Anthologia lyrica sive Lyricorum grae corum veterum praeter Pindarum ...

431쪽

O μοι μέλει τα Γυγεω, του Σαρδίων ανακτος '

οὐδὲ φθον τυράννοις. ἐειοὶ μέλει μύροισιν καταβρέχειν ἡσσήνην'

ἐμοὶ μέλει όδοισιν

Σπαστέφειν κάρηνα.

Esi x 4 θόνως ζην τι σήμερον μέλει μοι, Ψ δ' ἡριον τίς οἶδεν , Lκαὶ πῖνε καὶ κωβεπε καὶ σπένδε φ Aristo ,

Eis nissω μεμεθυσμένον. Ἀφες με, οὐ θεους σοι, πιεῖν πλει μυστί'θέλω θέλω μανηναι.

ἐμαίνετ' Ἀλκμαίων τε χἁ λευκοστους ορέστης,τας μητέρα κτανόντες ' ἐγὼ δε μηδέω κτάς, πιων δ' ἐρυθρὸν ἔν- θέλω θέλω μανθ ι. 10 ἐμαίνεθ' φακλης πρὶν δεινὴν κλονον φάρέτρην καὶ τόξον ' λειον. ἐμαίνετο πρὶν ἴας μετ' ἀσπίδος κραδαίνων την η τορος μάχαιραν. ἐν δ' ἔχων κέστελλον καὶ στέμ- τοῖο χαίτωις, οὐ τόξον, ἐ--αιραν,

τί σοι, λά- χελιδών θέλεις λαβὼν θλιξω;

432쪽

5 η μαλλον ἔνδοθέν σευ τὴν Ἀσσαν, ε ὁ 'ρεώς τί μευ κα- ὀνείρων ἐπορθρίαισι φωναῖς ἀφήρπασας Βάθυλλον;

Ἐρωτα κήρινεν τις νεηνίης ἐπώλει ἐγω δέ- παραστὰς πόσου θέλεις ἔ- σοὶ το τυχθὲν ἐκπρίωμαι; ὁ δ' εἶκε δωριάζων' λάβ' αὐτὸν σαπόσου λης,

τρως, ἡ δ' εἰθέως με πώρωσον εἰ δὲ μή, σι κατα φλογδ τακήσν'

τὸν ἐμίθηλυν Λαιν ἐν οὐρεσιν βο ταλεγουσιν ἐκμανυαλο δε λάρου παρ' Οχθαις δαφνηπόροιο Φοίβου λάλον πιέντες δωρμεμηνότες βοῖσιν. ἐν δὲ ἡ Λυαίου καὶ του μυρο κορεσθεὶς

καὶ της ἐμης λαίρης

θέλω θέλω φιλ- ἐπειθ' Ἐρως φιλεῖν με' ἐν δ' ἔχων - αβουλον οὐκ ἐπεί ν. ὁ δ' εὐει τόξον ἄρας καὶ χρυσέην φαρέτρην μάχη με προὐκαλεῖτο. κἀγω λοιβὰγ ἐπ' ἄμον

-το εἰς Ἐρωτα.

-ηκεν εἰς βελεμνον μεσος δὲ καρδίης μευ ἔδυνε καί μ' ἔλυσεν '

μάτην δ' ἔχω βοείην , τί γα βάλωμεν ἐξω, μάχης - μ' ἐχουσης;

433쪽

ἐπίστασαι κατειπειν,

εἰ κυματ' οἶδας εὐρεῖν - της λης θαλάσσης, σὲ τῶν ἐμῶν ἐρώτων μόνον - λογιστ . μον μὲν ἐ Ἀθηνῖνερωτας εἴκοσιν θές, καὶ πεντεκαίδεκ iuους.

10 ἔπειτα δ' ἐκ Κορίνθου θὲς ὁρμαθους ἐρώτων 'Ἀχα- γάρ ἐστιν,οπου καλαὶ γυναῖκες. τίθει δε εσβίους μοι

αὐτο εἰς περιεπεράν. Ἐρασμίη ἁλεια, πόθεν ποθεν πέτασσαι ἰποθεν μέρων τοσουτωνἐκ ὴέρος θεουσα πνέεις τε καὶ ψε-ζεις; τίς ἐστί σοι μελ ηδών); Ἀνακρέων μ' ἔπεμψεν προς παῖδα, πρι Βάθυλλον,

τὸν αρτι τGν πάντων 10 κρατωντα καὶ τυραννον.

πέπρακέ μ' η Κυθήρη

λαβουσα μικρον μνον' ἐγὼ δ' Ἀνακρέοντι

διακον τοσαυτα.

15 καὶ νυν ὁρῆς ἐκείνου ἐπιστολας κομίζω. καὶ μέχρι τῶν χώνων οκαὶ Καρίης Ῥόδου τε δισχιλίους ἔρωτας.

o ω Συρους ἔλεξα,οοπω πόθους Κανώβου, Iθου της ἄπαντ' ἐχοώσης φης, που πόλεσσιν Ἐρως ἐποργιάζει. τί σοι θέλεις ἀριθμῶ καὶ τους Γαδείρων ἐκτός, u- Βακτρίων τε κωδων

καί φησιν εὐθέως με ἐλευθέραν ποιήσειν.θω δέ, κην - με, δοέλη μεν παε αειφ' οτι γάρ με δει πέτασθαι όρη τε καὶ κατ Ἀγρούς, καὶ δένδρεσιν καθίζειν

φαγοsσαν πριόν τις τα νυν ἔδω μὰν αρτον θἀφαρπάσασα χειρωνωνακρέοντος αὐτοs' πιεῖν δέ μοι δίδωσιν τὸν οἶνον, δν προπίνει

434쪽

υγε ζωγράφων ἄριστε, τὸ δὲ βλέμμα νυν ἀληθος γράφε, ζωγράφων ἄραστε, μδίης κοιρανε τἔχνης, ἀπεοsσαν, ἁ δν εἴπω /ψIι, γράφε τὴν ἐμην ἐταίρην γράφε μοι τρίχας ὁ πρωτονά, 2 τε καὶ μελαίνας' ὁ δὲ κηρις ει δυνη - , γράφε κάν-τρου πνεουσας. 10 γράφε δ' ἐν ηα ρεφης, ἡπὸ πορροραισι χαιτῶ

ἐλεφάντινον μέτωπον.

ετ μεσον υον δὲ μή μοι

Xάριτες πέτοιντο πασαι.

στόλῶον ὁ λοιῶν αὐτὴν έχω - ρφυροισι ἡ λοις' 30 διαφαινέτω δὲ σαρκer, ὀλίγον, τὸ -ς ἐλέγχον. ἀπιχει βλέπω γαρ ἐττm. τάχα, κηρέ, καὶ λαλησέι . Γράφε μοι Βάθυλλον λωτιν λαῖρον, ἁ διδάσκω. λιπαρας κόμας ποίησον, - μὸν ἔνδοθεν μελαίνας, τα δ' ἐς ἄκρον ἡλιάσας ελικας δ' ἐλευθέρους μοι πλοκάμων τακτα συνθεὶς αφες, ῶς θέλωσι, κεῖσθαι. ἀσταλὲν δε καὶ δροσῶδες 10 στεφέτω μέτωπον ὀφρώς κυαναπερ δρακόντων. μελαν εμμα γοργὸν ἔστω, κεκερασμενον γαληνη,

τὸ μὰν ἐξ Ἀρηος ἔλκον, - δὲ της καλης Κυθήρης,

435쪽

25 ὁ δὲ ταν ὁ κηρὸς αὐτὸς ἐχέτω λαμ σι-st. μετὰ δὲ πρόσωπον ἔστω τὸν Ἀδώνιδος παρελθὼν ἐλεφάντινος τράχηλος. 30 μεταμάζιον δὲ ποίει διδύμας τε χεῖρας Ἐρμο, Πολυδευκεος δε μηρους, Λωνυσίην, νηδών.άααλ- δ λαρθε μηρῶν, μηρον τι - ἐχόντωω, ἀνελη ποίησον αἰδῶ, Παφίην θέλουσαν δη. μονερῆν ἔχεις δὲ τέχνην, - - τα νῶτα δεῖξαι δένασαι τα δ' ην ἀμείνω. τί με δει πόδας διδάσκειν;

παρὰ δ' αὐτὸν ἐρεθιζει πηγὴ έουσα πειθ ς' τίς ἄν ὁ ὁρῶν παρέλθοι

καταγώγιον τοιουτο;

Λότε μοι Βρομίου πιεῖν μυστί' ὁ καύματος γαρ η προδοθεὶς ἀναστενάζω.δόα δ' ειθέων ἐκείνου στεφάνους, δόθ', ες πυκάζω τὰ μέτωπά μου 'πικαίει' ιδ δὲ καυμα τῶν ρώτων, κραδίη, τίνι σκεπάζω;

υλλ εἰς ἔρωτα του αὐτορ

Αἰ- σαι τὸν Ἐρωτα δήσασαι στεφάνοισιντ Κάλλει παρέδωκαν. καὶ νsν ἡ Κυθέρεια ζητεῖ λέτρα φέρουσα Ε μελὴς Ἀνακρέ ν, ἡδυμελὴς δὲ Σαπφώ λέσασθαι τὴν πρωτακα λέων δέ τις αυτόν, οὐκ ἔξεασι, μένει δε δουλεέειν δεδίδακται.

υλλο.

συγκεράσας τις ἐγχέοι.

436쪽

ANACREONTEA.

, Ταντάλου πω ἔστη οδωρ εχω γενέσθαι, λίθος Φρυγῶν ἐν χθαις, ω σε εχ ρετα λούσω 'καὶ παῖς τοτ ὁ ρνις ηπηρορον, γέναι, γενοίμην, Πανδίονος χελιδών. ως ἐγώ σ' ἀλείψω.θα δ' ἔσοπτρον εἴην, καὶ ταινίη δε μαστω, ως, βλωπ με' - μάργαρον τραχηλφ, ἐγὼ χιτῶν γενοίμην, καὶ σάνδαλον γενοίμην μως ἀεὶ φορος με.

μόνον ποσὶν πάτει με.

. , Eῖς κιθάραν του αὐτου.

θέλω λιγειν Ἀτρείδας, κὰγω - ἴδον θλους Ηρακλέους λυρη δὲ ἔρωτας ἀντεφώνει. χαίροιτε λοπῶν ἐμιν

μένους ἔρωτας αδει. θέλω δε Κάδμον δειν

βάρβασος δὲ χορδαῖς

437쪽

ἐτησίη μολουσα κεχηνότων νεοσσων. θέρει πλέκεις καλήν' Ἐρωτιδεῖς δὲ μικροψς χειμῶνι δ' εἶς φαντος οἱ μείδονες τρέφουσιν. η μῖλον η 'στὶ Μεμφιν. οἱ δε τραφεντες εὐθυς ι Ερως δ' ἀεὶ πλέκει με πάλιν ωουσιν αλλους. ἐν καρδίη καλιήν. τί μηχος ὁ γενηται; Πόθος δ' ὁ μὰν πτεροsται, οὐ γαρ σθένω τοσούτους

με λέγεις τα Θήβης, οὐ πεζός, οὐχὶ νηες' ὁ δ' ὁ Φρυγῶν τάς στρατὸς δὲ καινὸς αLMς ἐγω δ' ἐμα άλώσεις ἀπ' ὀμμάτων με βάλλων. οὐχ ππος ἄλεσέν με,

υλλο του αὐτου εἰς βέλος.

V μὴ ὁ της Κυθηρης ἐπόει λαβων σίδηρον. παρα ημνίαις καμίνοις ἀκίδας δ' ἔβαπτε Κύπρις τα βέλη - τον Ἐρώτων μέλι το λυ- λαβοsσα'

438쪽

ὁ δ' Ἐρως χολὴν ἔμισγεν. ὁ δ' Ἀρης κω ἐξ ἀ-ης στιβαρὸν δόρυ κραδαίνων ὁ Η πρωρ τόδ' ἐστίν ει-

βαρυ πειράσας νοήσεις'

Xαλετῶν τι μὴ φιλησαι, χαλεπώτερον δὲ πάντων χαλεπὸν δε καὶ φιμσαι, ἐπωτυγχάνειν φιλοωντα.

ονος οὐδὲ εἰς Ἐρωτα' σοφίη, τρόπος πατεῖτera' μινο αργυρον βλέπουσιν. ἀ-λοια πρωος αὐτὸς ὁ δ αργυρον φιλήσας. δια τωτον οὐκ ἀδελφός, δια τουτον ἡ τοκηες πόλεμοι, φόνοι δι αὐτόν.

τὸ δὲ χεῖρον, ὀλλύμεσθα

Ἐδόκουν ναρ τροχάζειν τί δ' ενα θέλει τόδ' εIναι; πτέρυγας φέρων ἐπ' ἄμων ὁ δ' Ἐρως ἔχων μόλιβδον

περὶ τοι καλοῖς ποδίσκοις ἐδίωκε - κίχανεν. δοκέω δ' ἔγωγε πολλοις ἐν Ἐρωσί με πλακεντα διολισθάνειν μὰν αλλους, ἔν τωδε συνδεθηναι. 10

ἐκέλευε συντροχάζειν. δια δ' ὀξέων ς ἀναύρων ξυλόχων τε καὶ φαράγγων τροχάοντα τειρεν ἱδρώς

κραδίη δε ινὸς χρις

ἀνέβαινε, κὰν πτέσβην. ὁ δ' Ἐρως μέτωπα σείων ἀπαλοῖς πτεροῖσιν εἶπεν 10 σω γαρ οὐ μνι φιλησαι;'

439쪽

υλλ ἐρωτιMν του αὐτου δάριον. Ἐπὶ μυρσίναις τερείναις ἐπὶ λωτίναις τε ποίαις στορεσας θέλω προπίνειν '

ὁ δ' Ἐρως χιτωνα δήσας ἡπὲρ αυχένος πα-ρφμέθυ μοι δμαονείτω.τροχις ἄρματος γαρ οἷα βίοτος τρέχει κυλισθείς ολίγη δὲ κεισόμεσθα κόνις ὀστέω λυθέντων. τί σε δει λίθον μυρίζειν; τί δε η χέειν μάταια; ἐμε μολλον, ως ἔτι ω, μυρισον, ἐόλις δε κραταπυκασον, κάλει δ' ταίρην. πρίν, 'ερως, ἐκεῖ, ἀπελθεῖνε, ὁ νερτέρων χορείας, σκεδάσαι θέλω μερίμνας. Μεσονυκτίοις ποθ' ἄραις.

κατα χειρα τὴν ρώτου, μερόπων δὲ φsλὰ πάντα κέαται κόπω δαμέντα . iat 'Eρυς ἐπισταθείς μευ

κατα νυκτα πεπλάνημαι

ἐλέησα ταυτ δειομάς,1 ει δ' εὐθ λέχνον ψας ἀνέωξα, καὶ βρέφος μὰν ἐσορ φέροντα τόξον πτέρυγάς τε καὶ φαρέτρην. παρὰ δ' ἴστί. , γαθῖσ αλ

παλάμαις τε χεῖρας αυτου ἀνέθαλπον, ἐκ δε χαίτης

φέρε φησί ,αιμσωμεν τόδε τόξον ει τι μοι ν βλάβ'αι βραχεῖσα νευρήJ τανυε δὲ καί με τυππει.μέσον ἡπαρ, ἄσπερ οἶστρος - δ αλλεται καχάζων φρ -

ξέψε δ' εἶπε συγχάρηθι κέρας ἀβλαβες με ἡ ν, σἰ δε καρδίαν πονήσεις

υλλο εἰς τέττιγα δάριον. Μακαριζομέν σε, τέττ4, ὀλίγην δρόσον πεπωκώς Ντε δενδρέων ἐπ ακρων βασιλευς πως εἰδεις'

440쪽

5 σα γάρ ἐστι κεινα πάντα,

οπόσα βλέπεις ἐν ἀγροις, οπόσα τρέφ)ουσιν λαι. , δ' ὁμ)ιλία γεωργεν, ἀπο μηδενός τι βλάππων' ο συ δὲ τίμιος βροτοισιν, θέρεος γλυκυς προφῆτης' 33. φιλέουσι μέν σε Μομαι, φιλεε δὲ Φοῖβος αὐτός, λιγυρὴν δ' ἔλαεν - .τι δὲ γηρα οφ σε τείρει, σψφι γηγενης, φίλυμνε ἀπαθὴς δ ἀναι-σαρκε, σχεδὸν ε θεοις ὁμοιος.

υλλο εἰς Ἐρωτα. Eρως ποτ' - δοισιν 'Dλωλα κἀπομησαι 'κοιμαμένην μέλιττών. ου εἶδεν, ἀλλ' ἐτρώθη τον μιτυλον παταχθεὶς

δραμων δὲ καὶ -τασθεὶς προς τὴν καλὴν κωθηρην θλω , ματερ. εἶπεν πλουτος ε γε χρυσουτο ζην παρεῖχε θνφοις,εκαρτερουν φυλάττων, ' αν θανεῖν ἐστι , λάβη τι καὶ σωρέλθη εἰ δ' ἔν μὴ το πρίασθαιτο ζην ἔνεστι τοῖς, τί χρυσὸς φελει με θανεῖν γαρ εἰ πέπρωται, τί - μάτην στενάζω τι καὶ γόους προπέμπω ἐμοὶ γενοιτο πίνειν, πιόντι δ' οἶνον δμἐμοις φίλοις συνεῖναι, ἐυ δ' παλαῖσι κοίταις τελεῖν τὰν Ἀφροδίταν.

Λω νυκτός ἐγκαθεώδων δρόμον - ἐκτανέειν ἀλιπορφέροι τάπησιν, μετὰ παρθένων Φέρων. γεγανωμένος μα- ἐπεπερτόμουν δε παῖδες