Bibliotheca Graeca. [Lib. I-VI] Sive notitia scriptorum veterum graecorum, quorumcunque monumenta integra, aut fragmenta edita exstant tum plerorumque è mss. ac deperditis

771쪽

LIBER L II. III. Lib. IV c. XXIX. 7 9

duodeviginti annos scripsit eminentissimus Nortitus de Epochis Syromacedonum diis. 2. c. I. etiamnum premi existimo. Praetereo Bellatoris perditos in hunc librum commentarios, & quos habemus Rabani, Thomae Aquinatis, atque ut ad recentius saeculum veniam Serarii, Sanetii, & qui in versu 12. capitis IX. substitit, diffusi Petri Redani.

Liber Maccabaeorum secundus post primum scriptus videtur, neque ut primus Hebraice sed Graece, notante etiam Hieronymo praef. in libros Regum : et si Philonem auctorem esse neutiquam credam Honorio Augustodunensi. Neque Allatio assenserim, cui auctor est Simon Maccabaeus sacerdos maximus p. 2 Oo. de Simeonibus. Post praemissas Epistolas binas continet Epitomen librorum quinque a Iasone Cy- Graece et si dubitet Blondellus p. a 39. de Sibyllis scriptorum de

Iuda Maccabaeo. Haec est Mακκας ι κων 'Eπιτομη Clementi Nex. laudata V. Strom. p. 393'. ut jam Scaligero observatum. Quae narrantur capite tertio, quarto, quinto, contigerunt ante ea quae prosequitur liber primus Maccabaeorum: Quae vero liber primus habet post caput septimum, de iis nihil amplius in secundo libro exstat. Syriaca versio libri quoque secundi occurrit in Polyglottis, sed quae ibidem sub hoc titulo legitur Arabica, nihil aliud est quam versio pseudo Gorionidis, ut notatum Antonio Van Dalen viro acutissimo diis. de Historia Aristeae pag. 136. &Herbeloto in Bibliotheca Orientali p. y23

Liber tertius Maccabaeorum dicitur qui ordine primus est, non alia ratione ut existimat Grotius in pro lego m. ad h. l. & appendice de Antichristo p. 477. quam quia Chrisianis serius innotuit, nec tam late patentem quam duo illi auctoritatem adeptus est. Tempora attingit Maccabaicis

priora, & in canone ultimo ex illis qui falso ad Apostolos referuntur una cum duobus prioribus adscribitur catalogo librorum sacrorum. Conditus Graece, stylo & charactere Alexandrino, ampullos , S qui proxime abest a cothurno, quod judicium est Scatigeri, quem si placet vide ad Euseb. num. MDCCXCVII. Latina vetus versio nulla exstat, Syriaca legitur in Polyglottis. Ab Hieronymo vocari hunc librum Philopatorem praef. in libros Regum, conjectura est Viri Clari T. Marci Mei bona ii lib. de fabrica triremium p. 43'. Alii Pa torem legunt & Hermae librum intelligunt, etsi ab aliis inter Apocrypha Novi non Veteris relatum Testamenti. Franciscus Junius qui librum quoque tertium Maccabaeorum latine interpretatus est & de eo locum Hieronymi accepit, maluit - - γ, nempe 2 sive h. e. ab atrio in quo sacer-

772쪽

so MACCABAEORUM LIpER IV. G. e. XXIX.

dos sum ius cum fideli comitatu suo intercessit ne Rex veniret in sanctuarium. Verum hanc conjecturam merito respuit Steph. le Moyne Epist. ad Ampli T. Cuperum de Melan Ophori Sp. 2f8. leq.

Philostorgius qui tertium rejicit Vocatque ' Πω l l . Ι. c. I. etiam qsertum Maccabaseorum librum numerat, eundem innuens quem in

ovibusdam G taecis & Graeco latinis Bibliorum editionibus legimus, & in

Codice Bibliorum Alexandrino Graeco MS exstare testatur Bevergius Codice Canonum vindicato p. 289. brevem sed elegantem ac disertum sub titulo J β ρbi πλι αυτνκρ n ρ λογιίμοῦ. De eo dixi infra libro IV. uoide Flavio Ioseph o. Hunc in Athanasii synopsi&ab aliis veteribus per librum quartum Maccabaeorum intelligi, testimonio Philollorgri, Syncelli & aliorum certissime constat, quanquam Sixtus Senenus lib. I . Bibl. Sanctae p. 29. refert seLugduni in Bibl. Sanctis Pagnini apud Praedicatores reperisse librum quartum Maccabaeorum longe alium, plenum Hebrall-mis, & historiam XXXI. annorum continentem, atque incipientem his

-τ P. Hac ipsa in caede Simonis deliinit liber primus Maccabaeorum,

additurque Joannis filii gesta scripta esse Tri βιόλίω ἡμερων ἀρχ;ερω λυης ἀυτή. Qui si fuerit idem liber Sixto inspectus, dolendum sane est non fuisse in lucem editum, antequamBibliotheca illa conflagraret, quod factum esse haud diu post, e Posse vino narrat Seldenus de successione in

Pontificatum lib. I. c. XIII. X. Supersunt & alia monumenta Apocrypha sub veterum Prophetarum nominibus ut i) P almus GL πρὸς τον Γολιάθ, ' qui ad calcem Psalterii & in Graecorum Horologio Graece exstat, & Graeca Metaphrasi poetica pridem donatus est ab Apollinari. Antiquam ejus latinam versionem edidit Josephus Maria Carus Rom. 1688. Habetur& in versione Syriaca, Arabica, Anglosaxonica. Meminit. Athanasius sermone ad Marcellinum de Interpretatione Psalmorum, Athanasius junior in Synopsi Scripturae, Auctor Epistolae quae suo nomine Mariae Castabat itidis exstat ad Itinatium, ' ' Vigilius' apsensis in conflictu Arnobii ac Serapionis & Euthymius prologo in Psalmos. Para

' Vitam Goliathi atque in hoc praesentis Psalmi illustrationem exspectamus a Rev. doctissimo Viro, amico nostro, Paulo Christia o Hilschero, pallore dignissimo palaeod es densi. μη MS. in Bibi Bodl. η ' Colomesius Obser. sacr. p. 57. Cotelerius ad patres Apostol. T. a. p. IO ,

773쪽

PsALMUS CLI. ET ALIA PSEUDEPIGR. Lib. III e. XXIX. Erphrasi poetica Graeca & latina donavit Olympia Fulvia Morata, iterum latina Adamus Theodorus Siberus, Gallica Blassius Vigenerius. 1 AH ditamenta ad bibrum Jobi II. V. seq. XLII. I 7. seq. Rin P alterium Salomonis sive Psalmi Salomonis XVIII. a Ludovico de la Cerda editi Graece EMS. Augustano.& versione ac notis illustrati ad calcem Adversariorumorum Lugd. I 62 6. l. obvii etiam in MS.Codice Bibliorum Graecorum Alexandrino ut testatur Beveresius, & memorati Athanasio in Synopsi, Balsamoni ad Can. LIX. Laodicen. atque in Nicephori oχω- μετρία q) Testamentum Patriarcbarum, s) Henocbi fragmentum &c. Longe plura vero deperdita memorantur, quorum partem magnam persecutus est nuper Scipio Sgam batus in Archivis V. T. Neapoli editis, de quo opere paucis forte adhuc viso, sed singulari Rev. doctoris quondam mei Tho. Ittigit benevolentia mecum comunicato, consules Adta Eruditorum Anni O s. p., , . Ego quidem ut in Codice Apocrypho Novi Testamenti quam ante quadriennium vulgavi, per siecutus sum non exiguo numero scripta quae vel CHRISTO vel i Mariae Virgini, vel Apostolis atque Evangelistis supposita fuerunt, ita similem in modum stingulari libro ejusdem commatis scripta sacris V. T. Patribus ac Prophetis supposita recensere pridem constitui in Codice Pseudepigi apho Veteris Testamenti.

CAPUT XXX De POLYBIO & ENE A Tactico

aliisque rei militaris scriptoribus.

Polybii aetas, dignitas, diritio. . Libri quadraginta Historiarum. a. idis supersint, o num excerpta quae exsant sint ex M. Bruti Epirome. i.

Polybii editiones latinae. . Graecolatina. F. Scyipta Virorum

doctorum quibus Polybians quaedam idustrantur. 6. Versiones Polybiim linae vas vernaculas. r. Scripta Polybii quae inperciderAnt. L

774쪽

Lib. III. c. m.

POLYBIUS natus est Megalopoli in Arcadia Olymp. CXLIII. q. can

te CHRISTUM ros. patre Lycorta ca9 statego sive praetore Achaeorum, de quo vide, si placet, Iustinum XXXII. i. & Plutarchum in Philopoemene p. 368. Adolescens Philopoemeni se adjunxit Plutarch. p. 79 1 . an seni gerenda Resp. functus de ipse primum honoribus in patria ac legatione ad Ptolemaeum Ep phanem OL CXLIX. h. pollea Ol.

CLIII. a. evocatus cum aliis Achaeis rerum novarum suspectis Romam,

familiaris fuit Scipioni juniori Africano bo cum quo & Africam adiisse, & Carthaginis eversioni cc) interfuisse traditur Ol. CLVIII. 1. Anno post vidit Corinthum incensam a L. Mummio, qui illam ingenti clade subjecit Romanis. Sane expugnationi Corinthi praesentem fuisse constat ex Plutarchi extremo vitae Philopoemenis & testatur ipse Polybius apud Strabonem lib. VIII. p. 38 I. De hinc Achajae civitates Dbiens, res eorum, legesque constituit, ac Romanos iratos illis, qui dicto suo audientes esse volebant, reconciliavit. In AEgypto quoque postea versatus est sub Euergeta Physcone, ut ex eodem Strabone cognostere est lib. XVII. p. 797. Sed & alias terras adiit , Galliam & Hispaniam, ce) Alpes mariaque trajecit, ne quam in Timaeo reprehendit locorum ignoratione ipse historiam scripturus peccaret. Diem obiit supremum anno aetatis LXXXII. Olymp. CLXIV. ante CHRISTUMI 2 .) cum rure domum repetens, ex equo excidisset , & morbo inde

Vide Vossium lib. r. c. 1 p. de Hist. graecis&in arte Hist. c. et 2. Suidae Lycortas corrupte est Lycus. b) Excerpta Petres c. e lit, 3 i. p. 149 PIutarch. IV. I. Sympos Veli ejus lib. i. AElianus Tacti c. c. I. Ammianus XX l V. a. Pausanias Arcadicis p. 663. ubi ait omnia quaecunque e Polybii monitu gesterit Scipio, feliciter ei successisse, in aliis ipsum offendisse. o Appian. Libyc. p. 82. Excerpta Petres c. p. Is r. seq. Plutarch. Catone Majore pag. 34Ι. Pausanias Arcadic.

o polybius Lib. 3. c. q8. Sc D.

775쪽

HIsTORIARUM SCRIPTOR Lib. IV e. YYY. 7n

de fuisset correptus. Statua ejus memoriam coluere Mantinaeenses, teste Pausania in Arcadicis c 9. Mega politani id. c. 3 o. Pallanti enses, id q4. Tegeates id. c. 48. tum Methydrini, id. c. 3 . qui hoc addide

isitim praesidio fuisse. In scribendo laudem tulit viri nec in dictione prorsus negligentis, sed bene ac perspicue narrantis & docentis: g θ licet

iis qui collocationem verborum non admodum curarunt, annumeratura Dionylio Halicarnas leo. hJ At longe majorem habuit rationem re rum, quarum peritissimus, & veritatis, cujus amantissimus fuit: usquς adeo, ut Zenonem Rhodium i) reprehendat, quod dictionis elegantiae magis quam rerum inquisitioni & argumenti sui tractationi studium impenderit, jubeatque, se ) sicubi de industria mentiri compertus fuerit, citra veniae spem increpari, uti vicistim ex ignoratione lapso sibi

tanquam homini in tam longo praesertim opere dari chapit veniam. Singulare est, quod Joh. Hooriabeeckius p. 39. Orationum refert de Carolo Maelio, qui quando ad correctionem interpretationis Belgicae Bibliorum beaccingeret, crebra Polybii lectione mentem imbuebat, quod ejus Phrasin ad Graeci in Novo testamento textus inteligentiam non parum momenti adferre arbitraretur.

Vide &, si placet, Alex. Morum ad Galat. II. I 3. ubi notat Paulum Apostolum frequenter vocibus uti Polybianis. II. Scripsit IETOpIΩN 2ιcλία μ. Historiarum de rebus toto fere terrarum orbe per annos LIII si) gestis sui de ipse opus suum Vocat ι ροπι κοθλo. m) ) ab anno primo Olymp. CXL. de initio belli Punici secundi, ubi desierant Timaeus no N Aratus Sicyonius, ii Had eversionem regni Macedonici, sive Persen Macedonum Regem

h) πεξι σαοέσ- ονοματων s . E. p. s , Excerpt. Peire sic. p. Ps. EAcerpt. Petres c. p. 8 i. seq adde lib. XII. c. s. Libertus Folieta in dissertatione de similitudine normae Polybianae, sive utrum Historia non sit nisi verarum rerum narratio, ut sentit Polybius

776쪽

a Romanis victum Olymp. CLIII. r. libros quadraginta, quorum duo primores veluti introductionis loco praemissi stricti ria per eqvuntur sq)Reio Romanae res a capta perGallos urbe, duce Breno Olymp. XCVlli ad primam trajectionem in Siciliam, atque inde paulo disertius usque ad initium belli Punici secundi. Ut vero diligentissimus fuit in rebus Romanorum describendis, ita egregie quoque explicavit res Carthaginiensium, Achaeorum, Macedoniae, Syriae, fgypti, Ponti, Cappadociae,

Persidis aliarumque gentium, multa de ingenio ducum, de re militari, de ratione & forma rerum publiuarum, de causis interioribus, initus ac modo gestorum praeclare observavit, ubique praestans recti etiam in noste laudatorem, inimicum vitiis , prudentiae ac virtuti plus tribuentem quam fortunae & confictis prodigiis, cultorem tamen Dei calvir eque providentiae religiosum : r) His toricum denique non minuS narrat Ione integra ac fide digna , quam saluberrimis monitis studentem p ὲOdesse testoribus suis, licet ob hoc ipsum non desinat, qui eum insectentur, ut post Seb. Maccium Italum satis acerbe nuper fecit Uignotius Mai yillius Miscellaneorum T. r. pag. 2I. Latinae lingv3e peritus Polybius libros Censuales & alia ejusmodi monumenta Rom3e commendatione Scipionis e Capitolina aede utenda accepit, de pluribus ex Laelii ore & memoriis saltus est certior, testatur etiam ' se inci dine in indicem sive tabulam aeneam scriptam ab Hannibale, cum in Italia ille versaretur, & hanc se secutum, unde Punice etiam calluiste possis suspicari. Ex historicis, qu i ante i p sti m scri p serunt , plurimum tribuit Arato, minus contra fidendum docet Philino, Fabioque & Phylarcho, Chaereaeque ac Sosiilo, quorum duorum scripta non historiam sed fabulas ex tonsoris incina referre assirmati

III. Ex illis quadraginta libris squibus adhuc integris usum

Caesiarem Bryennium suspicatur Pomnus in notis p. D4. non plures hodie integri exstant, quam primores quinquου. E libris VI. mque ad

777쪽

QUIE SUPERSUNT.

Lb. III e. XXV XVII. excerpta tantummodo ad nos pervenerunt, quae Isaacus casiaubonus suspicatus fuit esse partem epitomes , quam is Polybii opere feci iseextremis vitae suae temporibus traditur M. Brutus. sto Sed merito haec viri docti conjectura parum credibilis visa est Henrico Valesio, qui eam refellit & excerpta ab epito me distinguece docet in prole gomenis ad excetrpta Petresciana , licet probatam etiam Mottano Vayero Uiro ingeniosisIimo. In Bibliotheca su) Augustissimi Imperatoris in codice Historico a s & 3 o. atque adeo bis exstant manu exarata excerpta adhuc in edita litiri XVIII. & XIX. quae in lucem protrahi operae pretium sit. Post haec enim verba , quae in editione Casauboni &Grono vii ultima sunt libri XVII. ι οκνησοι λασαφῶν G οικολουθησαντα ταώς ἐξου πις άου τῶν ἀποεπη, sequntur in illis codicibus: Πολυβιου εκ ζιη λόγου. 'Eγia 3

&c. Deinde post excerpta e libro XVIII. Πολυcίου ἐκ ζ P λόγου. Περὶ

quod incipit: Ni- ηMηδιακατατε γῆ μέγεΘ' ἡ χωρας αξιοχρεως &c. Libri quinque ori mores&excerpta jam edita e libris sexto usque ad decimum septimum cx) exstant etiam in manu seripto Codice praestantistimo Augustae Vindelicorum , cujus varias lectiones edidit&illustri viro Johanni Capellano dicavit Iohannes Henricus Boeoterus Vir Claris s. Argentorat. I 67o. 4. Harum omnino ratio habebitur in nova, si quan do curanda erit, Polybii editione. Alia ex historiis Polybianis excerpta de legationibus jussu Constantini Porphyrogeniti s) pridem selecta, Gryce edidit fiuvii r ursinio An tu Verp. apud Plantinum is 82.4. additis eruditis suis notis & aliis fragmentis a se collectis , in quibus sunt quaedam e Suida, quae ipse ex sola conjectura parum certa, imo ut Valesius a observavit non raro falsa Polybio tribuit. Denique alias prae-C c c c c 2 Ua-c0 plutarchus in Bruto p 92s. u) Nesselius parte V. Catalogi Bibl. Vindob. p. s . seq. 8c p. x Decimi odiavi quoque excerpta legi in illo codice notavit in suo Catalogo Flias phiu-

gerus. ded errore numerorum deceptum Virum Optimum notavit Do clerus.

3 De his excerptis ago infra lib. VI.:) Valesius praef. ad eaecerpta Petres C.

778쪽

16 POLYBIs Lib. III. c. ox claras eclogas de virtutibus & vitiis ex eodem Poly biano opeie ejusdem Constantini jussu excerptas ca) codice Fabricii Pei rescit usius Hemicis Vulsus vir eruditissimus graece & latine in lucem edidit cum notis Paris.

Interprete Nicolao Perotto libri V. Rom. 1 73. & Brixiae 148 8. l. Perottus versionem suam inscripsit Nicolao V. pontifici Maccujus auspiciis eam adornandam in se susceperat. Prodiit deinde Polybius itidem , satine ut putare se ait Gesne rus in Bibl.) Basileae apud Fro benium & Henricum Petri ante Annum It s. de quarum neutra editione mihi alio testimonio constat. Ceterum editus esst iterum Lugd. I Hq. 8. Basil. Is 7. 8. Genev. Is97.& I6o8. H. in quibus editionibus praeter libros quinque e Perotti versione, habentur excerpta e proximis duodecim libris, interprete Mul gango Muscuis. V Calaubono interprete , libri V. & ex libris VI - XVII. excerpta , tum excerpta de legationibus & Tactica , cum pro lego me nis ejusd. Casa uboni ad Polybium. Francos typis mechelianis A. isto. 8. Ad hanc versionem suscipiendam plus simplici vice hortatus Casa ubonum est Iosephus Scaliger. Nam illa Mustuli , inquit , ridicula ess : Perotti ad quinque libros , manca, aliam non vidi Epist. II . Calaubonus ipse Epist. 413. Perottus latine quidem loquitur, sied longe ab auctore disicedit. De Musicula nihil dico, in quo praeter egregiam voluntatem nihil invonio, quod laudem. Habeo in manibus Pompilii Amasii versionem eortim , quae ex interpretatione Minuli vulgo leguntur. Dulem vidisses, ut consilium dares, acquiescendumne in ea sit , annon. Elegans pro fedio es s compta. Sed pir probus hac cautione usus est , ut obscurissimas

quasque zή κοπάς non attingeret , contentus lentorem monere , petiposse eorum

Persionem a Musiculo. Nobis vero non licet esse tam securis. Respicit Ca-

a Quae in hisce excerptis p. 14s seq. leguntur de Scipione ea Henr. doecorus nova versione& annotationibus illustravit Argentorat. 16y9. 4. ib titulo : Scipio Polybii cosi qu o Academico accommodatus. Haec diatriba paucis foliis conflans non legitur inter dissertationes Boecteri Academicas lunetim editas Argentor. IZOI.4. In Nic. Bester montani dissertationibus Academicis adoptimos veteris &novae Historiae Scriptores, undiquaque ut Jac Thomassius *a39 M plagio observat eorrasis,&eaecusis Francos. Isr6. sunt etiam Polybium spectantia quaedam pauca.

779쪽

saubonus Eclogam primam & tercia in e uexto Polybii libro de diversis rerum p. b) formis deque Romanae oraulantia, quae to Pompilio Amaseo

Romuli Amusaei, qui Pausaniam & Xenophontis quaedam latine convertit, filio interprete prodierunt Bononiae A. Is 43. 4. Idem Cclsau- bonus Epist as. Tandem imperavi ipse mihi,& versionem a me ex pressi, vel potius initium versionis. Kalendis enim Novembris A. M io os .) prima ejus ducta est linea. Scis quam non contemnendus Perottus sit, qui vir, si graecarum literarum cognitionem habuisset, in eo genere scriptionis paene mihi regnare videretur. Sed rudem fui geἐλλίονισμου reapse deprehendimus, sic tamen ut τ καλοκαγαθον Mu- sculum, qui fragmenta vertit, multis para angis anteiret. Epist 426.

In Polybio scis me nunc esse, cujus versionem ne me paeniteat fuisse aggressum , Perotti interpretis fatuitas facit, qui mille amplius locis omisso Poobio Livium desieripsit nobis, quare merito Dali tuj latinitatem homines sunt admirali. sed de Meillius, quod praedicat Iovius G j quis ferat aequo animo J irascors vehementer

quidem. Confer Calauboni piae lationem, p.7 i. seq. Etiam Vincentio

Hano Polybii elegantissimam dissertationem expressifie videri potest Machi avellus

lib. i. dissi in de cadem primam Livii cap. 2. Praeter illas duas eclogas ex ejus versione editas Casa ubonus in praei. ari I'Olybium testatur e Sylburgii Bibl. ad manus suas pervenisse schedam parvam titulos XVI continentem variarum lucubrationum quas hic Vir doctissimas Amasaeus illustrando POIybio composuerat. Psea, inquit , etiam literis viis Magni ci Marci Husir sumus admoniti ex re adhuc albis, in Italia e orum libe sic um nonnultis, qu si ab eruditis hominibus fuerint ab quando publicati, fructuosam eo

rum lectione uriose fusem ut afuturam non Euhstamus. Nos eorum nihil vi s-mus rater versionem eclogarum quas Mus uius sermone Romam expresprat,

quo multum admirati sumus Lycistima quaeaeam fragmentis ab Amaso non esse versi sed Mustuli translationem retentam, a Pompilio leυ ter castigatam. E aut tamen .v ea, quam diximus, sichida aliquot titui; prouexnm explicationem post centes o e us ecloga quis Romana militia declaratur, o omnium penitus locorum hώ- jussecunda part is a A argum nti, qua omn a hactenus cum iaυja nobis at Mein compertas ur, nihil hiabemus. quod amplius re 1 s dicamus da Jovitas p. 32 elog Exinde R ma Graecas oleras pertinaci pudio consectatus Perottus fretusque Bessarisuegenerose Mace te, adeo exacte fetis, terque profecit , ut ab eo Pol bitis grum Omus h Moriarum scr-ior lat, nitat Eonraretur. Nou de uere ra--emex amulis, qui e us auctoris traductionem antiquiss amfuisse furtoque Fur e-ptam existimarunt, quod Thurad dem , Diodorum, Plutarchnm A'pianum cla-r mo ingen orum certam ue conυerses unus Polybius egregia si de latinus aquabili at pradulci Romanisermonis puritate prorsu; antecedat.

780쪽

opsopaeo notante Perottus non paucos locos praetermisit, & interdum totas subtersiliit paginas , quamvis Franciscus Sabinus Perotti Polybio nihil amrmat esse politius. Confer Anton. Borremansit Varias te ei. c. X. o. 11 .& Leon hardi Nicodemi additamenta ad Bibl. Neapolitanam Nic.

V. Editiones Graecolatinae.

Hagenoensis librorum quinque, apud Secerium, cum versione Nic Perotti separatim adjecta A. isso. fol. Praefationem addidit Vincentilas sopaeus , ex cujus codice haec editio recensita est. Basileensis A. 1 s49. fol. apud Her vagium, librorum quinque, cum separatim subjuncta versione Perotti, & excerptorum e proximis libris usque ad XVII. cum versione lysiologi Musculi, qui Her vagianoMS. cum codice Augustano per Xystum Betulejum A. ir 8. collato usus illam versionem, clim Tiguri exsularet, adornavit alieno rogatu, aetate jam grandi. Excerptum e libro XVI. de praelio navali circa Chium primus Graece vulgarat illustraveratque Lazarus B sius libro de re navali edito primum A. i s 3 7. & novistime recuso T. XI. Antiq. thesauri Grono viani pag. s 8 i. seq. Profitetur autem Baysius illud accepisse se a Victore Fausto. Cujus, inquit, copiam mihi fecit Victor Faustus, dum Venetiis a Rege Chi lilianissimo legatus commorare r. Parisiensis A. 16O9. typis luculentis fol. apud Drouartium. curante Viro incomparabili Isaaco Casaubono, qui libros quinque primores h codicibus MSS. tribus, Regis Galliae, Bavarico & Antonii Ver-derii, sed, in quo duo tantum primi libri erant) emendavit, adhibitis insuper vetustissimis membranis Urbini Ducis, in quibus excerpta exprimis libris XVII., atque adeo quinque etiam illis continebantur. Ex cerpta e libris VI - XVII recensuit ad fidem tum earundem membra-Rarum, tum aliorum codicum MSS. Regii, Memmiani, & Francisci Pithoei, quod, inquit, deprehendimus esse istud ipsum unde Basseensis editio fuerat desumta. Codicem Cardinalis Ioyeusii Rotho magensis Archi-Ep. demum inspexit absoluta jam sua editione. Excerpta legationum a Fulvio Ursino pridem edita emendavit & supplevit e codice MS. Andreae Schotti, & e codice excerptorum a nescio quo Theodosio parvo Gquae tum idem Scholius ad Casaubonii miserat, tum Casaubonus ipse in quae

Titulus excerptorum in M8. Codice Thuaneo: G ἐρανάσας το λοδοσιος λιν

라틴어 텍스트