장음표시 사용
441쪽
Ἱλαροὶ πίωμεν οἶνον, ἀναμέλψομεν δὲ Βάκχον, τὸν ἐφευρετὰν χορειος, ἀυ ὁλας ποθωντα μολπάς, τὸν ὁμότροπον Ἐρώτων, τὸν ἐρώμενον υ ρης'
δι χν ἡ μέθη λοχευθη, δι β ἡ χάρις ἐτιμ,
δι δ ἐμπαυεται λυπα, 16 M 3ν εὐνάζετ' ἀνία. τὸ - Αν πωμα κερασθὲν ἀπαλοὶ φέρουσι παῖδες ' τὸ δ' ἄχος στέφευγε μιχθὲν ἀνεμοτρόφ μέλλp. - μὲν Αν -- λάβωμεν, i τὰς δὲ φροντίδας μεθῶμεν
ὀδυνωμένω μερίμναις; πόθεν οἴδαμεν τι μέλ-ν; ὁ βίος βροτοῖς δηλος θμεθυι--έλω χογέειν,
μεμυρισμένος δε παίζειν ... μετὰ καὶ . καλ- γυναικῶν'
μελέτω δε τοῖς θέλουσινοσον ἐστὶν ἐν μερίμναις. i ἱλαροὶ πίωμεν οἶνον, ἀναμέλψομεν δὲ Βάκχον.
- γέροντα τερπνόν, τρίχας γέρων μέν ἐστιν, φιλῶ νέον χορευτάν' τὰς δὲ φρένας νεάζει. α δ' ὁ γέρων χορεώ ν,
βιότου τριβον ὁδεὐειν, χρόνον ἔγνων, δν παρηλθον' δν δ' ἔχω δραμεῖν, οὐκ οἶδα. μέθετέ με φροντίδες μηδέν μοι καὶ μιν ἔστω. πρὶν ἐμὶ φθάση τὸ τέλος, παίξω, γελάσω, χορευμ μετὰ το καλο μαίου.
442쪽
πι καλόν ἐστι βαδίζειν, κλημα τὸ Βάκχειον ἰδεῖν,ο- λε νε κομῶσιν, -- τα πέταλα μναι,οστου λεπτὴν ἡδυτάτην σταλὴν παῖδα κατέχων, απνει Ζέφυρος α γην, Κυπριν λην πνέουσαν.
μετα συμπότου λυρίζω ' στεφανίσκους δ' ακίνθυν κροτάφοισιν ἀμφιπλέξας μετὰ παρθένων ἀθυρειν φιλέω μάλα τα πάντων. φθόνον οὐκ οἶδ' ἐμὸν τορ, φθόνον οὐκ οἶδα δαλτόν. φιλολοιδόροιο γλώττης Θωγον βέλεμνα κουφα' στυγέω μάχας παροίνους. πολυκώμους κατὰ δαιτας νε λέσσ' ἄ- κουραις
Au ἐρωτι κιν δάριον. Στεφάνους - κροτάφοισιν στομάτων ἀμ πνεόντων ροδίνους συναρμόσαντες μεθέωμεν αβρὰ γελωντες.
κατακίσσοισι βρεμοντας πλοκάμοις φέρουσα θέρσους χλιδανόσφυρος χορεύει.
ἄβροχαίτας δ' ἄμα κουρος προχέων λίγεια ὀμφην-τὰ πηκτίδων ἀ ρ ει) ὁ δ' Ἐρως ὁ χρυσοχαίτας μετὰ οὐ καλο -αίου καὶ της καλῆς Κυθήρης
τόν ἐπηρατον γεραιοῖς κῶμον μέτεισι χαίρων.
υλλ ὁμοίως δάριον εἰς δυόδον: Ῥόδον τι των Ἐρώτων κροτάφοισιν ἀρμόσαντες μίξωμεν ιονώσω πίνωμεν αβρὰ γελωντες. το ροδον το καλλίφυλλον ρόδον, ἁ φέριστον Ἀνθος. 1015s1110 1215
443쪽
10 στέφεται καλους ἰουλους -- - χαρίτεσσι συγχορευων,
παρα σοῖς, χιόνυσε, σηκοῖς μετὰ κουρης βαθυκόλπου ἐοδίνοισι στεφανίσκοις πεπυκασμένος χορεώσω.
αὐτο εἰς οἶνον δάριον. πιταν πίνω τόν οἶνον, εοδουσιν αἱ ριμναι. τί μοι γόων, τί μι πόνων,
τί μοι μέλει μερφνων; θανεῖν με δεῖ, - μὴ θεμ αί δε τὸν βίον πλαν-αι;
Eἰς δ ἔαρ. 1δε πῶς ἔαρος φανεντος λάριτες όδα βρυουσιν 'ἴδε πῶς κsμα θαλάσσης ἀπαλυνεται γὰHνη ' ἴδε πως νησσα κολυμβα ιδε πῖς γέρανος ὁδευει. αεελῶς δ' ἔλαμψε λαν' νεφελον σκιαὶ δονωνται' τα βροτων δ' ἔλαμψεν ἔργα καρποῖσι γαῖα προκυπτει ' καρσῶς ἐλαίας προκυπτει ' Βρομίου στεφ ων τι κατὰ φυλλον κατα μναθαλέθων ηνθισε καρπός.
Eἰς Ἐγω γέρων μέν εἰμι, νέων πλέον δὲ πίνω 3 καν δεησι με χορεώειν, 12 Σειληνιν ἐν μέσοισιν13 μιμουμενος χορευσω. σκηπτρον ἐχω τον ἀσκόν'
- θέλων καχεσθαι παρέστω καὶ μαχέσθω. ἐμοὶ κυπελλον, ω παι, μελίχρουν οἶνον δυνἐγκεράσας φόρησον. ἐγώ γέρων μέν εἰμι, νέ--u- δὲ πίνω
444쪽
εὐδουσιν αἱ μάρφναι' δοκῶ δ' χειν - Κροίσου. θέλω καλος ἀείδειν, πισσοστεφὴς δε κεῖμαι,
υλλο εἰς φιλοπότην το αὐτοφ. πατω δ' παντα θυμF. ὁπλιζ ἐγω δε πίνω. φέρε μοι κυπελλον, ω παῖ μεθυοντα γαρ με μισθαι πολ κρεῖσσον δε θανόντα. 10
Tου αὐτου εἰς χιόνυσον γουν εἰς οἶνον
δε - ὁ παῖς ὁ Βάκχος, Ἀχω δε τι και τερπνον λυσίφρων ὁ μαῖος,οταν εἰς φρένας τας ἐμας εἰσελ μεθυδώτας, διδάσκει με χορεύειν. τας μεθα ἐραστάς' μετὰ κρότων, μετ' -δας τέρπει με κἀφροδίτα. και πάλιν θέλω χορευειν. 10
λιγαίνειν Ἀρχεται μουσας. bH ἐγὼ πίω τόν οἶνον, ἀπορίπτονται μέριμναι πολυφρόντιδές τε βουλαὶ ἐς λικτώπους ἀή τας. οὐ θω πω τον οἶνον, λυσιπαίγμων τότε Βάκχος 10 πολυανθέσιν μ' ἐν αυραις δονέει μέ γανώσας 3 τ' ἐγω πι-τον οἶνον, στεφάνους ανθεσι πλέξας, 15 20 ἐπιθεὶς ὁ τῶ καρήνω, βιότου μέλπω γαλήνην. 0τ' ἐγω πίω τον οἶνον, μυρω εὐώδε τέγξας δέμας, -- ις δε κουρη κατέχων Κυπριν αείδω.δα ἐγὼ πίω τον οἶνον, ἡσὰ κυρτοῖ σι κυπέλλοις τον ἐμὸν νόον πλάσας θιάσω τέρπομαι οὐρων. OH ἐγω πω τι οἶνον, τουτό μοι μέν ον το κέρδος, 25tosτ εγο λαβων ἀποίσω το θανεῖν γα μετὰ πάντων.
τὰν πολιὰν θειραν ' δ' τι σοὶ πάρεστιν
445쪽
ἐμας δερα ψώση). πως πρέπει τα λευκαορα κἀν στεφάνοισιν ἐόδοις κρίνα πλακέντα.
αὐτο εἰς δ νε- ζην. Π με του νόμους διδάσκεις μετα χρυσης Ἀφροδίτης σι Ῥητόρων ἀνάγ-ς πολιαὶ κάραν στέφουσι τί δέ μοι λόγων τοσουτων δὲ φωρ βάλ' οἶνον, ω παῖ, 10 τῶν μηδὲν φελοώντων την φυχήν μου κάρωσον. μαλλον δίδασκε πίνειν βραχ μὴ ζοντα καλυπτεις - u α μα Λυαίου ὁ θανὼν - ἐστι με μιαλλον δίδασκε παίζειν
τ' ἐγω νεοις ὁμικῶν νεος ἐν νέοις χορεώσω. ἐσορω, πάρεστιν βα Λιονυσίης δε μοί τις τότε δη, τοτ ἐς χορείην φερέτω οὐ δεμ οπώρης, io ὁ γέρων ἐγώ περ μαι. ν' ἴδη γέροντος ἀλκὴν περι μαίνομαι), Κυβηβα δεδαηκοτος μεν εἰπεῖν, παράδος θέλω στέφεσθαι δεδαηκότος δὲ πίνειν,
πολῶν δὲ γηρας ἐκ μς χαριέντως δὲ μανηναι.
Eἰς ἐρώπην. τ ρος ἔτος, ἁ παῖ, τέμνει δε κsμα χηλαις Ζευς μοι δοκεῖ τις εἶναι ' - αν δε ἡρος αλλος
φέρει γαρ ἀμφὶ νώτοις ἐξ ἀγέλης ἐλασθεὶς
Σιδωνίαν γυναῖκα ἔπλευσε τὴν θάλασσαν, περ δε πόντον εὐρυν, εἰ μη μόνος ἐκεῖνος. 10
Eἰς δ μων. Στεφανηφόρου μεν ηρος συνέταιρον ξ μέλπειν. μέλομαι ὀδον τέρεινον τόδε γαρ θεῶν σημα,
446쪽
5 τόδε καὶ βροτῖν - η μα, χάρισί τ' ἄγαλή ἐν ἄραις,
πολυανθέων Ἐρώτων Ἀφροδίσιόν τ' ἄθυρμα' τόδε καὶ μέλημα μυθοις,10 χαρίεν φυτόν τε Μουσῖν' -- 1 καὶ ποιοsντ ι πεῖρα ἐν ἀκανθίναις λαρποις γλυκωδ αδ λαβόντα θάλπειν μαλακαισι χερσὶ κουφαις 15 προσάγίειν τ' Ἐρωτος ανθος
θαλίαις τί κἀν τραπεζαις χιονυσίαις θ' ἐορταῖς δίχα του ἐόδου γένοιν αν; 20 οδοδάκτυλος - 'πις, ἐοδοπη χεες δὲ υμφαι, ιοδόχροος δε ἀφροδίτα
τόδε καὶ νοσοὐσιν ἀρκει, τόδε καὶ νεκροις ἀμυνει, τόδε καὶ χρόνον βιαται
χαρίεν μω δὲ γηρας νεότητος ἔσχεν ὀδμήν. φέρε δὴ φυσιν λέγωμεν. χαροπης H ἐκ θαλάσσης δεδροσωμένην Κυθήρην ἐλόχευσε πόντος ἀφρρο, πολεμόκλονόν τ' ἰε νην κορυφης ἔδειξεν ὁ Ζευς, φοβερὰν θέαν 'Oλυμπω, τότε καὶ ἐόδων ἀγητὸν
νέον ἔρνος φνθισε χθων, πολυδαίδαλον λόχευμα μακάρων θεον δ' μιον ῆόδον ως γένοιτο, νέκταριπιτέγξας ἀνι λεν ἀγέρωχον ἐξ ειάνθης
wτον ἐν πόνοις ἀπειρηνέου ἐν πόθοις ἀταρβη, καλιν ἐν πότοις χορευτην τελέων θεις κατημεν, ἀπαλιν βροτοῖσι φίλτρον
πόθον στονον κομίζων, γόνον ἀμπέλου, ὁ οἶνον ἐπὶ κλημάτων πάραις πεπεδημένον φυλάττων, ' λαν τέμωσι βότρυν, ανοσοι μένωσι πάντες,ανοσοι δέμας θεητόν, ανοσοι γλυκέν τε θυμὸν ἐς ἔτους φανέντος αλλου. 16
Eἰς δίσκον ἔχοντα Ἀφροδίτην. Ἀρα τίς τόρευσε πόντον; αρα τίς μανεῖσα τέχνα ἀνέχευε κυμα δίσκω; ἐπὶ νῶτα της θαλάττης
447쪽
ANACREONTEA. αρα τίς περθε λευκανάπαλαν χάραξε Κυπριν νόος ἐς θεων αερθείς, μακάρων φυσιος ἀρχάν; ὁ δε ιν εδειξε γυμνάν' i 3σα μὴ θέμις δ' ὁρασθαι,
άπαλόχροον γαληνας 15 δέμας εἰς πλόον φερουσα, ἐύθιον πάροιθεν ἔλκει.
δέων δ' περθε μαγνακαλης ἔνερθε δειρης
μέγα κυμα πρῶτα τέμνει. μέσον αὐλακος δε Κυπρις 20 κρίνον ἁ Δις ἐλιχθευδιαφαίνεται γαληνας. ἡπερ ἀργυρω δ' οχωνται ἐπὶ δελφῖσι χορευταῖς
' o Ἱμερος γελωντες. χορος ἰχθυων τε κυρτος ἐπὶ κυμάτων κυβιστ α)Παφίης τε -- παίζει, ἴνα νήχεται γελοω. 30
ὁταν με εο κραιπνοις διηνέμοις τε ταρσοῖς -
ἀι δ ἀεί με φευγοι , οὐ μιν διώκω τίς γαρ μισου θέλει τι θηραν; ἐγὼ δ' φαρ λιασθεὶς
τω δραπέτα τω χρυσωἐμων φρενων μεν αὐραις 10 φέρειν ἔδωκα λυπας,
λυρην δ' ἔλων ἀείδω ἐραντικὰς ἀοιδάς.πHιν δ' ταν με μις ὐπερφρονεῖν διδάξη,1 αφνω προσεῖρφ' ὁ δραπέτας, φέρων μέθαν μοι φροντίδων, ελών μιν Α μεθήμων λυρης γένωμαι λαροs.
φιλαμάτων τε κεδνων θπόθων κωτελλα κιρνα.
448쪽
ν μελανόχρωτα βότρυν ταλάροις φέροντες ανδρες μετα παρθένων ἐπ ἰμων, κατὰ ληνὸν δε βαλόντες
μόνον αρσενες πατουσιν σταφυλην λέοντες οἶνον, μέγα τον θεδν κροτουντες ἐπιληνίοισιν μνοις, ἐρατον πίθοις ορῶντες i νέον ἐς νοντα Βάκχον '
τρομεροις ποσὶν χορεέει, πολιὰς τρίχας τινάσσων. δε πάρθενον λοχησας ἐρατὸς νέος - ἐλυσθεὶς ἀπαλον δέμας χυθεῖσαν σκιερων περθε φύλλων,
προδότιν γάμων γενέσθαι' ὁ δε μὴ λόγοισι πείθων τότε μὴ θέλουσαν αγνι
E4 Ἀπόλλωνα. Ἀω βάρβιτον δονήσω ' θλος μεν οὐ πρόκειται, μελέτη δ' ἔπεστι παντὶ σοφίης λαχόν -ωτον.
ἐλεφαντίνω δὲ λ τρωλισυρω μέλος κροαίνων Φρυγίω μθμω βοήσω,
- τις κέκνος αυστρου ποικίλον πτεροισι μέλπων
1 ανέμου ναυλος ήχνου δὲ Μ σα συγχόρευε ιερον γάρ ἐστι Φοίβου κιθάρη δάφνη τρίπους τε. λέω δ' ἔρωτα Φοίβου,1 ἀνεμώλιον ὁ οἶστρον. σαόφρων γάρ ἐστι κοὐρα' - μὰν ἐκπέφευγε κέντρα, σεως δ' αμεισε μορφήν, φωτιν εὐθαλες δ' ἐπηχ θη) ὁ δὲ Φοῖβος, Φοιβος κρατέειν κόρην νομίζων, χλοερὸν δρέπων δὲ φύλλου ἐδόκει τελεῖν Κυθήρην. ἄγε θυμέ, πη μέμηνας μανίην ιμπεὶς ἀρίστην; το βέλος, φέρε, κράτυνον, σκοπιν ἁ βαλων πέλθης - δὲ τόξον Ἀφροδίτης
αφες, ω θεοὐς ἐνίκα. ιδ υνακρέοντα μιμοs, τι ἀοίδιμον μελιστήν. φιάλην πρόπιν παισίν, φιάλην λόγων ἐραννην. ἀσῶ νέκταρος ποτοῖο παραμέθιον λαβόντες, φλογερὸν ἡγίωμεν αστρον. 20253035
449쪽
σωῖ, ποδαπόν με δει γενεσθαι. μέ σόν με καὶ κάρωσον' 60. δοκέει κλυειν γὰρ βδε, λαλέειν τις εἰ θελήσει.
450쪽
Που καστος τον Ἐλλήνων τέθαπται καὶ τί ἐπιγέγραπται ἐπὶ τ τάφω.
-έσσεις Ἀτρειδεω Ἀγαμέμνονος, ῶ ξένε, τέμβον,6 θάν - Αἰγίλου κοὐλομένης ἀλόχου.
Μνημα τόδ' Ἀτρείδεω Ἀγαμέμνονος, νυ κατέκτα δῖα Κλυτα μνήστρη Τυνδαρὶς οὐχ ὁσίως.
ολβιος ω Μενέλαε, - ἀθάνατος καὶ ἀγηρως ἐν μακάρων νήσοις, γαμβρὲ ιις μεγάλου.
Παιδα θεας Θέτιδος, Πηληιάδην Ἀχιλῆα, ηδ' ἱερὰ νησος ποντιὰς ἀμφὶς ἔχει.
Θεσσαλὸς ἔτος ἀνὴρ Ἀχιλεὐ ἐν τῶδε τέθαπται τυμβω, ἐθρήνησαν δ' ἐννέα Πιερίδες. 6. Πατρόκλου κειμένου μετ' Ἀχιλλέως. Πατρόκλου τάφος οὐτος, μου δ' χιλῆι τέθαπται, δν κτάνεν κἁυς υρος ' τορος ἐν παλάμαις.