Aristophanis Comoediae

341쪽

ώς ει το μέλος, πότνιαι Γενετυλλίδες 130 καὶ λυδριῶδες καὶ κατεγλωττωμένον καὶ μανδαλωτόν, - ἐμου γ' ἀκροωμένουνα ον ἔδρα αυτῆν πῆλθε γάργαλος. καιχ' ω νεανις, τις εἱ κω 'υισπυλον ἐκ της -κουργεως ἐρέσθαι βούλομαι. 135 πομπος ο υννις τις πειρα τις στολης

τις η τάραξις του βίου τι βάρβιτος λαλεῖ κροκω- τι δὲ λύρα κεκρυφάως τι λήκυθος καὶ στρόφιον; ς ο ξυμφορον.

τι φης τι σιγῆς ἀλλα δῆτ' ἐκ του μέλους ζητῶ, ἐπει , αυτὸς - βούλει φράσαι; 45

ω πρέσβυ πρέσβυ, του φθόνου μὲν τον ψόγονηκουσα, τῆ δ' ἄλγησιν ου παρεσχόμην

χρη γα ποιητην ἄνδρα προς τα δράματα αει ποιεῖ, προ ταντα του τρόπους ἔχειν. 50

342쪽

αυτίκα γυναικε ην ποιῶν τις δράματα, μετουσίαν δε των τρόπων το σῶμ'χειν.

ανδρεῖα δ' ην πονη τις, ἐν φ σώματι 155 ἔνεσμοπάρχον τουθ' α δ' - κεκτημεθα, μιμησις ὁ ταντα συνθηρευσαι.

-- σατύρους τοίνυν ποΤς, καλεῖν ἐμέ, ἴνα συμποιῶ σούπισθεν ἔστηκὼς ἐγώ.

αλλως τ' ἄμουσόν ἐστι ποιρον ἰδεῖν I60 αγρεῖον οντα - δασύν --αι δ οτι βυκος ἐκεῖνος κἀνακρέων ὁ Τήιος κἀχαιός, με αρμονιαν ι μισαν, ἐμιτροφόρουν τε κἀχλιδων ἐωναῶς, καὶ Φρύνιχος, τομον γαρ - ἀπηκοας,165 -τός τε καλος ην καὶ καλῶς μαισχετο 'δια - α -τοὐ καὶ κάλ' ην τα δράματα ομοι γα ποιεῖν ἀνάγκη τη φύσει.

ααλ αρ' ὁ Φιλοκυης αἰσχρὸς ων αἰσχρῶς ποιεῖ, ὁ δὲ Ξενοκλέης, κακὸς κακῶς ποιεI, 116 ὁ δ' - Θέογνις προς- -πῶς ποιεῖ.

απασ' ἀνάγκη ταυτα γάρ τοι νους ἐμιμαυτὸν ἐθεράπευσα.

πῶς προς των θεῶν;

παυσαι βαυζων και γὰρ ἐγώ τοιουτος ων τηλιχοντος, νίκ πόμν ποιεῖν.

175 μὰ τον - ου ζηλω σε της παιδεύσεως.

λέγε.

345쪽

Ψγάθων, σοφου προς ἀνδρὼς οστις ἐν βραχεῖ ποῖ υς καλῶς οἷός τε συντέμνειν λόγους.

ἐγώ δὲ καινῆ ξυμφορῆ πεπληγμένος

ἱκέτης αφῖγμαι προς σέ. 80

μέλλουσι μ' αἱ γυναῖκες απολεῖν τήμερον τοῖς θεσμοφορέοις, τι κακῶς -τας λέγω.

τις - παρ' μῶν ἐστιν φέλειά σοι;

αα,' ιαν γαρ ἐγκαθεζόμενος λάθρ 3ἐν ταῖς γυναιξίν, ς δοκῶν εἶναι γυνή, 185υπεραποκρικη μου, σαφῶς σώσεις ἐμέ. μόνος γαρ α λέξειας αξέως ἐμου.

ἔπειτα πῶς ουπιαυτὸς απολογεῖ παρών;

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

ἐγὼ φράσω σοι πρῶτα μὲν γιγνώσκομαι ' ἔπειτα πολιός εἰμι και πώγων ἔχω, 90 - ὁ μαρόσωπος λευγὰς ἐξυρημενος γυναικόφωνος απαλος ευπρεπης ἰδεῖν.

τι ἔστιν;

ἐποιησάς ποτε, χαίρεις ορῶν φῶς, πατέρα - χαίρειν δοκεῖς;

μ νυν ἐλπίσης το σον κακὸν - φέρειν. καὶ γαρ ἄν μινοιμεν αν. ἀλλ αυτὸς γε σόν ἐστιν οἰκείως φέρε.τὰς συμφορα γαρ υχὶ τοῖς τεχνάσμασιν φέρειν δίκαιον ἀλλα τοῖς στα μασιν.

346쪽

200 καὶ μην - γ' ἁ κατάπυγον ευρυπρωκτος εἱου τοις λόγοωιν ἀλλα τοῖς πωλέμασαν.

τέ ουν ποιήσεις ταυτα;

τουτον μὲν μακρὰ κλάειν κέλευ', ἐμοὶ δ' ο τι βουλε πω λαβών.

αγε νυν ἐπει- σαπτω ἐπιδίδως μοι, απόδυθι τουτὶ θοἰμάτιον.

καὶ δη χαμαι. 215 ατα τι μέλλεις δρῶν ';

ἀποξυρεῖν ταδί, τα κάτω δ' αφεύειν.

ἀλλα πραττ, εἴ σοι δοκεῖ.η μη 'πιδουναι μαυτὸν φελόν ποτε.

349쪽

ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΑΙ 137

Ω θών - μέντοι ζυροφορεῖς ἐκάστοτε, χρησόν τι νυν μῖν ξυρόν.

-τος λάμβανε ἐντευθεν ἐκ της ξυροδόκης. 220

γενναιος ει κάθιζε φύσα την γνάθον την δεξιάν.

ἐς το των σεμνῶν θεῶν ον γαλμα την ὴμ ρ π ἐνταυθὶ μενῶ 25 τεμνόμενος.

ovκουν καταγέλαστος δρο σειτην μικραιραν την ἐτέραν φιλην ἔχων;

ολιρον μέλει μοι.

μηδαμῶς προς των θεῶν προως με. χώρει λῶρο.

κακοδαίμων ἐγώ.

ἔχ' ἀτρέμας -του κἀνάκυπτε. ποῖ στρέφει; 230

τι μέζεις πάντα πεποίηται καλῶς.

αμοι κακοδαίμων, φιλος - στρατεύσομαι.

350쪽

138 ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

εἰ δοκεῖ, φέρε.

ανίστασ', ἴν ἀφεύσω σε, κἀγκέφας ἔχε.

οωοι κακοδαίμων δελφά, ον γενησομαι.

Θάρρει.

τι θαρρῶ καταπεπυρπολημένος;

ὰλλ A δὲ πρῆγμά σοι τα πλεῖστα γαρ 245 ἀποπεπόνηκας.

οἰμώξεται ταρ ει τον ἐμον πρωκτον πλυνεῖ.

Ι γάθων, ἐπει- σαυτὸν πιδ ναι θυνεἷς, q50 αλλ' ἱμάτιον οὐ χρησον μῖν τουτοὶ και στρόφιον ον γαρ ταὐτά, ς -κ εστ' ἐρεῖς.

λαμβάνετε καὶ χρησθ' ο φθονῶ.