Bibliotheca Graeca. [Lib. I-VI] Sive notitia scriptorum veterum graecorum, quorumcunque monumenta integra, aut fragmenta edita exstant tum plerorumque è mss. ac deperditis

발행: 1707년

분량: 736페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

501쪽

Rhodii Poetae versus. I 9. LSabba Sibylla. 828. in . 8I4. in .

Simonidis Elegi. 7i s. in . 866. in . Epigramma m Philonem. 7 .LSocrates. Τῖ. in . s. m.

Solonis ἐλεγῶα. 97 .m. Sophocles. 69. in . 89 m. ejus statua. 48. Stesichorus Himeraeus. I 62. in . 7Iq.L

e. iλίου Π AA. 362. m. 86 i. m. Telesilla Poetria. Iy7. in . m. I94. m. Thales Milesius. 3s.laa. 8,7. m. Thamyris. 767. f. vid. Minyas. Thebais, poema. 729. m. de Adrasti fuga. 6so. in . de Parthenopaei perculsore. 746. m. Theodorus Tragoedus celebris. 9O. in . Theopompus Damasistrati filius. 129. L 96. LThesprotis, poesis. 62q. m. Thucydides. s i. f. 498. m. Timothei Milesii carmen Persae inscriptum. 7OI. m. Tisias insignis Orator. 49 s. in . Tyrtaeus. 3I2. m. 3I3. f. Atheniensis Ludi magister 3 I6. f. 3I9. 323. f. ejus ελεγῶα. 29 . m. J I f. . Xenocles Sophoclis filius. 39. m.

502쪽

Lib. IV. c. XV.

VI. Pausaniae scriptori elegantissimo, quemque omnes merito qui fiunt Historia s antiquitatis Gnaecae studiosi caram habent, ' subjungam eiusdem

aetatis sic siptorem POLYAENUM a patria Macedonem , qui utrum ipse aliquando militaverit , non satis constat: bin Rhetor certe fuit &genus vitae forense secatui , c dura te adversui Persas Parthosque

Cvil. Cantexus lib. VI. Novaes. cap. r. ab Polyaeni complures in veterum scriptis celebrantur ni I Polyanus gam iacenus Ma thematicus, Athenodori discipulus,Epicuri familia sis , de quo meminitIEpicurus ipse apud Theonem in progymnas m. p I9. Cic.4. Acad. qazest. ei. r. de fin. Plutochus contra Colotem, ubi male πολυδινον legitur pro πολυα νον in editione Aldinap.96s. Laestius lib. IO. sedi. et q. & forte etiam lib et .sedi. I p. ubi vide uotas elegantissimi Venagii. Meminit hujus Polyarni etiam Anonyrnus vitae Aristotelis aud rlatine editus a Nunti esto. 2 AtheniensisHisoricus,cnjus mentio apud Eusebium in Chronico & inde in Chronico Alexandrino sive Paschali. 3) Pol anus Sardianus Sophista,quem sub primo Caesare Calo h. e. sub Julio Caesare floruisse Suidas auru ris scripsisIe λόγους δικανικους ,-δικων ητοι συνηγοριων υποτυπω- ὸς & triumphi Parthici f. de triumpho Parthico per P. Ventidium reportato libros tres. 4. lius Polyaenus,cu Emgramata quaedam graeca exstant lib. 3. Anthoin Iogiae. s. C. ,lius Polyaen' qui cum Claudio optato duumviratum gessit Corinthi Imperante Nerone, ut e X mimis observarunt viri docti. Vide JobVa illanti T. i. denum is Coloniar. p. r7 I. seq. I 7s.seq. 5) Claudius Pol anus,Claudii Caesaris ut videtur libertus, de quo Plinius lib. Io. Epist. p. τ) Polyaenur legat- Bis,nia, ejusdem

Plinii aequalit cujus meminit idem lib. I. Epist.F. kb Ic Causabonus quidem in dedicatione Polyaeni sui ad Mo rnaeum : Pol anus, inquit,

Friptor antriquus elegans acutus,eruditus , quod ad rem fac si haudquaquam άπερ σάλπιγκτο . sed ' i utramque misistam agaram V togatam secut in m. Nempe hoc collegit Causiatabonus ey Polyaeni prooemio in quo postquam Antonino de Vero victoriam adversius Parthos & Persas fuisset auguratus, subjungit : 'ἴγὼ δε Mακε δων οἰνωδε ἔγγων πάτριον το κρατειν Περσων πολεμουντων δυναmias , έκ άσυμ σολος

503쪽

sTRA TEGEMATA.

besio , d ) dum aetate jam provectus castra sequi non valeret, e) ad

Impp. M. Antoninum iti L. Verum, perspicuo& eleganti stylo conscripsit ZTpATHTHMATI KL BIBAIA ΟΚΤΩ, libros octo destrategematis f) H mustrium besii ducum plus quam trecentorum, Graecorum quidem libris sex prioribus, Persarum aliarumque Asiaticorum libro septimo , denique Octavo Romanorum & taminarum illustrium. Liber sextus & septimus non integer ad nos pervenit, ita ut ex strategematis DCCCC quaed e scri p serat Polyaenus, non plura nobis restent quam DCCCXXXIII. VII. Primus hoc opus latine vertit Iussus Vultuus, vix duodeviginti annos natus, & usus membranis passim corrosis atque exesiis, non raro tamen integrioribus quam fuere codices, quos vel I Causa bonus postea vel Maasvicius habuit. Post parentis sui mortem latine Polyaenum ex Iusti versione primus edidit Hermannus Vult ejus Basileae apud

Jo. Oporinurn A. Praefatione transtulit Antonim Antimachus. Elatina hac translatione profluxit Italica interpretatio Nicolai Mutoni, Venetii q12.8. Primus ex unico codice parum emendato , quem magno aere stibi comparasse testatur, descriptum castigatumque graece Vulgavit& notas addidit Isaacm Casaubonus Lugduni i389. in . Versio autem in

illa editione adjecta non est Casau boni , ut legas in Bibi curiosa Hal-

d) Circa A. C. Ic, 3. Vel. I 64. e) Ex verbis Polyaeni in praef. lib. I. tantum colligas eum cum haec scriberet excessisse annum aetatis quinquagesimum. Hic enim terminus legitimae militiae, S immunitatem a militia jam praestabat annus quinquagesurius. Ut de Ste echium ad Vegeti, lib. I. c. & Lipsium ad Taciti I. Annal C 17. f) Ab Anonymo scriptore de incredibilibus c. XI. laudatur Πολυπιν ἐν τοῖς Πατη τινοῖς. Et Polyaenus ipse te si a tur se ςρατηγικης έmς μης ἐψοδιω hoc opere imperatoribus exhibere. Sed moX ipse .cXplicat, Obα των πάλαM γέγονε ςρατηγμματα &c. Atque tu Codd. MSS. inscribuntur vατηγηματικα βιγία vel

των Πολυαμ κ ςρατηγμματων. Etiam Frontini libri qui hoc argumentum ante Polyaenum. 1ed latina lingua tractavit, in Codd. MSS quibusdam titulumstrat gison prae se serunt,etsi audior ipse in praef. libr. primi satis diserte profitetur ατηγημα - Ψικά se tradere & in praef. libr. 4. demum eXcusat se, quod hic postremus potius e X-hibiturus fit exempla pristegison quam strategematicon. Vicissiim I s. Casa ubonus reprehendit errorem Suidae, tradentis Eneam, qui ατηγικα scripsit, composuisse υπομνημα περὶ ςρατηγηματων. Nimirum rate e cu vocantur , quatenus eXperientia, virtute ac disciplina ducos ossicio suo satri faciunt, sir itegematraia vero, cum arte quadam deluditur hostis ac praevenitur , quam partem egregiam callidatis attingit etiam Valeri' Max. lib. 7. c. 4. Ex recentioribus diligentissime observavit Joannes Holde rus, a quo sex Chiliades Strategematon collectas memorat Jostra Sim letus in Bibl. Joannis Baptistae Belli Polyaetius Gallicus prodiitPari L 16 s i. v.

504쪽

si POLΥ ENI SCRIPTA DEPERDITA . Lib. IV. c. XV.

Iervordiana, sed Vult ejia Io.Tornaesio locis quibusdam interpolata, quae

niq; Pancratius Mosticos Rector Scholae Delphensis beneficio Iac. Gro- novit Viri Clari T. nactus collationes Codd. MSS. Florentini &Cantabri mensis, editionem Casaubonianam recensuit, servataque vereri qualem in eadem repererat versione, notas Calauboni novasq; suas singulis p aoinis bubjecit, lucalentisque typis ita descriptum Polyaenum vulgavit Lu duni Bat. i 69o. 8. Loca quaedam Polyaeni emendat Paulus Fermat Senator Tolosanus, in litteris ad Ranchinum, quas exhibet Bachetus in appendice ad Diophantum p. s. seq. Testatur autem hoc se facere ope codicis Graeci MS. optimae notae, auctorum rei militaris , in quo auctor quidam ' -ρεκβολῶν, quem idem Fermatus exIo. Meuriti glossario mronem esse suspicatur, strategemata plurima Polyaeni, suppresso ejus nomine transscripsit. Pridem quoque est cum Vir praestantissimus &cum

tanto omnium eruditorum dolore nuper extinctus Jo Georgius Graecius

novam Polyaeni editionem siperare nos jussit. Plura Polyaeni exemplaria cum Codice Io. Prisaei & aliis MSS. collata exstant in Bibl. Isaaci nysii quam post ejus mortem constat perlatam fuisse Lugdunum Batavorum. Praeter graecum codicem, quo ad editionem suam est usius, aliud Polyaeni MS memorat Is. Casaubonus notis ad sin eam Tacticum p. 1767. quod utendum postea ei concesserat Iacobus Bongarsius. Polyaenum utpote Macedonem , in historia Romana parum fuisse versia tum notavit Io. Clericus T. i 9. Bibl.uni versalis p. i'. atque apparet ex eo,quod nec accurate & valde jejune strategemata Romanorum ducum libro octavo attingit, neque Frontini libros ejusdem argumenti evolvisse videtur, neque adeo latinam linguam calluisse. VIII. Composuit & alia Polyaenus noster, nam ex ejus G Republica 3 faee donum libro profert nonnussa Ioannes Stobaeus sermone XLI.&Svidas auctor est ipsium scripsisse S ῶν βιβλὶα γ. Denique nisi morte praeventus est , scripsi etiarr αξ ο ινημονευτα de rebus fortiter ac prudenter gestis ab Imp. M. Antonin o Sc L. Vero . hoc enim

facturum se pollicetur in Praefatione ad Librum, I.

505쪽

LuCIANUS.

De LUCIANO Samosatensi.

Vita Luciani a Burrilotio composita, additis a me notis. I . Scripta Lη-ciani recensita ordine litterarumsum variis obsiervationibus. 2. Luciani editiones. 3. Alii decem hoc nomine. q. Occasio hallucinationis eorum, qui Philostrati libros de Apostonii vita Luciano tribuerunt. 5.

UCIANUS natione Syrus fuit irbe Samosata a) quae juxta Euphratis conmenta sitas , circa Grajani tempora videtur natus h cum Epiriletus , illud virtutis exemplar velis

esse desineret. Patris ignoratur conditio , sed tamen ut appareat eum ex hoc genere hominum fui se , qui in extrema paupertate morientes non multum heredem adjuvant. Nam cum deliberandum esset defutura Luriani filii conditione , rideretquepatrem suum: uxoris fratrem eximios audiri statuarios ine deliberavit quidem ut videretur cundiatus edflatim fortunae statuariolium addixit : qui nescio an ingenii bona indole e) an fato quodam, artis statuariae desertor escitur ad meliorem frugem se recipit, atque statim ut sibi reliquam aetatem astatuaria procul habendam decrevit. eliora pollicitin ei familiaris inopia, ebrita Samosata,ubi levi ribus studiis instructus fuerat,antiochiam petiit,ut causis dicendis d) op

506쪽

ram daret; sedcum non isti ad mentem succederet causiidicinae conditio, idereturque nominis illusirior gloria futura sit Rhetoricam qua plurimum potalebat profiteretur , ut illa note seret, variis animo concepit peregrinationes essem cepit. Juvenis in Galliam e) profecit M auditorum requenti cor onus laudem meruit ta retulit: ex Gallia i Macedoniam f) petiit , ubimariis disertationi N perfectissimum dicendi robar exponebat, quales sunt:

Herodotus, Scytha, Harmonides. Sed cum videret Rhetores inductionibu3 σ fallaciis , divitias caetera quae prima mortales putavi, potius sibi quaerere quam verae virtutis mercedem , ea relicta Philosephiam g) aggressem est , in qua quid profecerit , est incredibile memoratu. Sed tamen ipsi etiam Philosophi plus d υitiis quam Philos hia parentabant, auditores invicem sibi aut vellebant aut vesticabant civitates quibus fucatam ostentabant Philosophiam , factionibu3 infestabant. At Lucianm non fuco cum fucatis,no actione cumfactioso fled cum strenuo virtute, cum modesto,pudore

κ: 1 την Κελτικην αμα επιων ἐν λυπες ημῖν Sabinum alloquitur τοῖς μεγαλο- μίΘοις των σοφιςων έναρομουμένοις. Eloquentiam x Atticam dicendi suavita. tem in Luciano pr*dicat Photius Cod. 128.sP Lucianus Herodoto T. r. p. 7s. Sed oc in yonia Sc Achsa audisse se scriptores Historiam belli Parthici A. C. 16 s. gesti ) recitantes testatur tib quomodo Hi floria

stribenda sit T. I. p. 6ii. Confer ejus biS a cusatum T. 2. p. 2 2. g Moralem potissimum, cujus argumenti sunt pleraque ejUs scripta. Ita cum Socrate existimabat reliquam Philosophiam universam parrim ad nos pertinere, certe par Umesse utilem, nisi ad

προς το Θέλτιον. honestis hominibus hauriendam ratus, Prope verum esse duxit quod multi dicererit 6του το πεπωδεύδεα άπάγη των οβων λιγι σμων τους ἐς μονα, τοὶ Τιγίαι τας ἐν ε κεινοις Φροντίδας συνεος ἀφορωντας, erud/t--m rectosensu son 8 que institutu abducere sos qus Flos libros eorumque si a risi e sye Zarent. Ceterum Epicuro se favi Te indicat inPseudomante:& aGraeco scholiaste diserte fuisse rh: 'Em-- ρου --λσεως xrδditur , licet ex scriptis ejus tantum non omnibus rectius collegeris

eum usum vitae referatur. in Convivio Philosophor. T. 2 pa9.6 8 ως

επίς αγ τί μ αθηματα, ει μη τις ἄρα - τον Θίον ρυΘμίζει Neque Philosophiam ex solis libris sed L ex consuetudine cum

507쪽

VIT A.

dore cum innocente abstinentia h) certant,siemper ingenio ut con tione liber andem i) sub Diso GMarco AEDpti procurationi praepositus oe suo Samicorum nomine innotuit. Jui mendaciis seu is inpicem credunt , Christianum L) fuisse arbitrantur, supposititiorum pravitate decepti. Ipsa de morte Peregrini narratio natis evincit errorem. Nec sanior eorum opinio, quia canibus laceratam I sperarunt. Namsenio, vel quod verius est,pρDgra m nonagenarius obiit. Haec

i Apologia pro mercede conductis T. I. p. 486. 49 I. seq.hb Conser Baronium ad A C. t I num. I.&Tille montium Hiram peratorum T. r. p. 7 s. ΠαραΘααην vocat se holiastes Graecos ad lib. de morte Peregrini T. 2.pag 4 , . quasi qui a CHRlSTI sacris ad Ethnicos recessisset. οἴα ληρεις ω κατάοατε κατατου Σω-m, XpIΣTOT , ις π ζ ενεκεν αγανατω σε παρα δώσει κολασθι ως παραβάτην η τί ημετερα λασυροντα. Eidem Scho fiasiae ad sacras Historias Lucianus alludere videtur I. I. p 3I. τους καγ' ημας ο γοης ἔοιμεν αγίους προε τας διαποι μν &p. 3t. εις τὰν Ααρων ράβδόν ο παγνίμων λαπιέζει. Et eadem pag. ταχα ο κενολογ)- Dς Mωυσεα την ἐρυθ ραν Θαλαμαν λαςασαν κρειτΤονων πανοια επι σκωπΤων ομνίτ το . r. 2 p. 39. τον Ἱωσηφ ι νίτεδεώ μοι δόκεοῦ. Sed in plerisque his auctorem scholiorum fugit ratio, ut eruditus editor probe observavit. Ab Allieismi crimine Lucia nescii absolvit D. Jo. Philippusare ne rus indiff. de Theologia Lucian Jen .l697. q. I Suidas in A9κ. Nimirum solenne fuit multis horrenda rnortis genera comnlinisci de iis quornm dogmata improbassent. Confer quae de Epicuro idem Suidas in 'Emκ. L quae d e Zoilo notavi lib. 2. c. T. p. 36 F. Podagra laborasse Lucianum coIligitur ex iis quae in laudem Podagrae scripsit T. r. p. 8cq seq. Sat. seq. Ita Agrippinum Paconium refert Stobaeus solitum rerum quae t pli adversae accidissent en comi a componere,si quidem febri ret, febris, si not retus infamia, infamiae, si exsularet, exsilii.

508쪽

Lib. Iri e. XVI.

dustriaria ira cutissimus Joannes Burde totius, cujus verbis usus, in additis notulis loca ex quibus ista hausta sunt indicavi. Quod autem addit eundem Lucianum obiisse supersite unico filio, qui summus Sophista fuerit Juliani tempore ad quem hujus Imperatoris exsati Epistolassarachircinissatam est, cum a Marci Aurelii obitu ad primum annum Iuliani Imp. intercedat spatium annorum amplius CLXXX. Equidem in Juliani Epistolis trigesima secunda inscribitur Aουκια- ωφιςν & tota absolvitur his verbis: καὶ

λκψFναι δεορι- των ωοiων παΘων. Sed utrum iste Luciani Samosa tensis vel nepos fuerit quos avorum nomine frequentius quam parentum appellabant,licet nec hoc inauditum fuisse Antiste henis exemplo patet vel pronepos, vel utrum ulla eum cognatione attigerit, neutiquam constat, natu filium quidem non fuisse certos nos facit temporum ratio. Meminit Luciani nostri etiam Lactantius lib. I. c.9. Non enim ista Lucilius narrat aut Lucianus,qui Diis N hominibus non pepercit, sed hi potissimum qui Deorum laudes canebant. Latinae se linguae utcumque peritum fuisse testatur lib. de errore in salutatione T. I. p.FO I. II. Scripta Luciani haec ad nos pervenerunt, quae ordine litterarum digessi , adscriptis paginis editionis novissimae Amsteloda- mensis: 1. 6νειρ' η ἀλειοκύων,Dialogus quo Pythagoras in gallum transformatus Micyllum e somnio excitatum divitiarum vanitatem & paupertatis sorte sua contentae commodae docet. T. a. p. Ii 8 I 8 i. Vertit Micyllus , & ad calcem operis aurei Mich. Mander. Lips. IJ87.

a. Aλ -' η ψευλμαν ς, de vita & praestigiis atque impos uris Alexandri cujusdam Paphlagonis Abo noti chitae, qui se vatem & divinum aetate Luciani ferebat. T. I. p.746 - 783. Ad Celsum Epicureum , eundem ut videtur cui Origenes libros illos octo egregios opposuit. Alexandri oraculum tanquam Sibyllae jactatum quod exstat p. m. & incipit Eυξλου πόντοιο, bene illustrat Claris . Lambertus Bos in diatribis ad Novi foederis loca p. 3 6.3 7. Mentio hujus libri apud Socratem IlI. 22. Hiit. Vertit Erasemus. ηΘους ωοοM libri II. vide ὶ νας. . 3. κλιὲυς

509쪽

SCRIPTA. Lib. IV. c. m. qgst . Aλιευς η ἀναβιῶντες. Piscator, siste reririscentes. Dialogus qui βίων πρα- σω recte siubjicitur T. i. p. 389 - ar. In hoc enim4 Philosophi quos altero dialogo sub hastatos Lucianus finxerat, in vitam revocati & poenas a Luciano repetituri introducuntur. At hic Parrhesiades istud enim nomen sibi adscisicit p. 4oo. ad Philolaphiam audacter provocat, & accus ante Diogene causam suam dicit, pro sessus se non a antiquos illos Philosophos sed suae aetatis & Philosophiae dehonestamenta perstrinxiise, qui veterum illorum assum tam personam referrent peissime & indignissime, λύπροι φαυ των κυνιδίων

ταν άλεκχυίνων. Itaque a Philosophia & Philosophis veteribus absolutus , in jus vocat novos & potestatem , accipit Philosophastros quos praefixa hamo, auri particula piscatur, cauterio inurendi. . Aλκυαν - Κ μεταμορφω πως. Halcyon sive ab transformatione dialogus brevis quo Socrates Chaerephontem occasione auditae halcyonis de mutatis in aves mulieribus quaerentem, monet nihil Diis esse αδ τον, &in rerum natura pleraque nos latere. T. I. p. I 67-I72. Latine vertit Augustinus Dathus Senensis. Non Luciani videtur euse hic L Mogus se ii Leontis Academici. Vide quae dixi lib. 3. cap. t. inter scripta Platoni suppositanum. 3. Luciani quidem prorsius non uste, tum dictio lenta s o citans, tum sententiarum levitas N argumentorum frigus s ae rationes arguunt satis, inquit Marcilius, nimis meo judicio

deprimens hoc scriptum , licet a Luciani quod fateor genio alienum. Exstat & Graece ac latine in Dialogis Luciani selectis, Augusto riti Pictonum editis.

AiαCιῆνυς. Vide paulo ante, άλέυς. F. Aνάχαρσις η πῆ. Γυμνασίων , Dialogus Anacharsidis &Solonis de ratione & usu vel ab usu Gymnasiorum T. a. 2--298. Vertit Vincentius Obsopoeus. c. Προς ἀχπέδευτον κάυ πιλλα βιζλία ωνύ ον, ad indoctum multos librosco C entem. T. 2. pag. 78- 39j. Vertit Anastasius quidam. In Erythraei Eudemia pag. 2s 3. exstat Epigramma quod Luctanei libri argumentum non injucunde repraesentat:

510쪽

LUCIANI

Lib. . c. XI, Scriptorum totis famosa volumina terris Colligis, s pluteis das Charopine tuis. diuid tibi cum libris, quorum nec nomina saltem

Nec titulos promta Poce referre queas.

uost sinu, multo con*ersospuisere blattis Et gratas avidis muribus esse dapes PNam nullum tangis, sed tanquam sacra profanus

Non digna metuis collutulare manu.

Numne times, fas tractandis forte libellis Doctior , aut stolidus sis stupidus minus y Hoc cave te mo υeat , sic est tibi crassa Minerra, Proficere ut valeant plus , mihi crede , sues.7. AποκηρυρLA' , Abiacatus. Declamatio pro filio Medico qui ob s natum patrem receptus , deinde quod furentem matrem sanare non posset, altera vice abdicatur. T. I .p.7O3-73O. ολ μ α πεὶ των ἴςN μιχθω &c. Vide μι cf.2. -οπίδης, Harmonides. Epistola qua erudito amico vel Patrono offert scripta sua Lucianus, in uno illo, omnium calculos laturum se non dubitans: veluti Timotheus tibicen Harmonidi discipulo suasit, ut si ab omnibus Graecis laudari vellet, nobilioribus placere ac probari se elaboraret. T. I. p.S8y-F9O. Vertit Vincentiuslsopoeus. - Περί ἀόρολιγας Astrologiae divinatricis qualecunque elogium ae

commendatio. T. i. p. s 7- Vertit Erasmς. βίος Λουκιανου. infra Eνυπνιον.

LO. Βίων -ἀι ς, Vitarum auctio. Dialogus quo Mercurius Iovis jussu hominibus venum exponit veluti sub hasta Philosophos Pythagoram, Diogenem Cynicum, Aristippum Cyrenaeum,Democritum & Heraclitum,m cratem, Epicurum, i Chrysippum, Aristotelem &Pyrrhonem quem Huse oo codices Luciani vocant.) singulorum dogmata & quorundam dicta quoque & facta ut lant ad deridendum aptissima seligit & naso suspendis. T. a. si. 37O - 88. Vertit Jasi

XIε, Γυμνασξων. Supra, in Xνάχαρεις. a I. Δημώνακτος βίος. Vita & Apophthegmata Demon aet is Cyprii, Plat-losophi Eclectici non diu ante defuncti T. r. p. gs7- Verti Vimmius Uuv-s. Lauda Euna pius in prooemio.

SEARCH

MENU NAVIGATION