Anthologia lyrica sive Lyricorum grae corum veterum praeter Pindarum ...

발행: 1897년

분량: 475페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

quos Vocant recenti os non expiat

Ρhilol. Iunciam. m. De dianammato a comment Ribb. 6 si1 1. In initio foro 35 versus deesse, in xum 4 conisest Dials l. s. 6, 1 τὸ ἔκ-- Π Hilior de Distin supplomonioci marentinitas l. s. - 5 24 1 supplementa, aut Bl in aui Distin. - oti praefert ursina lauia. l. s. - recepi quod commendas Maeonis; o Ametri causa improbandum. - , 19 θεῶ scripsi interim, cf. 6 71 17 6, - - -rta coniectura rostitutum ost: ἐκ Sualer, exempli ausa Disis. 5, 224si 1., quos m. siler, Diolin, Raronitae, Inois inventis usus aliquatenus ros ini. Dies in hac si pha poetam Gigant uti memorem fuisso suspicatiar in iuri do hominum superbia et debilitate sententias sum protulisso ego conieceram atque in similliana saepe supplementa Juxenham incidisse uno video. ori fore:

οὐδὲν ἀλκφω τώτοι ἀνδρων - δε πάντ α δαίμων ἀμφέπει σιων φίλοις

52쪽

simillimum scripsi igitur, quod aptam sententiam etiam- nune praebere siri videtur 'ρμα - γ oo meliora e spectans ultimae littora prorsus incertas leo solent AVAl.

untiar est, si e de riae agni miniatiram facias. Blud δέκα - ἀείδει scholiasta et tostadii et male interpretiann tu tentavi: ἀντὶ δ' ἔνδεκα παίδων - δέκα φάμ' - ἐβουλόμην λέγειν - ἀείδει, ut se ipsam configat, cum iuxta Aodonem Hagesichora suum sta habeat locum, cf. V. 80 40 53 100. 7, 2 παρὰ σοφοῖσιν , παράσοφος σύ artung, πανά- σοφός τις Η1ner, παν σοφος σύ Juxenha, Vix recte; πάνυ σόλοικος Sugier; ni fallor ἄγροικος α σοφὴ sibi respon-

53쪽

carinin sacra referemium R.

φανός θ Bacchae visiones describuntur. - 18, 5 χερσὶ λεόντειον γάλα θησα ciun Bergri iusser Hemanni mondationem praetuli.

21 τόκα κάλ' ἐμελίζομες scripsi: μελίσδομεν Ηλruing). Sed fori scrib. καλλὰ μελιζόμεναι, Λ, r. 96 ab hoc non diversum sit inmori in ingle p. 208 restitii quod in adnun est; μελίσκιον Bergi olim. Fr. 22, 29 Alcmani primus tribu Aluens, ara. on. VI p. 234. 24 ἐσσαμένα lis, emissi lectionem commeminin

λυσαν , ω τὸν χορὸν ἀ την παιδιάν. 3λησκεJa'σκε scribendum videbatur Hillem, qui ascripsit in exemplari 'ησκε perinisum aut transcriptoris tempore ἡ apud orienses in usu fuit, aut transcriptio ex Socordia eius orta, aut κε scribere Voluit. f. Curtius, Vectum 1 38 2 408. σκαφευς corr. Η. Neumann cf. C. Roberi, Eratosin.

54쪽

α λις och, us Rhon. XXXVII p. 94 breviores dativis inna in fino potissimum ver suun admissa ridentian

55쪽

sententia Mnia aria est eius quam exspectes; neque sumit

56쪽

47, 1 αὐτίκ' γ

camine petuum esse coniec Cri, tuod Horatius imitatus

terun1 σίκυς forma Alcaevin usum esse his orbis non comprobatur Asionaeus Moentu Aeolico inducis osse videtur.

conlaciam est incertissima. Bessissimum autem dicinam

illud 'Ἀρκάδες εσσαν βαλανητάγοι gr. 1 gh. ingenio

interpolatoris Artemidori debetur, qvi forinaan εσσαν - Pindari aut Theocriti a quas adnotari ad Theocr. p. 338 exemplaribus Bygantinis mutuatias est, ne lue in ullo antiquo carinane locum habuit. MillsH. , 50 si s Aldasi dubitari potest.

57쪽

UI ADNOTAUO. V p. 193 Sappho. f. . Homnam, Di n. Disa. p. 133 sqq.

Odysseas loco d. s. post οἰνοχοεsω Athenaeviri, qui Eddit ovτοις τοις εταίροις ἐμοις τε νι- σοῖς, Sapphus versum circumscripsisse F asto putat iuno: ταισδε ταῶσ' ἐμαισι καλαισ λαίραις. 10, 2 μαις τερποντα . M ann sed iurano potissimum vorsum dativi forina breviores cum lanis coniuncta admissae esse ridentur.

Vonire conoedere non ossum; τὸν δ' ἐπιπλάζοντα ῶ1.

58쪽

uinum apphua eamne 1 hisso tractant fidos non dor ganda, licet ipso annius non sint usi. f. h. 63 Camon amoebasum quod Aristoteles ad Alcaeum et Sapphonem minuit, non maἔpis mirum, quam quod oratium to imputant omnes omnino interpretes spod. XV 1 o carin.

Iniann Vinum gravius latet, nam e Galen verbis prodi 8 p. s b. hane sero sententiam exspectes μὲν - πέλεται

59쪽

V. 1. 3 per synizesin pronuntianda esse non ; sin v.

-- matri res sis. Describuntur opinor amenta liberi lus Vesperi domun revertentia procul habendus Catuli. 62, 20. 97 f. Usil, ouuras do Cli sinu II p. 974Φ99 cur Gordio carininis tribuantus nulla causa G1iliotu novandum.

cum catalecticvin rostituinarias.

60쪽

poetam lyricomam collectione excludendam esse consuumnor praecodoro enim et sequi hexamotrum orba soluta oratione scripta. Ego minis iudico, neque tamen

aut hanc inscriptionem es. rasolitor p. 111 aut similos quasdam Usener Alio Vorabaxi p. 85 sqq. id et Crimus Rhin. um p. 149 305 addidi; nam inoeriam eariam osso discriptionem utique ooncedendum. Quas do inseriptione Metapontina exposin oppinvitor Philol XLV11 163, probare non Ossum. 6 p. 204 Stesichorus. Do tostolis et Volc Iset e I 1886 p. 69sq.1, 2 a adcl. Hillor παισὶ Λῶς Φλ. κτλ. suppl.

Idem, sed primoriam verboriun ostiiratio omnino incerta.

SEARCH

MENU NAVIGATION