. 10 sq. .

τίς αν ουν ορῶν παρέλθοι καταγωγιον τοιουτος

XXXIV. 6. Od. XXII Alisque dies,lo poeta

hoc damo invitavit B imylluna,

ut unicum exspectίires , qui sub umbrosa ius arbore et genia-

Ι Susurro suo i iis ii aetfons Suadae iugis i. c. sonS,NIi, uni a. rrit, cohortatur ei invitat, ii accedas et tio for ris quam otian ob causan appellatur fons unitae i. o. denecliticis persuasionis, iucundissiluam antinitim specie.'Eοεθίζειν apud

Scriptores seriores in bonari parten si linitur, ii Latinuru irritare, i. e. Ilicere, invita e ut fruaris. s. isch ad h. I. V. P 8. τίς αν - παρέλθοι καταγώγιον τοιουτο, quis eniri praetereat tale devergο-xium, iospiti IIIII, III um Iaros i scilicet arbore, ad fontena

garrulum Rutie Iager SicetinIII καταγώγιον apud Ae l. V. H. III. 1 tibi eleganter descri-huntur Teinpe Thessalica, assiύ-hituIII reperitur.

65쪽

CARMEN XXIII. l

66쪽

τί καὶ γόους ποοπέμπως 10 θανεῖν γὰο ει πέποωται, τί Τουσος ωφελεῖ με;

ἐμοι γενοιτο πίνειν,

9. Sed Iani dii mutare velim, pila nae tantium idea expressa vitaetur quid Imo e re conficior, ii ni illi divitiae 3q II In prioren cogitationen poeta. V. 8 et exei aptis ossert nana iit; et vivida dictioni, ne gentia V. 10. sententiana orsus s. et T. repetiisse censendus. Itaqwe e Ii II1. V. 11. uncinis includenti, non ussentior. - . 15. Lect ' at cura uois s. ac Men 1 Ii recepi, aut hic Vers' citiori nluco Imetro uitilla Iutur OO-U-O BOInck. ὁ παλαῖσιν ἔν τε ., quod la tincrusin ilis It ibatu in no carnaitae serri non potest. f. Herm. p. 448. Si uid nilutanduin scripserun εν ἁπαλαῖσιν δε . . ut Versus sit anapaestus cun trocnaeo, Qui

XXII. 4 Zo II v x X. 1. ἔστι δε εἰπεῖν, παλὴ στρωμνὴ και μαλακή. - . 16. τελεῖν τανυφροδίταν, perficere opera Veneris, Vacare Veneri, CL raran. I.

67쪽

Od. XXIV. ad cant uncula

V. 1. επειδ βροτὸς ἐτέχθην

spatii notio insit in vocat illo r0όνον, παοῆλθον ε δραμεῖν dicetis, Ilaec verna ad viam vel cursum retillil κατὰ τὸ σημαινόμενον. v. 5. μίθετί,8 p. cet. Eάσατέ

sollic itudines cs. d. Id.16. τὰς δὲ φροντίδας μεθῶμεν. v. 6. μηδέν μοι καὶ μῖν, scit.

Scil

68쪽

ANACREONTIS

εἴδουσιν αἱ μέριμναι. τί μοι γόων, τί μοι πονων, τί μοι μέλει μεοιμνῶν ς θανεῖν με δει, καν η θέλω τί τον βίον πλGνῶμαις

Od. XXV. 3. Ita cum Bois s. et Men In Iegendum censui nam librarius Cod Pal ipse iteris supra scriptis indicavit se verba nouordine ponere voluiSSe. Lugo τί μοι πόνων, τί μοι γόων. G. Herm.

pit.

a vitae iucunditate, . . Cur vitam curis laboriblisci I CONSU-naanc sic Ii uni sole Dentaus cnen, Deg. Sed nec Isai. βίον non petulet a praepositione OnaisS κατά, ανά, nana alio Prorsu sensi accipiendunt

Ros t. r. Gr. g. 104.7. Butim gr. Gr. InnI. g. 118, 1. - . . πίωμεν, I ibam lis. Poeta a Singulari ad pluralen transit, ut in universuria ad DiDendum ad moneat es interpreti ad SopnocI. Pniloct. 645. et Elnas I ad Eurip Med. 552. - . . του καλου Λυαίου, vid ad Od. I. 13. Appelulatur auteni accli is pulcssi er, pila erit iuvenilis deus curi,que

Idieraliat, s. d. XXVII, 2. 4. -

69쪽

CARMEN XXVI.

125. 2. Od. XXVI. Aciliortatio ad Di-

XXV. 1. Plentiis Od. XXVΙΙ.

70쪽

ANACREONTIS

ctius, opinor. V. C. F. R. J. suum Neon. I. I. p. z5. nacriista

P. 165.

somnum iani praeivit Hiri Lyd. Opp. 553. δώτης, ἀδώτης. f. Mi h lla. p. 167. - . b. διθάσκομαι 1elilla. . duariII Scilicet Sti Optiui Iura, vina para, ita ut e contextu πίνειν .it si intelligendum, vid. n Od. XXI. 1 - 2. - . . XI. 641. Od. II. 289. - σαυτόν supplendiun, cf. d. XXI. si , ut

sit sensus Ucet tu arma capessas in Del Iu iue Cur xas, ego qui dena nae Dri lina quana mortu una iacere Imalo. Priorem Sententiauisi unplectaris, oπλιζε ad Servuiues reserendum, vem, quum vinum adiministrare iussisset, Statim eti in v. 8 poculun asseri e ui et PosterioreIII auten si Praeseras, oua nescio ouae dulcis identum en iScitur RrIetas, tum Poeta non praemim P0cillatorern, sed alium cluendula Sive PraeSen tona sive insenteni compellasse At cogitandus. - . - 10. Hi tres ei siculi posteriores anacriIsin Iaalbent dis lauana breVEIII, id not critic comparat; i aedi.

πελλον, ω παῖ, - φόρησον. - . 9. μεθυοντα , id ad Od. VI. 3. Dulit poeta in Verbo κεῖσθαι. Cf. Cunctio carimine Od. XXXVIII. Od. XXVII. Hoc carinen PtSi spuriun et Od. XXII. ac praecedentis imitatio, anaen bene sententiam exprianit, Bacchii