장음표시 사용
201쪽
μένει τὸ ἔργον το καλὸν γὰρ πολυχρόνιον), τ δε παθόντι
202쪽
μάλιστα φίλον, φίλος δε μάλιστα ὁ βουλόμενος, βούλεται
τἀγαθὰ κείνου νεκα, καὶ ι μηδεις εἴσεται ταῖτα δ' υπάρχει μάλιστ υτ προ αυτόν, και τα λοιπα δὴ πάνθ'
203쪽
ρῶται δὴ εἰκότως ποτεροι χρεων Ἀπεσθαι, αμφοῖν εχόντοιν 3 O πιστόν. σως υν τους τοιούτους δε των λόγων διαιρῶν καὶ διορίζειν φ οσον κάτεροι καὶ π)ὶ ληθεύουσιν. ει γ λάβο μεν το φίλαυτον πῶς κάτεροι λέγουσιν, τάχ' a γενοιτο δηλον οἱ μὲν Ουν εις δεεQος ἄγοντες αυτο φιλαύτους καλουσι 5τους αυτοῖς πονέμοντας το πλεῖον εν χρημασι καὶ τιμαῖς καὶ δοναῖς τaῖς σωματικαῖς τούτων γαρ οἱ πολλοὶ ρε- γονται, και σπουδάκaσι περι υτ ὼς ριστα οντα, διὸ καιπεριμάχητά εστιν. οἱ δη περ ταῖτα πλεονέκται χaρίζονται ταῖς πιθυμίαις και ὁλως τοῖς πάθεσι και τω λόγω της οψυχης τοιουτοι δ' εἰσὶν οἱ πολλοί διὸ και η προσηγορία γεγέν ται απὸ του πολλοῖ φαύλου οντος' δικαίως δὴ τοῖς Οἴτω φιλαύτοις νειδίζεται ἔτι δε τοῖς τα τοιαυθ' αὐτοῖς ἀπονέμοντας εἰώθασι λέγειν οἱ πολλοι φιλαυτους, ουκ ἄδη
204쪽
τοσουτον σον το κατα λόγον ζην του κατὰ παθος, καὶ ρεγεσθαι η του καλου του δοκουντος συμφερειν. Oυς μὲν ουνίπερὶ τὰς Ἀαλαζ πράξεις διαφεροντως σπουδάζοντας ταὶ 'τες ὰποοέχονται καὶ ἐπαινουσιν πάντων δὲ ἁμιλλωμενων προς το καλον καὶ διατεινομένων τὰ κάλλιστα πραττειν κοινὴ τi αν πάντ εἴη τὰ δεο α και ἰδια κἀστω τὰ μέγιστα των αγαθῶν, εἴτε η ἰρετη τοιουτον εστιν. στε τον μεν αγαθον δε φίλαυτον εῖναι και γαρ υτος νησεται τα καλὰ πρατ-
καλόν ολίγον γὰρ χρόνον ησθηναι σφόδρα μὰλλον ἐλοιτ
205쪽
206쪽
ὁ μακύριος δη φίλων τοιούτων δεὶ σεται, εἴπερ θεωρεῖν προαιρει,τ ι πράξεις πιεικεῖς και οἰκείας, τοιαυται δ' αἱ τουαγαθου φίλου τος οἱοντο τε δεῖν δέω ζην τυν εὐδαίμονα. μονώτ' μὲν ουν χαλεπος ὁ βίος ου γαρ ράδιον καθ' υτον ενεργHν συνεχως, μεθ' ἐτερων δε και προς ἄλλους ραον ἔσται Ουν η ἐνέργεια συνεχεστέρα, μεῖα ουσα καθ' αυτην, ο δει
207쪽
λη), ὁ δ' ὁρων τι ὁρα ισθάνεται καὶ ὁ κούων τι κούει και ὁ βαδίζων τι βαδίζει, καὶ επὶ των ἄλλων ὁμοίως στι ο
208쪽
πράττειν οἱ πλείους δη των προς των οἰκεῖον βίον ἱκανων περιεργοι καὶ εμπόδιοι προ τ καλῶς ηw ουθεν οὐ δειαυτῶν. καὶ οἱ πρὸς δονην δε αρκοῖσιν λίγοι, καθάπερ ἐν τῆ τροφ9 το δυσμα. τους δε πιοῦουδαίους πότερον πλείστους 3 κατ ριθμόν, ' ἔσει τι μέτρον και φιλικοῖ πληθους, σπερ πολεως ς ἴτε a ε δεκα ἀνθρώπων γένοιτ ν πόλις, ἴτε δέκα μυριάδων ἔτι πολις ἐστίν. το δε ποσον ου εστιν ἴσως εν τι, λλα τὰν τὸ μετα υ τινῶν ρισμένων. και φίλων 1171 δη στι πλῆθος ωρισμένον, και ἴσως οἱ πλεῖστοι μεθ' ων ν δύναιτό τις συζην τοῖτο γαρ δοκε φιλικωτατον εΩ aι)' τι δ' υχ ἰόν τε πολλοῖς σχον καὶ διανέμειν εαυτόν, υκ δη
209쪽
5 πολλοῖς πaρχειν χαλεπον ε γίνεται καὶ το συγχαίρεινκa τ συναλ γ ν οἰκείως πολλοῖς εἰκος γαρ συμπίπτειν ἄματω με συνηοεσθαι τω δε συνάχθθεσθαι ἴσως ουν υ ἔχει μη ζητεῖν ς πολυφιλώτατον εἶναι, ἀλλα τοσούτους σοι εἰς τοσυζη ἱκανοί ουδε a ενδέχεσθαι δόξειεν α πολλοῖς εἶναι οφίλον σφόδρα. διόπερ υδ εραν πλειόνων' περβολη γάρ
τις εἶναι βουλεται φιλίας, τουτο δε προ ενα καὶ το σφό- δρα δὶ προς λιγους. υτ δ ἔχειν εοικε καὶ επι των πραγματων ου γίνονται γὰρ φίλοι πολλοὶ κατα την ταιρικην φιλίαν, αἱ δ' μνούμενα ε δυσι λέγονται. οι δε πολύφιλοι 13κα πὰσιν οἰκείως εντυγχάνοντες Ουδενὶ δοκοῖσιν ναι φίλοι, πλην πολιτικῶς, ους και καλοῖσιν ἰρέσκους πολιτικῶς μενου ἔστι πολλοῖς εἶναι φίλον και η ἄρεσκον οντα ἰλλ' ς αληθως πιεικη δι' ρετ ιν δε και δι' αυτους υκ ἔστι προς πολλούς, γαπητον δε και λίγους εὐρεῖν τοιούτους. o
δ' εν ταῖς ευτυχίaις, δι και τους επιεικεῖς ζητοῖσιν τούτους γαρ αἱρετώτερον εὐεργετειν και μετὰ τούτων διάγει1 ἔστιγα και ' πaρουσία υτ η των φίλων δεῖ καὶ ε v ai ευτυχίαις κα εν ταῖς δυστυχίαις κουφίζονται γὰρ οἱ λυπούμενοι συναλγούντων των φίλων διὸ καν πορησειέν τις πότερον Οἄσπερ βαρους μεταλαμβανουσιν, ' τοῖτο μεν ου η παρουσίαδ αυτῶν ηδεῖα ουσα και η εννοια του συναλγεῖν λύττω την λύπην ποιεῖ ει μεν ουν δια ταυτα ' δι ἄλλο τι κουφίζονται,
210쪽
1 ει 1 a θρηνητικός γυναια δε και οἱ τοιουτοι ἄνδρες τοῖς συ στένουσι χαίρουσι, καὶ φιλουσιν ως φίλους και συναλγουντας.