Anthologia lyrica sive Lyricorum grae corum veterum praeter Pindarum ...

발행: 1897년

분량: 475페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

menta, quRotiar huc potius pertinent, voluti h. 474 225. I Aristoteliri salus p. 365. s. Rose, Minoi . Pseudepio. p. 567 sqq. E. s ling, do poplo Ariat telio quaestiones, Argentor 1891. Proger, uta aristotelisohen eptos, Niliandiungo ... IV. v. aurist dar-gobmolis, p. 58 sqq. ab alio poeta prosectetur quaan cetera epigrammat,

82쪽

Ρ. XX l Thoo- 4s4 ἔριδος δήνε' ἐγαόμενοι πliueras Indi commendavi qui soliod ita inspexi S. siclis; ipse uiua tentavi, voluti 1 δέννον - δηριν - μηνινώ. a. Sol. 2, 3 p. 36 λημ' - κηρ - δείν περ. sed haec sintno probabiliora quam lectio ab Hilior moepta diu RO. P. XXX rasom. 61 p. LXVI mel adesp. 33, 16. De si vocula pro as posita acinaminis disputaveratre L Mirens, m . . tym p. 175, , quem mister neglegere non debebat. dein Theom. 61 1 proposuit , - suamquam pratissimus mihi est assensus, tamen in ἐλις forinas auctor tena accuratius inquirendum esse iteriun

Τoio sors opusculo typis expresso Pilamo in commentati Inta adferturinem. XXXI p. 252sq. Versus Alanianis 5 824 iii. p. 170 ilio suadente hanc sera sorinam induunt: Mλα τῶν εὐχάς, θεοί, δέξασθε M , γαρ ανα

καὶ τέλος, χοροστάτις scd. ἐστί).

εἴποιμί- θων με αεια κτλ.Versuum 5, 7 sq. sententiam supra p. XLm recto Inois plicasse etiam nunc redo.

86쪽

Μέχρις τε κατάκεισθε κύς αλκιμον ἔξετε μιν, νέοι οὐδ' αἰδεῖσε ἀμφιπερικτίονας ἄδε λίην μεθώντες ἐν εἰρήνη δὲ δοκεῖτε ἡσθαι, ἀτὰρ πύλεμος γαῖαν πασαν ἔχει. καί τις ἀποθνήσκων στατ ἀκοντισάτω. 5-ηέν τε γάρ ἐστι καὶ ἀγλα- ἀνδρὶ μάχεσθοαγης πέρι καὶ παίδων κουριδίης τ ὰλύχου δυσμενεῶν' θάνατος δὲ τότ εσσεται, ὁππότε κεν δὴ Μοῖραι ἐπικλώσωσ' ἀλλά τις - ἴτω ἔγχος ἀνασχήμενος καὶ ὐπ' ἀσπίδος ἄλκιμον τορ οελσας τι προτον μιγνυμέν- πολεμου. οὐ γάρ κως θάνατόν γε φυγεῖν εἱμαρμένον ἐυὶν ἄνω δ' εἰ προγόνων ἡ γενος ἀθανάτων. . πολλάκι --. φυγων καὶ δομον ἀκόντων ἔρχεται, δε δ' οἴκω μοῖρα κίχεν θανάτου 15

ἀλλ' ὁ - Οὐκ ἔμπης δημ φίλος οὐδὲ ποθεινύς, τὶ ω δ' ὀλίγος στενάχει καὶ μέγας, ν τι :

Numin adiecti sunt editionis achianae

87쪽

20- ωρ γάρ μιν πύργον ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρΦσιν' δει γὰρ πολλῖν ἄξια συνος ἐών.

Σμυρναίους δ' ἐλέησον. μνησαι δ' εἴ κοτέ τοι μηρία καλὰ βοεν

Σμυρναῖοι κατεκηαν,

νυν δ' ἐπὶ Κιμμερίων στρατος ἔρχεται βριμοεργον.

Tρηρεας ἄνδρας γων

εἰμὶ δ' ἐγει θεράπων μὲν Ἐνυαλίοιο ἄνακπος, καὶ Μουσεων ἐρατὸ ν δορον ἐπιστάμενος. πω δορὶ μέν μοι μοζα μεμαγμένη, ἐν δορὶ δ' οἶνος Ἱσμαρικός, πίνω δ' ἐν δορὶ κεκλιμένος.

Ο τοι πύλλ' ἐπὶ τόξα τανέσσεται οὐδὲ θαμεῖαι σφενδόναι, εὐν α δὴ μῖλον ερης συνάγη

γ Numeri adiecti sunt editionis Uebellanae secundRo.

88쪽

Ἀσπίδι μὲν Σαων τις ἀγαλλεται, Θ παρὰ θάμνοντος ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων αὐτος δ' ἐξήφυγον θανάτου τέλος Ἀσπὶς ἐκείνη ἐρρέτω ἐξαυτις πη-μαι οὐ κακίω.

ξείνια δυσμενέσιν λυγρὰ χαριούμενοι

Aω-ίδη, δήμου μὲν ἐπίρρησιν μελεδαίνων οὐδεὶς ἄν μάλα κειλ' ἱμερήεντα πίθοι.

nα πετραίη πολλὰς βόσκουσα κορώνας εὐ- ξείνων δέκτρια Πασιφίλη.

κήδεα μὲν στονόεντα, Περίκλεες, με τις στενμεμφύμενος θαλίη τερψεται οὐδὲ πόλις

89쪽

4 ARCHILOCHUS. τοίους γὰρ πιατὰ κυμα πολυφλοίσβοι θαλάσσης ἔκλυσεν οἰδαλε- δ' ἀμφ' ὀδυνησ' ἔχομεν πνευμονας Ἀλλὰ θεοὶ γὰρ αννιέστοισι κακοῖσιν, φίλ ἐπὶ κρατερὴν τλημοσύνην ἔθεσαν φάρμακον ἄλλοτε δ' ἄλλος ἔχει τάδε νυν μὲν ἐς μεας ἐτράπεθ , αἱματύεν 'Ἀλκος ἀναστένομεν, ἐξαυτις δ' ἔτερους ἐπαμείψεται ἀλλὰ τάχιστα

10 'λητε γυναικεῖον πένους ἀπωσάμενοι.

πολλὰ δ' ἐυπλοκάμου πολιης λδ ἐν πελάγεσσιν

θεσσάμενοι γλυκερον νόστον

εἰ κείνου κεφφαλὴν και χαρίεντα μελεα Ηφαιστος καθαροῖσιν ἐν ε ασιν ἀμφεπονή .

τε τι γὰρ κλαίων ἰήσομαι ἡτε κάκιον - τερπωλὰς καὶ θαλίας ἐφεπων. 14. 'G-κ ἐπίκουρος ἀνὴρ τύσσον φίλος ἔσκε μάχηται. 15. I Πάντα τύχη καὶ μοῖρα, Περίκλεες, ἀνδρὶ δίδωσιν.

Πάντα πόνος τεύχει θνη οῖς μελέτη τε βροτείη

90쪽

ηδε δ' - μου ἐδεις εστηκεν λης ἀγρίης ἐπιστενῆς οὐ γάρ τι καλις χορος οὐδ' ἐφίμερος δ' ἐρατός, οἷος ἀμφὶ Σίριος ἐως. 19. 2.y L, ω μοι τὰ Γύγες οὐ πολυχρύσου μέλει, οὐδ' εἷλέ πώ με ζηλος, οὐδ' ἀγαίομαι - ἔργα, μεγάλης δ' - ἐρέω τυραννίδος' ἀπόπροθεν γάρ ἐστιν ὀφθαλμον ἐμον.

ανα Ἀπολλοω, καὶ --ἡ μὲν αἰτίους σημαινε καί σφεας ελ- ωσπερ ὀλλέεις. 21. 22. 7. 13. ἔχωσα θαλλο μυρσίνης ἐτέρπετοροδης τε καλον ανθος, δέ οἱ κόμηωμους κατεσκίαζε καὶ μετάφρενα.

SEARCH

MENU NAVIGATION