장음표시 사용
321쪽
LXXIV. καὶ Κικέρων ἐν μη τὰ πιν ἐς τω
μων ἐπινικιους δραχμὰς πιντακισχιλιας, - δη νενικη- , καὶ στεφανον αυτοῖς ἐν ταῖς ἐορ-7ς αἰεὶ θαλλου παριτιθεσθαι περὶ δι καίσαρος ουδεν νυν τοῖς γραφομένοις, οὐδε τοὐνομα λως' Οὐ- αὐτίκα κατεφρονεῖτο - -- ιον καυσμένον. γραφον δε καὶ επιδον καὶ Πλάγκω καὶ Αοινών, πολεμεῖν πως πλησι ει- --πιε. καὶ
τάδε μεν ην τὰ ἐν ἀμη. XV. ἀνσας δ' ἐκ του τραύματος -- θνησκών, καισαρά οἷ παρωτησατο, καὶ εἶπεν Ἀμ- σεπατρὶ φιλος ην, - ἐμαυτωρ ἀναιρεθέντι δι
323쪽
ἀποδοῖναι σοι, καὶ παραδιδωμι. οὐ μνεήλυδας ει ρον - ξηις λάβων, καὶ τουσδε σοι παραδώσω 'εἰ ει τε πασι την βουλῆ ἀμέτρως, τι καὶ οἱ ἄροχοκτος αὐτων φύλακες μιν ἐπέμφθησαν εἶναι, κἀτου του ἔργον ἐπιφθονον ἔσται σοι, και πω of δέοντος ἐρανισοννι σε, ὁ ταμο παραληφεται τορκου τος ταυτα -- καὶ του ταμία -- φνως ἐκνιρισας, ἀπέθανε. καὶ τοισδε με ὁ ταμώς,
καθὰ προσέτασσεν η βουλὴ, ἔκ- παροδιδου 'ντων δ κα Πάνσαν ὁ κωῖσαρ ἐπιφανως ἔθαπτε, - - ώμην ἔπεμπε μετὰ Ψης. XVII. ψ δ' αὐ- ρεν περ τε πυρωπ
324쪽
γενόμενος, και μετὰ την ηττανaδιωτε πιι α ρελδιεφθειρέ τινας το τήλους, καὶ διεχωσαντο τονα κανον, και Ῥασσε σφας ἐνεχειρισαν ὁποτέρως δ' ἐγένετο, Σrάτων Μουρκον ἔδε, μετὰ τρι- ων τελων ἐπιπεμφθμα σφισιν Πωτο καίσαρος, ἐγκρατως ἀπ*άχοντο ἔ- ὁ Μουρκος ἐπεκαλειτο-ρκιον κρωπον, γοὐμενον Βιθυνιας, κάνἀφι κετο αὐτῆ μηθων ὁ Κρίσπος τέλεσιν αλλοις τρισόν. LXXVIII. Ἐς δε πι τούτων ἐπολιορκουντο, ὁ πισσιος συν ἐπειξε καταλαβών, τα τε του σου δυο τέλη παρελάμβανεν αὐτικώ, κώ- των πολιορκούντων αυτον ξ φιλιε τε παραδδντα , παιῶς ἀνθωπάτου κατηκύων γενομένων ' ἐφηφιστο γαρ,
ως μοι προείρηται, πάντας πακούειν κασσιι τε
τέσσαρα τέλη των ἐκ της ησσης Πομπηἴου τε καὶ Κράσσου διαρριφέντων η π καίσαρος κλεοπλτρα καταλελερομένων καὶ αυτιν ὁ Κάσσιος, Ουδἐν προπεπυσμένον, ἐν Η Παλαιστινη περιέλαβέ τε, και νάγκασεν ἐαυτ προσθέσθαι, δείσαντα τοῖς τέσσαρσι μάχεσθαι πρ4 οκτώ. δε μεν δη κώ- σιος ἐκ παραδόξου δυώδεκα τελων ἄθρδως ἐκράτει και Θολοβέλλαν ἐκ της σιας συν δύο τέλεσιν ἐυθέντα τε, καὶ ἐς αοδίκειαν πλοι ιδ πος ἐσδεχθέντα περικαθημενος ἐπολιουρκει και η μολὴ μαθουσα ἐφηδετο. LXXIX. Μακεδονιας δε πέρι Γάξος -τώνιος,
325쪽
, σπάσασθαι τεχιου στρατω τοὐς ἐναντιους προσμή ταξε των διχυ ἀντασπασαμένων, ουδὲ την -
ἐπιν - ἔδεισε, μη διαφθαρέντου Ἀντωνιου μαλ- λον ἔτι καταφρονη - , καὶ τὰς ἐς αὐτιν -- σεις ἐντέθει, καθὰ καὶ Πάνσας αὐτο διεσήμαινεν ἀπωρον σκων. οὐ τε οἶν ἀλωμένους ἐκ της ἐκει-
326쪽
πιώ- κω τοῖς ἰδιοι ἐγκατέλεγεν, ἡ τους ἐθέλοντας αυτῶν ἐς δν Ἀντωνιον πιμπεν, - ου διhθρας ἀνηκεστου προ αυMν ἰδντα. Ovεντιδιε τε Ἀντωνιου φιλε, αλτριων τελων οντι, παρ- στρατοπεδεώσας, καὶ δέος ἐμβαλών, πραξε μεν--δεν πολέμιον, διδου δε ὁμοιως συνεῖναι οἱ, Α μῶν Ἀντώνιον ἀδεως ἀπαναι μετὰ του στρατου, καὶ μέμφεσθαι της ες τι κοινι συμφέρον ἀγνωσιας.ων Οὐεντίδιος συνεὶς ἐς δν Ἀντώνιον ἀπήει. δε Καῖσαρ καὶ Θεκιον των τινα πεμύνων -τωνιου περὶ Μουτίνην ληφθέντως δια τιμης αγων μεθηκεν, εἰ θέλει, πρὁς ὁ Αντώνιον ἀπιέναι καὶ πυνθανομένω περὶ της ἐς ὁ Αντώνιον γνώμης, πολλὰ, ἔφη, σομβολα τοῖς φρονουσιν ἐξενην a Dαι. τοῖς δ αφροσικχυδἐ τὰ πλειονε ἀρκέσειν. LXXXI. ντωνίον με δη τάδε ὁ καχαρ ἐνεση μαινε. επίδι δε καὶ σινίου σαφέστερον οι περὶ της ἐς αυτον βρεως, καὶ τη των σφαγέων ἀθρύας προαγωγης ἐπέστελλεν ἐκφοβῶν αυτοῖς, μη ἐς χἀρον της Πομπηῖανης εταιρίας, καμών των και- σαρος καστος ὁμοια ντωνιευ πάθοι, ἐκείνω διἀφροσύνην κανυπεροφίαν τουδε του δέους τάδε πα-θdντι. γου τε ἐς μεν ευπρέπειαν της βουλης ἀ- ναι κα κύους, ἐς δ. Q σφέτερον, αλ- συμφρωνεῖν, ως ετ δύνανται, καὶ ὀνειδιζειν ταυτα ---- ' μι-ῖσθαι τε τοὐς πὀ σφίσιν ὁπλέτας, Ου διωλυομένους, ουδ' τε παύσαιντο των στρατειων,
D μὴ τοῖς ἐχθρῶς Ιεν εὐεπίθετοι, ἀλλ' ἀθρόους ιν ἀλλοτρι συνοικι σθαι διὰ την σχῖν μαλλον
327쪽
ἐθελοντας η καθ' ενα - πατρίδων ἀπολαύειν. Tάδε ἐν ὁ Καῖσαρ επίδου τε ἐπέστελλε αε σι νει. ἐκμ δε ὁ αρχαῖος στρατος ἐνδσει, πι- μενος ἐκ λιμοῖ, καὶ τὰς γαστέρας κατερρήγνυντο ' τε νεοστράτευτος, ἀγύμναστος ἔτι ν Πλοκος δε προσεγένετο μετὰ του οἰκει- στρατον. καὶ δ κμος πέστελλε ν βουλῆ τον Ἀντώνιον αMu-νον κυνηγετησειν, ναυτικων περ δη γεγονdτων.
LXXXV. Or τε Πομπηδανοὶ πυθόμενοι, θαμμαστοὶ σοι διεφάνησαν, κβοῶντες, αρτι ην --τριον ἐλευθεριαν ἀπεώ 1φέναι καὶ θουσιαι καθ' ενα ἐσαν, καὶ χειροτονίαι δέκα ανδρων ἐς ευθυναν της ἀρχης της Ἀντωνίου ' πρόσχημα δε τοῖτο ην ἐς ἀκέ ρωσιν των πω ἰσαρος διατεταγμένων. ντώνιος γαρ υδἐν αυτος, η πάνυ σμικρὰ πάντα δε ἐκ των καισαρος πομνημάτων διεπήκει καιοδδέ σαφως
εἰδυῖα η βουλὴ, α με τινα αὐτων ἐπὶ προφάσεσι διέλυεν, ἀθρόα δε ούτως ηλπιζε διαλύσειν οἱ μεν δὴ δέκα προυγραφον, ο τι τις λάβοι παρὰ την ἀρχὴν Ἀντωνίου, πάντας αὐτίκα ἀπογράφεσθαι καὶ
διδάσκει ' ἀπειλαί τε τοι ἀπειθουσιν ἐπιτιθεντο. και την πατον αρχὴν ἐς τι λοιπον τοῖ τους ἔπομπφανοὶ μετήεσαν ἀντὶ ' τέου τε καὶ Πάνσα μευε δε και ὁ Καῖσαρ, οὐκ ἐς τὴν βουλὴν τι πέμπων, αλλ' ἐς δν κικέρωνα ἰδιρ και αυτδν παρωκάλει και συνάρξαι, - Κικέρωνα με τὴν ανὴν διοικήσοντα, πρεσβύτερόν τε καὶ ἐμπειρμερον - τα, αυτ ὰ τὴν ἐπωνυμιαν καρπωσωπος μου 'si AHθεσιν των πλων ευπρεπῆ, ου δὴ και πρώην
328쪽
324 APPIANI ROMANAR HISTORIAR.
ἔνεκα τι θριαμβον αἰτῆσαι κακόρρον μεν δὴ τολτοις ἐπαρθεὶς διὰ φιλαρειὰν ελερον, ἀσθέ -
σπονδων ἐν τῶ εω στρατηγοῖς πονοουμένων καὶ συνεβουλευε, θεραπευσαι δν ανδρα βρισμένον, καὶ στρατο ἔτι αρχοντα πολλον, ἀνασχέσθαι τε
των τινα πρεσβυτέρων ἔμφρονα, της κεινου νεδτητος ἐγκρατη παιδαγωγδν. λὰ κικέρωνα με η τε βουλὴ της φιλαρχιας ἐγέλασε, καὶ οἱ συγγενῶς μῶλιστα των σφαγέων ἐνωνησαν, δεδιδυς, μὴ α
γιγνομένων ἐννύμων κατὰ ποικίλας αἰτιας, -- τώνιος ἐν τω τέως τὰς ἄπεις περέβαλε μυλλεωναπεισας τι ἐκ Λεπίδου φύλακα αυτων ἐπι τε ποταμον λθεν, ἔνθα ἐστρατοπεδευμένος η ὁ Ἀμμως, καὶ οὐτε ἀρακα περιεβάλετο, υτ τάφρον, - δὴ φιλω παραστρατοπεδεύων διασωπά διησαν ἐς αλλήλους πυκναὶ, ντωνιου μεν προμνήσποντος φιλιας τε καὶ χαριτων ποικίλων, καὶ δμωσκοντος ὁτι με αυτδ ομια πεισονται καθ' ἔνα-ντες, ἔτη καισαρος ἐγένοντο φιλίας ' επιδ- δι τὴν ἐν βουλὴν δεδῶτος, πολεμεῖν αυρο κελε ουσαν, ὁπισχνουμένου δ' ὁμως ο πολεμήσειν ἀκώ- τος χχ σπατω ὁ vos Aεπιδου του τε ἀρωμναι ομενοι ὁ Αντωπιον, κά των διαν--ἄν σθαν--οι, καὶ τὴν ἀφέλει- αυ- πε - -
329쪽
θάνοντες, εἶτα φανερως, οἷ πολιται τε και -- στρατιώταις γενομνοις των τε διάρχων κωλυδν-
των ὐπερεώρων, καὶ τδν ποταμιν ἐς εὐμἀρειαν της - ξως ναυσὶν ἐγεφυρουν του τε καλούμενον δι- κατον ψος, αεναγημενον - του ντωνιου --
LXXXIV. ν αἰσθα μενος ειτε σιος των τις ἐκ της βουλης ἐπιφανων, προηγύρεω τῆ δεπι-- και ἀπιστουντα ἐκέλευε, τὴν στρατὸν ἐς ποῖ διελδντα ἐκπέμφαι, κατὰ δη τινας χρεως, ἐς ἐπιροδειξιν η τῆς προδοσίας της πιστεως - ὁ επι ως ἐς τρια διελων, ἐκέλευε νυκτὸς ἐξορων ἐς φρου- ων ταμιεων πλησιαζουντων. οἱ δἐ ἀμφὶ την ἐπωτην φυλακὴν, - ἐς την ξοδον ὁπλισάμενοι, ταἐρυμνὰ του στρατοπέδου κατέλαβον, και τὰς πυλας ἀνεψrmo Aντωνίου ἰ δ' ἐπὶ την επέδου - νὴν ετ δρυον του στρατο παντὸς γ του --πιδου παραπέμποντος αυτ4ν, καὶ τον ἐπιδον αἰ- οντος εἰρηνην τε καὶ Γλεον ἐς ἀτυχουντας πολιτας. Ἀ- δη ἐπιδος, ῶς εἶχεν, ἐκ της ευνης αλπιος χυτοῖς ἐξιθορε, κώ ἡπισχνεῖτο ποιησειν, καδῶν πιώνων σπάζετο, και ξελογεῖτο της ἀναροκης. οἷ δε αυτδν καὶ προσπισεῖν - πω νομιζουσιν, απρακτον μεν οντα καὶ ἄτολμον ου μην --
σι τοῖς συγγραφεῖσι πιστὀν ουδ' ἐμοὶ πιθανὀν. Ο - πω τι αὐή πολέμων ἐς δνἈντώνιον ἐπε- πρακτο, δέους αξων. ἴτω με ὁ Αντωνιος ἐς
330쪽
ἐπιφοβώτατος στρατὸν γαρ Φεν, ν' ἐξανέστησε Μουτίνης, καὶ ἡ αὐrψ λαμ δτατον ἱππιῶν, τρια ε αὐτῆ τέλη κατὰ τον ὁδον προσγεγένητο ταοὐMαιδιου, καὶ ἐπιδος αυρο σύμμαχος ἐγιγνετο ὲ1αὶ ων ὁπλιτικὰ τελη κά πολὐν υμιλον αλλον, και παρασκευὴν ἀξιdλογον και τοῖσδε ὁ νυμπιδος ἐπωνομάζετο - , ὁ δε πιώνιος παντα
LXXXV. Eξαγγελθέντων ε τωνδε ἐς ἄμην,
θατμαστὴ καὶ αἰφνιδως η αυθις μεταβολὴ πων μεν ἐκ της ου πρι πολλον καταφρονησεως ἐς δέος, - δε ἐς θάρσος απὸ του δέους μεθισταμενων ὐτε προγραφαὶ των δέκα ἄνδρων κατεσπων- συνυβρει, καὶ αἱ χειροτονία των πάτων ἐπείκοντο ἔτι ι ἄλλον η τε βουλὴ πάμπαν απορουσα, καὶ δεδωτῖα μη συνθοῖντο ἀλλήλοις τη Καῖσαρ καὶ ὁ Λ τώνιος, πεμπε μεν ἐς Βρουτύν τε καὶ Κάσσιον κρύφα π σφων εὐκιον καὶ Πάνμαν, ως ἐπὶ θέας
εις Ἐλλάδα ἐξιόντας, ἀμύνειν αυτοῖς ἐς ὁ δύναιντο. μετεκάλει δἐ ἐκ φύης ἀπ τριων των πο Σεροστιον δὐ τέλη ' καὶ τι τρὶτον ἐκέλευε Κορνιφικίω παραδοθηναι, της ερας αρχοντι ψώης, καὶ τὰ της φνλης φρονουντι εἰδdτες μεν καὶ τοι σδε Γαῖοκαῖσαρ ιστρατευμενους, καὶ τὰ ἐκείνου πάντα ὁπο--ουντες ' η ει απορια σφας δε πειρον ἐπεὶ κιὼτον νέον καισαρα, δεδιδτες μὴ συνθοῖτο ντωνιεν, στρατηγιν αυθις ἐπι-τωνιε μάλα ἀπρεπως ἐχειρ