Aristophanis Nubes

141쪽

Sed minest illa annotinuo ne in Moria quidem aerat laudanda illo modo, sed eastiganda potius, quipp. qua nain omnino est approbatum. Nam in Vespis Oovis V. 942. absoniux est D ου M--σει --ἰ,

quod quis etim hon antelligens huius particulas i-nerit, perpetua in respondentilo interrogandi consuetudin. leomun Aristophanisvis admonitus Ravennas

aneptus ius quidem ad vim partievias, sed ab libro-- ac te noniorem dissensu laeti 1abefactatus est Iam pridem a me. Porsono in censura, Ne Re-Vis. 6 Iu In 1783. p. 64. 65. Temere tamen negavit Grammaticus in Bois ses Anecdou Vol. I.

126. - his imam comitari tempus nec admodum Subtili ratione utitur Apollonius Dyseesus do SDilaxi, lib. III p. 204 205. Behacer. Nam et cur possit fieri, per tum est, et exempla satis proba frinani Euripides eraesidis V. 769. ουποτε ατων ἡσσοας ποτ' αὐλν μού φατο υνται. Sophocles Trachiniis, V. 672., τοιουτον ἐκβέβηκεν οἰ- αν φράσω -υμτω νμ ανέλπε--- μαθεῖν. Aristophanes A thus v. 1312. 1313. . ταμ ν ἄν πολεπινορα τάνδε,-ιν καλεῖ τις ἀνθρώπων. , Lysistram, V 442., ουδὲσὰ ματα κόπος ελει με καμα ρὸς - in cona-t. p. 177. . ita. Nininia iam ad---

142쪽

dum est, In utroque Iono Erinonem Graulimalleomina Iehibus ita fuisse temperataian, ut ulie in binis NM. - λοῖ, hac in uno, o omnium deterrirno quidem, A. nosia repertunt. Multo mihi Inagis snimam videriir, Rie.

Porsonem istam conamictionen repudiassct omnino,

ad quot 1 apparet ex Mus iviticiis de silporioribus orbis Aristophanis in Addendis ad me aban1 - 105 1ω.

Lips. nec tamen admodun innotuit, tredo, quia nones securatissimo Sehaeseri Indio mandat ini, ii Porso magnan Iectomim partem debet, quum aspe diligenter aeripit hodie sine Indice spornantur nimirum In illi ut caries orino cursini bibunt. Opinno uisan loquentem

sarit Stropria in Aristophanes in Nubibus V. 1157. , ουδὲν γὰρ ἄν με φλαυρον ἐργάσεσθ' ἔτι:quo nihil potuit molius ad hominis confidentiam e manendan reperiri. Et accontinodatissim unis in Platonis Phaedone p. 61. c. v ν πως τι οὐν ἄν σοι λώεἶναι πείσεται. viai etsi Heindormia p. 22. igonea erimpla nonnulla apposuit, manet iique tuam annotationem in dubium vocavit, tamen, qui non ceri m-tion sed dubia et Lanae quadam suspieione trahel xi tur, Vixdum in melioram viani ingredi visus nutu omnino errare non potuit. Nequ diversa eius parti-

las ratio est infininuo futuri iuncta. ut in Sophoclis Oedip. col. V. 1072. ώς προμναται τι μοι γνώμo, a I

ν δώουειν, quo in spem ertissimam adducimur. His an constitutis intelligitur maris Solaat eo aunetivo adhaerescere, et ita quidem, ut eadem saepisParcieula, alias optatis socia, e9ntinuo, advocata Partieuis, manente orationis Drana, hunc modum ratimat ut oτε - διαν, εἰ - - ως - Dies , πριν πρὶν - , et in pronominibus relativis vi conditi

eniat quoniam eoniunctis is pi statem althuius rei o haec tivam declarat, quae in caussarum coniuncti mo

143쪽

ne eo tari Fidem possit, ideo convenians est vis unlaquentibus, aequalem particulam eques coniun*tivo modo adaniscere, una paria paribus facillime sociam tuae nee tamen nunquam omittere, quia oniunctios Batia aua 'L aliquid sera possct ex rei natura ductura demonηtrat Cis annotata ad Sophocl. Oed col V. 1222. . contra necessarium esse et ration consa et ne an Perspexeratnt, simul a partieula e IIII onMtionalibus esset conglutinata, poni aliqua propter re' Tum necessito lineari debere, adeovi seu e9tiae e tumor incipio aeconi nodanduri esse, es conIuncto an aeditu endatrix, essi aliena ab obiecto aut etiam Prae' BAEnt subis et cogitatio orationem regeret ut an

Plaus, γενοίμαν αἰετος - ώς ἄν ποταθείην --πὲρ οἶδμα λιμνας, dema genero dissemila Herinannus ad NM.1200. aut in hypocies subiectiva, ut , εἰ δέ τις - σκέψαιο - apud maton Phaedon p. 101. ., ut suae quam vocantis , liqua in orationem. Itaque multo nemus serendum est et Iabant aevo Iargiendum, quostia eum invicativo struxeriint quain quod cuin optut1 oin oratione recta, quo in genere, ut prorsus inim' neas dicena auctoribus Hieno, orrini Hacydidi

Coniecit. p. 278. Nam in Sinoli ad Sophoclis oedip-Col. V. 457. ἐαν δὲ γράφεται - , nulla ne imoinerie 'quadem Ormaptela suspicio moveri debet, non In graquam apud Eustasuum Iliad. A. p. 22.1. 22. In iis Lum, Pax Mein I. 36. αν εἴπη dxxit nidei p. s. l. s. Est ἐὰν htαλεῖτο, et alis ex aliis congesta apud Iocu'Hetissim in sinassorum in Epimetro II ad Phiti erit. Heniste h. p. xxxIX. 1am citatum ab Higrinanno a Vigeri l. 822. Quanquam x probatis auctoribus sese monis Graeci et florenti aetatis is prorsus coeree dum est id genus praepropera mente Matum a Bo Aristophanis Llysis inta v. 1025. καν με μὴ 'λπιπεις. IIvit eatior Eo annus olim ad milios, v. lisS'

145쪽

vorra sunt ab a ἔξεις. Ut vero line dis epat ab insita. H ἔχοις, ita in id quoquo habet colorean utina Sadnondum vadi a quoquam iis explicatam rationen , coniunctivus nequeat in enuntiatione libera poni, adurimis atMas semper in ina nuntiatione eL Vorbis .apressa VH aniano suppressa regatur id exina vitur144 alta Mefaciet. Nam otia erina anus . laeus cetermis quin e poeta coniuncto atquo optato natura,

accire fieri oporiere dicit, quia, quum eoni auctisus, qua per ipsam rei naturam fieri posiant, imiicet, necessis sit, 'at quare qua fieri possit. In Ravaamaoaen intiation sit expressum aruis diiudi ramon posse, utrina aliquid ipsi, rex nanira fieri possit, B cogitetur dunti a posso fieri inanen i condationali particula utaris, H ως, vi proia in I ressum est caussas.

cur fieri istud possit, quod dixeris. Ergo inam equi

'den subesse aea insani arctor Est auisau illa Bauantovi, ut inde annes illae formae nuntiationum quonio interso durarant, statim Hamun mit coniunctivus auri aliquid oram tuu noeessatum-neni fieri posse ita significat, ut haec notio a Io quentia opinione aut iudicio penitus sitae emota, et in uessio telinquatur, quant3um quisquavelit in anomisma partam propon, in essis, utriun s ciliusne fieri an non fieri iudicol abso Iutam po . aibilitatem obis et ivaan. Ita manet ab loquam,ris Sensu antacta oritas, et sua uaque integra sentenritia, oratione animitari in neutran Parimn desiectonis.

Atque id emissae est, tu nequeat coniunctivus in Ithea a enuntiatione poni, qua videliset seniper in id de i in iovientis declaratur. Iι do vero apparat, quod alio modo prorsus obseu,

mam est, cur Graeci coniunctivum per πών ἀπρὶν ἄν nunquan Ius cum negant enuntiations mitigarint: contra, ubi Marinaretur. aliquid anteco Mntibus, uran

146쪽

, quenda norinan Praeclare exemplis emi parandis 4nπε-nu Elinstolus ad Euripidis Med. p. 119 120. NimI-mim qui asstrina aliquid factum iri anto aliud, e ianaeus oportet, qui seminus sit teniporis, deque eo honPotest, quin una ivilicium quoddam suum loquatur. Ergo nequi disere: δράσω, πρὶν λ ἔ ς, quia doriem Poris Inota non potest auo modo incertus esso me in--rtus est auteIII, qui coniunetivo utitur: ε δράσω. ὶν ἐλθειν σε. At negaro licet, o δράσω, πρὶν ἄνω me, da isto pacto non pus St, tenninum, qui sutat amas, aut cognossΘ, sed post tenninum demunx egendi eo Aiunx eapitur. At quovis alio modo miseetur aliquid de sui3-εεcta e 11 18qus a no quod quale sit intelligas, scre- Meta parue ila condicionali in liberam et a partae clamina vinculo solutam nuntiationem revocaveris. Isto modo, eum v hyesta utramque partem dicatur, ut per ea naturam pariter Possit esse at iis uo esse , εἰ

ἔχεις spectat ad Baias sensiun, qui costaverii: ἔχεις εἰευ. dicit, qua amplieiter iudicaret, hoις quoi quam vim habeat dotaeeps diest ad id est, s habeas,

nani ringo mihi, te habere: εἰών ἔχοις , cum iudiei coni an iam, hos si si habeas, et est, o rhabere te statuam: εἰ ἔξεις, eum Iuvieso, ἔξεις:ar habebis, erisimile est in in t haber Q. enimvero observanda est apodosis nonnumquam o iacta negandum iudieiuni valeat ut apud Platonemr εἰ- ωμεν αντο, θαυμάζο -- 1 est, at invenio- an is, o non ost Vs risimile, nos inventu-- vos. Dena ius ἐὰν ἔχοις xta profertur, ut quis dicera videatur: hos habeas, Ita enim ment con rapiam tantisper, sed caussa eo gitatio non item est sed . laus.

Iam vero senties, quemadmodum Deum opta o. disserat ab Deum simplici optativo. Nam prianum in illa, quia,Wyartieula animiun ad coniecturam

147쪽

ae Iaudis aemulationem incitandam. Deindo in Ao--hyia Agamemnono, V. 39. εἰ πάντα - πράσσοφεν, - σης ἐγώ. partieuia ad hypothesin additi,

Pariam deeor anticipatum est θάρσος. nimia os omni fiducia et Agamemnone inssima, omnia erodisro prosperis eventura. Quamobren interpunigontia Issa enseo ar

Retia rura interpungi Analoe . dissionem itinet neqὶ

148쪽

ab initio nuntiatiovis collocata, non osso ullus, credo , qui in eouimVΘmactan Vocaret a idem illa ratio non ex is laquutionis Nplanasset. Non enim temero a laetum est, sed eonfiat et porta dedita, ad vira proba Mutatis urgondam et Oee adeo gerendam, Mamilto maiores nora os habet, quiun si in pos te mam Deo ponatur. Quam ea n eoninio lissime ad eorum.-rium com oborandum dicitur a Sophoese in Oedipo Haeminor τάχ ανήμι μέν, -- αν ἄσχάλλοις δ' ἔσως. Recta ton Hor terhiasi 1, αν ἐπιτρίψειε eonina at in Aristo--anis Pluto, V. 120. quas Verba quasi praetorianalis eorripharibus de ea amis corrigo r

Alpis satis etiam imi ipsiun an Phodono n. rvos metum M ovν, αν ναι η ό λόγος, λαπιστεῖς, nec in 1-tari debebat a Brit uino quodam in Maaseo est . a tabrig. M. H. p. 260. . Nam quod ad omissunt optataviun in eo Ioeo, undis proficiscebamur, quinet, idem Ioquendi genus cum Britnescio probavit Heran Manus in aristophanis Nubibus, v. 1382. ἐν δίκη γ αν. Theo erit. IdyH. VIII. 25. ταν Ουδ αν - ἄμι μου. PIR Protagor. p. 357. A. HSt. αρ αν οὐκ ἐπιστημη καὶ ἄρ' ἄν - μετρη-ή δε-- Aenoph. Anab V, 4. l. 34. ἔπρατ . τον, - ἄν τ' ἄλλων ντες. Ad ima vero auutianc revi so magis placuit, quo minus Perspecta sunt iis, qui vi partieulas doctri an non ratio a lumine ium.

strant, ad omni avium cumula exemplar an exame

149쪽

Iud dictain, si H Boanero, Iliad. m. 592. . και νύ

'IMa. αφικοιμaθα πατρίδα γαῖαν, - κεν --....t-as: nolim αφικώμωθα. Vehementer autem reprehemia dand in Porsonent enseo, qui in Phoeniss. v. m. so, Ioeoum pronuntii rit, quod non solum optime linguas Iegibus convenit, sed etiam simincantius ad Ioilus inaanimum est dicituri, quam amplex optati tis. εἰ νυκτὸς

τοῖς προσάλοι ἄν ἐκ λόχου simineat insidias uriapo prospera Ventus strin. Da est in Eurip Helena, sl πως ν αναπεισαιμεν ἰκετευοντέ νιν. Sed niaratri utor accidit ut, 'inim de vorsonas ctremo fere ad Re manni iudiea in aceetaremus, ration tamen explicantu prorsus contraria uim emur. Ille nin addito si aena gas ineertam reddi sententiarn, contra eo magis certa an fieri hypothesin contendo Adeo adversa fuit Critica Porson1, utroris modo ut ire iniveniretur DO'

150쪽

dicit' ut, si foris, in Euripidis Romeliciis v. 191. φ

라틴어 텍스트