장음표시 사용
101쪽
pauid ante egimus sic tradit': Omnia fuisse haec sympio mata, signa praua, qui sunt memores
eorum, quae in Pr aesagii sunt prodita, non ignorant,&mox Suatvi haec omnia mala sympto/ma x, quae commemorauit, praeter abscesilain, Ecc.&iterum: Adhuc perniciosa sunt haec ominma. Aegrotus tamen hic, quemadmodum 8 alter, seruatus est, tam multis, ta inc malis signis apparentibus. Ex his ergo certi canones institu on possunt.
Praetera, in Metonis, Iericlis quot histo Natius uria obseruandu, qudd cum sanguis intempestivo ' hq '. prodierit, a vi morbi, d capitis repletione in sim non
Ana potius, qua a natura pulsus sit. De Metone πη-em scribitur Tertio capitis grauitas , retrimeta tenuia biliosa subrubra Die quarto cuneta exacerbata sunt, bis denare dextra sanguis paulatim fluxit. Quid verὼ hinc secutu est boni ne aliquid i md mali multu. Nox enim grauis su/it, deieetiones ut erat die tertio, urin subnigra,
in qua subnigra pendebant dispersa, non suda ebat. Cui veronatura nonihil praeualeret, quinto die non mod8 sanguine , sed etiam sudorem expulit, ac tum iudicatus est, notamen integre, quia vigiliae,delirium,&vrinae malae perseue rabant, quoad profuso saepius sanguine peni tus liberaretur.De Pericle verd haec traduntur: Periclem in Abderis febris corripuit acuta. continua cum dolore, multum sitiebat, fasti/diosus erat , potum non poterῖr continere,
102쪽
erat lienosus, grauald p capite. Primo die ex si nistra nare sanguis proiluxit multus. Qtiid postea fac' una tamen febris increscebat,& secun do die omnia fuerunt grauiora. Postea ver3 morbus ccepit concoqui, docopioso e toto corpore pro manante sudore iudicatus est,non san guinis eruptione. Simile quid est in historia i lius aegroti, in Uealcis horto decumbentis: secudo enim dies, d quarto sanguinein de sinistranare emisit, sed abic manifesta utilitate. Quam sobrem nihil hic habemus, quod imitatione prosequi debeamus. Nel haec sic accipienda sunt,
aured detorquenda , ut naturam excretiones in morborum initiis facere, medico sq; sanguinis diminutione initio adhibita , naturam imitari dicamus. Alius in rebus multis naturam imita &quo ri oportet concocta enim, non autem cruda,' ' ω purgare per vias maxime conuenientes duc
amui. re: a nobilioribus ad ignobiliores partes mor borum vim conuertere: & quae huius sunt generis alia facere eum decet, qui fidelis naturae ini/nister esse haberit velit. Rectitudinem quom dextri de sinistra, custodire, in cucurbitulis afrigendis, infrietionibus in vinculis, in cauteriis, similibus imi in venae sectione quo D quanteeum de do reccitudo lateris rectituos ni venarum con
istitudo sentit. Consentit autem in valde multis, praeserons hila hepa superioribus partibus. Nam si pleu/ ubi dis ritides sinistras , d dextrarum pulmonis par tisi morbos excipias,nihil puto, inuenies, quod
103쪽
rectitudines seca ipsa pugnantes faciat. Quod
versead partes hepate inferiores attinet,de solo splene maxima est controuersia, quia nec cui nistra nec ii dextra axillari co sentit. Re autem sinister,& reliqua sinistra utcunq; cuaxillari sinistra cosentiunt, vens tamen sectio in dextra magis mihi placuerit. De dextris porrdinferioriγbus nulla est dissensio, nam dextra interior semper est aperienda vena. Vbi tamen morbi con nituito venarum in cruribus sectionem postu/lauerit, dextris laborantibus, in dextro crure sinistris, in sinistro vena secanda erit hic enim rei titudo lateris, cum rectitudine venarum con sentit atq; conspirat Iram vides,paucis admo dum in morbis ect itudines pugnare, Ut mirum videri no debeat, quὀd Galenus praeceptum, derectitudine laterii serua da, generale tradiderit. Naturam igitur sepe quidem, non tamen semper, excretiones 4bscessus secundum rectum molim,&cum molitur, non per vasa solum, se em metiam per incognitos nobis meatus humores pellere docuimus in quo etiam excretionum genere dextri sinistri rationem seruare possit, re in quibus non, ostendimus naturam nos imitari venae sectione omnibus in locis, morbis, non debere, inad nec pose, sed tamen in multis,
re quibus etiam atris remedius, quomodo,&quado eandem imitari, aut rectitudinem seritare os portea perspicue ut opinor, diximus: hoc quoque interim monstrato neque naturam scillae r
104쪽
excretiones suas in morborum initiis solitam facere,neq; nos sangilinis detractionem eo tempore adhibendo, naturae opera sequivi imitari
imitati, in eam, quae ad vires, Meam, qu .e ad vasa, vel ara, i,iVM dicitur partiti sumus, αquomodo utra species intelligenda sit breui-biis monuimus Sangit in is enim abundati a quoad vires, maior quidem est, quam illae serre queant, idech, grauantur, vasa tamen hic non distenduntur Nam eousciau fit incita est, ut vasa impleat, de dispositionem periculorum maxi mori iniplena faciat,sed ii diuitaxat sanguinis mulamido creuir, ut suo pondere naturam graue sic adactiones segniorem, minuis expeditam reddar. Altera vers plenitudinis species, quae vasorore distentione continetur, ac definitur, in causis vires necessarid debilitantilius, aut confirmanti λbus, numeranda non est, quia sanguinis multitudo, cum ex sine virium robore inuehiri potest. Paulus Aegineta lib. s. cap. 4 o sic alteram ab altera secernit, ut priorem vires grauare , a veryneqtia quam distendere, poteteriorem auatem ita si priori contrariam, vasa distendere, vires vero minimi grauare tradar, sic enirn scri/bit. Sagruius redueatio duplex indicata est, una quidem
105쪽
quidem ad vires etamsi venae sartae non vide antur quo in statu homines illicd imbecilles infiri nil reddunir,cum natura onus,veluti sarci nam quandam sustinere nequeat. Altera vero ad ipsa, quae sanguinem continent, receptacula. ipsa sanguinis transfusione speculata, etsi vir tus citra molestiam id perferat Innuit author hic plenitudini ad vasa vires serendo donoas adesse, id quod Galeno manifeste aduersa atur. Qitanquam enim non semper virea raua re aui deiicere dicat, non tamen pei petuo in plenitudinis specie illa vires constare arbitratur. Quocirca poteterior plenitudinis species subdita lenitus'
uidenda videtur , vi plenitudo ad vasa di iplex et ' ''
sar, una cum virium robore , altera cum ea ciui uiri In Gem imbecillitate coniuncta. Aut tertia species in '
qua a m constituenda, quae pessima sit; qitando
nimirum basa sangui in enimio distcnduntur,&natura robur simill infirmatur Galenus in libro de plenitudine inter caetera contra Eras-
stratum haec scribit Aliqui enim magis quam
fuerint, sanguine nonnunquam simul Sio in bustiores ei Tecti visuntur alii fimul robustiγores miniisque sanguinei. In priore sermo μnis huius membro tensilia plenitudo cum vi Dum robore proponitur, ut si nihil prohibeat sanguinem dc virium robur simul augeri, ut exemplo postea ostendit, si bonus gymnasta eum. qui multum pituitos Dii uinis ex desidia col. legit, imbuaque nnbecillior est . robustum
106쪽
simul & sanguine affluentem reddiderit. μcirco inter duas has periodos scribit Nam quibus ambo nempe sanguis ex vires simul
augentur, Vere robur quoque dicetur augeri,Sc. udd autem plenitudo absque virium in/cremento, vel cum illarum infirmitate quan/doque reperiatur, ex his, eodem in loco perscriptis, liquet. Quare cum nec sanguinis affluentia, inquit, necessarioTobur augescat, nec decremento minuatur, haec quoque negligentius, est esse Erasistrato putandum est. Et paulordii Non enim cogit necessitas, Vt VircS,au csto sanguinessimul augescant. Et uelim: Non tamen a sanguine beriore necessaria est soquela: neque enim si largior is sit priore,homo ex necessitate valentior est.Et mox : Qua pro
pter ex iis, quae diximus, liquet, actionum fir mitudinem robustarum virium proprium semul atque inseparabile indicium esse sangui nis verὀ incrementii et proprium, nec inseparabile. Cum dicit ex sanguinis abundantia non necessari consequi virium robur . satis in telligitur, virium robur cum multo sanguine, siue cum ipsa plenitudine tensiva. de hac enim sermo est, nam Erasistratus de altera ne mena ni quidem, ut Galenus testatur' coniungi posese quidem, non tamen necessarid sequi, ut in quo multus sit sanguis, in eo vires simul sint robu/stae , sicuti falso sibi persuadebat Erasistratus. qui robur virium a sanguinis incremento seiungi non
107쪽
gi non posse affirmabat: quod placitum proba Pt-car ibila alioqui videri poterati cum sanguis naturae sit familiarissimus ari gratissimus, corpusque Σ alat, vires sustenter. Similiter quando ait Ga r
Ienus Virium robur neque proprii , ne i in se
parabile incrementi sanguinis indicium esse, non negat fieri urit posse, ut valida vires cum copioso sanguine functarunt Choc enim anti' posuerat sed non esse perpetuum, neque ex necessitate euenire quia nec sanguinis multitudo, nec paucitas vires per se , aut necessario auget mmuitve. Licerigiri tres plenitudinis species Pim aes ita tuere, unam, quando sanguis pauid forpior ip est, quam ut vires ferendo urit, sine tamen vaso 'rum repletione: alteram, quando maxima ad est Canguinis abunctantia sed viii etiam virium sirmitas tertiam, cum vires valentes non sunt, vasa autem ipsa me nimia contenti sanguinis copia in ruptionis periculu veniunt Priana species minimum periculosa est, tertia periculosissima, media autem medio modo se habet. Reterum cum Erasistratus plenitudinis ad Erasistra. Vires nullam mentionem fecerit quomodo 'ς Nimillius meminisset si cum incremeniosan αππ inis, Virium robur semper crescere,&ab illo sei separari non posse existimabato quemadmodii Galenus eodem in libro non semel monet, ho/ ossi inueuiuntur, qui nisi vasa distenda nori. plenitudinem non effici, nec pericului ullum 1 Peae morbi alicuius, dicam malintq; Erasi
108쪽
stratum,nihil, quam Galenu, quidlibet, demonstrantem sequi, huius contra illum rationibusve non iactis,uel non intc testis, aut salienon refutatis, Ut notus irnpudenter ac temere eos tacere dici possit Plenitudinis quidem vocabuluillud videtur deposcere, ut pleni indono sit fine distetione va bru:sed plenitudo magis: misi' briodo admittit, Vel Eralistrato ipso iudice, idem ple
eatis: mtudo dici potest, licet vada non omnino disten
E . . dantur,si sanguinis plus iniri, iliam ante, qualo ubee vires ferant. Vbi illud maxime est aduerten itur, λβ ς 'dum , non simpliciter plenilud inci appellari iis iuόupillam, in qua V si non distenduntur, sed plenitust dinem ad vires, id est, virium respectu, quan do iliae se grauari sentiunt. Colliginius enim
sangu nem esse adauctum vasaque pleniora ei fecta, ubi vires premi videmus, nullo alio asse, diu manifeste apparente, cum prius incommodi nihil sentiret. Qui coena uberioresuerit usus, grauari se sentiet, ac se impletum dicet , ven ii cmq; tumet tem habebit, quanuis impleri adinhuc multo magis possit. Non magna quidem in hac plenitudine, de quam linc agimus, sanguinis abundantia subest, moderata ramen, virium respei tu, maior quo sane nomine minuenda videtur, ne, cum iam Vires graue ac debiliter, . tarito p st vincar, v hominem 'raui aliquoi m sui morbo implicet Fauuntur enim plurimum, quies pericu nulla subesse in hac plenitudine periculum exi
. μη μ' stimant non aduertantes quae Galenus in libro de cuin
109쪽
le curandi rat per ang. mistionem prodi dit Igitur cum plenitudo, in lixit ille, duplex sit, ea, quae ad vires refertur , ficile in putredi 'nem perueniar atque etiam interdum inpar te quasdam ingruens, inibi tumores praeter naturam excitet,&c. Cur enim tam in ea, quae ad
vires, quam in altera plenitudine sanguinem detrahendum monet, si homo ira assectus nihil periclitatur Aut igitur Galeni scripta refel lant quod hactenus non fecerunt, nec quando facturi sint scio ac praecepta ipsi meliora inu niant, aut taceant necesse est. Quid euod itioni P ς it*di m tensu a plenitudine calorem his locari, vi et robore debilitari perhibent, cum tamen non raro 'Q'ς fiat, Vt ostensum est, ut singuine pleni iidem Dῆμμribus validis fini pra diti fieri vel δ non potest visi calor sus cetur putredo nascatur vires validae perstent. Cur tanta solicitudine atqtie diligentia bonus ille noster Galenus, nunquam satis laudatus, sanguinis mittendi scopos intuinens, an una cum sanguinis copia virium quo inque robur insit pervestigat: D quidem inest, sanguinem vel ad animi deliquium usque mi nuit Atque tunc etiam illud, quod supra docuimus, colligitur, sanguinis multitudinem
cuim vir amom Iecillitare nonnunquam copia
Iari. Etenim si ino inni plenitudine vires e sent validae , sicut docebat Erasistraturi non ciuidem , an vires robustae sint ei, cui ongus nem mucre cogitamus, qliae endum es
110쪽
set,sed potius, an sanguinis multum haberet: nam cui sanguinis abundantia virium firmitudo adesset. In libro de curandi rat. per sang. missionem cap. r. Galenus scribit: Ubi ergo multa euacuatione est opus, vertam vires sunt imbecilliores, in his euacuationem partiri expedit isti nimirum &mesecis se vidistis in iis, quibus crudorum inerat humorum copia. Nam pauculo Plemiud sanguine detra es o dcc Multa euacuatione o
motibus rub esse intelligit, quia maximam plenitudi nem supponit, in qua tame vires sint imbecillio res propter humorum cruditate in uniuersum corpus cum sanguine dii fusam Vbi enim talis est sanguis, id est, crudis humoribus resertus, vires constantes e se nequeunt Magna ergo ple
nitu lo euacuationem magnam faciendam indii cat: Virium autem imbecillitas euacuatione tantam navice factam non fert. Quomodo igitur
succurrenda sic laborantibus Ganguinis nutasio prorsus' itide praetermittenda non est, par . cior tamen, sed repetita, adhibenda sic enim dc plenitudine minus, xvia es non dethci videmus. Plenitudo autem eiusmodi ex victus in temporantia fere comparatur, ut 8 in libro de venae sectione, &m eo, qui de Plenitudine inscribi tur, Galenus tradit, quod aliquibus η as os vi, detur, quoniam intemperantes crudos tantii mhumores non sanguinis copiam colligere pii rant. Verrina interdum bonum sanguinem, quando que veris crudo humores, alius utrunq; H mul accumulant inspicienda enim hic sunt, ci