장음표시 사용
431쪽
ACHMETI ONIROCRITICA. Lib. IV c. I. Ο9
ex Apoma sare esse depromtum idem Lambecius Observat p. 2 7 . neq;o.2.69. assentitur Rigallio qEi haec Onirocritica ex Arabico Achmetis x in Arabis Medici versia existimabat, cujus Libros septemdere Medica habui De se testatus est Ianus Antonius Saracenus notis ad Dioscor idem. Equidem Mamunus ille Cedreno, donarae, Elmacino & continuatori Theophanis &c. celebratus in cujus gratiam opus de somniis Achmetes scripsisse putatur Graecae linguae haud erat ignarus. Sub Achinetis hujus nomine Vrologica quoque occurrunt MSS. in Bibliothecis, & laudanturi Meursio in glossario Graeco barbaro. Onirocritica in stuper Gallice vidi me lucem Paris. A.I, 8 I. g. atque deinde Germanice edita est e,testis in Pandectis Brande taburgicis Hendreichius. Cangius vero refert in Codice
Regis Chrsistianissimi 18 inscribi-Συυμ, & alio ordine
quoad seriem capitum & secus etiam in contextu ac in edito legi. Forte Gollectum opus hoc Graecum est ex Achmete , Apoma sare & aliis a Christiano quodam Graeco qui diu post vixit. Confer Cangit glossarium in Mαμῖν. Sane Christiani scriptoris eise nemo qui vel primam paginam graecam legerit ambiget. Exstat vero Arabice etiam in Bibliotheca Regia Paris num. io 34. hujusmodi liber de somniorum interpretatione divisus in quinquaginta capita de quo Herbe lotus in Bibliotheca Orientali, vocabUlo Sirin. . XIlI. Hippocratis & Aristotelis scripta de somnus tuo loco recensui, exst at quoque Synesii liber & in eum Nicephori Gregorae ερ- μη μα; & Manuelis Palaeologi Oniro criticum M S.Cangio laudatum, atque ontro criticum pseude pigraphumDanielis Prophetae ad Regem Nabuchodonosorem de quo Labbeus Bibl. nov. MSS. p. I 22. ne tangam quae de hoc argumento disputarunt Cicero libris de divinat. Chalcidius p. 3 ψ .seq. Macrobius in somnium Ciceronis,aliique: & inter recentiores Cardanus, Auge rius Ferrerius, Iulius Caesar Butengerus, Caspar Peucerus&c. Longe plures autem perierunt, quorum brevi catalogo praesens caput concludam. Alaxander Myndius. Artemidor.I. 69. II 8.&7I, Antipater. Artemidor. IV. 6 . Autiphon Atheniensis Tertuli. c. 46. de anima. Artemidor. II. I 4. &Ful
432쪽
sCRIPTORES DEPERDITI DE SOMNIIS. Lib.LV. e.MIL
Apollodorus Telmissensis ω ρ ἐυλόγγμ'. Artemidor. I. 82. Apollonius Attalensis cujus librum secundum allegat Artemidor. I. 34.
Aristander Telmissensis. Lucianus Philopatride & Artemidor. IV. 26. hquo loco constat eum Alexandri M. aetate fuisse. rasto us sive Aristophon. Tertuli. c. 46. de anima. intemon. id. & Fulgentius loco laudato. Eustath. ad Iliad. π Milesius patria fuit & libris XXII. somnia exposuit. Vide Artemidor. IL49. laudat & lib.I. c. 2. Cassium Maximum cui Artemidorus libros suos dicavit inter Oνειροκωχκ- scriptores refert Ionsius p. 3 29 quo teste vel argumento nescis. Cratinu3. Tertuli. Demetrius Phaleretis libris v. Artemidor, II. s. Dion ius Heliopolites Artemidor. II. II. Dionsus Rhodius. Tertuli. c.46. de anima Epicharmus etiam summum apicem inter divinationes Fomniis extusit .am M. choro Atheniensi id.Fὸmiuus Tyrius libris III Artemidor. II. 49 Hermippus Berytensis, quinione voluminum. TertuIL costraim Ephesius. Artemidor lib. c. a.
433쪽
Ptolemaei aetas. I. Gus Geographia. 2. Magna Syntaxis N in eam Theonu commentarii. 3. Tetrabiblus f in eum Monymi Graeci scholia, Porphyriisse Antiochi hagoge o Procli Paraphrasis. q. Ptolemaei Carpus, o de electionibus. F. Canon Regum. 6. De apparentiis fixarum. 7. Pars prior hu)us libri jamprimum Graece edita , una cum perstione Bonaventurae Urbini. Editio alteriuspartis Petaviana e MS. emendata ac suppleta. ibid. De analemmate. 8. 0pothesies planetarum 2. Planshaerium. lo. Harmonica. II. Scripta Ptolemaei deperdita. I 2. Alii Ptolemaei. I 3. Deglobi, caelestibus peterum s similibus instrumentis Astronomicis. Iq.
LAUDI Us PTOLEMAEUS AEgyptius,Pelusiensis. a Arabibus inde Efel P diversus non modo a Regibus AEgypti
hoc nomine, cum quorum aliquo nonnulli b eum con- - ii l fuderunt, sed etiam a Ptolemaeo c) Mathematico sive Astrologo,qui Galbae assiduus comes adsuit teste Plutarcho in Galba, p. 1o6 & cum Othone Imperatore in Hispania versatus superfuturum eum Neroni pollicitus est, ut narrat Tacitus lib. i. Hist. c. 21. Noster lubM. Aurelio Antonino d) floruit teste Suida atque ipso, libro VII. ma-
a) Pelusiensis dicitur in inscriptione Harmonicorum editionis Antonii Gogavi ni,etiam tetrabibli codices quidam praeserunt nomen Mτολεμα ου ζ Πελουσιεως, Emgiem Ptolemaei dat Boisi ardus parte II l. ima g. p. 3lo. h) Isidorus III. Originum. Albumazar Simon Grynaeus praef. ad maguam συνταξιν. Servius quoque in 3. Eclogam Virgilio antiqaiorem perperam facit nostrum I tolemaeum Ut notatum Vomo i V. de Hist Gr.c in Seleucum ejus loco nominat Suetonius in Othone c. 4.M Jacobus Gothoi redus ad veterem orbis descriptionem a se editam p. 9. Ex Amm a no uno XIV. 4. cosi, go Marci I . temporibu. Saracenorum nomen ramum innotms Issurire cum Ptoomaus εorum meminerit, 2 quidem prλ- , hinc aviaret eum=b Antonino Pio non Fνipsisse,quod tamen haΗ nus creditur. Non dicit tamen Ammianus tunc primum innotniste Saracenos; & Saracenorum mentio apud Plinium VI. 28.
434쪽
Alexandriae sun de Alexandrinus Suidae aliisq; appellatur) secundo anno Antonini Imp. Pii, qui respondet anno CHRISTIi 39. in cui proximum incidit etiam observatio aequinoctii verni de qua lib. 3.pχὶ ) post Observationes Hipparchi anno CCLXV. Olympiodorus e) vero in
Phaedonem Platonis testatur Ptolemaeum hunc in Canobi Pteris per quadraginta annos habitasse , & inventas a se Astronomicas conclusiones ac demonstrationes columnis illic positis curasse insculpendas . Ca- non autem Ptolemaei notat Antoninum Pium regnasse annos XXIII. unde ei superstitem fuisse Ptolemaeum constat. Dici non potest quantum ei omnis fere Mathematicae disciplinae debeant, sed hoc optime patet ex ejus scriptis, quae iam recensebo.IL ΓΕΩΓPAΦΙΚΗΣ υφηγηπως Geographia Libri VII quod opus promittit libro et . magnae syntaxeos cap. ult. unde adversus Franciscum BarociuIII. 3. Cosmographiae recte observavit Io. Baptista Ricciolus VII. Io. Geographiae reformatae eundem esse magnae syntaxeos & Geographiae scriptorem: tum vero Iulium Maternum, qui a Ptolemaeo lib. I . Geogr.
c. . allegatur diversum fuisse a Iulio Firmico Materno , qui sub Constant mo M. de astrorum judiciis scripsit ad Lollianum. Docet porro lPtolemaeus ipse lib. I. c. 19. se his libris secutum esse opus Geographicum Marini Tyrii non diu ante editum, sed in plurimis emendasse ac supplevisse, tum locorum positioni numeros longitudinis ac latitudinis, provinciis vero termino S, quibus ad quatuor plagas orbis terrarum circumscribuntur, adsignasse. Meminit praeterea Hipparchi, Maenis Titiani, Timosthenis, Diodorique Samii, & quorum itinera Marinus notaverat
Septimii Flacci ac Diogenis cujusdam Theophilique ac Philemonis
mercatoris & Dioscori. Tabulas Geographicas Ptolemaei mentem presse secutus delinea vit lAgatho daemon Mecnanicus Alexandrinus, incertum an idem cum AgathΟ-
daemon Grammatico,ad quelia nonnullasIsidori Pelusiotae epistolas ha- bemus, licet de hoc non dubitat Vossius lib. de Philologia c. XI.g. 2 3 . Sed lnon levis error auctoris pandectarum Brandenburgicarum, qui has Aga- lihodaemonis tabulas confundit cum tabuli spe ut ingerianis a MarcoVel- , sero editis. Gnece lucem vidit Ptolemaei opus Basil. I s 3 3. 4. ap. FrO- ben. Paris. IS 46. q. apud Christian. echelum. Grae-
norum etam Targum non Onhelosi ut Scal. ad Euseb. p. 17. J sed Hierosolymita- fnum Gen.XXXVII. et s. Vernin hoc recentius longe e si & Turcas quoque Πomina tim memorat Gen. . a. ut omittam alia per illam paraphrasin inepta & Tolmudicas lifabulas resipientia quae notavit Jo. Morinus Exercitat. Bibl. p. 34 I. seq e) Menag. ad Laertii I. IOS.
435쪽
GEOGRAPHIA. Lib. IV. c. XIV. Graecera latine cum notis Gerardi Mercatoris Amst. It os . atq; iter Uracum iisdem Gerardi Mercatoris notis&castigatione Petri Bertii Amst lodam .i6I 8. forma majore in fol. cum tabuli SGeographicis elegant Ib . In Gerard.Vomio de icientiis Mathem. p. 26O. n de exculus Annus I 6JO. Caeterum dolendum est, quod lucem non vidit Ptolomaei editio 1 quam paravit G. Vomi filius doctissimus & Geographiae veteris petat inimus Isaacus, promi illam in notis ad Melana p.7 2. 7 7. 66. Io S. &C. In Bert lana editione adscriptaeVariae lect. e Codice Palatino,&adjunctum Itinerariti Antonini,& Burdegalense,tum tabula Peutingeriana ex CGIt.M.Velleri. Latine Romae I 48 a. in membrana apud Nic. Habn t) live Gai- 1um, gente Germanum, qui primus Geographiam Italiae intulit, quam i editionem forma majori in foL tabulis Geographicis nitido colore pii et is ornatam evolvi in Bibliothec. Abr. Hinckelmaiant K μ α του. In-l scripta est Paulo II. Pontifici & recus a Ulmae I 486. fol. Pi Odiit etiami Ptolemaei Geograhia e recensione Marci monachi Caelenim Seneventani do. Cotae Veronensis, Scipionis Carte romachi Pistoriem IS &i Ornelii Benigni Viterbiensis Romae I 3C7. cum privilegio Iulii II. Papae. AJacobi Angei Florentini versionem 1 S. Venetiis in Bibi S. Antoniit evolvit Io. Mabillonius T. i. Mus et Italici p. 37. illam castigavit Jo. Muliel rus Regiomontanus annotationibus inPtoIemaeiGeographiam Argentorat.16 a s . Liber primus a Biblibaldo Pinckheinrero translatus eri commentario. Io illustratus Anno is et s. reliqui e versione veteri castigata.& cum Grael cis collata ner Sebas. Munsierum qui tabulas quoq; Geograpnicas acta Initi Basil. 1 1 O. fol. Nec contemnendae editiones Lugd.l sol. Colon. I, 8st sol, HEx recensione Jolephi aso letii, qui versionem ad Graeca emenda.l vit & ad lib. I. & VII. commentarios addidit Venet. Is 62. Cum commentario 'obAntonii Magini Colon. I ,97- ΤΟ. Stobnitae Poloni introductio in Ptolemaei Geographiam. Cra- eo viae is I9 . D. DNβηHiis Sy . , Liber primus e versione D. mPrneri Nor imbergenus cum ejus pa-l raphrasi & notis, aliisque opusculis Geographicis is aet.& Ingotii. I FFLGallicam versionem manuscriptam se habere in membrana te itas tus est Antonius Verderius Bib L G3llica p. I9I . di
Italice per po trum Andream Matthiotam , cum additam eriti, C cte d.
t Munstero& tabulis Geographicis curante Jac.Castaldo. Venet. I J-8. S.
436쪽
Lib. IV e. XIRPer Hieron. Rusicesium cum Josephi Molatii expositione vocabulorum Geographicorum Venet. Is 4. &cum notis ac Geographia recenti Iosephi Ros accit Venet. ly99. . Per Leonardum ornotum Venetum Pa ta v. 162 I. l. cum commentariis I. A. Magini. Laudat hoc opus Marcianus Heracleota, testatus se profecisse he τῆς Γεωκαφίας ζ Θειο του σοφωτάτου ΓIτολεμαου. Stephanus ByZ. in
A recentioribus Geographis observatum est, gradus longitudinis& latitudinis in Ptolemaeo ut plurimum fallere, in locis praesertim longius a regione,qua versabatur, dissitis. Confer. Is Vossium c. 16. de Nili origine,& Jobum Ludolium commentar.ad His Ethiop. p. 9 i. Quin in ipsius Alexandriae designatione non mediocriter aberrasse notavit Cha-aelius Astronomus & Mathematicus h societate Regia Paris . ut didici ex Bernardi Lamii apparatu Geographico ad Harmoniam Evangelicam p. 273. seq. Sed & numeri in Codicibus editis passim male sunt ex preis,&nominatim in Bertiana Ptolemaei editione multos errores animadvertit Io. Gravius consulto MSto. Ptolemaei codice Seldeniano,e quo descriptionem Arabiae excerpsit & Abul fedae descriptioni Arabiae subjicere voluit. Christophoro Cellario viro de veteri Geographia praeclariiIime promerito suspectus est ipsius industriae nomine Ptolemaeus ; mirari
enim 'bit, unde agraptius disjunctissimarum rerum tam certam ut prodit notitiam acceperit. a ue enim in remotissimis quo vix dum homines adierant, copiosius ess, nec dubius ut in propinquis Fcognitissimis. Non minus de eo conqueritur Paulus Merula praef. in Geographiam, causatus plurima magno auctori scripta esse ab auditu & ex incerta alio m fide, multa item, quae aliis nominatissima negligenter in iis omissa, multa sequiorem nacta esse stationem,&extra verum locata situm, multa dubiam adepta nomenclaturam, infinita
437쪽
finita non suis tributa populis vel regionib', plurima deniq; cum ab aliis tum ab se ipso & alibi dictis dissentientia. Salmasius p. ii 36 ad Solinum de
Ptolemaeo: Nomina urbium quasi recentia s extantium ubique recenset quae jamprid- e se desieruπt. Saepe Notms ac retens ejusdem Vidi vocabulum velis urbium diνersarum appellationes posuit. Interdum urbes iampridem extinctaεσ eversas cum novis commemorat qua in eorum locum successere, aliquando eoismaliquando alio loco positae. Persepolin inser regiri Persidis numerat , quam ab Alexandro eversam Disse necpost illa tempora unquam re arrexisse, omnibus au Ioribus id agerentibus constat. Plures Ptolemaei errores Ortelius ac Gerhardus Mercator, alios Philippus Cluverus, alios Marcus Vellarus in rerum Augustanarum libris, alios alii annotarunt. In Scottae de temptione satis accuratum es Ie , nisi quod loca quaedam magis sita sint versus septentrionem notatum Guil. Nicol sono in Bibl. Scotica. Novam Geographiae Ptolemaei editionem a V.C. Iacobo Gro-novio studiosi harum litterarum exspectant. III. MET AH ΣTNTAΞΙΣ ΤΗΣ TpONOMIAΣ Syncello pag.
pharajus & alii pag. 7. Arabes vocant A etsi libri XIII. complexi demori strati o nes de motibus siderum S universae sphaerae coelestis ratione, post observationes Ars M 2Dmocharidis p. I 64. Meton , Euctemonis ac praecipue Hipparchi p. 6 a. quem άν-α ψιλοπινον - φιλαλη,1 Vocat p. SP.Prodie runt graece cum Theonis Alexandrini qui subTheodosio seniore Imp. vixit commentariorum libris XI. Basileae Is 83. L Pappi enim, quem laudat Eutocius in Archimedem de circuli demensione p. 9. Ammonii, qui libros Ptolemaei Astronomicos Damascio exposuit teste Photio cod.CLXXXI. p. a ῖ. & aliorum veterum ἐξ- γησεις interciderunt. Arabicam versionem Moliam edis filii Allia fami Tu sini ineditam memorat Lab-beus Bibl. nov.MSS. p. 2 D . 23 8.2 s 6. Persicam p.2 s 3. conser Bibliothe cam Orientalem Bartholomaei Herbe toti p. tot. b. qui codicem Arabi- cum Alma gesti cum commentariis MSS. evolvit in Bibl. Christianissimi Regis. Hebraica versio servatur Vindobonae in Bibl. Augustissimi Im-
eratoris num . i6. Et Averrois Epito me ex Arabico Hebraice versa per R. Jacob Antoli A.C. I 23 i. ibidem n. 124. Latinus codex MS. ex Arabi l co versus exstat Oxoniae in collegio omnium animarum. CO de X grae-cUS ante annos a CO. pulcherrime exaratus Londin. in Bibl. Archi Ep. Cantuarientis, ex quo emendationem quandam Petavii firmat Sel denus in apparatu Chron Olog. ad Epochas marmoreas ArundelianaS pag. 2 36.
Alius codex Graecus cum protegomenis & graecis ad marginem scholiis
438쪽
Lib2 IV. e. XIM 416 fuit in Bibi Caroli de Monachat, teste Labbeo p. 189. Latine vertit Georgim Trapezuntius , R sed ut solet fere parum accurate parumque fideliter Venet. Is Is.&Iyas . fol.&cum aliis ' Ptolemaei Basil. IJ D. fol. recensente Erasmo Ois valdo Schre en fustio. Tum Parilas16. 8. Dilucida &brevi epito me latina majorem lucem Alma gesto attulerunt Ioannes Regiomontanus & Georgius Purbachius Basil. I 3 4 3. l. cum praefatione Hieronymi Genausaei. Librum primum Alma gesti Graece cum versione sua&commentariis separatim edidit Erasmus Reinhold Salfeldensis Niteb. Is 9 8 librii L& II latine Paris. Is s 6. 8. Georgii Traperunt ii Isagogentia Alma gestum Ptolemaei Graece scriptam & in Bibl. Augustana atque Scorialensi pridem obviam memorat Leo Allatius pag. 379. de Georgiis. Aicolai Cabasilia in librum tertium prodiit Basil. isso. Bartiami Monachi quomodo ex Mathematica Ptolemaei constructione liceat Eclipsin Solis deprehendere, Labbeus p. et O L. Bibl. nov. MSS. Alanus inanti Claudiano l. i. pag. I 8
Dicitis ingemi v ena Ptolemaeay inundans Deperitus superas curru rationis in arces Colli Vt apromumnumeras, Ac a te ora, cur se in
amascio in vita Isidori apud Photium eod. a. r. p. sis r. Ptolemaeus dicit Ur ο αρο ς ηγεμὼν της, Θοθεαμοiοι-Uide & Procli Hypothesii, Astronomicatum positior um, Bedam de Natura rerum G 4 . sive potius scholion in illud caput T. r. Opp. p. 3 3. Isidorus IlI. 2s. Orig. In utraque'
lingua diversorum quidem sunt de astro mia scripta volumina inter quos tamen
Putem N Rex Alexa-δεω error hic est jam supra a me notatuscos habetur praecipuus , hic etiam O canones insti tuit, quibus cursus astrorum inpeniatur. Etiam Ioanni Hevelis , Hipparcho nostrae aetatis , Ptolemaeus audit sicientiae Astronomicae plane primus quasi t onditor , qui Hipparchi aliorumque
obserpationes a Ptis etiam propriis, informam deduxit, ae luculentas rationes,, a
g Naiadaeus in libro,qui inscribit uir considerations poliriques suries colaps d ' estat pag.
3 s 3. Lo mori G R g/ο-mianos ut plint cfl Mncri me ris enfans de George rivi Coninatae es queo Aschez, de se mori 2 oro' int que Regio- nonus en emis causi our a Dory troρ Dbrement remar He une in Intro is intites dans ia tris Hiso Dis ne de ira a geste de Ptoli mee fisite par si ED Tapedone e ore refotari m ens fui ren e L pa- reis, de in tris ter usens af in Grecque 'te alia Roma ne. . Vide &Allati una lib. de G e orgiis p. 37s. ubi ex Nic. Perotti judicio traditur Trape Zuntius non latinurri sed barbarum multisque locis mendaeem. feci sie Ptolemaeum , nec in Trapezuntii ad Ptolemaeum commentariis qui cquam esse ali cujus duntaxat momenti, quod non sit a Pheo ne Ptolemaei e Ypositione subtracturiri Cetera sunt: d e trabibitis ex vertione Camerarii Carpus ex Ibvia ny Pontani translatione : Fixarum significat ones ex edi et Leoniceni, silbjunctis Proclii hyp thesibus, Astrono m. polit . e versione G. Vall.e
439쪽
Lib. m. c. XIV. 4 Tnue ita omuem doctrinam de Sole, Luna, deque tum iverrantibus tum errantibuse sis in Almagesto suo complexus est, quam non solum Alexandrini se omnes Arabes s Latini longa temporum ferte etiam retinuerunt. Jo. Mabillonius in itinere germanico p. 9. exhibet Ptolemaei estigiem a se repertam in veteri colice ante annum I 2 O. scripto, dioptram manu tenentis &sidera contemplantis. Dioptram enim referre potius, quam tubum opticum 1 recentioribus demum ingeniis repertum, jampridem viri docti observarunt.
si ve quatuor libri de vote sis mali bur ae iudiciis snstrum, ad xstrum h I Graece primum editi a Ioachimo Camerario , cum Versione Ma duorum priorum librorum & praecipuorum e reliquis locoru Nori in b. is i Hinc cum versione Phic Melanchthonis, qui in praerat ad Erasmum Ebnerum Senatorem Norimbergensem te statur se editionem Camerarii multis mendis purgate, tum numeros in locis apheticis tam graeci quam latini textus emendasse. Basil. i s. 8. Latine pridem verterat alidius Nebaidinus sive latino barbare ex Hispanica versione , Alfonsi Castellae Regit jussu ex Arabico i) confecta. Vertit&Antoni s Gogava LOVan. Ii q8. q. Patavii Ios s. i 2. Pragae I6Io. q. Commentario illustravit Hieron. Cardanus prioribus z. libris Camerarii, posterioribus Gogavae versione servata Basil. Is s . fol. 1s79. l. Lugd. si . S. &in Cardani opp. Georgii Vatia Commentarius Anno IsUr. editus nihil aliud est , quam latina versio scholiorum graecorum, sive exegeseos jejunae Demopbili in tetrabiblon , quae cum Porpbyrii siVe AEntiochi Isagoge graece & latine, addita Hieron. Voluit versione lucem vidit Basil. Isi'. fol. In his scholiis Dorotheus allegatur p. 8. IIO.& I99. Cleopatrap. 88. Porphyrius Philosophus p. 169. Meminit & Auctor Petosiridis ac Necepso pag. ii 2.
h) Schol. Graec. TIροσφωνῶ τω Συξω ο Πτυλ μ α το διγιον προς ον-τας αλ-λας άυτή πασας πραγματ ας προσεοωνησεν. Λεγκυ δε τινες πεπλας άυτυ το Συρου ονομα. A λοι δἰ οτι ά πέπλας , αλ' ἰατρος ἡν ουτος - λα τουτων των μαθηματων. i) Selden uxor Hebr. p. 342. Caeterum de Alphon si Regis cura in promovenda Arabs ca Quadra partiti versione, vide, si placet, Nic.Antonium in Bibl. veteri Hispana T r. p. s s. vel Acta Erud. Anno 1697 p. 3or. Latina versio ex Arabico facta lucem vidit Venet. I 493. fol. Viderit porro Gassiendus , qui in Philosophia Epicuri , ubi contra Astrologos disputat T. a. p. sol. contendit, tetrabiblon indignum esse Ptolemaei genio & subdititium. Equidem Io. Pico judice I. i. contra Astrologos p. 28s. Prolemaeus malorum sive Apotelesinaticorum est optimus.
440쪽
4, g PTOLEMAEI CARPUS, CANON REGUM EGIR e.XI'
rroc o concinnatam Grὰce edidit Melanchthon Basil. rys . 8. Graece &latine cum verssione sua Leo Asiatius Lugd. Bat. 16sq. 8. Locum Ptolemaei e codice Graeco MS. in collegio corporis Christi Oxon. feliciter restituit Seldenus pag. ad marmora Arundeliana. HAEθ Heben Rodoo Arabis commentarium laudat Cardanus cum Demophilo latine editum. V. K Ap ΠύΣ sive frusIus librorum seuorum, centum Aphorismis Astrologicis, ad eundem Syrum. Graeca & latinam Joviani Pontam Versionem edidere Ioachimus Camerarius & Phit. Me Ianchthon una cum tetrabiblo. Exstat& Versio latina ex Arabies facta & posit editionem Vene- tam 1 9 3. L faepius edita. Tum ex graeco versioGeorgii Trapezuntii cum commentariis Basil. I yy O. &c. Arabicum codicem memorat Labbeus Bibl. MSS. p. 2s6. Cum Commentariis pestis Nasirodini Thusibfuit inter codices manu exaratos, quos Iac. Golius ex Oriente secum attulit. Lll-mae I 674. 32. Iatine prodiit Astrologia Aphoristica , in qua Aphorismi Astrologici Ptolemaei, Hermetis, Ludo vici de Rigiis, Almansoris, Ca dant & Anonymi. Prodiit etiam Ptolemaeus de eis Itombus Venet. Iioin
latine, L Κ ΩN BATIA CN , recensio Chro logista Regum a Nabo qnataro Assyriorum, Medorum, Persarum,Graecorum, R Romanorum usque ad Antoninum Pium, memorata Georgiod cetis pag.ao 7 Qq χον. a 64. & 3 16. aliisque &inde ex parte restituta a Iosepho Scaligero 3 a sagog, nonum p. a 'Io integrius e codice D. Overalli edita a Suho Caloiso in Isagoge Chronologica pag. 7. Postea E Theonis Alexandrini comment riis-τοῦς κανονας vulgata graece & latine a Dionysio Petapio ad calcem rationarii temporum is perecussi, quem vide et am lib.IX. the sauri temporum c. 3 8. Hinc Io. Balabrigi edidit cum libro Ptolemati de Hypothesibus Plaraetarum Lond. 161O. 4. Denique Henricus Dod Alus
collatis praeter editos Codicibus MSS.ILVofiri , a quo integriorem edendum canonem Ptolemaei promiserat G. Vomus pater pag. r O. de lant, Mathem.) Savilli, Ulserit edidit cum variis te ei. & notis,adiectisque alitis factis graecis recentioribus fragmentisque e Theonis & Heracli GR. commentari is in Ptolemaei κανανας subjecit dissertationibus sitis Cyprianicis Oxinaci 68 . 8. & r6Ss. fol. Brerm i 69o. sol. & Amst. I oosoL Suidas de Diboniano Sidete, qui Iustiniani Imperatoris
aetate floruit : εκα γεν δακὼς Ἀπομνημα ώς τἰν Πτολεμαίου κανόνα. V,
detur etiam Demophilin si ve quisquis auctor scholiorum Graecorum in te- trabibiam P. G. commentarium promittere in Canonem Astron o mi- cum l