Anthologia lyrica sive Lyricorum grae corum veterum praeter Pindarum ...

발행: 1897년

분량: 475페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

πλουτον μὲν Σκοπαδον, μεγαλοφροσύνην δὲ Κίμωνος, νίκας δ' Ἀρκεσίλα του Λακεδαιμονίου.

Kαὶ νυν Κλεινίου υἱ- Ἀθηναῖον στεφανώσω Ἀλκιβιάδην νέοισιν μνησας τρόποις οὐ γάρ πως ῆν τοὐνομ' ἐφαρμόζειν ἐλεγεω νυν δ' ἐν ἰαμβείω κείσεται οὐκ ἀμέτρως.

γνώμη δ' η σε κατηγαγ ἈγA ταύτην ἐν πασιν ειπον καὶ γράψας τουργον ἔδρασα τόδε σφραγὶς δ' ημετέρας γλώσσης ἐπὶ τοῖσδεσι κεῖται.

τον δὲ γυναικείων μελέων πλέξαντά ποτ' ηειν Ἀνακρείοντα πως εἰς Ἐλλάδ' ἀνηγεν, συμποσίων ἐρέθεσμα, γυναικον περοπευμα, αυλῖν ἀντιπαλον, φιλοβάρβιτον, δύν, ἄλυπον. of ποτέ σου φιλότης γηράσεται οὐδὲ θανεῖται, ἔστ' ἰν δωρ οἴν συμμιγνύμενον κυλίκεσσιν παῖς διαπομπεύη, προπόσεις ἐπιδέξια νωμῖν, παννυχίδας θ' ἱερὰς θη λεις χοροὶ ἀμφιέπωσιν, πλάστιγξ θ' η χαλκου γάτηρ ἐπ' ἄκραισι καθ P10 κοττάβου ψηλαῖς κορυφαῖς Βρομι- ψακάδεσσιν.

222쪽

μὴ κρίνειν ἀρετὴν λαοδίκ σοφίη.

λ υκολλοω χαῖρε καὶ Ἀρτεμι, παῖδε κλεεινώ.

ο δὲ χοροῖς κάλλιστα θεμ τι σιν, ἄριστοι ἐν πολέμφ.

φε--τας γαίης ἔκτοθι απιάδος

μνθα Καβάρνους κεν ἀγακλέας ὀργειονας.

εἶπε δὲ φωνήσας Πουλυβε, θρεπτήρια τάσδε ιππους τοι δώσω δυσμενέων ἐλάσας

. . . . τότε δὴ χρυσέω ν δέκαrιέλιον πομπευεν ἀγακλυμένη Ἐρύθεια.

223쪽

ἁλμυριν ἐς πέλαγος XXXIX.

'ν ψυχήν, Ἀγάθωνα φιλων, ἐσὰ χείλεσιν ἔσχον 'ηλθε γαρ η τλήμων ς διωβησομένη.

μήλω βάλλω σε Q δ' εἰ - ἔκουσα φιλεις με, δεξαμεν της σης παρθενίης μετάδος 'ει δ' ἄρ' ο μὴ γίγνοιτο νοεῖς, τους αὐτὸ λαβουσα σκέψαι τὴν ἄρην ς ὀλιγοχρόνιος.

λον ἐγώ βάλλει με φιλῖν σέ τις, ἀλλ' ἐπίνευσον, Σανθίππη κὰγω καὶ συ μαραινόμεθα. Η σο ον γελάσασα καθ' Ἐλλάδος, η ποτ' ἐραστ ἐσμὲν σὰ προθωροις Λαῖς ἔχουσα νέων, τη Παφίη τὸ κάτοπτρον ἐπεὶ τοίη - ὁρασθαι οὐκ ἐωλω, - δ' ην πάρος οὐ δυναμαι.

Tὸ μ ων θεράποντα, φιλόμβριον, Θρον ἀοιδόν, τον λιβάσιν κουφαις τερπόμενον βάτραχον

224쪽

χαλκω μορφώσας τις ὁδοιπόρος ευχος ἔθηκεν, καυματος ἐχθροτάτην δίψαν ἀκεσσάμενος. πλαζομένω γαρ ἔδειξεν οδωρ, εὐκαιρον ἀείσας κοιλάδος ἐκ ροσερης ἀμφιβί στόμφαι. φωνὴν δ' ἡγῆτειραν ὁδοιπόρος - ἀπολείπων εὐρε ποσιν γλυκερω ἄν ἐπόθει ναμάτων.J

Ἀρμενος ἡ ξείνοισιν ἀνηρ δε καὶ φίλος ἀστοῖς, Πίνδαρος, ἐφώνων Πιερίδων πρόπολος.

Aάκρυα μὰν Ἐκάβη τε καὶ Ἱλιάδεσσι γυναιξὶν Μοῖραι ἐπέκλωσαν δή ποτε γεινομέναις σοὶ δέ, ων ρέξαντι καλλ ἐστινίκιον ἔργων δαίμονες ευρείας ἐλπίδας ἐξέχεαν κεισαι δ' εἰρυχόρω ἐν πατρίδι τίμιος ἀστοῖς, ἐμιν ἐκμήνας θυμον ἔρωτι -κ

μν τε μηδεν Ἀλεξις σου μόνον εἶφ' 3τι καλός, ωπται καὶ πάντη - τις ἐπιστρεφεται. μέ, τί μηνέεις κυσὶν ὀστέον εἶτ' ἀνιήσειοστερον Gτω Φαῖδρον ἀπωλέσαμεν;

OA πω Ἀπαίοιο βαρυβρομον οἶδμα λιπόντες

c, Ἐκβατάνων πεδίω κείμεθ' ἐνὶ μεσάτω. . . .. C χαῖρε κλυτή ποτε πατρὶς Ἐρέτρια, χαίρετ' A ναι 'c είτονες υβοίης, χαιρε θάλασσα φίλη

10. Εὐβοίης -- ἐσμ ν Ἐρετρικόν, αγχι δὲ Σοέσων κείμεθα, φεν, γαίης ὁσσον ἀφ' μετέρης.

225쪽

N-aγήν με δέδορπαe ον η κτείνασα θάλασσα γυμνοσαι πυμάτου φάρεος ἐδέσατο, ανθρωπος παλάμησιν ἀταρβήτοις μ' ἀπέδυσεν, τόσσον αγος τόσσου κέρδεος ἀράμενος' ', υ, κεῖν καὶ ἐνδυσαμ καὶ εἰς υίδαο φέροιτο,

καί μιν ἴδοι Μίνως τουμον ἔχοντα ἐάκος. 13. Πλωτηρες, σώζοισθε καὶ εἰν αλὶ καὶ καπα γαῖαν' ἴστε δὲ ναυηγο σημα προερχομενοι. 14. Aστέρας εἰσαθρεις ἀστὴρ ἐμός' αἴθε γενοίμην οὐρανός, ῶς πολλοῖς ἔμμασιν εἰς σε βλέπω. 15.ωστὴρ πρὶν μὰν ἔλαμπες ἐνὶ ζωοῖσιν ωος, νυν δε θανων λάμπεις Ἐσπερος ἐν φθιμένοις. 16. Εἰνοδίην καρυην με παρερχομένοις ἐφυτευσαν παι, λιθοβλήτου παίγνιον εὐστοχίης πάντας δ' ἀκρεμόνας τε καὶ εὐθαλέας ὀροδάμνους κέκλασμαι, πυκιναῖς χερμάσι βαλλομένη '

δένδρεσιν εὐκάρποις οὐδὲν πλέοW 4 γαρ ἔγωγε

226쪽

18. μυῶν ἀνὴρ ὁ μεν εἴρεν, ὁ δ' ἄλεσεν - ὁ - εὐρωνή εω, ὁ δ' οὐχ ἡρων λυγρὸν ἔδησε βρόχον. 19.Aἰων πάντα φέρει χοληθος χρόνος οἶδεν ἀμείβεινοονομα καὶ μορφὴν καὶ φυσιν ἐὶδ τυχη . 20. Ἐννεα τα Μουσας φασίν τινες' ἁ ὀλιγώρως' ηνίδε καὶ Σωπω εσβόθεν ἡ δεκάτη. 21.Eἰκόνα πέντε βοῖν μικρὰ λίθος εἶχεν ιασπις, ῶς εδη πάσας ἔμπνοα βοσκομένας καὶ τάχα κα ἀπέφευγε - βοίδια νων δὲ κρατειται

22. G Βρομίου Σάτυρον τεχνήσατο δαιδαλέη χείρ, μουν θεσπεσίως πνευμα βαλ σα λίθω εἰμὶ δὲ ταῖς υμφαισιν ὁμέψιος ἀντὶ δε του πρὶν πορφυρέου μέθυος λαρον δωρ προχεω. εὐκηλον δ' ἴθυνε φέρων πόδα, μὴ τάχα κουρο πινήσης--λ πώματι θελγόμενον. 23. E. - κεράοιο φίλος θεράπων Λιονυσου, λείβω δ' ἀργυρέ- δατα μώδων'θέλγω δ' ἐγρεμέοντα νέον περὶ κώματι παῖδα . . . 24. Σιγάτω λάσιον φυάδων λέπας ο τ ὰπ πέτρας κρουνοὶ καὶ βληχὴ πουλυμπης τοκάδων,

227쪽

αλὸς ἐπεὶ σύριγγι μελίζεται εὐκελάδω Πάν, Θρδν ἱεὶς ζευκτῖν χεΠος τὰ καλάμων' αἱ δὲ πέρι θαλεροῖσι χορὸν ποσὶν ἐστήσαντο πριάδες νυμκναι, νυμανα υεμαδρυάδες. 25.

μίκομον παρὰ τάνδε καθέζε φωνηεσσαν φρίσσουσαν πυκνοῖς κῶνον - ζεφυροις,

καί σοι καχλάζουσιν ἐμοῖς παρὰ νάμασι σύριγξ θελγομεν στάξει κῖμα κατὰ βλεφάρων. 26. A Κυπρις ταν Κυπρι, ἐν Κνίδ εἶπεν ἰδosσα' φεs G, που γυμνὴν εἶδέ με Πραξιτέλης';27. Η Παφίη Κυθέρεια δι οἴδματος ἐς Κνίδον λθεν, βουλομεν κατιδειν εἰκόνα τὴν ἰδίην πάντη δ' ἀθρήσασα περισκεπτω ἐν χώρωφθεγξατο - γυμνὴν εἶδέ με Πραξιτέλης Πραξιτέλης οὐκ εἶδεν α μὴ θέμις, ἀλλ' ὁ σίδηρος ἔξεσ' ί ρης οἷ- γελε, τὴν Παφίην.28. οὐτε σε Πραξιτέλης τεχνάσατο, Γθ' ὁ σίδαρος ' Mi osτως ἔστης, ῶς ποτε κρινομένη. 29. 3 Σάπυρον Λιόδωρος ἐκοίμισεν, οὐκ ἐτόρευσεν 'ην νυξης, ἐγερεις' Ἀργυρος νον εχει. 30. A Xάριτες τέμενός τι λαβεῖν περ υχὶ πεσεῖται διζόμεναι, ψυχὴν ἔρον Ἀριστοφάνους.

228쪽

31. Ἀρχεάνασσαν ἔχω τὴν ἐκ Κολοφονος λαίρην, ης καὶ ἐπὶ -τίδων πικρὸς ἔπεστιν ἔρως' δειλοὶ νεόπιος ὀπταντήσαντες ἐκείνης ωτοπλόου, δι βρος ελθετε πυρκα ς. 32. A Κυπρις Μουσαισι κοράσια, ταν Ἀφροδίταντι τ τιν Ἐρωτ έμμιν ἐφοπλίσομαι. χαἰ Μουσαι ποτὶ Κυπριν' υρε - στωμέλα ταυτα 'ημῖν δ' ἡ πέτεται ἡτο δ παιδάριον 33. αλως δ' ἁ δόμεσθα βαθέσκων ε ομεν ἔνδον πορφυρέοις μηλοισιν ἐοαότα παῖδα Κυθήρης οὐδ' ἔχεν ἰοδόκον φαρέτρην, ου καμπέλα τόξα ἀλλα - μὸν δενδρεσσιν ἡπ' εὐνατάλοισι κρέμαντο ' αὐτὸς δ' ἐν καλυκεσσι ὀδων πεπεδημένος πιφεδδεν μειδιόωω ξουθαὶ δ' ἐφυσαρθε μέλισσαι κηροχυτίης ἐσμὸς λαροι ἐσὰ χείλεσι βαῖνον.

b ἁρμόζεται Ζηνὶ ς εὐειMὶς Ἀπόλλων, πῆσαν ἀρχὴν καὶ τέλος συλλαβῶν ἔχει δὲ λαμπρον πληκτρον ηλίου φάος.

229쪽

Ηχθέν μοι μέγα πημα, μέγας πήλεμος, μέγα μοι -ρ, γλισσὸς πλήρης τῖν ἐς ἔρωτ ἐτέων, αὐτὰ - καίρι ἔχων ἐκκαίδεκα, καὶ μετὰ τουτων πάσας καὶ μικρὰς καὶ μεγάλας χάριτας, καὶ πρὸς ἀπαγνῶναι φωνην μέλι, καὶ τὸ φιλησπιχείλεα, καὶ τὸ λαβεῖν ἔνδον μεμαότατον. καὶ τί πάθων φασὶν γαρ ραν μόνον ἡ ἡ ἀγρυπνησω πολλάκι, το κενε Κυπριδι χειρομαχ*ν.f3. Dρθὸν νs εστηκας, ἀνώνυμον, οὐδὲ μαραίνη, ἐντέτασαι δ' ἁ δ μηποτε παυσόμενον; ἀλλ' γε μοι Ἀεμεσηνος ολον παρέκλινεν λυτὸν πάντα διδους ὰ θέλω, νεκρὸν ἀπεκρέμασο. τείνε καὶ ησσου καὶ δάκρυε, πάντα ματαίως'

οὐχ εις ἔλεον χει- - ἡμετέρης.

Τὸν σὲ χοροῖς μέλψαντα Σοφοκλέα, παῖδα Σοφίλλου, τὁ τραγικης Μούσης ἀστερα Κεκρόπιον, πολλάκις ον θυμέλησι καὶ ἐν σκηνησι τεθηλως βλαισὸς Ἀχαρνίτης κισσις ρεψε κόμην, τέμβος εχει καὶ γης ὀλίγον μέρος ἀλλ' ὁ περισσὸς αἰων θανάτοις δέρκεται ἐν σελίσιν. Ἐρέμ' ὐπερ τυμβοιο Σοφοκλέος, ρέμα, κισσέ, έρπυζοις χλοερους εκπροχέων πλοκάμους, καὶ πέταλον πάντη θάλλοι ρόδου, τε φιλορρῶξ

230쪽

αμπελος, γρα πέριξ κληματα χευαμένη, εἴνεκεν υμαθίης πινυτόφρονος, ην ὁ μελιχρὸς ησκησεν Μουσῶν αμμιγα καὶ χαρίτων.

Hράκλεια πατρίς, Ζευξις δ' ἔνομ' εἰ δέ τις ἀνδρων ὴμετέρης τέχνης πείρατά φησιν ἔχειν,

δείξας νικάτω . . .

. . - δ' μας οὐχὶ τὰ δεύτερ' ἔχειν.

Ἀβροδίαιτος ἀνὴρ ἀρετήν τε σεβων τύδ' ἔγραφεν Παρράσιος κλεινης πατρίδος ἐξ Ἐφέσοm.-δὲ πατρὶ ς λαθόμην Εὐήνορος ὁ ἐά μ' ἔφυσε γνήσιον, Ἐλλήνων προτα φέροντα τέχνης.

α καὶ απιστα κλύουσι, λέγω τάδε φημὶ γὰρ ηδη τέχνης εὐρησθαι τέρματα τησδε σαφηχειρδ - ὴμετέρης ἀνυπέρβλφος δὲ πέπηγεν οὐρος ἀμώμητον δ' οὐδὲν ἔγεντο βροτοῖς.

οἷος δ' ἐννύχιον φαντάζετο πολλάκι φοιτον Παρρασίω δι υπνου, τοῖος δ' ἐστὶν δραν.

SEARCH

MENU NAVIGATION