Bibliotheca Graeca. [Lib. I-VI] Sive notitia scriptorum veterum graecorum, quorumcunque monumenta integra, aut fragmenta edita exstant tum plerorumque è mss. ac deperditis

발행: 1707년

분량: 855페이지

출처: archive.org

분류: 철학

801쪽

DIONYSIUS HALICARNASS. Lib. III. c. Tu 79

Critica S Rhetorica e us secripta, composita ante Antiquitatum libros. 7. Recensentur. X - II. ubi es de fingi orum interpretibus. Scripta deperdita Dionysii. Icl. Utrum auctor libri a m ερ-μlio: oc; quae hub Demetrii , o Pirae Homeri quae sub Plutarchi nomine exstat. Ir. II. Index scriptor a Diousio adegatorum. Ip.

Alii Dionysii. QV.

rodoti, Vir doctissimus & Criticus, f ac Rhetor sua aetate praestantissimus in Italiam venit cc post finem bellis civilibus imposithim ab Augusto Caesare circa mediam Olymp. CLXXXVII. ante CHRISTUM anno XXX atque ab eo tempore per annos XXII. Romae versatus latinae linguae facultatem & alia ad Historiam Romanam scribendam necessaria monumenta ac subsidia sibi comparavit partimque e familiaritate cum viris eruditis, partim e commentariis latine scriptis Por-

Fuit & alius Dionysius Halicarnasseus Adriani Imperatoris temporibus celebris, 2Elius praenomine, e nostri posteris, quem Attici stam Suidas vocat & cujus de Atticis vocibus libros V. recenset Photius cod. 1si. De hoc dixi intra libro tu . Sed Dio- Nysius Halicarnasileus ρκαγ' ημοις συγγραρξυς Straboni X lX pag. 636. ubi de Halicarnassi, agit laudatus idem plane est cum nostro , tum cum Strabo illa scriberet jam defunctus, ut notatum H. Dodvvello in diss de Dionysii aetate p. 326. At Me Ursius ad Helladium p 36. Polybio pro Strabone nominato Dionysium Halicarnasileum commentus est nostro longe antiquiorem. Verum hic recte omissus est in Meursii libro de Dionysiis T. IO. Antiquitat. Graecar. pag. 1 87. Euna pius in Porphyrii vita : Λουν δε κρίνεινγε τους παλαιας ε έτακτο,

802쪽

diso DIONYSII HALICARNASSEI LibaIL e. XXVI.

est Catonis , Fabii Maximi, Valerii Antiatis, Licinii Macri, Eliique&Gellii & Calpurnii & multorum aliorum materiam sibi amplam & uberem ad futurum opus digerendum congessit. Manum admovit operiolum . CXCIII. i. Anno Urbis Conditae Catoniano 7 s. Varroniano 7 6. Dod V vel l. 7 7.) ante CHRISTUM VIII. &stylo facili ac perspicuo, & singularem elegantiam se prae se ferente scripsit Antiquitatum si ve Originum Romanarum Pωικακκης 'Αρχακολογίαο libros XX.

De Romanorum genere, Originibus, Republica& rebus gestis ab Urbe condita usque ad Olymp. CXXVII L 3. sive initia belli primi Punici, a quo incipit Pol bit g) Historia , quam aemulatus videtur Dionysius Herm Conringio judice de civili prudentia cap. I . ut Iosephus vicissim Dionysiiii exemplo creditur historiam suarn Iudaicam libris viginti complexus esse, & inscripsisse 'Αρχωολογγαν Ιουδαὰκ .

IL E libris ch) XX. Dionysii Originum sive Antiquitatum

non plures exstant, quam priores undecim, desinentes in Anno Urbis CCCXIL L fragmenta quaedam de legationibus, quae ex posterioribus libris vulgavit Graece Fulvius Ursinus, tum fragmenta quaedam e libro XII. quae in excerptis Petreicianis Graece & latine edidit H. Valesius P dg. J29 - F45 . notisque illustravit. III. Libros XI. latine primum e duobus Codicibus MSS. transtulit L pus Biragus Florentinus, dicavitque Paulo II. quem Platina quidem notat summo odio humaniorum literarum studia habui ste. Lucem vidit Biragi versio Tarvisti ' o. I. recensita Basilear Is 3 a. fol. ab Hermanno Glareano qui soOO. errores sustulisse se profitetur, & Chro- nologicis tabulis Dionysium illustravit. Etsi vero Lapus Sylburgii vemba agnoscis ) pleraque parum latine , multa etiam Histre vertit, tamen, quia

duos e) Photius cod. LXXXlli Scriptorem vocat et, φράGν - λίξιν καινοπρε πη .

Sunt qui titulum iρχαιολογία: putant tantum convenire primis libris non toti operi . Vide Voluum ll. 3. Hist Gr. Photitis quoque illius tituli plane non meminit sed vocat /ιδεία, ἱςορικων λογων δεκου. At Stephan US BIZ- in Kωbςάντεια. laudat Dionysiiam , εα καιδεκάτω PωMα κης αιολογίας, Unde paset, tot iam opus ab eo lectum fuisse hoc titulo. Notavit hoc etiam Evagrius lib. V. cap. ult. Histor. Eccles. I Photius Cocl. LXXXli Confer Dodvvellum ad Chrono log. D; onysii Halic. p Io 6. h) Falli Gelenium, qui libros XX. a Dionysio absolutos negat. Photii, Stephani ByZ. ali Oxumque testimoniis revincit Uossiius it. 3 Histor. Gr.&Martinus Hanc ius lib. r. de Rom. rerum scriptoribus P. ze8.

803쪽

ANTIQUITATES ROMANIJ. Lib. IV e. XXXIL 78 r

duos vetustos codices in tua Persione secutus est, s Perbum verbo reddere studuit se e mihi ad verae lectionis investigationem viam patefecit. Graece primus edidit Robertus Stephanus Paris. I ygo. l. typis vere Regiis ac nitidissimis. Hinc meliorem versionem latinam , sed decem tantummodo librorum Libri undecimi enim in Graecis Cod. perturbatior ordo est) ad Orna-Vit Sigismundus Gelenius , suadentibus Hieron. Frobenio Nicolao Episcopio, eamque Iohanni Rudolpho Murbacensi &Lutrensi Abbati inscriptam edidit Basil. isq'. fol. addito undecimo libro ex Lapi Biragiversione. Ab eo tempore egregiam Dionysio Operam praestitit Fradericus Sylburgius, quo Vix quisquam melius veteres scriptores, tractavit, emendatioresue & ad usum aptiores adornavit editiones. Hic enim Graeca ad varios codices MSS. doctorum virorum opera recentitae mendavit, atque e Romano potissimum ac Veneto codice supplevit, Gelenii versionem innumeris locis castigavit , librum undecimum &fragmenta delegationibus a Fulvio Ursino edita, & jam recens ad Julii Pacii codicem emendata de integro vertit, Glareani Chron ologiam, Aurelium Victorem de Origine gentis Romanae cum notis A. Schotti, Leges Regias & decem virales cum notis &glossario, notasque e Victorii, Mureti, Brodaei, Leo pardi, H. Stephani, Camerarii, Guil. Canteri, Xylandri, mollitque scriptis excerptas & suas propria industria concinnatas, indices in Dionysium, qualibus solet editiones suas ornare locupletissimos graecos&latinos subjunxit. Francos apud heredes , A. echeli i s 86. fol. Recusa est Sylburgii editio graece & latine Lipis A. i 69i. l. minus emendate, nec verbulo a'djecto, quo ex virorum dociorum saeculi integri industria aliquid novi ornamenti Dionysio accederet. Prodiit etiam Dionysius latine, libros undecim Antiquitatum ex Verno ne Geleniana a Sylburgio recensita ac suppleta, & quod in g tina desideratur) capitibus distincta exhibens HanOV. I SI s. 8.2Emilius Portus Francisci F. post alios non dubitavit libros Antiquitatum Dionysiit latine vertere, & cum notis suis, H. Stephani &Is. Cafai bona edere Lugduni i y92. fol. apud Vignonium. In hae editione latina lo larum Antiquitatum reliqua enim Dionysii scripta non attigit Portus Jexcerpta delegationibus Occurrunt ex triplici versione R cum noti S M. Stephani, Frid. Sylburgii& ipssius Porti. Habeo etiam libros XL Anticuitatum Dionysii e Porti versione separatim latine recusos cum argu mentis librorum & Gnomologia Dionysiana, Gene vae apud Iacobum Stoer ico 3.12. Denique praefectus Bibliothecae Bodlejanae dignas

' si fis 3 . simus

804쪽

DIONYSII HALICARNASSEI Lib. III. c. XXXII.

simus 'h. Hud onus luculentam & praeclarissimam plantico bono vulgavit Dionysii editionem e theatro Sheldonianos X Oniae A. 1 O4. fol. inscriptam D. Georgio Ho opero Episcopo Bathonio- ellensi, in qua Graeco textui ad editionem Sylburgii recensito adjungitur Porti translatio hinc inde emendata, &singulis paginis superius adscripta temporis

notatio ex mente Viri egregii H. Do velis, infra autem praeter notas de observationes variorum substratae Variae lectiones Codicis Vaticani ante OO. annos scripti per libros primores decem & per undecimum alterius Vaticani recentioris, quas Viris praestantissimis Laur. Zacagnio& Jac. Perigonio in acceptis refert editor humanissimus. Excerpta delegationibus cum vertione EL Stephani & variorum notis, Petresciana cum Henrici Vala sit interpretatione, &observationibus exhibet, operique praemittit veterum recentiumq, fi) de Dionysiio testimonia ac judicia , ad calcem Tomi IL rejectis notis quibusdam Variorum in quaeda Dionysiit loca prolixioribus F. Lli sint. Is Cafauboni , H. Stephani, Sybburgii &c. In his p. H. Dodvvelli supra laudati dissertatione de aetate Dionysii, & vocabulos ) tum ab eodem Dodvvello concinnatis & summo studio elaboratis tabulis Oiron ologicis Dionysianis. IV. In locum libri r . Antiquitatum de Insula Samothrace ac Diis Troicis prolixos commentarios Graece scripsit Ioha es Magissercognomine Canabutius sive Canabura, quos memorat Lubbetis p. io 8.

Bibi nov.MSS. & edere pridem constituerat Leo Allatius. Exstant etiam manu exarati in Bibl. Vindobonensi Imperatoris,distincti in capita XCVI quorum titulos post Lambecium edidit Nesselius in Catalogo MSS. inter codices historicos p. 16s.seq Sed & Romae in Bibliotheca

Chigiana asservatur membranaceus &saeculo X. ut videtur scriptus codex Graecus Antiquitatum Dionylii, cum emgie illius in fronte voluminis ex antiquiore codice delineata & minio picta, ut narrat Bel nardus de Montiaucon in Diario Italico c. 2O. p. Z S. V. Te-

R Plura collegerunt Martinus Hanckius libro utroque de Rom. rerum scriptoribus, Christianussit helmus Eybenius ad Joh. Magiri Eponymologicum, Thomas Pope Blount &o. Prie ceteris lediti jucunda sunt , quae de Dionysio observat

Mottanias Vayerris T r. 3O s seq' edit. in fol. Hac voce plerumque non certum numerum annorum sed stirpes ac successiones notari contendit Vir do Sitissimus, perinde Ut Matthetei primo capite. Confer ejuβ-dem eXercitat. de ῖrtate PythRAOIK p. IX o. seq.

805쪽

ANTIQUITATES ROMANT. Lib. m. c. X II. 783 V. Testatur Dionysius ipse lj se in Historia sua voluisse re

lum, itaque ut diligentissime & Romanis ipsis scriptoribus longe accuratius describit Rempublicam Romanam ritu Sqae, & temporis notationem assidue magno studio adjungit, ita hinc indecligi editur , & Orationes Quandoque longiores interjungit, quo ipso lucundiorem lecta esse judicavit Photius. Stoicae Philosophiae favisse Vomius obiervat lib. I. de Idololatria c. t O. Dictione autem utitur tam pura ac dilucida, ut cognitionem Graecae linguae consequi cupientibus Dionysii lectionem non ab re prae ceteris commendacit Rev. & doctissimus Vir Hermannus ab Hardi in Studioso cm) suo Grat Q . . .

VI X rinserat praeterea Dionysius Epitomen harum antiquitatum

librir quinque Stepha no Bya, laudatam in

iam pridem intercidit. De ea videndus Photius cod. LXXXIV. & H. Stephanus operae i. in Dionysium c. s.&7. Etiam librum-χ scripsisse se innuit Dionysius lib. I. pag. sso. in quo docuit, qua ratione Graecam supputandi rationem ad Romanam licedi dirigere. Meminit& Clemens Alex. I. Strom. p. 32O. ΠαλιωΠῬb T Aργο-πικα, πὸ Θ I ἀχου .-M. Suida S : Eυωπί-ς καγ μῆς, ἔγ - ρου-, ως Δion/b' οῦν χρονοιαις. Sed haec Clarisi uno Hudisno pridem obsiervata. VI . Nunc ad alia Dionysii scripta accedere par est, Critica &Rhetorica tum illa quae exstant, tum, quae perierutat. Exstant vero haec sane eximia & lectu digna, nisi quod acerbam nimis Criticam quandoque exercere videturDionysius, in his scriptis, quae iunior aetate &ferventior edidit , neque enim dubium est, haec ante Antiquitates ab eo composita fuisse. VIII. ΠEpI' ΣrNΘΕΣ ΩΣ GNOMAT 1N n de structura ora o-nis liber, ad Rufum Melitium silve Minucium. Graece primus edidit

o Lib. I p. .

m) Rditus est Helms adii 37ῖ .s . . . . . r ri stri mn o- π Etiam DionysiusLonginus hoc de argumento duobui libris sprip pi pora m0nusi xiv & longe acriore atque exquisitiore indicio valuisse videtur Pan hauro in notis ad Longin p. zo8. edit. Tollimae , pollici hoc se ostensivum in locis

806쪽

DIONYsII HALICARNASSEI Lib. III. e. XXXII.

Aldus inter veteres Rhetoras Venet Iso8. fol. Prodiit & Graece Argent. Isso. 8. &Sylburgio curante in tomo posteriore operum Dionysii i echeliana. Latine vertit utcunqi& exempla latina addidit Samues Bir ovius Polonus in Academia Samoscensi Professor. Prodiit Graece &lati Samoscii A. 16O4. 8. Eadem Bircovii versio ab A. Scholio recenti ta& brevibus scholiis illustrata exstat in editione Dionysii latina Hanov. 16I3. 8. Longe emendatiorem versionem edidit, Graeca castigavit, ¬as Syburgii variorumque & suas addidit Iacobus t tonus Elonensis Vir CL Lond. 1 Oa. 8. cujus editionem laudatam , si placet, vide in Actis Erud. A. I7o 3 . 4. Denique ex Upioni editione hunc librum in posteriorem Dionysii sui tomum recepit praestantissimus Hudsonus, versione Jocis quibusdam interpolata & Graecis castigatis ad Codices binos Regis Christianissimi, &unum Coibertinum, quorum usum Vir Cl. Michael le Qui en ipsi comparavit. IX. T EX NH, Ars Rhetorica ad Echecratem, duodecim capitibus constans & omnium quae ex Dionysii scriptis exstant Hudsono judice mendosissimum. Graece inter Rhetoras Aldi i so8. fol. & in editione Dionysii Parisiensi H. Stephani, & echeliana. Prima quatuor capita

περι των ζατο 1γυροκων, μέθλνγιμηλιων, s εθλιακιδι & δεο λαμἱων latine Vertit M. Antonius Antimachus Ferrariensis , quae versio ex edit. Basil. I s39. L legitur in calce editionis Vechelianae T. 2. p. a 99. Ac Caput V. μέθοδεν προ φωνημα πικῶν & VI. ἴ που*ίων latina interpretatione donavit Guic Gratius Brugensis Jesu ita. Caput VII. αροτρεπικόν ἀθληταῖς& VIII. πεξi εαμ μαχίμων transtulit Andreas Scholius. IX. πεξρ ε ηματσ- ώνων sive de figurata dicto ne tractatum posteriorem, tum & X.& XI. τεριτων φ μελέτη τ' ημμελου δνων & περὶ των ἐν μελεταις άτεχνίας Guil. Gratius. Caput XII. v ερο λόγων εξετάστως A. Scholius. Latine haec omnia leguntur in editione Dionysii latina Ha noviensi A. 16iD S. sed capita IO. II. I 2. a prioribus male distractatunt,&rejecta ad p. seq. Hudsonus versionem hinc inde emendavit & graeca castigavit acl Codices binos Regis Galliae, tum ad Coibertinum, Jamesii item Theologi Cantabrigiensis & Rogeri Galei. Tam Faber in notis ad Longinum p. 13 i. τεχν Dionysii nostri, quod miror, esse negat, atqui Dionysii dictionem habet ac characterem, pollicetur etiam librum de imitatione pag. 64. quem a nostro scriptum constat. Laudat sane Nicostrati dictionem p. 36. I χρηςέον ἀφελῶ μαλλον εγγυς Ξενοφωντ λ τε .is Niκος του βουνορτα. Sed neutiquam intelligendus Nicostratus Macedo sub M An-

807쪽

sCRIpTA CRITICA ET RHETOR. Lib. III. c. XXXII. 7ἴνtonino clarus, de quo Suidas, Philostratus de Sophi L p. 6i8. S. Alciatus II. g9. parergon, non magis quam Sophista junior Traperuntius, qui historiam scripsit a Philippo Arabe ad Odenatum usque Palmyrenum &Valeriani infelicem in Persas expeditionem teste Evagrio lib. . cap. ult. Historiae Eccles. Constat enim plures storuisse Nicostratos antiquiores. ut illum adversus quem Demosthenes dixit orationem LIX. ne de aliis in praesenti memorem . Menander quoque sive Alexander Rhetor Dionysium, ut videtur, nostrum sectatus) Xenophontem ac Nicostratum conjungit, eorumque, sed & Dionis Chryso omi ac Philostrati dictionem ejus , qui Heroica atque i Tagines scripsit , assirmat α λους ραν De M Ureti vero errore, qui ex loco τέχνης hujus, quo p. 3 7. Dionysius Isocratem εταῖρον f avi vocat, junio

ce primum cum aliis quibusdam Dionysii scriptis Criticis mox comm morandis prodiit Paris. A. I , Sqi 8. edente H. Stephano, qui e Cicerone& Quintiliano judicia de iisdem scriptoribus adjunxit. Latine vertit Stanir rota Iovius Polonus Basil. rs 3 7. S. insicri Psitque de praecipuis Graecae singua diu Ioribus elogia. Ilo vii translatio recusa est in editione echeliana

T. 2. p. ao6. & in latina Ha noviensi , & in Graecolatina Hudsoniana. Scriptores, de quibus judicium fert Dionysius in praesenti libro, hi lunt: Homerus, Hesiodus, Antimachus, Panyasis, Pindarus, Simonides, Stesichorus, Alcaeus, Vclivius, Sophocles & Euripides: Herodotus & Thucydides, Philistus & Xenophon , ac Theopompus, tum Pythagorei &Plato atque iterum Xenophon & Aristoteles. Lysias praeterea & Isocrates, Demosthenes, IEschines, & Hyperides, . .

prima pars duntaxat exstat, στερι τ ην Πυτίρων de antiquioribus Lysia, Is crate, Isaeo. Ex altera de junioribus Oratoribus Atticis Demosthene, Huperide Je AE chine superest tantummodo caput initio mutilum & hinc inde hians-ρ λεκπικης Δημορ& tradiatio non integra de Dinarcho. Tertia pars de Historicis & ceteris scriptoribus Atticis a Dionysio promissa incertum, an perfecta, certe ad nos non perVenit. Quae de ostia s Isocrate commentatus est Dionysiius, primus cum Lysiae orationibus & Isocratis graece edidit Aldus A. i s i s. fol. post Aldum H. Stephanus ad calcem Antiquitatum Dionysii A. I 147. sol. Latine tran-

808쪽

fg DIONYSII HALICARNASSEI Lib III. e. XXXII.

stulit Matthias Martinea Middel burgicus, &quae de Isocrate, Hieron. Wolfius, cujus versionem Sylburgius quoque in Necheliana editione exhibuit. T. a. p. 211. Quae autem de so EF Dinarcho, P. Victorius Graece vul avit e Bibl Medicea Lugd. i 18 o. 8. apud Tornaes Vertit latine A. Schottus, ac de Dinarcho idem, quem dixi Martinestus si ve Martinius. Huae de dicendi vi denique , quae singularis fuit in Demosthene, primus erecentiore M S. codice & lchedis e Lollini Bibliotheca a DonZellino communicatis Graece edidit Did. Sylburgius,latine Marti laesius convertit. Exstant haec latine in editione Hanoviensi A Is i s. 8. Graece in echeliana, graece& latine in Hudsoniana, qui duobus MSS. Bibl. Regis Galliae ad Graeca castiganda usus est, & in Isaeo ac Dinarcho & Demosthene, codice ex MS. Bibl. Bodlejanae.

XII. EPISTOLA I. AD AMMAEUM quem Pλτατον

sive amicissimum vocat) de aetate scriptorani Demosthenis st Artotelis, sive quod Demosthenes artem Rhetoricam non didicerit ex Aristotele, neque orationibus suis ad ejus praecepta conformatis omnium Oratorum praeliantissimus evaserit. Graece primus edidit H. Stephanusis sq. S. latine vertit in sua Demosthenis editione H. Hssur, cujus versionem recudi curavit Sylburgius T. 2.p. aaῖ. A. Scbotti ' translatio cum ejus notis exstat in editione Dionysii Hanoviensi latina A. i6i s. 8. R in Graecolatina Hudsoni, qui usus MS. codice Regio ad Graeca castiganda . XIII. EPISTOLA II. AD AMMAEUM arερὶ των Θουκυ' ἰλωμάτων de iis, quae Thucydidi propria sunt. Scripta post librum prolixiorem de Thucydide, de quo mox, & graece vulgata ab Aldo inter graenos Rhetoras A. IJOS. fol. tum a Joachimo Camerario A. 13qO.& allis quibusdam Thucydidis editoribus, & ab H. Stephano cum Antiquitatibus Dionysii A. is . fol. & in editione Dionysii echeliana. Latine Matibia Martiner interprete in editione latina Ha noviensi & in Graeco-latina Hudsoni, qui ad graeca emendanda adhibuit duos Regios Gallicos codices & unum Coibertinum. XIV. DE THUCΥDIDE Liber ad AEltum Tuberonem περι ζ

mus e Codice Andreae Dudithii Pannonii, quem a Paulo Manutio acceperat, edidit Sylburgius in editione Necheliana. Subjunxit idem T. a. pag. 24 I. perelegantem Dudithii translationem quae prodierat Venet.116O. q. apud Manutium&Basil. I s 79. 8. Exstat etiam in latina Dio.

' Conser Uitas Demosthenis & Aristotelis comparatas A. Scholio auctore, Augustae Vin

809쪽

sCRIPTA CRITICA ET RHETOR. . Lib. m. c. XII. 787 ny sit editione Hanoviensi & in gra co-latina Hudsoni, qui usus ad graeca castiganda Codice MS. Bodlejano , erudita H Savilii manu hinc inde Dotato. Laudat hunc librum ex merito Rogerus Aschamus in Epistola de imitatione scripta ad Ioli. Sturmium.

XV. EPISTOLA AD CN. POMPEIUM Tν ον Πομπων de Platone, qua exponit , quid in ejus Philosophi dictione &quam ob rem improbarit, adjuncto judicio de historicis, quos praecipue imitatione dignos esse putat, Herodoto, Thu diri, Xenopbonte, Philisto. opompo. Hanc epistolam graece primus cum aliis quibusdam Dionysii scriptis vulgavit H. Stephanus Paris I FI . 8. latine vertit sanislaus IV vius Polonus Basil. I 7. s. divisam in bina opuscula, quorum unum sub titulo comparationis excellenti mimorum Historicorum mscriptum dedicavit Ioli. Tencinio Comiti, alterum inscripsit Caelio secundo Curioni Praeceptori suo. Haec versio recusa legitur in editione Wecheliana, T L p. Σχο. & in latina Ha noviensi,atque in graeco-latina Hudsoni, qui Codice MS. Regis Christianimimi usum se testatur ad Graecum contextum castigandum. Quod Sylburgius in praefat. ad tomum posterIorem promittit primi tomi spicilegium Sc secundi auctarium, lucem non vidit, sed cum praelianti mimo auctore intercidit. . Perierunt etiam scripta varia Critica ac Rhetorica Dionyui ipsius, ut eidem Sylburgio jam obserVatum. XVI. Desiderantur sane haec:

si Commentarii III. an. 8c quinam Sc quomodo imitandi sint scriptores eximii. Dionys Epist. ad Pompej. p. 128. & lib. de Thucydide sub init. Scholiast. Hermogenis i. πιεὶδε- laudat Dionysium et e πως χα- ωκυ - , neque assentior Meursio, qui in libro de Dionysiis sius icabatur duo distincta lcripta περὶ μιμ 9ως π π ερι χα ς ρων. Non absurde autem Sylburgius horum librorum ἐκλογω este putabat τους των παλακῶν de quibus dixi supra g. ro.

νότητ' ejusdem Oratoris disseruit in μ'μαπι γοῖς, quos habemus de Rhetoribus Atticis ad Ammaeum,) . . D De Hyperide de Eschine , tum Historicis, Philosophis, ac ceteris scriptoribus Atticis Iaz μνημα Π μοί. .

810쪽

88 SCRIPTA DIONYSII DEPERDITA . LRIILe. XXXII.

fo promittit in lib. de verborum compositione. s. Liber de Lysia & internoscendis ejus orationibus l/- 3 meo ζ ρητορ' πρ γματειαν σαυταττό- dcc. Dionysius in Lysia pag. 86. Confer in Isaeo sub init. 6. Tπὲρ ψπολιπικης Φιλοπφιας πρὸς τίς κατατρεχοντας αυά ἀδίκως. Ad vertus eos, qui Politicam Philosophiam injuste reprehenderunt. Dionys lib. de Thucydide p. 297. Denique Dionysium Halicarnasseum inter eos qui Epicuri famam scriptis lacerarunt refert Laertius lib. X. seci . . quod forte in libro iam dicto de civili Philosophia factui XVII. Allegatur praeterea Dionysius Halicarnasseus περὶ ερ- μίωώας in Scholiis ad Aristoph. Nubes v. 4OO. Unde librum de elocutione , qui legitur siub nomine Demetrii Pbaleret , & in quo locus a Scholiaste Comici laudatus occurrit, Dionysio nostro tribuunt H. Valesius ad excerpta Petresciana p. 6 s Is . Vossius ad Catuli. p. I s 3. & in libro de poematum cantu & viribus rythmi, ac Men agitas pag. F9.& . ad Laertium. Sed hoc de librodictum a me est infra lib. IV. XVII l. Dionysio etiam nos tro librum de vita Homer; qui sub Pliatarchi nomine exstat, tribuit praestantissius Vir Thomas Galeus, qua de sententia vide, ii placet, quae dixi lib. 2. c. I. g. q.

XIX. Index scriptorum a Dionysio Halicarnassensi allegatorum accommodatus ad paginas editionis

echelianae, cujus paginas Oxoniensis, unde hic elenchus depromissest , in ora paginarum interiori adscriptus habet A. Tomum pri rem, B. posteriorem denotat. Rcii silaus Argivus B. 13 3. AEtili A. s. .flius Tubero A. 6 7. Agathyllus A. Agathyllus Arcas poeta A. 39-AEschylus B. 11. 69. II7. 2Esthyius

Anacreon B. 26. Ι 8. Anaxagoras B, q7 . II. Anaxi laus

A. I.

Anaximenes B. III. Ι2O. Is . Andocides B. 32. I FI.

Antiat. Vide Valerius.

SEARCH

MENU NAVIGATION