Anthologia lyrica sive Lyricorum grae corum veterum praeter Pindarum ...

191쪽

10ἡ THEOGNIS.'μος δ' ηελιος μὲ ἐν αἰθέρι μώνυχας Ἀπους ἄρτι παραγγελλοι μέσσατον μαρ ἔχων, δείπνου δὴ λήγοιμεν, σου τινὰ μις ἀνώγοι,1000 πα-bίων ἀγαθων γαστρὶ χαριζύμενοι χέρνιβα δ' αἶψα θέραζε φέροι, στεφανώματα δ' εἴσω εὐειδὴς αδιναῖς χερσὶ Λάκαινα ωρqq. Ηδ αρετή, τόδ' αεθλον ἐν ἀνθρώποισιν ἄριστον κάλλιστόν τε φέρειν γίνεται ἀνδρὶ σοφὰ 100 ξυνον δ' ἐσθλον τουτο πύλη τε παντί τε δημφ, ὁστις ἀνὴρ διαβας ἐν προμάχοισι μένει.

υνον δ' ἀνθρώποις ποθήσομαι, φρα τις βης ἀγλαον ἄνθος χί, κοὰ φρεσὶν ἐσθλὰ νοη,των αὐτου κτεάνων ε πασχέμεW οὐ γὰρ ἀνηβαν 1010 δὶς πέλεται πρb θεον οὐδὲ λυσις θανάτου θνητοῖς ἀνθρώποισι. κακι δ' ἐπὶ γηρας ἐλέγχειουλόμενον, κεφαλῆς δ' πτεται ἀκροτατης. A μάκαρ εὐδαίμων τε καὶ ὁλβιος, στις ἄπειρος ἄθλων εἰς Λίδεω δομα μέλαν καταβη,

1016 πρίν τ' ἐχθροὐ πτηξαι καὶ ὐπερβηναί περ ἀνάγκη,

ἐξετάσαι τε φίλους ὁντιν ἔχουσι νόον.

τίκα μοι κατὰ μὲν χροιὴν έει ἄσπετος ἱδρώς, πτοιωμαι δ' ἐσορον ἄνθος ὁμηλικίης τερπνον ὁμος καὶ καλόν, ἐπεὶ πλέον φελεν εἶναι 102, Ἀλλ' ὀλιγοχρόνιον γίνεται σπερ ναρηβη τιμήεσσα ' δ' ουλόμενον καὶ μορφον αὐτίχ χπὲρ κεφαλῆς γηρας περκρέμαται

Ουποτε τοῖς ἐχθροῖσιν πο ζυμ αυχένα θήσω δύσλοφον, ουδ' εἴ μοι μολος ἔπεστι κάρη.

192쪽

Θειλοί τοι κακότητι ματαιοτεροι νύον εἰσίν, 1025το δ' ἀγαθῖν αἰεὶ πρήξιες ἰθυτεραι. φιδίη τοι πρηξις ἐν ἀνθρώποις κακύ-ος' - δ' ἀγαλ- χαλεπή, Κύρνε, πέλει παλάμη λμα, θυμέ, κακοῖσιν δμως ἄτλητα πεπονθώς δειλον τοι κραδίη γίνεται ὀξυτέρη 1030μηδὲ σέ. ἀπρήκτοισιν ἐπ' ἔργμασιν ἄλγος ἀέξων μύχθει μηδ' ἄχθευ, μηδὲ φίλους νωμηδ' εχ ἡ εsφραινε θεον δ' εἱμαρμένα δορα οὐκ αν ρηιδίως θνητος ἀνὴρ προ γοι, - - πορ υρέης καταεις ἐς πυθμένα λίμνης, 1035ο- μαν αὐτbν ἔχη Ἀρταρος ηερύεις υνδρα τοί ἐστ ἀγαθὼν χαλεπώτατον ἐξαπατῆσαι, Δ ἐν ἐμη γνώμη Κυρνε, παλαι κέκριται. μεια μεν καὶ πρόσθεν, ἀτὰρ πολ λώιον ηδ 1038α-νεκα τοῖς δειλοῖς ουδεμί' ἔστι χάρις. bυφρενες ἄνθρωποι καὶ νήπιοι οῖτινες οἶνον μὴ πίνουσ αστρου καὶ κυνος αρχομενου. 1040-- σὐν αὐλητῆρι ' παρὰ κλαίοντι γελῖντες πίνωμεν, κείνου κήδεσι τερπύμενοι.

δωμw φυλακὴ δὲ πόλεος φυλάκεσσι μελήσει ἀστυφέλης ἐρατης πατρίδος μετερης. Ναὶ μὰ σί', ε τις τῖνδε καὶ γκεκαλυμμένος εὐδει 1045ὴμετερ- -μον δεξεται ἁρπαλέως.

193쪽

108 ΤΗΕOGNIS. Νυν μὲ πίνοντες τερπώμεθα, καλὰ λέγοντες ' ἄσσα δ' ειειτ' ἔσται, ταυτα θεοῖσι μέλει. δ' ἐγω οἱά τε παιδὶ πατηρ πο σομαι αὐτις 1050 ἐσθλά ' εὐθυμ καὶ φρεσὶ ταμα βάλευ μήποτ' ἐπειγόμενος πρηξης κακύν, αλλὰ βαθείη ση φρενὶ βουλευσαι ' γαθ' τε νόω. τον γὰρ μαινομένων πέτεται θυμός τε νύος τε,

1055 Ἀλλὰ λύγον μὲν τουτον ἐάσομεν, αὐτὰρ ἐμοὶ ψαυλει, καὶ Μουσέων μνησύμεθ' ἀμφότεροι. ανται γὰρ τάδ' ἔδωκαν ἔχειν κεχαρισμένα Φραμ καὶ ἐμοί, Ἀμελε μεν δ' ἀμφιπερικτίοσιν. Tιμαγύρα, πολλον δργὴν ἀπάτερθεν ὁρωντι 1060 γινώσκειν χαλεπόν, καίπερ ἐόντι σοφῶ.οι μὲν γὰρ κακύτητα κατακρύψαντες θουσιν πλουτω, τοὶ δ' ἀρετὴν οὐλομένη πενίη. Κν δ' η' πάρα μὲν ξψν ὁμήλικι παννυχον εὐδειν, ἱμερτῖν ἔργων ἐξ ἔρον ἱέμενοw1065 ἔστι δὲ κωμάζοντα μετ' αὐλητηρος αείδειν τουτων οὐδὲν ἔνεου τ' ἄλλ' ἐπιτερπνύτερον ἀνδράσιν δὲ γυναιξί τι μοι πλουτός τε καὶ αἰδῶς; τερπωλὴ νικα πάντα σὐν εὐφροσύνst. ' ρονες ανθρωποι καὶ νήπιοι, ἴτε θανύντας 1070 κλαίουσ οὐδ' ηβης ανθος ἀπολλύμενον. 1070καρπεό μοι, φίλε θυμέ τάχ ἄν τινες αλλοι ἔσονταιχ ἄνδρες, θω δὲ θανον /αῖα μέλαιν ἔσομαι.

194쪽

IMOGNIS. 109M ε, φίλ- πρις πάντας ἐπίστρεφε ποικίλον θυς, συμμίσγων δργὴν οἷος καστος ἔφυ.νυν μὲν φδ' ἐφέπευ, τοτὲ δ' ἀλλοῖος πέλευ ὀργήν κρεῖσσόν τοι σοφίη καὶ μεγάλης ἀρετης Πιαγματος ἀπρήκτου χαλε- τατόν ἐστι τελευτὴν 1075γνωναι ὁπως μέλλει τουτο θεος τελέσας

δρφνη γὰρ τέταται, Ἀρ δὲ του μέλλοντος ἔσεσθαι οὐ ξυνετὰ μητοῖς πείρατ' ἀμηχανίης. δένα - χθρ- μωμήσομαι ἐσθλον ἐόντα, οὐδὲ μὲν α - δειλον ἐόντα φίλον. 1080 ρωε, - πήλις ηδε δέδοικα δὲ μὴ τέκε ἄνδρα ἡβριστήν, χαλεπης γεμόνα στάσιος ἀστοὶ μὲν γὰρ ωσι σαύφρονες, ηγεμώνες δὲ 1082 a.

τετράφαται πολλὴν ἐς κακότρο πεσεῖν. b

, ἔπεσιν μὲν στέργε, νύον δ' ἔχε καὶ φρένας ἄλλας, cει με φιλεῖς καί τοι πιστος ἔνεστι νόος,

ὰλλα φίλει καθαρὸ ν θέμενος νόον, - ἀποειπῶν ἔχθαιρ Ἀμφανέως νεῖκος αειράμενος -τω χρὴ τόν γ ἐσθλον ἐπιστρέψαντα νόημα ἔμπεδο αἰὲν ἔχειν ἐς τέλος ἀνδρὶ φίλφ. Θημ αξ, σοὶ πολλὰ φέρειν βαρύ - γὰρ πίστsi 1085τουθ ερδειν, ὁ τι σοι μὴ κατα μιον ἡ κάστορ καὶ Πολύδευκες, ο ἐν Λακεδαίμονι δίη ναέετ ἐπ εὐρεια καλλιρό ποταμφ,

195쪽

110 T OGNIS. εἴ ποτε βουλεύσα- φίλω κακόν, αὐτος χοροι 1090 εἰ δε τι κεῖνος ἐμοί, δὶς τοσον αὐτις ἔχοι.Ἀργαλέως μοι μος ἔχει περὶ σης φιλο-ος ἡτε γὰρ ἐχθαίρειν τε φιλεῖν δυναμαι, γινώσκων χαλεπον μέν, ταν φιλος ἀνδρὶ γενηται, ἐχθαίρειν, χαλεπον δ' οὐκ ἐθελοντα φιλεῖν. 1095 Σκέπτεο δὴ νυν αλλον, μοί γε μὲν ἡτις ἀνάγκη

τουθ ερδειν ' τον μοι προσθε χάριν τίθεσο.' - καὶ πτερυγεσσιν παίρομαι στε πετε ἐπἐκ λίμνης μεγάλης, ἄνδρα κακι προφυγών βρόχον ἀπορρήξας ' ἐμῆς φιλότητος ἁμαρτὰν

1100 ,στερον μετέρην γνώω ἐπιφροσύνην. πιστι σοι βούλευσεν ἐμευ πέρι, καί, ἐκέλευσεν οἴχεσθαι προλιπώνθ ήμετέρην φιλίην. βρις καὶ Μάγνητας ἀπώλεσε καὶ Κολοφονα καὶ Σμέρνην. πάντως, Κύρνε, καὶ μς ἀπολεοῦ 1104a,Aόξα μὲν ἀνθρώποισι κακbν μεγα, πεῖρα δ αριστowt, πολλοὶ ἀπείρητοι δόξαν ἔχουσ' αγαθῖν. 1105 ἐς βάσανον δ' ἐλθων παρατριβύμενος τε μολύβδφχρωσος ἄπεφθος εὰν καλος ἄπασιν ἔ- Σὸ μοι ἐγώ δειλος καὶ δὴ κατάχαρμα μὲν ἐχθροις, τοῖς δὲ φίλοισι πόνος δεινὰ παθῶν γενύμην. Κύρν , οἱ πρισθ' ἀγαθοὶ νυν - κακοί, οἱ δὲ κακοὶ πρὶν 1110 νυν ἀγαθοί τίς κεν ταυτ' ἀνεχοιτ μορον,

196쪽

Τ OGNIS. 111 τοὐς ἀγαθως - ἀτιμοτερους, κακίους δὲ λαχόντας τφης μνηστευε δ' ἐκ κακου ἐσθλδ ἀνήρ. αλλήλους δ' ἀκατοντες ἐπ' ἀλλήλοισι γελοσιν, ουτ ὰγαθῖν μνήμην εἰδοτες - κακειν. Πολλὰ δ' αμηχανίησι κυλίνδομαι ἀχνύμενος κηρ' 1114a, ἀρχὴν γὰρ πενίης οὐχ περεδράμομεν. γχρήματ' ἔχων πενίην μοι νείδισας ἀλλα τὰ μέν μοι 1115 ἔστι, τὰ δ' ἐργάσομαι θεοῖσιν ἐπευξάμενος. Πλοειε, θεον κάλλιστε καὶ ἱμεροέστατε πάντων. - σοὶ καὶ κακος - γίνεται ἐσθλις ἀνήρ. - μέτρον ἔχοιμι, φιλο δε με Φοῖβος Ἀπολλωνὰ φοῖ ς καὶ Ζευς, ἀθανάτων βασιλεές, 11205φρα βίον ζώοιμι κακον ἔκτοσθεν πάντων, η' καὶ πλούτω θυμων ἰαινύμενος. με κακων μίμνησκε πέποωθά τοι οἷ τ υδυσσεύς,

δμ υίδεω μέγα δῖμ 'λυθεν ἐξαναδές, ο δὴ καὶ μνηστηρας ἀνείλετο νηλέι θυμ 1125 Πηνελύπης εμφρων κουριδίης ἀλύχου, α μιν δήθ' πέμεινε φίλω παρὰ παιδὶ μέν - , ἔφρα τε γης ἐπέβη δαιδαλέω τε μυχοM.' πίομαι, πενίης μοφθόρου οὐ μελεδαίνων οὐδ' ἀνδρον ἐχθρον, οῖ με λέγουσι κακος 1130

ἀλλ' βην ἐρατὴν ὀλοφυρομαι, - ἐπιλείπει,

κλαίω δ' ἀργαλέον γηρας ἐπερχύμενον. ρνε, παρ-σι φίλοισι -- καταπαύσομεν ἀρχήν, ζητομεν 'Ἀλκει φάρμακα φυομένω.

197쪽

112 THEOGNIS. 1135 Ἐλπὶς ἐν ἀνθρώποις μουν θεος ἐσθλὴ ἔνεστιν, αλλοι δ' Ουλυμπύνδ' ἐκπρολιπόντες ἔβαμ ωχετο μὲν πιστις, μεγάλη θεός, χετο δ' ἀνδρον σωφροσύνη ' χάριτές φίλε, - ἔλιπον ὁρκοι δ' υκέτι πιστοὶ ἐν ἀνθρώποισι δίκαιοι,1140 δὲ θεμ οὐδεὶς ζεται ἀθανάτους εὐσεβέων δ' ἀνδρον γένος ἔφθιται, οὐδὲ θέμιστας οὐκέτι γινώσκουσ' οὐδὲ μὲν εὐνομίας. ἀλλ' -ρα τις ζώει καὶ δρα φάος ελίοιο, εὐσεβέων περὶ θ εοὐς ἐλπίδα προσμενέτω '1145 εὐχόμενος δὲ θεοῖσι καὶ ἀγλαὰ μηρία καίων ἐλπίδι τε πρώτη καὶ πυμάτη θυέτω. φραζέσθω δ' δίκων ανδρον σκολιδν λόγον αἰεί,οῖ θεῖν ἀθανάτων οὐδὲν ὀπιζόμενοι αἰὲν ἐπ ἀλλοτρίοις κτεάνοις ἐπέχουσι νόημα, 1150 αἰσχρὰ κακοῖς ἔργοις σέιιβολα θηκάμενοι. ποτε ὁ παρεύντα μεθεὶς φίλον ἄλλον ἐρευνα, δειλον ἀνθρώπων ημασι πειδεύμενος. Εἴ μοι πλουτευντι κακον ἀπάτερθε μεριμνέων ζώειν ἀβλαβέως, μηδὲν ποντι κακόν.1155 Οὐκ ἔραμαι πλουτεῖν οὐδ' εοχομαι, ἀλλα μοι εἴηαν απι τον ὀλίγων, μηδὲν ἔχοντι κακόν.Πλωτος καὶ σοφίη θνητοῖς ἀμαχώτατον αἰεί' τε γὰρ ν πλούτο θυμιν περκορέσαις ώς δ' -τως σοφίην ὁ σοφώτατος οὐκ ἀποφεύγει,1160 ἀλλ' ἔραται, θυμον δ' οὐ δύναται τελέσαι. 116043 νεοι οἱ νυν ανδρες ἐμοί γε μὲν ἡτις ἀνάγκη

b ταυθ' ερδειν' τῖν μοι πρόσθε χάριν τίθεσο.

198쪽

Τ OGNIS. 113Ουδένα σαυρδν κατα σειν παισὶν ἄμεινον αἰτουσιν δ' ἀγαθοῖς ἀνδράσι, Κύρνε, δίδου.

δεὶς γὰρ πάνH ἐστὶ πανόλβιος Ἀλλ' ὁ μὲν ἐσθλb 1162

τολμα ἔχων τ κακον οὐκ επιδηλον ὁμος δειλδ δ' υτ Ἀγαθοῖσιν ἐπίσταται οsτε κακοῖσιν

μιν ὁμος μίσγειν Ἀθανάτων τε δύσεις παντοῖαι - οῖσιν ἐπερχοντ' ' Ἀλλ' ἐπιτολμαν χρὴ δορ' ἀθανάτων, οἷ διδουσιν ἔχειν. θαλμοὶ καὶ γλωσσα καὶ ματα καὶ νύος ἀνδρον

ἐν μέσσω στηθέων ἐν συνετοῖς φέεται. μ υτύ τοι ἀνὴρ ἔστω φίλος ος δν ταψ- 1164 aγινώσκων ὀργὴν καὶ βαμ φωτα φέρει ἀντὶ κασιγνήτου δέ μοι, φίλε, ταυτ ἐν μῶ φράζεο, καὶ ποτέ μευ μνήσεαι ἐξοπίσω. τιν' ὁμοῖον ἐμοὶ δύναμαι διζήμενος εὐρεῖν πιστον ταῖρον, τ μητις ἔνεστι δόλος ἐς βάσανον δ' ἐλθων παρατριβομενός τε μολύβδφχρυσος, περτερίης ἄμμιν ἔνεστι λύγος. h ῖς ἀγαθοῖς σύμμισγε, κακοῖσι δὲ μήποθ' ὁμάρτει 1165

εἶτ' αν ὁδοῖ στέλλη τέρματ 4 ἐμπορίην.- ἀγαθῖν ἐσθλὴ μὲν ἀποκρισις, ἐσθλὰ δὲ ἔργα

τον δὲ κακον νεμοι δειλὰ φέρουσιν ἔ- - καχεταιρείης κακὰ γίνεται H δὲ καὶ αὐτbς γνώση, ἐπεὶ μεγάλους φλιτες ἀθανάτους. 1170 Γνώμην, Κύρνε, θεοὶ θνητοῖσι διδουσιν ἄριστον ἀνθρώποις γνώμη πείρατα παντος ἔχει.

199쪽

114 ΤΗΕOGNIS. μάκαρ, στις δη μιν ἔχει φρεσίν η πολυ κρεσσωνυβριος οὐλομένης λευγαλέου τε κύρου 1175 ἔστι ,ακι δὲ βροτοῖσι κύρος . . . O Osτι κάκιον πασα γὰρ ἐκ τούτων, Κύρνε, πέλει κακύτης. Et, εἴη ἔργων αἰσχρον ἀπαθὴς - ἀεργος, Κύρνε, μεγίστως κεν πείρ ατ' ἔχοις ἀρετης. 1178a λμαν χρὴ χαλεποῖσιν ἐν ἄλγεσιν Θορ ἔχοντα, b προς δὲ θε2ν αἰτεῖν ἔκλυσιν ἀθανάτων. Κύρνε, θε ς αἰδε κὰ δείδιθι τουτο γὰρ ανδρα1180 εῖργει μήθ' ερδειν ν τε λεγειν ἀσεβη. μοφάγον δὲ τυραννον, πως ἐθέλεις, κατακλῖναι οὐ νέμεσις προς θεον γωεται οὐδεμία.

ουδένα, Κυρν αὐγαὶ φαεσιμβρύτο ηελίοιο ἄνδρ' ἐφοροσ μὴ μῖμος ἐπικρέμαται.

1184aυστον δ' οὐ δύναμαι νῖναι νύον ὁντιν ἔχουσιν τε γὰρ εἶ ρδων ἀνδάνω οsτε κακος. 1185 ους -- δν καὶ γλοσσα τὰ δ' ἐν παυροισι πέφυκεν ἀνδράσιν, οῖ τούτων ἀμφοτέρων ταμίαι. τις ἄποινα διδοὐ θάνατον νύγοι οὐδὲ βαρεῖα

δυστυχίην, εἰ μὴ μοῖρ' ἐπὶ τέρμα βάλοι. οὐδ α δυσφροσυνας, τε δὴ θεις ἄλγεα πέμποι,11so mος ἀνὴρ δώροις ad)μενος προφύγοι. οὐκ ἔραμαι κλισμ βασιληίω ἐγκατακεῖσθαι τεθνεώς, ἀλλα τί μοι ζωντι γένοιτ' ἀγαθόν.

200쪽

T OGNIS. 115 ἀσπάλαθοι δὲ τάπησιν ὁμοῖον στρομα θανόντC

τφ ξύλον οὐ σκληρον γίνεται, μυ μαλακύν.

χὸρνιθος φωνήν, Πολυπαῖ , ξ βοώσης ηκουσ ητε βροτοῖς ἄγγελος - ἀρύτου

Δραίου καί μοι κραδίην ἐπάταξε μέλαιναν, 3ττι μοι εὐανθέας ἄλλοι ἔχουσιν ἀγροὐς 1200 οὐδε μοι ημίονοι κύφων ἔλκουσιν ἀρύτρου της μάλα μισητης εἴνεκα ναυτιλίης οὐκ σὐδ' ὐπ' ἐμευ κεκλήσεται Ουδ' ἐπὶ τυμβ' οἰμωχθεὶς π γην εἶσι τύραννος ἀνήρ. δ' ἄν ἐκεῖνος ἐμε τεθνηότος τ' ἀνιωτο, 1205 τε κατὰ βλεφάρων δάκρυα θερμὰ βάλοι.

τε σε κωμάζηιν ἀπερυκομεν με καλευμεν'

ἀργαλέος παρεών, καὶ φίλος, - - ἀπης Αἴθων - γένος εἰμί, πολιν δ' εὐτείχεα Θήβην οἰκέω, πατρήης γης ἀπερυκόμενος 1210 Μή μ' ἀφελος παίζουσα φίλους δένναζε τοκηας, Ἀργυρί σοὶ μὲν γὰρ οὐλιον μαρ ἔπι, ὴμῖν δ' ἄλλα μέν ἐστι, γύναι, κακὰ πύλλ ἐπεὶ ἐκ γης φεέγομεν, ἀργαλέη δ' οὐκ ἔπι δουλοσύνη, οὐδ' ημέας περνασι πόλις γε μέν ἐστι καὶ ὴμῖν 1215καλέὶ Ληθαίω κεκλιμένη πεδίφ. ποτε παρ κλαίοντα καθεωμενοι γελάσωμεν, τοῖς αὐτον ἀγαθοῖς, Κύρν , ἐπιτερπόμενοι