Aristophanis Nubes

발행: 1820년

분량: 228페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

DE VI ET USU , PARTICULAE 121

ad signia alionem eis non ad Modiam referretur emenin asta ratione nussi ad eo obstare deberet haec Modo

cuicunque particula, quintadanodum , nihil obstat nos si in eisdem particulis aspersum. Atqui inunensum quantita inter s8 innus, cui Modo particulam a. addas, nee posse ui et odo adiungi. Nam ab impexutivo iam supra colubuimus eum indicativi futuro potest propter notionctis isti a tempori congnientem puriiculae, nee tamen quo is modo eum praeteriis tempora truticativis, ἔλεγεν αν, εἶπεν cedo tandem,

quid esset, nisi Illoduni Vocti sed signification em affi-- Metitur autem cum Praeteriti temporis indicativis, nemipe, triperfecti, plus lusInperfecti et tonSti, -- cessario, mala optativi eius genera 'o quod praeterno tempore fieri potuisset, o quod futuro factum esse possit, significant eum. iudicati Vis praesentia in x prirnentibus equit, quia inficetum est detorius eligere nussa noeessuate Ogente, quum in Promptu sit melius . Atque id adeo ratione praeScriptum usus et eo auelaado Inprobavit. Nam quum A ad copiam em-ciendae rei poetet, ad et natura sua convenientius

est optativo, quo aliquid posse fieri cogitatur, quam indieativo, quo ipsa veritas rei declaratur 'ooniam

nunquan admodum non pertinet et magnum est ire conatantia Ioquendi doetianentiun Tantum igitur recto

αι καὶ παρακειμέν - -ντάσσειαι 'uoniam per-Meto quoquo mesentin et ea quidem absolutae rei, indicatur. Nilinomanus recεntiores AEuidam fritici a Misio suo IoviΘndi scientiam anteverterunt, e prius, varu se ima consuetudinis, cognossent, IicΘntiam in reteman scriptis intuoduxeriint. Posteriotis aetatis nu-T'In eorruptum nihil Maorora sed Brunco is depravavit

162쪽

122 COMMENTATIO

nique in hymno nomenco in Memur. V. 224. - τι κεν ταυρου λασιαύχενος ἐσ- ὁμοῖα, diu est quum mactoecismo factus est centauriis. Itaquo in haut partem felicior fuit Pomonis veteros audiendi magistros

diligentia, quod Appon sic ad Toupii Emendari ess-

όρε - probari in Euripidis Electra v. 1116. . Dundo

163쪽

phontis diei uti in Cyropaedia, libro I. cap. I. f. 41.,

Ουκ οἶδ' ἔγωγε, ε τινα λίποις αὐτῶν πολεμίων. Quamobrem non potest separatini diei sine repo-- thetica nuntiatione eiusmodi υκ οἶδ' ἄν , quaai πει- Ies pro sστε που in Eurip. Heraclidd. V. 89. στ νnsurpare id quum nullo modo Manari possit, eorruit. His breviter expositis, tum ut A inoseae mitu

Tam in astrarem, tum ut ambigua quaeam et contro- versiae plena, 1 modo Possent, diiudicarent, me

dior iam ad suminam quaestionis esus, quam ab initio Proposui, quoad an enuntiatione liberii optativus ab se uno steat. In quo si illi milia mire iuvis vagari videntur, qui ad poetis lyricis, epicis trajicisvis commeessemant, prosae orationis Sm aptoribus oninano dene

garunt, et qui missioribus dialectis an sitiam insolentiam Ioviiendi largientes ab politiore Atticonini se . anono 'et poetico vel pedestri sochisemant Naan et genera Ioviendi quaedam sunt, in quiluis nemo omnino Graecis homo potuit a ad optativum adhibere et vinia est aatius voculae is es avitas ad modo sen tantiariun 'riandos , ut pariun cordatos eo scriptore1 misso orastianem , qui eius potestate se ne comita, a seriam eam et praeteri ussan in optatis, iuxta aesti-- marint. Quaerendam est agitur, quontra sistiplicia optatis vim, qualis e sot supr' exposuis IVS, qua Eontentia involvantur, quo uan eius notio sat propria. Reperimus aut sui an hoo genero praetor optat in duas

quitur, non certa ratione, o quod a oogitandi cellatrio 1 t sumptum. Atque, ut bino

aexordiar, pers rictio dine .ud sit, intellisitur, ita

164쪽

a24 COMMENTATIO

optativus astusdem Verbi etiam ei conditionern est ad vittis: a κα πῶς μαχεσαιτο, εἰ μαχι4αιm. Ita ineptissimus esset, 1 quas Vellet a subiunger 'ptativo, nee probari posset, sis mediis Verbis interseet anx, κακῶς ει μαχέσατο, ut particula d universam sontentiaruvectaret, quasi σκεις μοχέσα-r unitas Vecti notionememeerent quoniam istius sinaele Verbi ratio ipsa inconditione ficta cernitur. Nam alla quidem apud Aeaci luxu in Agarneninone, V. 1057. et 1405. α οἱ - εἰ πειθ b, et W-οι ἄν ,- χαιροι τε, auePaam armis dicta exquisite tuo, ne I si opponas quaeso illud este morem gereres, a Iuberet line, liceat gaudere, a Iubeat, quod plenius Sophocles in Electra . . 1457. -οις αν .r σοι χαρτὰ τυγχάνει τάδε. mira xeniolo isto brevitatis aeunune, aeeuratissuris AEat m

167쪽

Idaeam posset, quod est, neni o repugnet has eris quas omnino repugnet. At quisniam verba Meus sunt locata, Inferior Hemimini correctionem,

is maenit ad mae propositam I XXII., αντερεῖ. Inepte de ne sentcntia, disturn perhibetur in Hippolyto v. 468. οπν ἐκπονειν τοι - βων λίαν βροτοός με στέω γάρ, ης - νεφας δόμοι, Καλιῶς ακριβῶ σε ιν αν vita insulsa sit conditio εἰ ἀκήψωσει- in ro insueti, e quotidiana o manifesta. Ergo ουδὲ στέγηνών proboratam ακριβώσει - dubito reponere quanquam possit numeras inuritudinis iniinmaron traduci, quod genus vactavimus in coHocre p. 153. 154. . Sento tua, Inum Motientibus-8eholiastis, , mim, ut a tam porri via et a lienis uigo, hae est: Non debentino talea vitam nam is duram iis gere. Aepro foeto ne tis et qui de an domorum laenoeoncinui areni, arit et, nisi vel Ien tisio II ite evivere Nilsilo magis probari potest simplex optati

viis in Theocriti Uni. VIII. V. 89. itemque V. 91., quum

actiones antidine fictae, sed expertae Satis et usu cognata, introiitieminit . Sed, posteriorem locum aggre vim prius, etiam es sententiani diis ac multum exagi- -- , οὐ σωκιὰ Λουμφωγι ηθελ' ἀκάχοιτο quor II com Paemtione isti Menalcae munius est deseribendus. Ino auteri phaemio sibi erepto uetebatur aegritu sine ac per v lvisi tur, καουε μυχθη καὶ νεeράπετο φῆένα λυ mu ut sic hercle non potest sponsa mimaas 'amissat

est dolair. Veritati deserta a sponso aut orbata uince

vini lueti et moerore amigitur incredibiliter et aliquid talem dierum oportuit mediusfidius Atqui pro' Ovare in antiviris acomplaribus editis ferrare . Hoc

ergo assumpto corristioneri Invemo hanc r

169쪽

mst Turnet 1 scriptura, παν γαρ ἐκπυθοιό μου , atque an condito abest us. Ex AH et Rob. πάντα γὰρ coniectura oritur Veiitatis, πάντα τα πύθυιό μου. n. 519. τού ουκ

αν ουν πυθοιο, . . ,

Sed praeclare Mosinus, ἔστι δ' ο παῖς περίσαρος ἐν .rκοσι πασι μάθοις νιν ut et quos Vas Vigxnta

Quum vero in hoc genere Mogitandi ratio ea sit, ut Primo quis tingat esso reva quampiam, de an de umpta. si alicui a tribuat, et Ps

170쪽

ia COMITENTATIO

melius Ipsius Homeri iudieiuna perspiciatur, aequeturiosi contendor Iliad. A. 271.272. καὶ μαχομην - ἔμαυτὸν ἐγώ MIνοισι, σών οτις αν ἀνυν βρεν ἱεισι, ἔπι- αμιοι, μαχέοιτο. Quodsi 'besse A, ut hoc eqὐ--taretur, at τις μάχοιτο, νηις μάχοντο ἐκεινοις, ubi inepta os eonditio si quis h. II in gerat in re et usitata . et eo tempore cummax ano Rotata, aut aliquid Hrsu dum prorsus exoraretur, r- μάχοιτο ἐκώνοις, ολις μάχοιτο ἐκεινοις, re iampis pariter atque negata. ooo regis Oisque 'b antiquaasianis aenrporibus anserant Grasci, quantum interesset in hoc genere anter additum si et rasterinissum. Donique nihil visaeuutitia

--σωμεν oportet se . Devivis, ut in nostra audacia, si diis placet, ob- adipeseis, eontando Scaligor in olim paene divinit insona a suo assequutuna esse simplicem optativom -

SEARCH

MENU NAVIGATION