장음표시 사용
531쪽
IN E DITI Lib. III. cap. XY F IrMSS p. 3 SD Nesse l. V. pag. 63. & io 3. io . Vide & infra in
Anubionis, sive ut Firmicus vocat Anubii Poetae vetustissimi elegiam de horoscopo laudat Salmasius de annis Climactericis p. 87. 6or.&c. &profert ad Solin. p. 6 s. edit. Paris. Apollinaris Apotelesmatica. Lamhec. VII. p. 26 i. Laudatur hic Apollinaris a Paulo Alexandrino. llonii Mathematici Apotelesinata. Cod. Reg. Paris. I 843. τριας α ςέρων libros IV. scripssisse Apollonium Tyanensem testatur Philostratus III. i 3. Sed puto in illo codice potius contineri quaedam Astrologica Apollonii Laodicensis, quem libris quinque hoc de argumento scriptis AEgyptios Astrologos variorum errorum pG-stulasse testatur Paulus Alexandrinus. Apollonium quoque Myndium peritissimum inspiciendorum natalium laudat Seneca VlI. 3.& I7. Nat. quaest. Asiris bchi Astrologia Persica Cod. Coiberi. 22o2. 'Aςωμ υχου λαξευτηυον. TDDλεμώω 'Aςγμψυχ' ιερευς - βίου λων δ Π σφρ γ 1ς ἰδίω δεσπόδεν χαύρειν. Sequitur ejusdem' ἀςέρων. Deinde άρχησμυ Θεω. Πυθαγου κου λαξευτη μου ροοικ ραμπλίου μl. ραβουλωθῆτω-lύου πεο9... Vide Cangit glossar. in αμπλιον, & λαξευτέργω. Hoc opus versibus Politicis exposuit Arsenius Monachus qui MSti occurrunt in Bibl. Caesarea. id. in mλιτικοί. Vide Sede hoc Arsenio Lambecium VII. p. a 6O. ubi Geomantiam Zanata Ρhilosophi Persae vocat, quam Cangius addendis ad glossar p.
Critodemi άποτελέσματα-Cod. Coiberti to Lambec. VII. pag. 16 i. et 84. Allegatur Crito demus a Iulio Firmico & Vettio Valente. Allegatur & Orion. Num itaque Vocabulum ωρο- a praecedente αποτελεσματα, in Codicis Coibertini epigraphe separandum tDorotheus Sidonius de quo Scaliger ad Manil. p. 23. Apotelesmata unus Ueterum quod iciam ver*bus scripsit Dorotheus Sidonius , quem segerunt Arabes, Omar, Messaala, auctor Alcabitii, ita ut ante quingentos annos eum auctorem exstitisse i. e. adhuc superfuisse Firmico enim laudatus longe est antiquior) non dubitemus. Praeter Dorotheum Apotele smatica scripserat non solum Manetho de quo supra, sed & Heliconius de quo Suidas . Caeterum Dorothei versus complures Hexametros Graece producit Salma liui de annis clima ectericis prae L
532쪽
, i, ASTROLOGI INEDITI. L b. IV e. XX.
p. 189. & Σ i. seq. &ad Solinum variis locis. Basileae quoque A. i s 7 I . fol. prodiere Albolia Zen Haly Abenraget Arabis de judiciis astrorum libri VIII. latine per Antonium Stupam Rhaetum, ovibus accessit compendium XII. demorum coelestium ex Messiaala, Aomare, At Lindo, Zaele, Abencit, Derotheo, Iei gi, Aristote ie&Ptolemaeo collectum per Petrum Lichtenstein. Gemadio Patriarcha: CPol. tribuitur expositio Ramplii non modo in Codice Regio de quo Cangius, sed & in Palatino. Vide Sylburgi
insistori commentarias in Pauli Alexandrini doctrinam Altrologicam, divisas in capita LIII. Lambec. VII. p. 2f6. mpb ionis Thebani Aootele malicon libri III. De hoc scriptore dixi paulo ante inter editOS. Heraclidis apotelesmata. Labbe Bibi nov. MSS. p. Heraclidis cuiusdam qui ASρολογου - α scripsit, mentio apud Laertium. V. ult. Hermip M. Vide infra in Maximo. Allegatur & Hermippus quidam a Vettio Valente, sed is ni fallor Hermippus Peripateticus intelugitui, quem inter Arati interpretes quoque laudari video.Astronomia Hippocratis. Labbe p. 2 I S. Japharis Astrologi liber imbrium. id. p. IZO. ybinni, Rutio be is de conjurationibu id' p 38s' . Uaaci Monachi aπαγματεια νέω κανούων, συλ ων U ς-ς 6δ 6. qui resipondet anno Christi is 68. - ζκόσμου, ἐλως
Ioannis Camateri praefecti Canicleo sive atramentario Imperatoris Poema Jambicum ad EmanuelemComnenum Imp. - ζωσιακου κυκλουηρ τοὐν αμων ἀπώσωντων, ουργηνω. Cod. Reg. Paris. 2 3 a. Exstat& in Bibl. Bodlejana. Vide Selden. de titulis honorum pari. I.
cap. V. 3 6- . D. Laurentius Philadelphiensis Ddus, incertum an Chriltianus , qui luo
Anastasio, Iustino & sus tiniano Imp. vixit teste Theophylacto Simocalia VII. I S. p. 186. &Photio Cod. CLXXX. Scripserat ad Gabrielem praefectum utbisCPoleos in quem Leontii Scholastici Epigramma legitur in limine libri quarti A nthologiae libros tres,
unum demensibus, alterum περὶ δοσημειῶν-αλων ' ω σε- μα λημα πάκων, tertium historici ac civilis argumenti, περι πολιτι
533쪽
Lib. m. e. XX. s i 3 p. 2O8. De prioribus duobus praeter Photium meminit Suidas, re librum quidem de mensibus, Rutgersius p. 1 8 var. le 2. &Me Ursius ad Leoni, Taetica p. 44 . suspicantur eum ipsum esse, quem e Palatino codice Meursius descripsit, & Rutgersi' p. 247-26C.Graece edidit sub titulo ε*ηαερ γ βροντε,σκοπία ' τοπική τπος τία σελίμίων Γών Ρωμίον ΦI TOTA ON Nigidium Figulum puta, Astrologica scientia inter Romanos praestantissimum , cujus fragmenta ibi Rut-gersius collegit, illisque hunc e latino Nigidii Graece translatum libellum praemisit) εκτῶνTATHTΟΣ καθ' ἐοMLOAαν προς λεξι . Sed est potius pars διοσημειων , ut patet ex primis verbis: ει Η πάσης της otia 12ειας &ta Alias ejusdem libri partes in Codice a 43Σ. BibLRegiae Paris. exstare notavit eruditissimus Neocorus ad Suidam, de sortibus, de terra motibus, Diarium sive Ephemeridem indicantem per tot tam annum Ortus & occasius signorum e libris Claudii Thusii adverbii Graece versa &C Ioannes Sche ferus Vir Cl. Lydi librum et Q. ἀοσημειων existimavit ejusdem fui Te argumenti cum Obsequentis libro de prodigiis; sed ex Arato & aliis constat διοσημῶα sive . 1 - μώας esse prognostica de tempestatibus tum e ventis, tonitribus &caeteris hujuscemodi. Videtur etiam ad hunc librum respexisse Leo Imp. in extremo tacticorum, verbis a Io. Chelio interprete lectis, sed quae in Graeco Meursii codice desiderantur: aut Ptolemaeum diligenter cognosi unt Chaldaicas quasda observationes, Arati Phaenomena, Ioannes odi diurnam menstruamque obser ationem. Hisce observationibus sive praedictionibus non magnam fidem tribuit Photius: uiri Uy, ά , διο ημώων οσα γε κατ εμίας κωσιν πέραν ω' η ἐπ ολίγον λειώ οχε μύΘαν. Liber de mensibus longe alius est, &varia de Diis eorumque simulacris ac cultu adspergit, quae inde descripsere Codinus ac Suida s. Graeco MSto ex Bibi Regia Pari Lusus est Lambecius, qui loca ex illo libro Graece producit ad Codinum p . I, 2. IJ J. I Fq. Isi.& 172. Photius: H3 περiμίωῶν πρυμγ- ματέα ει κυμ πολυ το ἄχρη ν ἔχει, ἀλλ ήν προς τόω ρ αρχααοτητ ε μα η-
Iulianus Laodice n sis. Vide supra in Monymis. Leo Philoisbus. ibid.
Ladem forte Brontologia memorata Labbeo Bibl. nov. MSS. p. I 2I. sed in Catalogo MSS. Bibl. Palatinae p. 94. legas : Photii Romam Brontoscopia , D Lauν οδεPhiladelph, ensi interprete. cum ejusdem Laurentii r atrone. stemque Figuue ron truum CXfulgurum interpretatA ex Tagete Het= Uc Posteriorem tantum Rulger
534쪽
r i MAXIMUS ET HERMIPPUS Mss. m. III. e. IX. Inter scripta se qui Iulianum Imp. instituit,Suidas refert librum καταοχων. Hoc Poema est Astrologicii de electionibus sive initiis Astrologice deligendis, & exstat adhuc in Codice Mediceo,
in quo Manethonis Apotelesmatica continentur: exstat autem initio mutilu m, pluribus ut videtur capitibus prioribus amissis. Incipit: Eι 3 νεμειηαο μέσην μοῖρον όλυοι
Per medium Phoebe signum progressa Leonis. Supersunt capita περι ξενιτάας, περι γάμου, περι νόσων , περο τομης θοαπετων, περι πιωδῶν λ σχαλ ας, περιγωργίας, πεώτων , δεσμοῖς, & πευ κλοπης. In quibus e lunae cursu per ligna Zodiaci vel vario respectu ad alias stellas errantes, dijudicatur quodnam sit auspicatis Iimum tempus suspiciendi itineris, vel nuptiarum contrahendaris,uel qui futurus sit eventus morbi, vel quando sectio venae aut alia chirurgica operatio optime institui queat, quando auspicato conducantur servi, pueri optime instituantur, ager colatur: quando sit speranda e vinculis & captivitate liberatio, vel restitutio rei furti vaci sunt versus Hexametri plures sexcentis, quOS ex apographo Codicis Medic ei descriptos habeo, nec publicae luci invidebo, una cunn altero Astrologico opusculo Platonici sed Christiani scriptoris Graeca prosa composito,&in duos diviso libros, sub titiato Hermim, qui in dialogo colloquens inducitur. Incipit: AM' ά
hic Dialogus quandam Astrologicae scientiae commendationem atque Apologiam, tum explicationem quoque &Synopsita. Neq; vero auctor est ex iis, qui putant ab astris emci singula, ted tantii innui ac προσημήνει . Itaque de stella , quae CHRISTI Nati vita. rem indicabat, ita disserit lib. I. Κήζθεῖ λογου Γνέσεως
inde de Eclipsi quae tempore Passionis CHRISTI apparuit, atque utrum nece Tarium fuerit ut CHRISTUS crucifigeretur a Iudaeis, quoniam hoc Prophetae praedixerant. Hoc vero negat ille, ἀλλ' ἐγω
535쪽
Petosiridis Philosophi oργκνον Αοονομοιον sive V ηῖος πλωιακη de ratione praedicendi eventus morborum , cum Epistola ad Regem Neche pso. Lambed. VI. p. 9 . & Ios. VII. p. 338. Sylburg . Catalog. MSS. Bibl. Palatinae p. 6a. Labbe p. 2 i 3. Confer quae de Petosiride notata Salmasio ad Solinum &de annis Climacter. ac Marshamo in
Porphyrii Apotelesmatica. Lambec. VII. p. 26 i. Nescio an diversa ab Isagoge in tetrabiblum Ptolemaei quae sub Porphyrii nomine A. i s s i. Basileae sol prodiit, & Vossio p. 3 s 8. de scientiis Math. videtur epito me e libris tribus . σαγωγης ἀςρονομου ων quos memorat Suida s. Videntur tamen αςρονομήώμα rectius accipi de opere Astronomico, quam Astrologico sive Apotelesmatico.Pythagorae: Mathematici ad Heliadem Epistola de dubiis rerum humanorum eventibus coguoscendis. Sylburg. Catalog. MSS. Bibl. Palatinae p. 92. Supra in Astram psychus. Rabulium sive Ramplium. Vide supra in Astram Fchus. Apud Labbeum p.
I 2I. male scribitur: Namplit Synthesis Persica. Rhetorius de XII. signis Zodiaci, ex Antiochi thetauris Apotelesinatum. Lambec. VII. p. 2y7. Labbeus p. o I. Serapionis Alexandrini opusculum Astrologicum. Lambec. VII. pag. 2 36. Sethi Patriarchae Astrologia ab Angelo ipsi communicata. Lambec. VII. p. 26 l. Simile commentum p. 2y4. seq. refert Noae Partriarchae me thodum Geomanticam, ab Angelo ipsi revelatam.
Stephani Alexandrini Apote lesimatica. Labbe Bibl. nov. MSS. p. Izo. Ejusdem Stephani & Apoma saris de Planetarum conjunctione.Syl burg . p. ρῖ. Catalog. MSS. Bibliothecae quondam Palatinae. Theophili ad Deucalionem filium prognostica ex Athologia. id. adde Lambec. VII. p. 2 S 6 T heophili Alexandrini introductio ad Apolesmaticen laudatur a Cangio glossar. in πρωτο, ον, & alibi. V Iii sive Vettii Valentis λογιων sive floridorum Astrologicorum libri VIII. De hoc scriptore supra inter editos dixi.
536쪽
s io ASTROLOGI Lib. III. e. XX. Themation Shoiberii Zebesim ad diversos vitae casus cognoscendos. Syl- burg, p. 9' ΤΟ. Z naraeant Apologeticus adversus scrjptum quoddam Manuelis Co-mnent Imp. ad Monachum, cui objiciebatur nimia circa Astrolo-
XL Mirologi quidam deperditi, vel quo ram scripta
Arahismi libri Astrologici a Vettio Valente & Iulio Firmico laudantnr. Neque dubium est Abrahamum Patriarchum auctorem gentis Judaicae intelligi, qui a Beroso apud Jolephum lib i. Antiqv, cap. IO.
ta illi Astrologica scientia collegi varia testimonia in Codice Pseu- depigrapho Veteris Testamenti. Videntur itaque Vettius& Firmicus habuisse libros sub Abrahami nomine, velut e Chaldaico trans-
. lat OS G caece. hin Volus. Vitruv. IX. 7. Antistater itemque Achinapotas , qui non e nascentia st ex conceptione genethlialogiae rationes explicatas reliquit.
Ebculapii Moerogenesin allegat firmicus, e qua Renituram mindi proferre se ait lib. III c. I. Antipater. Supra in Achina polo.
cletario. Sueton. Domitiam c. I i.
Barbillius. Astrologus quo usus Vespasianus, Ii ceti pse edicto Mathemati, cos urbe pepulisset. Dio Cassius in excerptis a Valesio editis pag. 7O2. Barbilleorum silve agonis a Vespasiano in Barbilii gratiam Ephesiis concessi mentio in marmore Arundelian O p.71. Bero us inter primos videtur Graeca lingua de hoc argumento scripsisse , cujus divinas praedictiones memorat Plinius VII. in Hist. statuam illi ide inaurata lingva ab Atheniensibus publice in Gymnasio positam reserens. Chaldaeorum Genethlialogiae primum aperui Die disciplinam in insula & Civitate Coo , auctor Vitruvius IX. 7. Idem IX. q. Berosius qui a Chaldaeorum civitate spe natione Babylonium fuisse constat) progressus in Asiam, o disciplinam patefecit &c. Chaldaicum praedicendi genus a pluribus repudiatum v b Eud Oxo, Archelao, Cassandro &Scylace Caryandensi, testatur Cicero I. de Divina t. Caeterum inventorem sideralis hujus disiciplinae Chalda scae creditum Belum, auctor Plinius VI. a 6. Hist, & Solinus c. uit, Alii ad Z oroastrem hoc retulere. Epi-
537쪽
Lib. III. c XX FII Epigenes laudatus Plinio VII. 46. Hiit. L. Tarrantius Armanus Ciceronis familiaris Graece Astrologica scripserat teste Plinio indice scriptor. libri r 8. & Romae urbis ac Romuli thema genethliacum condiderat, ut narrant Cicero r. de divinat &Plutarch. in Romulo. Confer P. Baelii Lexicon edit. 1. Heliconius Astrologus, quem Suidas testatur scripssisse 2-τελε μαπικα &
Neche o Rex AEgypti, ad quem Petosiris scripsit, circa annum arae Atticae goo. hoc est circa Olympiadum initium floruisse creditus: laudatur & ipse inter scriptores hujus argumenti a Plinio, ' Firmico& aliis, ac tertium decimum ejus librum allegat & de sorte fortunae inde quaedam repetit Vettius Valens, librum quadragesimum Galenus IX. a. de facultat. simplicium inedicament. eu ex eo Aetius. Hic Nechepso ac Petosiris antiquissimi duo scriptores Astrologiae Egyptiac quae a Chaldaicae rationibmia quam plurimis disside
ωrion allegatur ab eodem Valente Orpbem, Vettio Valenti ac Firmico laudatus. De scriptis tum aliis tum Astrologici argumenti quae ad Orpheum referuntur dixi supra lib.
Pancharius allegatus in Anonymi syntagmate Astrologico MS. Graeco apud Lambe C. VII. p. 27 3. Petosiris τοἱς ρεις citatur a Vettio Valente. Surdas eum ait scripsisse καθα κ εα υες Ἀπι τας πῆ θεων διεταξοιντο. Πλογας. Tum ἐκ των Αοων βίβλων ἀςρολογου α, & denique me V των Ταρ Α γυάίοις μυι ργων. Dixi de hoc jam supra cum de Manethone agerem, qui eum sequi se profitetur, & cum Astrologos in editos recenserem.. In praeseri ti addam quod Petosiris interdum pro quovis Astrologo ponitur, ut apud IUVenalem VI. FSG. Aptior hora cibo nisi quam dederit Petosiris. Et in Graeco Epigrammate lib. 2. cap. 6. inquendam qui sibi ex astris mortem praedixerat, & ne falleret divinationis fides, se ipsum suspendit: HL-δεις πιτο ρον αγήγξατο-μετιω:
Ptolemaeus Othonis in Hispania comes, de quo apud Tacitum lib. i. Hiae
c. 2 a. Diversus a Claudio Ptolemaeo. Seleucus. Tacit. II. His . c. TI. SVeton. Othone C. q.
i Conser Marshamum in Canone Chronico,
538쪽
σ1g SCRIPTORES QUI ASTROLOGIAM Lib. III e.
των Tευκρου ἶ Βαβυλωνίου βιcλίων πολλά τις - ἐυροι Θαυμα τιαταὶα&c. Vide Salmas ad Solin. p. 6sq. 491. edit. Trajecto & praef. de annis climacter. ubi observavit hunc Teucrum ab Arabibus vocari Ten elum.
Theogenes Mathematicus. Sueton. Augusto c. 94. Thrasysius Mathematicus de quo supra c. g. in Platonicis. Eo Tiberius usus est, teste Tacito VI. ro. seq. Annal. Dione lib. D. p. Sy . seq. Suetonio c. 98. Aug. & Tib. c. I 4. 62. Caj. c. I9. Caeterum Tiberio supervixit, neque ab eo interfectus est, ut praeter rem, a versione Dionis lib. s 7. p 6Iα. deceptus, tradit doctissimus Jonstas p. 124. Confer Dionem lib. s 8. p. 038. Hujus Thrasylli filius Imperium praedixit Neroni. Tacit. VI. annal. c. 22. Tribonianus Sidetes qui sub Justiniano Imp. floruit, scripserat ut refert Suidas praeter carmen opicum in Canonem Ptolemaei, συμφωνίαν ζ κοῖαικου 'πι άρμοHακου σιαλματο- & ώς τους των ωHύων οἴκους sδιο ἐκάςω ο δεινα.
III. Catalogus felictus Scriptorum qui Astrologiam Ap ο-tel maticam oppugnarunt.
Cum mihi semper visum fuerit studium ex astris de vita ac fortuna hominum pronunciandi non modo lubricum & incertum, licet aliquando forte, ut omnes circulatoriae artes vera enuntiet ; sed noxium quoque, utpote quod spe vel metu nos implet praepostero , multisque modis turbat etiamsi non persuasos, tamen trepidos aut suspensos propter humani ingenii imbecillitatem : itaque non ab re me facturum putavi, si hoc loco praecipuos scriptoresVeteres ac recentes, qui eam argumentis Variis, armisque omnis generis Oppugnarunt , paucis referrem.
E veteribus Christianis quidem innumeros Astrologiam refutasse constat,sed suffecerit allegasse scriptorem recognitionum Clementis
sextus Empiricus V. p. rao. verissime Astrologos notat ποικίλως μεν ἐπηρεαζοντας τῶδίω, μεγάλην ημῖν ἐπιτειχίζοντας δεισιδαιμονίαν, μηδεν δε ἐπιτρέποντας κατώτον οργον λογον ενεργῶν. V ita hum a multis moias asserentes iniursum, I in nobis magnam excitantes supersitionem, neque Iruicquam permittenteι agere ex re
539쪽
ApOTELES MATICAM OPPUGNARUNT. Id. III. e.XVtis IX. i9. cui loco gemina ex Barde sane refert Eusebius VI. io . praeparat. Origenem in Genesin p. m. seq. Diodorum Tarsensem apud
Photium Cod. CCXXIII. Cyrillum Hierosolymitanum pag. 3O. &FT. edit. praeclarae Millesianae: Cyrillum Alexandrinum V. contra Julianum p. 3y7. seq. Chrysostomum Variis locis, Caesarii quaestiones 47. seq. Methodium in Convivio virginum p. ii p. seq. edit. Combeh- sit. Augustinum de Doctrina Christiana II. et t. seq. & de Civitate Dei lib. V. cap. s. Johannem denique Sarisberiensem lib. 2. Poli cratici cap. I9.
Inter τους εἱω praecipue consulendi Favorinus apud Gellium XIV. i. Sextus Empiricus libro adversus Mathematicos quinto , qui totus Astrologis est oppositus , Plotinus Enne ad. a. lib. 3. Elanea d. lib. I. c. i. & lib. a. ac 3. Operae pretium quoque est videre quam infiirmae sint rationes Astrologorum principis Claudii Ptolemaei, lib. I. Tetrabiblic. 3. conantis evincere utile esse, futuri nosse temporis exitum, quem tam sapienter caliginosa nocte premit Deus. Omitto leges,Senatus consuta & Imperatorum edicta adve sus Mathematicos sive Genethliacos, atrocia quidem s)tis, sed plerumq;irrita, suffragante Astrologis hominum conium vitio & imbecillitate , atq; Imperatoribus ipsis clam probantibus, quos publice ejiciebant. De illis agunt Lipsius ad Taciti II. 3 a. Annal. Vertranius ad ejus d. lib. I. His . c. a a. & Jac. Gotho fredus ad Cod. Theodos. T. 3. p. Ias. His adde, quod Alexandriae, ut refert Suidas in s3λάκα, Aitrologi jubebantur pendere βλακε μ is quasi tributum quoddam pultorum, διάτο τἰς μωρους
άσ;sνα παρς ἀυτους, quod ulti ad eos accederent.
Erecentioribus adversus Astrolog tam Apotelesmaticam disputant praeter eos quos laudant IO. Picus libro i. adversus Astrologos p. 28 ῖ. & Geth. Ioh. VUssius lib. de se lentiis Mathematicis cap
XXXVIII. Jo. Calvinus in dis . contra Astrologiam judiciariam , Pithoeus ' Professor Sedanensis in libro Gallico cui titulus ora ite curieuxis P Astrolo'ie judiciaire, oupresservatis contre l' Apromantie des Genethliaques,
Derodon in libello qui inseribatur disco uri contre PAprologie Judiciaire, Petrus Gassendus T. 1. de Philosophia Epicuri p. 72 - fc P. Sixtus ab Hemminga Frisius in Astrologia , ratione & experientia refutata An tu verp. I, S . S. Alexander de Angelis in Genethliacos conjecto-
540쪽
res,Salmassius libro de annis Climactericis, qui praeterea in alio libro, sed qui nunquam lucem vidit, de ortu ac progressu A strologiae, pluribus hoc fecisse se scribit. Ger h. Joh. Uomus lib. II. de Id ololatria c. XLVIL &XLVIII, Henricus Morus opp. Theolog. p. 98. shq Iulius Ca sar Buten gerus lib. i. de divinatione cap. 6. seq. & libro secundo integro. Georgius Paschius in inventis novantiquis p. s91. seq. Petrus Baetius variis locis Lexici sui, praecipue ubi de Ruggerio disserit,& in cogitationib' de Cometis passim , nec minus in earum continuatione p. 178. seq. Antonius Vandalen de divinationibus Idololatricis p. 42 o. seq.
Ponis Rhodis erusque AEtste. r. Libri v. Argonauticon qui exstant. a. Abi Jcriptores de hoc argumento, deperdit. 3. Scholiasiae 2 interpretes Apollonii qui interciderunt. . Desicholiis Graecιs editis ibid. Scripta Apollonii deperdita. s. Editiones Argonauticon. 6. Alii Apollonii. I. Index Icriptorum in Scholiis ad Apollonium asse-
APOLLONIUS Sillei vel Illel P Alexandrinus a) fuit, sive ut Athe
naeo placet, Naucrati tes f AEgyptius, ab aliis plerisque quia juscivitatis apud Rhodios accepit, ibique Rhetoricam per aliquod tempus cum laude pro fesIus est , dicitur Rhodius. Callimachi discipulus fuit, sed postea invisissimus , adeo ut illum sub Ibidis nomine devoveret diris, quemadmodii supra in Callimacho dixi.Qua demum tantopere ratione