Bibliotheca Graeca. [Lib. I-VI] Sive notitia scriptorum veterum graecorum, quorumcunque monumenta integra, aut fragmenta edita exstant tum plerorumque è mss. ac deperditis

321쪽

JUυC Langius Adagia & alias sententias proverbia Ies sub titulis Ioco.

rum communium digestas edidit Argent. IS9 . 8. Τν. Langston in Poeseos Graecae medulla Lond. 1679. 7. Alphabeti ordμne collegit versus graecos proverbiales & gnomicos. Christoph. Lebmannus in flori legio Politico A. 16ψ3.i a. edito Germanisca adagia inter alia e Xhibet. . . Petrus Massara sive Juan de Idali area Hispalensis. I ide inrra in Pintiano.Λdagia quaecunque ad illam diem exierunt , Pauli Manutii studio ut habet titulus ) a mendis vindicata, sublatis falsis interpretationibus D nonnullis, tum rem faciebant. Florent. IS s. l. Venet. Is78.& I6O9. 4. Hunc laborem Concilii Tridentini auctoritate Manutio in junctum Gregorius XIII Pontifex ita probavit, ut reliquas adagiorum editiones prohiberet ac condemnaret. Quanquam dubitant eruditi , an Manutius vir longe doctissimusν sub cuius nomine editum est , revera manum operi admoverit. Quin imo hoc diserte negari video ab elegantissimo Mureto,quem v i de sis lib. tr. Var. lecti c r s. Barthol Keckermannus in praecognsetis Logicis p. I s 7. EDd, inquit, est memorabiles,quod in Erasimi adagi stentatum fuit non ita pri em. Namque hoc incomparabile opus cum Erasmos inpiarent Itali, alibi recuderunt, sub alieno nomine. Similiter Erasms

Ap ophthegmata quoque deleto ipsius nomine edita sunt hoc titulo Venet. Is9o. & Colon. I 666. I a. sopbthegmatum ex optimustri inque linguae scriptoribus libri VIII Pauli Manutii studio U indoria docti mo um Theologorum consilio atque ope ab omnibus mendis vindicati quae pium s veritatis Catholicae lectorem poterant ostendere. Et haec quoque editio facta est Pontifice Maximo approbante, ut in praefat.α- statur idem Manutiuso Jacobi Meteri Hortulus Adagiorum Basil. CXXXIII. impia obse cena & improba per nescio quem , latentem subi677. I 2. proverbia Germanica confutata

nomine Ernesi Meisneri , Jenae

Gabriel Meurerius Gallica proverbia collegit recusa in flori legio G puteria Alidius Menetius Italica proverbia colligere & illustrare cum Panciatichio constituerat. Vide ejus Miscellanea Italice edita p. I99. seq. editionii secundae.

322쪽

of SCRIPTORES RECENTIORES LU. In e. u.

Proverbios de Don Digo Lopea de Mendoeta de Santillana Antvverp.

Hie on. Megi erus edidit sub titulis digestas paroemias πολυγλωέως Το. Merceris Hebraice cum versione sua edidit libellum proverbiorum auctore R Haj Gaon, cui titulus e Proverb. Salomonis l. 3. Σ erudito intelle Ius Paris. Is 6I. 8. Angelus Monosinius in flore Italicae linguae Venet. I 6o . . tres chiliades

adagiorum Italicorum recenset genti illi propriorum , tum plus mille proverbia itidem Italica, quae confert cum Graecis & latinis Confer. Mortio fit Polyhim l. i. p. 2s6. Melchior Neipius Bredanus adagia aliquot congessit post Erasmum Iuniumque. Prodierunt cum Erasmi Chiliadibus Paris is i. fol.& cum Giselinianis Antu ver piae apud Plaminum. Alysius Novarinus Adagia e priscis Ecclesiae doctoribus collecta digessit& illustravit duobus in folio Voluminibus. Lugduni 1637.&Veronae I 6 ii. Ferdinandus Nunnesius; vide infra Pintianus. Jo. olorinus Variscus.

Caesar Oudinus Hispanica collegit proverbia, quae in flori legio suo recudi

curavit Gruterus.

Panciatichi. Vide supra in Menagio. Ortandus Posteri sive Psetti Proverbia Hetrusca ordine litterarum collegit ediditque Veronae I 6O . 8. Venet. Is P. I a. Fridericus Petri in libro, cui titulus: Per Deutfcten Deiῆheit Hamb. I 6os. collectionem exhibet proverbiorum Germanicorum locupletissimam. Ferdinandus Nonius sive Nunnesius Pintianus Hispanica collegit proverbia. Addidit Joannes de Mallara proverbiorum Hispanicorum Centurias decem sub titulo Philosophiae vulgaris, & subjecta prolixa proverbiorum explanatione A. I 62 I. q. Theodorus Petraeus post Ionam Prophetam AEthiopice & latine vulgatum Lugd. Bat. 166O. vulgavit proverbia quaedam sithiopica. Plura Jobus Ludolius commenta r. ad Hist. AEthiop. IV. a. p. y 6O. seq. . Plantavitim PIebraicas sententias adagiaque. uardus Poco ius admodum juvenis Chiliades sex proverbiorum Arabicorum verterat latine jam Anno 163s . quas nec dum vidisse lucem merito dolet Rev. Hoch steterus in Orat. inaugurali. Thomas

quoque Sinithus in vita Eduardi Bern hardi p. 68. inter hujus Viri

323쪽

DE PROVERBIIS . Lib. IV. c. Ix o

praestantissimi inedita memorat Proverbiorum Arabicorum partim a D. Pocockio partim ab Ed. Bernhardo latine versorum Collectiones. Pauca quaedam Proverbia Ali Imperatoris Musiimici& carmen Tograi edidit idem Pocolitus Lugd. Bat. 1629. 8. stat inter Anglos, inquit Morho fius I. Polyhist. pag. 2, 7. cujusdam Po-i relli dictionarium Anglico Italico Gallieum in fol. adjiciuntur illi dictionario

proUerbia Anglica, allica N Italica non exigua cura confest . Eorum peritiam ut ostendat austor, Epistolas aliquas is oratiunculas ex meris proverbiis in tribus his linguis concinnavit.

Joannus Rajus vir sagaci Naturae inquisitione celebrati ssimus sub litteris I. R. latens Cantabrigiae A. i67 a.& 1678. 8. Vulgavit uberrimam collectionem proverbiorum , praecipue Anglicorum, phrasi una que, similium & phrasium proverbialium ordine Alpnabetico.Coelius Rhodiginus eodem , quo Erasmus , tempore parce natarum libros edere molitus est, sed ab illo praeventum se videns antiquas lectiones concinnavit ediditque & in his nonnullos etiam adagiones nOV a perfudit luce. Vide Coelii Epistolam ad Erasmum post Gudianas p. iI7. II 8. & Clari T. Baelii Dictionarium in Erasmonota CC Joannes Soropan de Rieros scripsit librum laudatum Morho fio I. Iolyhist. p. 23 7. de usu Medico proverbiorum Hispanicorum. Titulus est:

Medicina EJannota contenio en proverbios vulgares en nostra sequa.

Valentinus Rotmarus e Virgilio excerpsit centurias quinque & decurias tres versuum proverbialium Ingolstad. 117O. 8. Confer quae de Versibus proverbialibus ac sententiis ex Homero selectis dixi supra lib. II. c. s. g. 8. &9. Joannes Sartorius Amstelo da mensis Adagiorum Chiliades tres Belgico edidit sermone Antvverp. Is 16. 8. & ex recentione Cornelii Schrevelli Lugd. Bat. I 6,6. 8.Jo ephus Maliger Collectionem graecorum proverbiorum ἐμμέτω composuit, de qua supra g. 8. & proverbia quaedam Arabica latine transtulit, ut dixi paulo ante in Erpenio.

Andrea s Scholius praeter editionem luculentam proverbiorum graecorum, de qua supra 3 3. seq. vulgavit Adagia sacra Novi Testamenti a se illustrata An tu verp. I 629. Iustus Georgius Schottelius in opere egregio de lingua Germanica Bruns-VVigae i663 q.) praecipua proverbia ve iacula collegit pag. II . usque ad Ii46. Ioannis Georgii Giboldi adagia latino-germanica, in quibus multa lutulenta ac plebeja observat Mortiosius lib. I. polyhist. p. a j9.

324쪽

,6 fCRIPTORES RECENT. DE PROVERBIIS. Lib. IV. e. m.

Joannes Servilis Guiertenus Gelder,Belgica eollegit proverbia. Henricus Laurentius Spigelius itidem Belgica proverbia congessi it in Iani Gruteri florilegio recusa. emicus Stephanus praeter notas in Erasmi Chiliades, de quibus sepra in Erasino, edidit proverbia Epigrammatica sive Epigrammata proverbialia.

LMphardus Tanius Adagia latina DCC contulit cum totidem Germanicis.

Andreus IVche ingiui Pro f. Poeseos in Acad. Rostoch. Proverbia Arabica ex Erpenti editione in Germanicam linguam convertit, scholiis quibusdam adjeetis, Iulius Vaνinus in Schola vulgi Italice edita, adagiones illius gentis persequitur, disposita secundum actiones humanas. Vide de illo libello,si placet, Morhofium s. Polyhis . p. 2 1 6. Editus est Veronae. I 6-2. I a. Polydorus Virgilius eodem, quo Erasmus, tempore adagia congessit ediditque A. i sco. Sed sed subsistunt intra numerum ducentesimum, x tribus vulgata sunt mensibus post primam Erasmi editionem. Vide Erasmi Epist. XVII. 3. & XXVI, 6 3, Ioannes Ulptur, Frisius, proverbiorum farraginem eongessat post EraGmum,cuius Chiliadibus juncta prodiit Paris i 3 7 . fol. MDn Vogaeus Gallica proverbia collegit quae recusa sunt in florilegio

Gruteri.

yosnnes Vorstius Ad agi a Novi Testamenti illustravit, Coloniae Branden- burgicae i 669. 4. edita, & saepius alibi, etiam cura Viri Cl.Thomae Crenii in Belgio recusa. Bonaventura VulcaniusGraecos proverbiorum scriptores junctim edere instituit, Vide Epistolas editas a Gabbema p. 7Iq. Levinus Murnerus edidit Centuriam proverbiorum Persicorum Lug. Bat. i 6 4. 4 Ioannes Leonhardus mi erus. in additionibus ad Zinckgraefium. Paulus Winc oras Consiliarius Brandenburgicus edidit Chiliades tres sententiarum Germanicarum adagialium, sub titulo sute Sedaiacten Gortitetii 168S. I 2. Tacitus Nic. geras Bruxellensis proverbia latina & Belgica edidit Ant-

vverpiae excusa.

Ioachimus Zehnerus ad agi ortam sacrorum sive Biblicorum collegit Centurias quinque,& e sacris profanisque scriptoribus illustravit. Lipsiae 16ol. 4. Ejusdem similitudines Biblicae ibid. I 6O3. 4. Iara iselm Zincerasius in Apophthegmatis Germanice saepius excusis.

CAPUT

325쪽

DIO CHRYSOSTOMUS.

Lib. IV. c. X. 3Pi

CAPUT X

DE DIONE CHRYSO STOMON altero juniore DIONE CASSIO.

Dionis Chus omi aetasmynta. I. Oratines s dissertationes que exstant LXXV earumque argumenta. 2. Editiones. 3. Scripta deperdita. 4. AEt, s vita Dionis Cassii. s. Caussa ratio scribenda Romanae Historiae. c. uantum e libris LXXX ad nos pervenerit. 7. Epitome librorum MV. posteriorum composita a Ioanne xphisino. 8. Zonaras Dionem in Annalibus suis secutus. 9. Excerpta e Dione a Theodosio quodam . I O. Alia fragmen ta Dionis quae exstant. II. Scripta alia. IZ. Editiones: interpretes Dionis. 13. mphilini. , ψ. Obiter de Vita Alexandri Severi quae Angliace prodiit conficta a Thoma Eboto , tanquam ex Gr co Encolpii conversa. xy. Alii Diones. I 6.

IO a) Pasicratis F. a patria Praria Bithyniae urbe Pr aeus, a Patrono suo Coccejo Nerva Coccoanus b) ob eloquentiam Chus omus t appellatus, gracili corpore c) parvastatura , magno ingenio animoque praeditus, e Sophista Philosophus d9 tandem evasit, Apollonii ' Tyanei &Euphratis Tyrii familiaris,temporibus Neronis '' &Vespasiani, cumque prius levia quaedam argumenta e declamatorio ac luxurioso stylo tractasset , & non in Homerum f) solum sed in PhilosophoιQq etiam

ab Photius cod. 2os. De avo qui iRomanam civitatem ab Imp. fueras adeptus, vide Dionem Orat. XLI. p. s OO.

b) Idem enim hic mihi videtur cum Dione Coccejano quem laudat Plinius X. gr. Epist.ets1 Tille incintius & alii viri docti distingunt. t Eunapius prooemio. Καὶ Δίων ό εκ ΒΘυνίοις , ον επικάλουν χρυσοςοαον. Ita se Synesius, Photius &C.c Photius Cod. ros. Suid . in Δίων, Dio ipse dissi VII. p. t o O. XIX. p 26o.d ) Synesius in Dione p. 36. Philostrat. I. de Sophist. p. 4 r. Ec Philostratus alter V. IO. de Vita'Apollonii. ' Dio ipse XXI. p. t o. XXXI. p. 344. 3s s. e Hujusmodi sunt laudes Comae , psittaci & Culicis : Memnon, Tempe, Troi

326쪽

etiam g Socratem , Zenonem, Musonium & alios strinxisset stylum, postea Sophastis quos passim reprehendit invisius '' neque colligens discipulos quanquam Favorinum & Polemonem Dionis discipulos fuisse docet Philostratus I. de Sophist. p. 494. & 496. IL p. 3 38 civile ac Philosophuum dicendi genus magis probavit, atque inprimis ad mores

secundum praecepta Stoleae sectae formandos suadendosque perspicus facili & amoeno sermone totum se composuit, licet in verba Stoicorumho jurasse minus videtur , quam naturam ipsam &rectam rationem iri

consilium adhibui sse. Cum ex ephebis excessitat, AEgyprum i &

varias regiones eruditionis causa adiit. Reversus , ob libertatem loquendi & quod assentari minus nosset k tum propter amicitiam viri honesti a Domitiano interemti l) de vita fere periclitatus circa A. LXCIV. oraculo consulto et exsulavit, nullos secum libros m) habens quam Platonis Phaedonem & Demosthenis Orat. de falsa legatione. Ad ultimos usque Imperii Rom. fines processisse patet quod profectionis suae ad Getas, in s n) & Thracas' ' meminito Interfecto Domitiano milites tumultuantes compescuit gravi sermone. Ab eo tempore revocatus a Nerva, apud ipsum ac deinceps apud Trajanum mprimis gratiosius fuit, ita ut eodem cum Imperatore aureo curru vectirna re. serant Philostratus, Photius o) ac Sui dari Quamdiu vixerit non constat, senium attigisse se ipiere statur non uno in loco. p) Magistrat uni quoque gessit in patria, &liberos habuit minime degeneres, ut constavax Oratione XL-&XL L p. 4 86.

latore S

327쪽

Philostratus eloquentiam Dionis laudaturus ait illum fuisse

podromum q) & cujus scripta adhuc supersunt Alianum r) Dionis dictionem fuisse imitatos. II Exstant ejus λόγοι sive Ἀχιβά octoginta, eaedem quas Photius Cod. Σο9. licet alio quo hodie ordine9 legit. Inveniuntur sane in his

quaedam μελίπη pleraeque sunt dissertationes sive tractationes breves argumenti Moralis, Politici ac Philosophici, tum Philologici quoque silve mixti , non orationes sive declamationes. Eas singulas ordine hic a me recensitas habes, addito numero duplici, e quibus major ordinem editionum, minor Photii respicit. I. II. III. IV. i. a. 3. G βααλειας sive λόγοι βασiλικοί. Dissertationes quatuor de regno sive de virtutibus Regiis ad Trajanum Immquem alloquitur diis . pag. 36. ω γενναιε Οἀπκωτωρ & videntur scriptae non diu post reditum ab exilio, unde adhuc αλητί-Dio se appellat dissa. p. 3. &p. Io. ως ἀετοχυν H ψυγν &c. Oratio quarta clauditur elegantibus ac disertis characterismis genii avari,voluptatibus dediti atque ambitiosi. U. s. Λιβυκος μυΘ', Fabula Libyca qualem Alexandro Magno narratam a Diogene Cynico dixerat oratione IV. p. 7 I. ubi male interpres : fabulam illam in posterioribus recitabo. Nam in Graeco est : onsolantes ac benigne era tantes, iliis fabulam deinde recitant. De Libycis μύλια dixi nonnulla lib. II. cap. IX. g. 6. Hanc Libycam fabulam cum quatuor dissertationibus de regno Graece cum paucis notis suis excudendam dedit D. Caselius Rostocli. I 38 . 8.VI. 6.) Διογένης η λι Tυ ννὶδ . Diogenes sive de Tyrannide. Continet Diogenis Cynici varia dicta & facta quibus hominum plerorumque Tyrannorum praesertim cp. 9 3. seq. Vitam naturae contrariam & dissicilem sollicitamque reprehendit. VII. i 3. Eυβοικὸς η Κυνηγός Orditur a Venatoris pauperis &agricolae ad cava Euboeae quo appulsum se scribit vel fingit Dio narra

Philostr. de Sophiss. p.

x) id. p. 6 I9. Eandem hanc esse cum illa cujus Orat. lU. de regno mentio est, male videtur negare Casaubouus , nam utrinque de voluptate sub specie mulieris se octerente agitur. Itaque & Photis observat hanc Libycam fabulam orationibus. de regno annecti &cum illis cohaereTe.

328쪽

D1ONIS CHRYSO STOMI Lib. IV. c. X. honesta atque hospitali vita in deserta ac montana regione, quam opulentissimorum in urbibus & satraparum ac regum. Deinde p. I ZO. seq. subjungit de opificiis, qualia colenda sint in urbe ad vitam facile & honeste ducendam. Adversus publicas & venales Graecorum libidines invehitur p. I a 6. seq. ineptum non minus quam detestandum illud σως ο συνζς φαρμακον esse testatus

VIII. 7. Διογένης η πῆ θετῆς. De virtute sermones, dicti in Isthmiis a Diogene Cynico Corinthi.

IX. 80 Διογένης, η IBμικό-- Ejusdem argumentio X. 9. Διογένης ἡ πει οικετῶν Diogenis sermones cum homine sollicito quod servus ei aufugi et,& oraculum consulturo. Suadet avitem ut discat prius is ipsum nosse antequam oraculum adeat, neque

enim alioqui illo recte usurum esse. Eγὼ μὲν ω οἰμή σε μηδεν

XI. cIO. Τρωὶ κος , Iλιον μη αλῶν - De Ilio nola capto declamatio peringeniosa, dicta veluti ad Ilienses ad eximendum inveteratum errorem ex Homeri haustum fabulis, quem ex ipso Homero falsi conatur convincere & p. I 6 I. seq. provocat ad Egyptii cujusdam sacerdotis Onuphitensis testimonium haec & multa alia Graecorum deridentis, totamque rem e commentariis AEgyptiorum&antiquis. λ ς aliter longe enarrantis. Ante exsilium haec declamatio a Dione scripta videtur Casaubono. Laudatur a Synesio p. I. Eustathio ad Iliad. p. 3s O. Separatim edita est cum versione Laur. Rhodamanni ad calcem Quinti Smyrnaei. Hanov. I 6OΑ. 8. Nuper etiam Melchisedecho suo subjunxit Henricus Husius, Lugd. Bat. 17O6. 8. De G. Henrici Ursini V. C. Oratione contraria , & de Godose. Κirbachi dissertatione quam Dioni opposuit, dixi lib. i. c. 7. g. IO,

XII. ii.ὶ λυμmκῶς Oratio insignis dictat lympiis-της πρώτης ζ-ρινοίας. Post longius exordium quo se prae Sophistis έρωνικῶς deprimit & cum ulula festive consert ad quam convolant aviculae, incipit pag. 1 99. seq. dicere de DEO & ejus sens' a natura homini insito Olmniumque gentium consensu, poetarum, legislatorum, ' Philosophorum

' Philosophum p. ro . vocat προψ τ -εξηγητην της αγαν του φυσεως ἰ p. zz8. quo magis pii futuri sint homines eo minus adhibituros esse thuris 3c sacrafi-Liorum. οσω γαρ ἁν ε εβἰςεροι-οσυι τεροι γένηΘε , τοσουτω ἐλατ Των ἔς

329쪽

ORATIONES ET DISS.

' Ostoliorum & artificum quo imagines Deorum effinxere, rem a primis rCoetens mortalibus, quos docet ab initio statim fuisse muGχολν inmμ- τῆς Θή- φύπως. pag. ro I. pectaculo atque usu hujus universi velut mysteriis rerum divinum initiatos. Pag. ZO . Epicureos perstringitDeum in inter mundia ablegantes. Pag. 2O9. sq. elegan Selsa postrophe ad Phidiam qui perelegantem sane Iovis imaginem Deo tamen ejusque Majestate longe indignam composuerat. Non minus Ingeniosa sequitur ac disserta Phidiae Apologi 3- m. XIII. Ia. Περο ψυγης sermo Athenis dictus, disputat extilium non esse malum , & plerosque homines neglecta virtute addiscere ea Quae nullius sint usus in vita. XIV. & XV. 6 .Pq. Περμ δελείας κῆ ἐλευχενας diuertationes

duae, quibus docet libertatem conssistere in recte agendo , & sortes bonos ac lapientes liberos esse ae nobiles, malos contra & ignavos elleignobiles ac servos. Porro neminem natum hominem qui non in majoribus suis multos reperiret servos, multos nobiles sit hoc illi inquirere

XVI. 6. Πε, λω ης, de animi aegritudine fugienda , NPortiliter ferendis rebus adversi - - - XVII. c67. αεἰ-, adversius avaritiam distertatio, cui elegans praemittit exordium de eo, quod res quoque notissimas etiam atque etiam inculcare debeant Philosophi, quia a scientibus quoque bo

na praecepta raro Obsiervantur o . et

XVIII. 68.2 Πευ λογου , de dicendi exercitatione actouendam e proceribus Romanis, qui senex a Dione rationem eloquentiae comparandae petierat. S vadet autem illi e Comicis Poetis legere Menandrum e Tragicis Euripidem, Homerum ante omnes: ex Historicis Thucydidem, Theopompum, Herodotum: Ex oratoribus Hyperidem potius & Aschinem atque Lycurgum quam Ly siam ac Demosthe

nim virtute, vel ea nobis ratione cono e ut, quod nstu legemus ear itaserpuliter

330쪽

. m. c. X. 3 io quemadmodum veteres. Lx eo siquidem quod dictorum aliqua audemus reprehendere, maximesiduciam fumimus ad conandum similia. Certe o libentius se quis ilii accommodat , quo cum comparatus non se credit inferiorem sednonnunquism cs superiorem virum iri. Praecipue autem Socraticos consulere jubet Dio,

Rex his quem solum putat sussicere viro Rem p. gerenti Xenophontem, ejusque orationes Historiae insertas imitari. XIX. 6o.) Περυ της -τῶ ψιληκοίας quod libentius alios auscultet Rhetoras,quam auscultari se ab aliis patiatur. XX. 7o. Πεω ἀναχωρ πως, secessu non indigere sapientem, alios non juvari.

brem mutata mollitiem , dissertatio sive dialogus, ut personis appolitis monstravit CasaubonuS. XXI i. 7 a. Περ- πολέμου κώψ ειρφης. De bello & pace uti de aliis plerisque disserere & Philosophos & Rhetores, sed Philosophos rectius. XXIII. 73. ότι ευσα μων ο σο*ός. Dialogus, quo probatur hominem sapientem qui bono genio obsequitur eundem quoque esse felicem, de malis autem valere illud Homeri quod ex omnibus animalibus nullum sit homine miserius. XXIV. 4.) Πε, ἐυλ μονώς, quod plerique de aliis rebus solliciti verae felicitatis studium negligant. XXV. 7s ) Περὰ ζ ἀπιμον Dialogus cextrema parte ut videtur mutilus) de genio, utrum extra hominem sit & homo alius, uti qui fuerunt genii Rerum p. Lacedaemoniis v. g. Lycurgus, Athenarum Pisistratus , Romanorum Nimaa, Carthaginiensium Hanno & Hannihat, Macedonum Alexander, Persarum Darius &Cambyses. XXVI. 6.θ Περὰ ζ-De consultatione, quod ad eam peritia rerum sit opus. XXVII. 77. - Ε των c/ συμποσίω , uti in convivio &publica panegyri, ita in vita vix audiri eos qui recta ruadent.

ambo hi sermones florente aetate a Dione compositae vide pag. 292. a celebrant defunctum nobilem athletam Tito Impccharum Melanco maria, Iairoesis adversarium non minus pulchritudine quam robore ac virtute dissicilique cestuum certamine praestantem.

XXX. 8o.) κα δημοή. Consolatio stuper obitu Charidemi juvenis egregii anno aetatis a. r. exstincti ad Timarchii patrem, & fratem mi

norem

라틴어 텍스트