Aristophanis Comoediae

71쪽

τι ἔστιν;

η κορώνη μοι πάλαι νω τι φράζει. 0

πάνυ γ', εἰ δοκεῖ.

τι λέγεις ουτος; σν ἔποπα παι καλεῖς;- ἀντὶ του παιδός, ἐπην ἐποποῖ καλεῖν;

τινες ουτοι τις ὁ βοῶν τὸν δεσπότην;

72쪽

4 ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ

Ι πολλον ἀποτρόπαιε του χασμήματος.

Ουτως τι δεινον ουδὲ κάλλιον λέγειν.

ουδὲν λέγεις.

Eπικεχοδὼς ἔγωγε φασιανικός.

70 ορνις ἔγωγε δοῖλος.

τηθης τινος ἀλεκτρυόνος;

oυ αλλ οτε περ ὁ δεσπότης ἔποφ ἐγένετο, τότε γενέσθαι μ' ηυξατουρνιν ἶν' ἀκουλουθον διάκονόν τ' ἔχη.

δεεται, γαρ ρνις καὶ διαγόνου τινός;

οτε μὲν ἐρ φαγεῖν ἀμ- φαληρικάς, τρέχω 'α ἀφυας λαβών ἐγώ το τρυβλιον.

75쪽

ΟΡΝΙΘΕΣ λνοος δ' ἐπιθυμεῖ δεῖ τε τορυκης καὶ χύτρας, τρέχω 'πὶ τορύν

ctu' ἀρτίως η τον μευδε καταφαγὼν μύρτα καὶ σέρφους τινάς.

ομως ἐπέγειρον απτόν.

κακῶς σύ γ' ἀπόλοι,- μ απέκτεινας δέει. 85

οωοι κακοδαίμων χῶ κολοιός μοἴχεταινα του δέους.

ω δειλότατον - θηρίον, δείσας ἀφηκας τον κολοιόν;

ανοιγε την λ , D' ἐξέλθω ποτέ.

76쪽

οἱ δώδεκα θεοὶ εἴξασιν ἐπιτρῖψαι σε.

--ολλὰ του;

100 τοιαυτα μέντοι Σοφοκλέης λυμαίνεται, αἷς Ἀπφδίαισιν ἐμὲ τον ηρέα.

- που σοι τα πτεράς

ἐξερρύηκει

πότερον πο νόσου τινός;

105 υκ ἀλλα τον χειμῶνα πάντα ἄρνεα πτερορρυεῖ, μ' αυθις ωρα φύομεν. ἀλλ' εἴπατόν μοι σφὼ τίν' ἐστόν;

οθεν αἱ τριήρεις αἱ καλαί.

μῶν ἡλιαστά;

79쪽

ὀλιγον ζητῶν, ἐζώγρου λάβοις.

- άπος δὲ δη του δεομένω δεορ ηλθειν;

σοὶ ξυγγενέσθαι βουλομένω.

- πρῶτα μὲν σκανθρωπος σπερ νώ ποτέ, κἀρροριον φείλησας σπερον ποτέ, 115κο- ποδιδουςχαιρες σπερ νὼ ποτέ' εἶ -θις ορνίθων μεταλλάξας φυσιν καὶ γην ἐπέπτου καὶ θάλαττα ιν κυκω, καὶ πάγκοσαπερ ανθρωπος οσα τ' Οροις φρονε 'τα- - ἱκέτα νώ προς σὲ δευρ αφίγμεθα, 120 ε τινα πόλιν φράσειας μῖν μερονωσπερ σισυραν ἐγκατακλινηναι μαλθακῆν.

επειτα μείζω των μαναῶν ζητεῖς πόλιν;

μείζω μὲν ουδέν, προσφορωτέραν δὲ νφλ

Ηιστοκρατεῖσθαι δῆλος νζητῶν. 25

ἐγώ;

na' και τον Σκελλιου βδελύττομαι.

οπον τα μέγιστα πράγμα εἴη μοι ταδι' ιπὶ την θυραν μου πρετις ἐλθών των φίλων λέγοι ταδι αρος - δεος Ουλυμπιου 1300πως παρέσει μοι καὶ συ καὶ τα παιδέα

80쪽

8 ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ λουσάμενα φ' μέλλω γαρ ἐστιῶν γάμους' καὶ μηδαμῶς ἄλλως ποιήσης εἰ δὲ μη, μη μοι ποπυλθης, ταν ἐγὼ πράττω κακως.

τοιούτων ἐρῶ καγώ.

οπο ξυναντῶν μοι ταδι τις μέμφεταιωσπερ ἀδικηθεὶς παιδος ωραίου πατήρ ' καλῶς γέ μου ον υἱον, Στιλβωνίδη140 ευρῶν απ.όντ' ἀπο γυμνασίου λελουμένον Ουκ κυσας, Ου προσεἶπας ου προσηγάγου, Οὐκ ἀρχιπέδισας, ων ἐμοὶ πατρικος φιλος.

δειλακρέων- των κακῶν ολ ἐρῆς. ἀταρ ἔστι ἰποίαν λέγετο ευδαέμων πόλις aι παρὰ την ἐρυθρὰν θάλατταν.

οἴμοι μηδαμῶς ἡμῖν γε παρὰ θάλατταν, ἶν' ἀνακύφεται κλητῆρ' ἄγουσ λθεν σαλαμινία. ἐλληνικην δὲ πίλιν εχεις μῖν φρασαι;

αλλ' εἰσὶν ἔτεροι της οκριδος υπούντιοι,