장음표시 사용
51쪽
Auctores citati in Supplemento Eustathii.
VI. Iam ceteros deinceps Geogra hos Graecos paucis persequar, quorum alii antiquiores etiam Dionysio sunt, alios plerosque astate ille antecessit. Antiquior i) est SCYLAX Caryandensis E Caryandis Cariae opido , quem Darius Hystaspis k misit ad Indum fluvium & oras maritimas lustrandas , ex quo itinere trigesimo mense est reversus, ut auctor est Herodotus IV. . Condidit hinc quem eidem inscripsit Dario , ut AElii Dionysii testimonio l) constat. Mentionem ejus facit Aristoteles VII. I . Politic.& in Cianorum Oolitia apud Scholiasten Apollonii Rhodii lib. I. ad V. 1 III. atque varia ex eo fabulosa legas apud Philostratum III. 1 . Vitae Apollonii , & Io. Taetetam Chiliade VII. hiit. 1 q. Huic Scylaci malo tribuere PERI-ib Antiquiores etiam sunt Hanno, 'de cujus Periplo dixi lib. I. c. 5. Sc Dicaarchus, de cujus άναγμοιφῆ-Vide si placet lib. III cap. a. p. 296. λ Darius Hystaspis obiit Olymp. LXXIII. 4. ante CHRISI UM natum 48 DU Graecus auctor incertus cujus testimonium periplo Scylacis praefigitur,non dubitans hunc ipsum quem habemus Scylacis libellum esse eundem antiquissimi illius scriptolis, Dario illum dicatum ab auctore suo refert : A λι ονύσι γ έν τω πε- ei Αλεξανδρειας βιγίω πρωτω Φησον οτι Δαρείω προςφων σε Σκυλαξ το Φώόντισμα. Darium Is Vossius Nothum intelligit, sed videtur Elius Dionysius de o-dem potius cogitasse Dario a quo Scylacem ablegatum Herodotus narrat. Atqui ille luit Darius Hystaspis F. Notho antiquior. Edito quidem periplo nulla ejusmodi προσέων ς ad Darium praesagitur . quae sane potuit temporum injuria Perire atque amitti,
52쪽
3 α SCYLACIS LAE. IV. c. II. PERIPLUM qui hodie exstat, quam vel cum viris doctis m) comminisci sine veterum siuffragio Scylacem alterum Caryandensem qui priore sit junior, sed ante Alexandri M. tempora stab Dario Notho vixerit: vel cum Suida, cujus sententiam sequitur clarissimus Dodvvellus n) referre hunc librum ad Scylacem tertium Polybii aequalem. En Suidae
distinguendis Homonymis scriptoribus minime accuratus, confuderit Scylacem antiquum Caryandensem cum Scylace Halicarnasseo Mathematico , de quo Cicero II. de divina t. c. ψ2. dylax Halicarnasseus
familiaris Panaetii , excellens in inrologia , idemque in regenda Iua civitate priuc pr , totum boc Chaldaicum Praeicendi revus repVdiarii. Certe veteres , ut Strabo , unicum norunt Geographum Scylacem Herodoteum illum , quem propterea παλιμον σμγ γραφία vocat idem Strabo XIV.
p. 618. scriptorGraecus incertus cujus testimonium edito periplo praefigi-
m Ita Vossins paser lib. I. de Hist. Graecis cap. Is Sc ls. Vossius in praefat. ad scylacem.
Meminit enim nosser, inquit, 'κωλων μακρῶν ζ TIωρακε quod tamen tabem Vo-elis opus Meminis cs Amphipoleos quom conridit Brasidas cum antea ἐννεα οδοι incerentia, . Cleostrais' quoque Astrologi Teneaeiso Casisseti Rheto, is Athenienses mentionem facit , quos iu flos istum 'st Videm floruisse certis iam. Ex his quaedam sunt , ut Cleostrati mentio , quae non male congruunt scriptori temporum Darii Hystaspis , nam Cleostrati Oelaeteridem primam qui serius computant ab Olympiade LXI repetunt, alii ab Olymp. LIX. Themistocles paucis post Hysta; pidem obiit annis. Callistratus Atheniensis,Dati conditor, antiquiori videtur&diversus a Rhetore de quo Plutarchus in vita Demosth Denique Amphipo li a Brasida demum hoc nomen aceepisse aegre mihi persuadeo, Sc contrarium i n .nuit Diodorus Sic. XII. 63. Quid quod idem Vossius Epitomen tantum Scylaeis
nos habere assirmat, in qua multa legantur contra sententiam Sc lacu A quibus epi tomator erraυerit. Mirum igitur ad hunc non retulisse potius sit quae offendit vir doctus manifesta recentiorum Darii Hystaspidis aetate temporum testimonia.
ti) A. Dod vellus in diis. de Peripli Scylacis aetate. T. I. Geographor. Graec. minorum Jo. Hudsoni V. C. O Ex hac Scylacis Periodo sive descriptione orbis terrarum Clari T. Dodwellus*.3. hausisse existimat Strabonem quod lib. XII. p. s56. e Scylace tradit circa lacum Ascanium habitasse Phrygas & My s. Sed&in periplo Scylacis, qui mutilus ad nos pervenit , loca mediterranea quandoque perstring tantur. Itaque poterat illa Strabo petiisse e loco peripli qui in nostris codicibus desideratur.
53쪽
φον. Iam certo constat periplum quem hodie habemus lectum eidem Straboni, nam in hoc Troadis initium ab Abydo deducitur, quod a Scylace fieri ille notavit XIII p. s83. Idem quoque lectus a Marciano Heracleota, Avieno in orae maritimae descriptione,aliisque. Quid igituri num Suidae plus fidei quam Straboni habebimus t aut credemus scriptorem Polybii aequalem Tyrum-νῆω appellaturum, aut Thebas , aut memoraturum Olynthum , aut q) Lysim, chium & Antiochiam Syriae itemque Thessalonicam, & in AEgyptiacae orae descriptione Alexandriam praetermissurum t Non sane. Relinquatur igitur per me antiquissimo illi Herodoteo Scylaci, quem unum Veteres noverunt, periplus iste , qui non plane integer , ne dicam parum, etiam post virorum doctissimorum curas) emendatus r) ad nos pervenit. In hoc ab Herculis columnis in Hispania facto initio ultra quas ipsas Carthaginiensium emporia qualia etiam ante primum bellum Punicum habuisse ex Polybii lib.I.c.IO. jam observarunt viri docti commemorat, universias deinceps Europae & Africae oras persequitur, ad columnas Herculis in Africa denique subsistens. Narrat etiam diaphragmata si ve vias quibus e Graecia in Asiam vel ex Asia in Graeciam commode liceat trajicere. VII. Primus Graece edidit Scylacem David mescheliis una cum Marciano Heracleota , Artemidoro Ephesio , Dicaearcho Messenio & Isidoro Characeno : Augustae Vindel. 16OO. 8. a, ditis brevibus notis sive castigationibus. Edidit autem ex Codice PD latino , in quo hunc reperit titulum: Σκύλακ' ζ Κ - πλους
& latine cum tralatione & notis eruditis atque castigationibus Uaari Vorsit tum vix unum & viginti t) nati annos, Amstelo d. I 639. 4. subjuncto Anonymi periplo Maeotidis Paludis & Ponti Euxini quem a Salmasio acceperat, cui etiam librum dicavit. Ita enim par erat, inquit, ut E primi-
q ) Jac. Gronovius praefat. ad Geographica antiqua.r Rich. Bentley Apologia diff. de Epistolis Phalaridis p. 327. Sulax one ibe mos
s) Ad calcem libri non septem tantum sed duodeviginti insulas periplus Sc latas memorat. Confer H. DOdweli. S. I 6. diss de Scylacis ritate . . t Natus Is. Vossiius Lugduni datavorum 16ig. satis coacessiit Londini I 62I.
54쪽
ι. AN ONYMI PERIPLUS. Lib. . c. H.
primitiae jupentae nosra primo , si pateris , virorum cederent. Loca quaedam
Scylacis ab eo tempore illustravit, ne Phil. Cluverum , Meursium, Bochartum , Holstentum , Salmasium aliosque paucos, qui hoc obiter inscriptis suis fecerunt, jam memorem, Jacobus Palmerius Grentesmenilius in Exercitationibus ad optimos auctores Graecos Lugd. Bat. 1648. q. pag. 268.-282. &sparsim in Graecia antiqua. De hocssaacus Vossius ad
Catullum p. 217. Multus es in hoc Scylacis loco vir dotitus Iacobus Palmerius , ubi excutit observatiunculas quas pueri olim edidimin, sed ut hoc , ita quoque caeteris in locis feliciorem instituere potuisset censiuram. Ab eo tempore Jacobin Gronopius V. C. edidit Geographica antiqua Lugd. Bat. 1697. q.
in quibus Scylax Vomi, Palmerii &Gro novit ipsius notis illustratus&emendatus praemittitur Anonymi Periplo , Agathemeri Hypotyposi Geographiae & expositioni Mundi a Iacobo Gotho redo editae. Denique praestantissimus Ioannes Hud on Volumine primo Geographorum Graecorum minorum quoscum notis , indicibusque locupletisIimis,&H. Dodvvelli de aetate singulorum scriptorum distertationibus vulga-Vit , Scylacem quoque cum castigationibus , notisque integris virorum doctorum exhibuit. Oxoniae I 698. 8. e theatro Sheldoniano. Reliqui in hoc Volumine sunt periplus Hannonis, Agatharchides de mari rubro u) e Photii Cod. CCL. cum Lauri Rhodo manniversione, Periplus uterque Arriano adsicriptus , Nearchi Paraptus ex ejusdem Ar. iani Indicis , Marciani Heracleotae periplus cum fragmentis Artemidori ac Meni ppi, & Anonrmi periplus ponti Euxini ac Maeotidis paludis quem ab I f. Vomo& Iac.Gronovio editum jam dixi, atque e Scymni Chii atque ex Arriani periplis maximam partem ad verbum collectum esse eruditi observarunt, auctore sive in pio de quo Juli anus Epii 3 o. sive ut Ic Vossius existimabat juniore aliquo , licet H. Dodvvellus vir doctissimus indis 2 de hoc scriptore suspicetur nescio quem Diocletiani
VIIL ISIDORUS Characenus Dionysii, de quo sub initium hujus capitis, civis scripsit post fugam Tiridatis x quam Anno Tiberii XXII. post CHRISTUM natum XXXV. contigisse innuit Tacitus VI. Annal. - . licet Augusti Imp. temporibus illam adscribit Dio lib. LI.
55쪽
p. so. Neque diversus videtur ab hoc Isidorus Characenus quem lan dat Plinius inter externos scriptores e quibus librum II. Nat. Historiae digessit&lib. V. c. 3 r. ut adeo scripsisse videatur ante imperium Flavii Vespasiani. Artaxerxes vero quem Isidori Characeni parentum aetate annos natum XCIII. decessisse e vita narrat Lucianus in Macrobiis T. r. p.*72. non fuit Artaxerxes Ochus ut aliquando visium Vossio IV. io. de
Hist. Graecis, sed longe junior Artaxerxes quidam e regibus Persiarum qui Parthis Arsacidis subjecti fuerunt, ut pulchre observavit doctiis Dodvvellus indiff. de Isidoro Characeno I. i. Scripserat hic Ilidorus
Marciano etiam Heracleotae laudatus Παρθίας πῆηγἶκs quem allegat
Athenaeus III. Dipnosophist. p. 93. Hujus operis deperditi pars esse videntur qui hodie exstant Θμοὶ Παρθικοὶ y mansiones Parthicie, quibus distantias locorum in XVIII. regnis Imperio Parthico tum subjectis non tantum Parthyenes proprie sic dicis Isidorus annotavit. Primum Graece cum Scylace& aliis lucem viderunt cura optimi Hoeschelii, deinde ad codicem Parisiensem castigatae cum versione Clarissi & notulis meis in Tomo secundo Geographorum minorum editae sunt Oxoniae A. I7O3. g. in quo Volumine praeterea habentur Dicaearchi Hi
Ελαδ' & montis Pelii descriptio, Scymni Chii quae supersunt, Plutarchus de fluviis, Agathemer, & Strabonis Epitome , atque de singulis hisce scriptis eorumque aetate dissertationes eruditissimi Dod v velli.
IX. SCYMNUS Chius post Apollodorum , cujus Z)
γο ραψίαν ςNχουσαν νυν βίου compositam verbis Iambicis& Attalo Philadelpho Pergami Regi inscriptam tacito Apollodori nomine laudat , scripsit ad Regem Bithyniae Nicomedem tertium Chrestum cognomine ut videtur H. Dodvvello , Olymp. CLXXII. 3. ante CHRISTUM natum XC. carmine itidem Jam hi conssive enarrationem Orbis, qua Eratosthenis maxime vestigiis insistere se profitetur v. Ita. seq. Mutila sub falso Marciam Heracleotae nomine primum Graece ab E 1 Hoesche-y De his ς Θμοχ sive ut apud Io. Malalam T. et Chron. p. II. Vocantur μον ς ea Iumqtae varietate praeter ea quae ad is idorum notavi vide si placet Eduardi Bern-hardi V. C. lib. 3. de mensuris & ponderibus p. et 48. seq. Sic Amyntas quidam scripsserZt ςψμους ΙΠερσικους & ςψμους της σίας. Laudat Athenaeus & Alian.
XVll. II. de animal.Z Vide si placet quae de Apollodori Chronico scripsi lib. III. C 2τ. Quod vero Stepha-nxἰ Morinus V. C. p. 42 di T. perleges in Marciani Apollodoro tributam scribit a Salmasio , error est haud dubie , sive Salinasti , sive quod magis mihi persuadeo
56쪽
Ηceschelio una cum Scylace & aliis edita est Augustae VindeL i6oo. g. deinde latino carmine reddita & Graece ac latine vulgata a Feri Moresso Paris. 16o6. 8. Hinc cum prosaria versione & notis Erasmi Vindivit Paulli F.Halaiae I 8. Verum jam Isaacus V ossius ad Anonymi periptum p. 3 3. recte monuerat Scymnum Chium esse illius perlegeseos auctorem,quod postea confirmavit Lucas Holstentus ad Porphyrium p. gr.& ad Apollonii Rhodii IV. Argonaul. v. a 34. ac novissime H. Dodvvel- Ius dist de Scymno Chio g. 7. ita ut nullus dubitandi locus supersit. Igitur doctissimus Hudsonus non dubitavit poemati huic verum Scymni Chii nomen praefigere, qui illud non modo recudi fecit in tomo secumdo Geographorum Graecorum cum latina versione Vindingit notisque,& castigationibus: sed etiam subjecit eidem aliud Scymni ex eodem opere fragmenta, ex Anonymi maxime periplo quem I s. Vossius ediderat , collecta, quaecum versione Jambica Lucae Ho enit ad calcem notarum summi ejus viri ad Stephanum ByZ. in lucem protulit Theodorus Ryckius Lugd. Bat. 1692. I. Mentio Scymni Chii apud Apollonium DyIcolum hist. commentitiae cap. 1 F. cuti Meursio probe observatum &Stephanum Byg. variis in locis,& Scholiasten Apollonii IV. ubi G τοῖς Ασίας & 2 84. tibi iis E allegatur, ita enim pro GιF legendum docuit idem laudatus HoIstentus. X. MARCIANUS ex Heraclea Ponti oriundus, iunior fuit Claudio Ptolemaeo, Stephano autem qui eum saepius laudat antiquior. Incertum idemne Marcianus qui Creticorum scriptor memoratur hPhrynicho apud Photium Cod. CLVIII. vel quem Synesius Epist. CI. a' Pylaemenem Ewῖ λογιου -- appellat , & quem Valentis Imp. filias Anastasiam& Carosam Grammatica praecepta docuisse refert Socrates IV. 9. Hist Scripsit prosa-της εν λάμης ἐώου τι - ε εταν D άυτη μεγέςων ν ω in Periplum maris externi a ) maximarumque
quae in illo sitae sunt insularum libris II. quorum prior integer exstat, de mari orientali & meridionali, posterior qui Oceanum Occidentalemae septentrionalem persequitur, capitibus tribus postremis de Africa, &capite de distantiis ab Roma ad insigires Orbis habitabilis urbes mancus adab Mare externum opponit mari intra Europam Afri cam, & Asiam quod satis accurate affirmat descripsisse Artemidorum. μὲν γἁρ εντος uρακλειωνlςηλων απομάκριε- τον περίπλουν π&ποιημεγα ἐν πιπις επιτομῶς των ιά βιαίων Αρτεμιδωρου του Eiεσίου Γεωγψαρου , ον νομίζομεν της καθ' ημας Θαλασ-
57쪽
HERACLEOTA. Lib. IV cM. 37 ad nos pervenit. Ante hos duos libros in quibus Claudii Ptolemaei &
Protagorae Geographia atque άνα μεχησει δἱων usum se fui Te testatur , idem Marcianus composuerat Epitomen librorum undecim Geographia
Artemidori Ephesii , e qua prologus tantum & Ponti utriusque, Bithyniae& Paphlagoniae periplus superest. Neque vero solum in hac Epito me secutus est Artemidorum , quem Olympiade CLXIX. hoc est centum circiter ante natum CHRISTUM annis claruisse reseri, sed etiam alios, quos laudat his verbis : 6ι ω - δοκἀνπς πάτα ρα λογων ἐξητακένM TIMO-
num e codice Io. Georgii Hervvarti Graece luci dedit David me cheliis Augustae Vinde l. i 6oo. g. cum Scylace, Dicaearcho &Ilidoro Chara in ceno. Latine vertit & cum notis edidit in volumine primo Geo graphorum minorum saepe jam ex merito mihi laudatus Jo. Hudsonus , Oxo
Idem Marcianus p 6s. Mενιππύγ ό Περγαμηνος ηος αυτος της εντος παλαμης περίπλουν εν τψισἰν οροισε Θώλίοις , ἰςορ κην τινα ηος γεωγραφικην εποιησατο την ἐπαγγελίαν. Hoc Menippi optas, cujus novam editionem chiralle te Marcia is NUS p. 66. testatur, gςορα κυκλον vocat Crinagoras in Epigrammate quod edidit Salmasius ad Solin p A 8 o. edit primar. Hinc constat Menippiam non demum 1lo-xuisse sub Imp. Commodo ut conjiciebat doctiss. Dodwellus diff. de aetate Marci ais
ni Heracl. 7. sed jam ante Augustum , sub quo suit Philippus Thessalonicen&o Crinagorae EpigramitataHujus memit dc blIλbλ corona suK inta uit,
58쪽
38 AGATHEMERI Lib. IV e. u. quando III. 11 8. in illis laudatur Artemidorus D r, An 6μῆ
φουμώνων. X. AGATHEMER Orthonis cal. Othonis F. Marciano antiquior esse creditur a viris doctis, d) Rad Septimii Severi tempora propius accedere , licet argumenta quibus utuntur non plane certa atque explorata sunt,& ab aliis ut a Salmatio) Agathemerus iste suppar habeturGeorgio Gemisto Plethoni, qui saeculo XV. post CHRISTUM natum claruit. Equidem Compendiarii ejusmodi scriptores frequenter antiquiorum verba transscribunt, e quibus aetatem illorum colligere valde lubricum est. Claudio Ptolemaeo plurimum tribuit Agathemerus, sed quam longe ab ejus fuerit aetate remotus, nullo indubitato docet indicio. Laudat in limine libri prioris etiam alios antiquiores. ANAEI
d Godi rid. Nende linus apud Ten nullum praef. ad Agathemerum , H. Dod ellus disside Marciani aetate * 9. & in dissi de Agathemero.
Tabulas Geographicas primum e Graecis conripolitis Tes Anaximan Nam testatur etiam Strabo, Laertius V. z. & alii. Inter aegyptios Sesostri hoc tribuit Eustathius ad Dionys. Κν Σεσωςρις δε Φασιν ρ ΑιγυπΤιος πολην περιεληλυΘως γην πίναξι δὲ δεδωκε την περίοδον , ' δ της των πινάκων αναγραφης ουκ άιγυπΤίοις μόνονάλαυM Σκi Duqς Colchis: vide Marshami Can. Chron.Saec. XIV. p. 36s. & Franiacis cum Bianchinum V. C. in Historia Universali e monumentis antiquis probata Se Italice edita Romae I 699. 4. cap. 3 .pM77. seq. ώις Θαυμα μεταδουν ηξίωσεν. Post Anaximandrum Hecataeus, Democritus & Eudoxus simi li ter docuerunt brevibus in istellis pictos eae peremunios, ut Propertii IV 3.3 s verbis ad sententiam Grae ei scri-
etiam tabulae Geographicae aereae ab Aristogora Mileti tyranni Cleomeni Lacedaemonio Regi allatae Herodotus V. 4s. Nec defuere qui jam apud Laorum scriptorem libri Josiuae xk DL 3. seq. tabularum Geographicarum vestigium sibi visi sunt teperire. Conseratur Clariss Kiloniensium JCtus & Mathematicus Samuel Rey-herus Main eos Mosaicae capite xxxi I. Ex scriptorum porro Graecorum latinorumque monumentis vaIlia de mappis Geographicis testimonia collegerunt Marsi- litis Cagnatus M. f. Var. Ob L Nicolaus Bergierius de publicis Sc militaribus Romani Imperii viis VI. II. Tomo X. thesauri Antiqv. Rom. Gerh. Joh. Vossius libro de Philologia p.6 I. seq Matthias Berneggerus Quaessi s. in Tacitum , Menagius ad Laertii Theophrastum lib. V se et, si . Jac. Peri Zonius V. C. ad AEliani III. et 8. Var. Hi & Cangius in glossario latino vocabulo mavis Apud Stephanum ByZ.& Ιἔδηta per πινακας & πινα κογνάσους Xylander & Mausi acus putant denotari tabulas Geographicas, sed Holitentus & Abr. Berkelius in notis ad illa loca recte observant respici tabulas sive indices Ooetorum V isorum eorumque scri-
59쪽
ματῆς το. Libros duos hujus Agathemeri Compendiariarum Geographiae expositionum, τυπώσεων της Γεωγρ φια αν δ ὀρύη, scriptos ad Philonem
e) discipulum suum , lectuque haud indignos & nonnulla tradentes alibi haud obvia in lucem edere voluere viri docti IC Vossius , f) LucasHollienius g) &God fridus mendetinus: h) Sed primus e Codice
Io. Jacobi Chi fletii cum versione& notis vulgavit Samuel Te ullus Am stelo d. i67 i. 8. Deinde Scylaci subjecit Iacobus Gronovius V. C. qui avunculi notis suas addidit & versionem plusculis locis emendavit. Lugd. Batav. 1697.4. Denique in Volumine secundo Geographorum minorumptorum quales a Callimacho olim compositos dixi lib. III. c. s. p. 478. seq. quem admodum patrum nostrorum memoria scriptor elegantissimus libro quo vitas doctorum virorum suavissimo stylo desicripsit, titulum fecit Pinacothecam. Mirum est quod Jo .Xiphilinus p. 222. e Dione narrat Metium Pompusiaaum inter sed tum a Domitiano, quod imperium affectare videretur τ ψν οικουμένην ἐν τοῖς κοιτων
τοίχοις ἔχων ἐγγεγραμμένην. Utrum vero Diabolus Matth. IV. cum CHRISTO Servatori regna mundi ostendit, hoc fecerit demonstrata mappa Geographica, ut Viro summo Hugoni Grotio in mentem venisse videtur, aliis judicaudum relinquo. Mihi quidem vel ideo hoc non videtur verisimile , quod nemini altus mons ascendendus sit, ut tabulam Geographicam vel inspiciat ipse , vel alteri inspiciendam relinquat. Consule etiam si placet Jo. Danielis Majoris Medici Nilo n. scrutinium Medicum Satanicae κοσμοδείξεως capite a. Quales denique fuerint veterumπώνακες Geographici , rudiores praesertim illi ad itinerum dire Etionem comparati, nullo clariore testimonio constat quam reliquiis Tabulae Theodosianae e Peutingeri sched is a M. Vel sero editae, de qua disserui in Bibliotheca latina. De Agathodaemonis Alexandrini tabulis Geograhicis die tum a me infra est in capite de Claudio Ptolemaeo. De di aphragmatis Isive lineolis quibus marium trajestus &itinera notabantur, conferendus Dod ellus di T de Scylacis Peripli aetate S. 16. Libellus qui
nautis portus & intervalla locorum monstrat,apud Graecos vocatur πορτολάν φquo vocabulo Cangius. Tabulam veterem terrae sanrue vulgavitJacobus Bongar-sius in torno posteriore praeclari operis quod inscripsit Gesta Dei per Fran.OS. ap. echel. 16II. fol. e) Lib. l. c. 6. τωνδε τα τ' ἀπολελg- να ἐπιφημονικως διοργου- μενοι δι ιν προσεπονησαμεν οὀυτοι των ζ παντος ως ἐγχειριδίω συνελῶν πραγ-
G. Joh. Vossius lib. de Philologia P. 16. Lambe C. i. de Bibl. Vindob p. III. bb Tennulius praef. ad Agathemerum.
60쪽
4 AGATHEMERI PLURES. Lib. IV. e. V.
rum E Gmnovit fere editione repraesentavit recensuitque praestantissimus Hud onus Oxon. 17o3. 8. qui Codicis etiam Saviliani mentionem facit. Exstat quoque MStum hoc opusculum in variis Bibliothecis,Vaticana,Caesarea , Regis Galliae aliisque etiam privatis. In veteribus Inscriptionibus Agathemeri nomen plus simplici vice occurrit, ut nota
nique Epitaphium Claudii Matbemeri Medici,Myrtalesque elui conjugis, quod integrum adscribam exedit Prideausit p. 77.
Μνῆμα μετ' ἐυπcίων ἐσμεν ἐν Ηλωσίω Etiam in vita Persii pro Claudio Agaterno Medico Lacedaemonio,cuius convictu ille apud Cornutum usius esse traditur,Claudii Agathemeri nomen esse reponendum haud dubitat Reinesius in Epistolis ad Hosmaamannum p. s 3 3. & in syntagmate Inscriptionum p. 6i O.
XI. Index Scriptorum in Geographis antiquis
Graecis minoinibus alligatorum.
m Prometheo sioluto. Arrian.pe ripi. ponti Euxin. p. I9. &Anonymus I Votui p. I. Androsthenes Thasius. Marcian. Heracl. p. 63. Antiphanes Bergaeus. id. 6a. Apellas Cyrenaeus. id. 63. Artemidorus Ephesius. id. p. I. 6. 337.46. 63. 64. 6 F. 66. AnOnymus periplus Isi vossit p. io. Basiliis. Agatharch. 48.
Botthaeus. Marcian. 63. Cleon Siciliensis. id. 63. Coostratus prologus. Scylax p. 33 Clinias Hisoricus. Agatharch. a. Demetrius . id. 8. Demetri- Caiatianus. Anonymus I s. Vossit p. IO. Demosthenes. Agatharch. I'. a I. Dionysius Diogenis F. Marcian. p.6.