장음표시 사용
221쪽
222쪽
λαὶ γαρ φθοραὶ και λυμαι ἐνθρώπων γίνονται ηδε δ' υκ
223쪽
2 ρημένα συι τομώτεξος αν εἴη ὁ λόγος. εἴπομεν δὴ ἔτι υκ ἔστιν ξις καὶ γαρ τω καθευδον δια βίου πάρχοι αν, φυ- τῶν ζῶντι βίον, καὶ τω δυστυχοῖ ντι τα μέγιστa ει δὴ τaυτ 35μη ἰρέσκει, ἀλλα μὰλλον εἰς νέργειάν τινα θετεον, καθά 1176 hπερ ἐν τοῖς πρότερον εἴρηται, των δ' ενεργειῶν, μεν εἰσιν
ο των δι ἄλλο Ἀυδενος γαρ ενδεης νευδαιμονία ὰλλ αυτάρ κης. καθ' υτὰς δ' εἰσὶν αἱρεταὶ ὰφ ων μη0ε επιζητεῖται παρα την νέργειαν τοιαῖται δ' εἶναι δοκοῖσιν αἱ κατ ὰρε- την πράξεις τα γαρ καλὰ καὶ σπουδαῖα πράττειν των δι' αυτ αιρετῶν. καὶ των παQιῶν δὲ αἱ δεῖαι Ου γὰρ δι' ετερ αυτὰς αἱροῖνται βλάπτονται γὰρ π αυτῶν μὰλλον ο
νεται τίμια, ἴτω και φαύλοις καὶ πιεικεσιν. καθάπερ υνπολλακις εἴρηται, καὶ τίμια και ηδε εστὶ τὰ τω σπουδαίω 23
224쪽
γ aQιάν. καὶ πραγματευεσθαι καὶ κακοπαθεῖν ou βίον 3 o TraPT του παίζειν χάριν απαντα γαρ ς εἰπεῖν ἐτέρουενεκα αἱρούμεθα πλην της ευδαιμονίας τέλος γαρ αύτη. rπουδάζειν δὲ καὶ πονῶν παιδιὰς χάριν λίθων φαίνεται καὶ λίαν παιοικόν παίζειν δ' ὁπως σπου042 κατ Ἀνάχαρσιν, γρθῶς χειν δοκῶ έναπαυσε γαρ ἔοικεν pa διό, δυνα-35 τουντες δε συνεχως πονῶν δναπαύσεως δέονται. ου δἰ τέλος 1177 V νάπαυσις γίνεται γa ενεκα της νεργείας δοκεῖ δ' ὁ ευδαίμων βίος κατ ὰρετην εἶναι οἴτος δε μετα σπουδης, ἀλλ' υκ ἐν παιδια βελτίω τε λέγομεν τα σπουδαῖα τω 7 γελοίων καὶ μετα παιδιας, καὶ του βελτίονος δε και μορίου καὶ ἰνθρώπου σπουδαιοτέραν την νέργειαν η δε του βελτίονος κρείττων καὶ ευδαιμονικωτέρα δ' ἰπολαύσειέ 8 αν των σωματικῶν δονῶν ὁ τυχων καὶ ἰνδράποδον ουχηττον του πίστου ευδαιμονίας δ' οὐδε -νδραπόδω μεταδίδωσιν ει ρη καὶ ίου Oυ Q εν ταις τοιαύταις διαγωγαῖς 1 ευδαιμονία, ἀλλ' ἐν ταῖς κατ ὰρετην ἐνεργείαις, καθάπερ και πρότερον εἴρηται. I T Q εστὶν ἡ χυδαιμονία κατ ἀρετην ενεργεια, χυλογον VII. κατατην κρατίστην χύτη δ αν εἴη o Diρίστnυ - εἴτε δη νοῖς τοῖτο εἴτε ἄλλο τι, ο δη κατὰ φύσιν δοκεῖ ἄρχειν καὶ γεῖ- i5 σθαι καὶ ννοιαν χειν περὶ καλῶν καὶ θείων, εἴτε θεῖον ον καὶ αυτο εἴτε των ν ημῖν , θειότατον, η τούτου νεργεια
δ εστὶ θεωρητικη, εἴρηται ὁμολογούμενον δε του αν δόξειεν
225쪽
εἶναι καὶ τοῖς πρότερον καὶ τλέληθε κρατίστη aραύτη στὶν μέργεια και γαρ ὁ νους των ἐν ημιν καὶ των γνωστων, περ α ὁ νους) ετ δε συνεχεστάτη ' θεωρHν τε II. N. 3 af δυνάμεθα συνεχῶς μὰλλον η πράττειν τιουν. Oἰόμεθά τε δεῖν δονην παραμεμῖχθαι τῆ ευδαιμονία, δίστη δε των κατ' ἀρετην χνεργειῶν κατα την σοφίαν ὁμολογουμένως εστίν δοκεῖ ,ουν φιλοσοφία θαυμαστας ' δοναὶ ἔχειν 5 καθαρειότητι καὶ τω βεβαίω, υλογον δε τοῖς εἰδόσι των η - τουντων δίω την διαγωγην εἶναι η τε λεγομένη αυτάρκεια περ την θεωρητικην μάλιστ αν η' των ἐν γαρ προς το ην αναγκαίων καὶ σοφὸς καὶ δίκαιος και οἱ λοιποι δεοιπαι, τοῖς δε τοιούτοις ἱκανῶς κεχορηγηρένων ὁ με δικαιος δεῖται οπρος ους δικαιοπραγησε καὶ μεθ' ων, μοίως δε και ὁ σώφρων καὶ ὁ ἀνδρεῖος καὶ των ἄλλων καστος, ὁ δε σοφὸς καὶ καθ' υτον ν δυναται θεωρεῖν, και σω ν σοφώτερος
ἄγωμεν. των μεν υν πρακτικων ρετων ε τοῖς πολιτικοῖς
η εν τοις πολεμικοῖς η νεργεια, αἱ δε περ ταfτα πράξεις δοκουσιν ἄσχολοι εἶναι, αἱ μεν πολεμικαὶ και παντελῶς ουδεὶς γαρ αἱρεῖται το πολεμεῖν του πολεμεῖν νεκα ουδε παρασκευάζει πόλεμον δοξαι γa ὰν παντελῶς μιαιψόνος οτις εῖναι, ει τους φίλους πολεμίους ποιοῖτο, να μαχαι καιφόνοι γίνοιντο) εστ δε και η του πολιτικο ἄσχ'λος, καὶ
226쪽
227쪽
τιστον και διστόν εστιν ἐκάστω' καὶ τ ὰι θρωπω δὴ ὁ κατατον νουν βίος, εἴπερ τουτο μάλιστα ἄνθρω ος Oῖτος ἄρα καὶευδαιμονέστατος.
228쪽
θηκας ποδιδόντες και ὁσα τοιαυτα ὰλλα τὰς νδρείους ἐυπομένοντα τα φοβερὰ και κινδυνευοντας τι καλόν; τὰς λευθερίους τίνι δε δώσουσιν, ἄτοπον δ' ει και ἔστaι i5 αυτοῖς νόμισμα - τοιουτον αἱ δε σώφρονες τί αν εῖεν η φορτικος ὁ παινος οτι υκ χουσι φαύλας επιθυμίας διεξιουσι δε πάντα φαίνοιτ αν τα περὶ τὰς πράξεις μικρα και νάξια θεων. λλα μην ην γε πάντες πειληφασιναυτους και ενεργεῖν δρa' ου Iam δὶν καθεύδειν ωσπεμ τυνao 'Ενδυμίωνα τω δη θωντι του πράττειν αφα ρουιχενου ετ δε μὰλλον του ιειν τί λείπεται πλην θεωρίας στε η του θεουενεργεια, μακαριότητι διαφερουσα, θεωρητικη αν εἴη κaὶ των ἀνθρωπίνων δ' η ταύτy συγγενεστάτη ευδαιμονικωτάτη. σημεῖον δε και το μη μετεχειν τα λοιπὰ ζωα ευδαιμονίας,
229쪽
230쪽
νεῖν δη τοῖς λόγοις εοίκασιν αἱ των σοφων δοξαι πίστιν μεν ουν καὶ τα τοιαυτα ἔχει τινα, το δ' ἰληθες ε τοῖς πρακτικοῖς κ τῶν ἔργων καὶ του βίου κρίνεται εν τούτοις 2o a τ κύριον σκοπεῖν δ' τα προειρημένα χρη επὶ τα ἔργα καὶ row βίον φέροντας καὶ συναούντων φὲν Oiς Ἀργοις ὰποδεκτέον διαφωνούντων δε λόγους 'οληπτεον ὁ δὲ κατὰ Ι3νουν νεργῶν καὶ τουτον θεραπεύων καὶ διακειμει ος ἄριστα και θεοφιλέστατος ἔοικεν 'P γαλ τις Ἀπιμελεια των ἀνθρω- 23 πίνων πο θεῶν γίνεται, σπερ δοκεῖ, κaι εἴη αν εἴλογον χαίρειν τε αυτους τ ὰρίστω καὶ συγγενεστάτω τουτοδ' ἄν εἴη ὁ Ους και τους ὰγαπῶντας μάλιστα τουτ και τιμῶντας ντε πούιν ἁ τῶν Γλων αυτοῖς πιμελουμένους καὶ ὀρθῶς τε καὶ καλῶν πράττοντας ἔτι δε παντα ταυτα3 τω σοφω μάλισθ' υπάρχει, ου ἄδqλον θεοφιλέστατος ἄρα.τον αυτον δ' εικὸς και ευδαιμονεστατον ' στε καν υτως εἴη ὁ σοφος μάλιστ ευδαίμων.1O oυ ει περί τε τούτων και τῶν ρετῶν, ἔτι δε και ι ΙX. λιας και ηδOνης, ἱκανῶς εἴρητaὐ τοῖς τύποις, τέλος χχειν 35 οἰητεον την προαίρεσιν η καθάπερ λεγεται, υκ ἔστιν ν τοῖς 1170 ' πρακτοῖς τελος το θεωρησαι καστα και γνῶναι, ἰαμὰλλον το πράττειν αυτά ουδε δὴ περὶ ρετης ἱκανον το εἰδεναι, λλ εχειν και χρησθαι πειρατέον, η ει πως ἄλλως αγαθοὶ γινόμεθα ει μεν ουν σαν οι λόγοι υτάρκεις προς δ