장음표시 사용
521쪽
SCRIPTA. Lib.M. c. X I. FOI69. Πηοσλαλιὰ η ΔΗ- . Praefatio de Bacchi exercitu muliebri ab Indis praeter meritum contemto T. 2. p. 36O 364. Vertit Vincentius
68. yηn- de vera Sc falsa eloquentiae ratione.T. a. p. 3OS 32s. Vertit Bilibaldus Bir heimerus. Hoc libello Iulium Pollucem perstringi, cujus Graecum Onomasticon habemus, auctor est Graecus Luciani Scholiastes. Sed vide quae adversus hanc sententiam nuper disseruit Clarissimus Pollucis editor Hemstethusius in pro- lego menis psit. seq. qui Dioscoridem quendam Rhetorem illius aetatis a Luciano exagitari existimat. Fo Σκύ, 6 Scythasivo M. Allocutio ad binos nobiles disertissimosque Macedonas Thessalonicenses ut ex pag. y 97. conjicit Marcilius incerta suspicione ) quibus innotuisse se Syrum adeoq; peregrinum,Sc probari non minus gaudet, quam Anacharsis ollim a Toxari cive suo introductus in amicitiam Solonis, in qu buno totas jam habet at Athenas,totam Gr aeciam a. I .pag. J r-s 99.
το. Συμπισω ἡ Λάm res, Convivium philosophorum Hermonis Epicurei, Stoicorumq; Zenothemidis ac Diphili, Cleo demi Peripatetici, Platonici Ionis Alcidamantis Cynici,Grammatici Istisei, Rhetoris Dionysodori &DioniciMedici in Chaereae, Aristaeneti F. nuptus coena exceptores, qui post ineptias Varias S. contentiones tandem Lapitharum instar inter se misere digladiantur.T. a. p. 3ῖ - sit. Ve tit Era tu , saepe alienus ab auctoris mente, ut notatum Bourde-
7 I. Συρίη ς Θεου. De Syria Dea si ve matre Deum ejusque templo&sacris. Tor. p. 6 6-68 . Vertit Jacobus Micytas. . Scriptus est hic liber dialecto Ionica& Luctano hinc abjudicatur a Petro Iuri- eo in Hist. Critica rituum Judaicorum, Gallice non ita pridem edita. Sed Arrianus quoque cum reliqua Attice scripsi illat, nonnulla s ut Indica scripssit Jonicae De Dea Syria consis endus praeter laudatum Iuri eum Sel denus syntagna. a. de Diis Syris cap. a.
Quae de arca Deucalionis p. 66I .& columna p. 676. a Luciano traduntur,illustrat Octavius Falconerius in diis.adnuinum Apameensem T. X. Antiq.Graecar. p. 6Jῖ.
522쪽
Lib. IV. c. TVLFO272. Tίμων η MiriνΘρωπος. Timon ' 'e mi anthropus, dialogus quo Timoti post invectivas in Jovem quod contemtum sui ipsius non ulciscatur, queritur se prae liberalitate, ex divite egenum redditu: Iupitera Mercurio monitus jubet Plutu cum thesauro ad Timonem accedere, Pirit' recusat, uerumq;jrissus ire claudicat, licet a Dite quoties mittitur & cum sese recipit advolare celerrime & aufugere rapidi issime consuevit. Denique deductus ad Timonem labore, robore, fortitudine & sapientia stipatum ab hoc aegre recipitur ingenti thesauro esse lo. Mox Timo ipse quantum mutatus ab illo. A Philia de attentatore, a Gnathonide parasito &Demea Rhetore,Thrasycteque Philosopho tum Blepsia Lachete ac Gniphone adulationis perfidiaeque Sc cupiditatis poenas repetit. Ita totum hoc scriptum perstringit ineptam divitiarum cupiditatem, perversos divitum mores, profusionem, luxum, asperitatem, fastum, avaritiam, denique divitias ipsias indignis fere obvenientes,& improbos a flentatores. T. I. p. y I-I67. latine Vertit Erasmus. Cum notis separatim edidit Lambertus Bartius Imigd Bag. 16y2.8. & emendatius Zan. Faber cum notis Paris. I 6si. 4. Utriusque animadversiones in editione Amstelo da mensi comparent, bariati quidem singulis subjectae paginis, Fabri ad prioris voluminis calcem. Legitur & cum alia versione in dialogis selectis Luciani, editis Augustoriti Pictonum a
' Timon Atheniensis Echecratides e tribu Cotytto, clarus fuit circa tempora belli Peloponnesiaci quod gestu ab Ol. LXXXVII. l . ante CHRISTUM 43r. I imone se ipsium
deferentem ob Ascibiadis amores finxit Libani VS declamat. lX. T. I p. 343. Callimachi in eum Epigramma III. 7. Anthol. Ab hoc Antonius ab Augusto vidius regiam suam vocarit Fimon um,in ea deinceps Timonis ad instar procul ab hominum cona
sortio vi cturus teste Strabone lib. II. p 74 L Confer Plutarchum in Antonio pag. 948. seq. qui praetςr dicta ejus quaedam cM Callimachi Epigramma affert Timonis Epitaphium L ab Aristophane & Platone Comicis ob μι αυλωπίαν reprehensum refert. At PseudoPrato Philosophus Epist. 24. inter eas quas Allatius edidit:
ώκ ηδυνατο Θηρία ψιλψίν. Ue hoc Timone & morte ejus Suidas in άπορρῶγας. Hunc iniseror m janitorem fingit Lucianus r. UerA Hist. T. I. p. 683 Fuit & alius Timon junior Sillographus Poeta , patria Phliasius jλοπράγμων&ipi tota Laertio lX. i i et discipulus Pyrrhonis Sceptici, te quo supra Libal I. c. v lxj. Praetere Timonem Egyptium, memoratum Ptolemaeo Hephaestionii lib. - & Timonem quem in symposiacisvitiis.colloquentem inducit Plutarchus.
523쪽
Graecorum in amicitia fidem praedicat. T. 2. p. 3 2-71 . Vertit Er mus.
prodiit etiam separatim Aratu verp. i 3 7. q. Gallice Bosius de Vigenere transtulit una cum Platonis Lylide & Laelio Ciceronis. Paris. IF 7'. 4. Ante eum Claudius Puteanus Profestor linguae Gallicae Academia Lovaniensi in Antu Verp. IF 6 . q. 74. Tρμγοποδά ρα iive Drama breve quo podagrae velut Deae alicujus potestas & vis celebratur. T. 2. p. -823. Carmine vertit Ioannes Sinapius cujus Metaphrasin servavit etiam Burde totius in sua editione & Caspar Dornavius Amphitheatro Sapientiae Socraticae. T. a.
7s. Tragopodagrae in Luciani editt. lubjicitur ώκύπους, alterum dramation , quo Podalirii ille & Astaliae filius podagricos non impune ridens, sed & ipse postea a podagra misere pro iratus inducitur. T. 2.
pag. 32 -S M. Vertit carmine praeter Iacobum Micyllum cujus Metaphrasin Burde totius quoque servavit, Adrianus Chilius An tu verp.
Is 33. 8. Confer si placet Iacobi Balde solatium podagricorum, Monachii ii. ia. & Gerhardi Felim anni librum de Dea Podagra Brem. I 69J.876. Tυρο incri, O , Pyrannicidassive Declamatio probans quod ex intentione licet non ex verbis legis praemium Tyrannicidae debeatur ei qui Tyrannum occisurus, filium ejus non minus crudelem &a quo Pater totus pendebat, transfoderat gladio in vulnere relicto, quo Pater Tyrannus postea filio mortuo superveniens se ipsum inter mit. T. I p. 69;-TO7. Vertit&ei contrariam declamationem latinam non minus disertam Opposuit Erasmus. Τυρ νγ . Vide supra , Κατάπλους.
p. SO I. α Tris Cui cum χῶρε Salpe dicere mane debuisset , dixeratosemra Pisu. impia a sene, ut patet e verbis λημν νφ ήλ κιας. T. I. p. 09S 'FOs. Vertit Iacobus Micyllus.78. φαλαρος πρωτ' , OV δευτερο , sive declamationes duae, prior Phalaridis nomine ad Delphos taurum suum aeneum dono mittentis &severitatem suam excusantis , altera lacerdotis Delphici, recipiendum eum es la vadentis. T. I.p.7 3o-74O. Meminit Photius Cod. rig. Vertit Vincrurius Obsiopetus. Legitur etiam Apologia Phalaridis ab
Andrea Arna udo scripta in Cas . Dornavit Amphitheatro sapie tiae Socraticata T. I. p. i s. 29
524쪽
79. Φιλοπατρις. Dialogus Tri ephonis&Critiae, Christiannm dogma deSS. Trinitate pagJ7O.&77 . ita proterve ridens, ut simul de sententia Christianorum illius aetatis testimonium ferat non inficiandum. Sunt qui hunc dialogum esse putant scriptoris Luciano antiquioris. Mihi vero causa esse nulla videtur cur Luciano non tribuatur,licet fateor in aliis ejus scriptis non observari tantam Christianismi peritiam, quo argumento illum Luciano abjudicat Huetius p. 6 I. demonstrat. Evanges. At enim victoria illa de Persis in extremo dialogi memorata quid vetat quare non sit eadem de qua Marcus Antoninus &L. Verus triumpharunt A. Q 166. Confer Georgii Bulli defensionem fidei Nicaenae sest a. cap.IV. g. II. Dod-vvellum de jure laicorti sacerdotali p. a Sq.&Blon delium p. 228. de Episcopis& presbyteris. Quoniam vero p. 77O. Paulum Apostolum qui Tarsis natus erat, exagitat sub notane Galliat, hinc Antonius Pagi ad A. Q LVI. n. 3. recte colligebat Christianos non demum a Iuliano dictos fuisse Ethnicis per contemtum Galilaeos. Per ἀχυ ευχm G η - ος p. 779. Orationem Dominicam Lucianus intelligit, ut recte notatum Rigallio ad Tertuli, sed permλυώνυμονά- superadditam, non existimaverim notari clausulam, quia tuum es regnum, ut persuasum Ioanni Gregorio c. 3 3. Observationum, sed Δοξολογίαν quandam & Carmen Eucharisticum, qualis est v. g. hymnus Clementis Alexandrini. In hoc dialogo pag. 69. juratur
per Deum ignotum Atheniensium: νη τιν αγνως ον τὸν , AN 1ς.
8O.-η άm V, Dialogus Tycbiadis & Philoclis, quo spectra& Magorum praestigiae ridentur. T. 2. pag. 3 26-ῖH. Vertit TM-
8 I. η περι κάλλους. Pulchritudinis laus & commendatio T. 2. p. 78I-797. Vertit Iacobus Micydus. Luciani haud esse videtur viris doctis. Σάρων, vide supra , δ πιχοπῖνπς.
Sa. ψευδολογι ς η σολοικι ς sive de stribligine cita es sermonis observata in oratione PseudoSophistae cujusdam , qui sibi belle ac pure loqui videbatur. T. a. p. 728-762 Vertit IacobusMuγlius. Notis illustravit D. Georgius Graevius. Ams Lis 68. 8. cujus observationes in edit Luciani Amste Iod. per singulas paginas sunt substratae. In his p. 7S merito laudatur Paulus Leopardus vir in his litteris praestantissimus, qui comi tentano in hii'c librum ante Graevium scripsit. Vide eum II. 17. Mitc. 83.
525쪽
83. ψευδολογι ς ἡ-της Σπιφωδί', ad versus Polyevctem Sophistam quem recte se αφρο δα ac detestandum propter pessimos mores appellasse dei non strat. T. 2. p. 32- io. Vertit Iacobus Micysius. Confer Suidam in ,πιφυίς. Ψευδομάντης. Supra in άλέξαν&κυπους. Vide supra in
III. Editiones LucsanI. Graecae
I. Prima ac praestantissima editio Florenti et 496. fol. 2. Venetiis apud Aldum i 1ΣΣ. fol. cum Philostrati utriusq; imaginibus, descriptionibus Callistrati,& Philostrati vitis Sophistarum. Ex hac editione pleraeq; posteriores sunt expressae, neglecta Florentina in
non paucis locis meliore, ut observatum Cl. Viro Joh.Iensio. Aldinam omnium quas viderit corruptissimam vocat Bourde totius. 3. . Hageno ae l3 ais.& IJ JD8. s.6. Basileae is s. 8. Io. Ribitti a. Vol. & A. Is Js.7. Venetiis, sine temporis notatione, cum Indice copioso. 2.Volum. in 8 vo, nova recognitione ut habet titulus emendata.
Scripta pleraque ab Erasmo ' de Tho. Moro translata & ab Erasino reca. cognita. Paris. apud Ascensium I FI . . & Basileae lyra. l. apud Fro benium.
Quae Luciani vertit Erasmus vertit autem admodum juvenis , unde Graecae Iinguae Ignoratione saepe peccare notavit Palmersus,Vide notas ad T. I edit. Amstet p. 474. leeuntur etiam torno primo Erasmi Operum Basileae olim L hoc ipso tempore iterum: Amile lodami recusorinti. Sunt autem haec: Saturnalia. Crono solon, Epistolae Saturnales, te luctu, Abdicatus, Icaro lenippus, Toxaris, Pseudomantis, Gallus. Timon, Pro tyrannicida, de mercede conduinis, dialogi amatorii XVIII. Hercules Callicus , Eunuchus seu Pamphilus , Convivium s. Lapithae, de bacrifici is & de Astrologia.
526쪽
i. Bassilieae AI 363. 8. Quatuor Voluminibus,apud Henr. Petri. Versio graecis adjuncta varios auctores agnoscit, argumenta sunt Iacobi Micylli, denique notae Gilberti Cognati, quibus accedunt ad libros plerosque annotatiunculae Joh. Sambuci. Haec ipse editio repetita Basil .i6 I9. 8. quatuor Volum. apud Seb. Henricum Petri.
a. Pariliis A. 1 cIs.fol. cum Micylli argumentis versione Variorum &annotationibus brevibus & eruditis Io. Bou delini, adhuc juvenis, ad calcem voluminis conjectis & Thomae Guerino, quem JCtorum principem vocat, dicatis : tum notis antea in editis Theodori. Marcilii ad quaedam Luciani loca,& selectis Gilberti Cognati. Elegans est haec editio , quam Bour de totius ait se emendasse collatis non modo editionibus sed a. MSS. Bibl. Regis Galliae & Uariis lectiombus Codicis Thomae Linacri & Florentini. At Tan. Faber ad Luciani Timonem c. I. negat se mirari satis posse illius imp dentiam, qui ausus est postem imponere, professusque est editionem illam Parisiensem in forma maxima e MSS. Codd. Regiae Bibliothecae expressam esse. Idem Bourdet otius testatur se novam Luciani versionem affectam habui lle
3. Salmurii A. 16 p. s. cum Versione Variorum a Jo. Bhnedicto inter
polata , duobus Voluminibus.. Hanc editionem Philippo Moris naeo Benedictus inscripsit. q. Amstelodami A. I 687. 8. duobus Voluminibus, cum Ioh. Benedictiversione, & Anonymi Ecboliis Graecis '' tum primum ex IL Uossit codice cura Ioli Clerici Viri CLed his, quae separatim descripta singulis tomis adnectuntur. Praeterea singulis substratae paginis in
hac editione comparent notae integrae Bourdet otii, & in editae antea neque adeo frequentes A . Menaxit, Francisti Guieti, R Iae. Tolbi. Praeterea quae ad libros Luciani singulares annotarunt Tam. Faber, Jo. Georg. Gravius & Lam Bartius , selectae quoque Cognati, Sambinci , &c. &quae in Exercitationibus ad optimos scriptores Graecos
'' Col lector horum Scholiorum m i n i me contemnendiorum licet hinc inde Iacunosorum inemendatorumque Christianus est , ut variis locis ipse iudicat. Non valde antiquum, esse, licet antiquissii num voeat Franci scus Jnnius inCatalogo Pidiorum p. I a. Constat eX eo quod T. i. p. 3 - laudat Magistri Grammaticam, ad Thomam Magistrum respiciens. Adde T. a. p. ΑΟ.
527쪽
Lib. IV. c. XVIL sorde Luciani locis quibusdam monuit Jac. Palmerius a Grentemonii.
Argumenta quoque Micylli praefixa libris singulis, & in calce tomi
utriusq; notae antea in editae ad Lucianum Virorum docti si morJo. Georgii Gradivit &Iac. Grono vii. Si iterum curanda Luciani editio sit, danda erit opera ut Graeca emendatius excudamur, Versio hinc inde emendetur, nec omittantur Io. atque Pauli Leopardi praeclarae ad Luciani loca non pauca observationes, quae obviae sunt in lampade Artium Gruteriana. Denique ratio habebitur lectiois num Lucianearum Jo Jensii Vini Atticarum elegantiarum callentissimi, in quibus multa Luciani feliciter emendavit ope editionis antiquae Florentinae, multis eruditam lucem ex ingenio ac doctrina sua attulit. Lucem viderunt illae lectiones Hagae Comitis
Transtulit Lucianum Philippus Bretinus. Longe elegantius Perrotus Ablancartius, cujus versio recognita 8 emenda.ta quintum lucem vidit Amst. I 683. 8. Prima editio prodierat Paris. 16sq. s. quarta Parisii 674. 8. Quoniam vero non usquequaque Luciani mentem reddit haec translatio , AEgidius Mena-gius festive eam appellabat tabesie insidele, ut legas in Menagianis p. 3 29. Matthaeus Stadus Epigrammate in Lucian: Αυταρ λωεβ ην βλάσ*ημον τηλοθi *λγις,
Herrera Maldonato & Joannes de Iarava &c. IV. Fuerunt & alii Luciani, ut I) Lucianin PasiphontesTragicus, de quo supra lib. 2.c. 19. a) Lucianus Marcionita, de quo praeter Epiphan. &Damascenum haeresi 43. meminit Nicetas IV. i thesauri Orthodoxae fidei. Tertulliano & aliis est Lucanus. 3. Lucianus, Samo'satensis,& ipse,sed Christianus & presbyter Antiochenus Arrianis favens qui ab eo se Luciansas & Coduriansas appellabant, Vide Theodori tum Hiit. Eccles. &Valesium in notis p . 6. ubi Baronium refellit U Sis a macu
528쪽
maculam illam a Luciani memoria abstergere cupientem. De hoc Luciano fuse etiam Bollandus in Actis Sanctorum ad diem septimum Januarii p. 3 s 7. seq. De editione Scripturarum Veteris Testamenti Graeca Lucianea ab hoc Luciano emendata consulendus Usterius libro de LXX. Interpretibus. De aliis ejus scriptis Caveus ad A. C as, . Tille- montius&c. ) Lucianus Eunomii sororis filius Niceph. XIII. 1. 6Lucianus Sophista, ad quem Juliani Imp. Epistola XXXII. 6ὶ Lucianus Antiochenus Libanii aequalis qui in eum invehitur T. r. Orat. I s. p. 3 3. seq. . Bello vacum Apostolus de quo Bollandus 8. Januar. p. seq. 8 Lucianui piesbyter Caphargama litanus in districtu Hierosol
circa A.C. I s. cujus Epistola de reliquiis Stephani Protornartyris e Grae- eo conversia ab Avito Hispano presbytero exstat apud Surium 3. Augusti. Vide Baronium & Caveum ad A. C. I s. Vosmum IV. de Hist. Graec. pag. 638. 9.) Luciamu ByZae Metropi lota circa A. C. 417. cujus Epistola ad Leonem Imp. pro Synodi Chalcedonensis confirmatione legitur T. q. Concit edit. Labbei pag. 9o8. IO Lucianus Monachus de quo Graeci in Menologio, i 2. Martii. Praetereo Lucianum Asellionem , Lucianum Eugilianum , aliosque in veteribus inscriptionibus obvios. V. Philander ad Vitruvii VIII. 1. Phu ratus quem alii Lucia in
m existimant Vitae Apodonii Tyanei lib. VI. Verba quem alii Lucianum existiamnunt omissa sunt in editione Vitruvii Lactiana pag. i 3. Ceterum hunc locum respiciebat Guil Cognatus cum scriberet ad Luciani Pseudoman
tem : Golis imas Philander Capilionius insuo ad Vitruvium commentario hanc Apol
lonii vitam Luciano nostro ad cribere videsur. E Cognato id hausit Tho. Malvenda lib. 1. de Antichristo p. 34. quem ex alio scriptore non e Philandro ipso hoc retulisse recte olfecit Tho. Crenius XL animadvers p. 228. Idem dixeris de Vossio qui hunc de Luciano errorem facile refellit II.is. de Hist. Graecis. Videntur autem mihi illi qui Luciano libros Philostrati de Apollonii vita adscripserunt ex nulla alia causa in hanc manifesto falsam opinionem devenisse , quam quod in antiquis editionibus Graecis Luciano Ρhilostrati scripta quaedam subjiciuntur. De sententia eorum qua Epipolas Phalaridis Luciano tribuerunt, Aixi lib.II. cap. 1 O. Frequens Luciani imitator est Aristaenetus , ut notatum Josiae Mercero notis ad Aristaenetum.
529쪽
Elogium Galeni Chronologicum auctore Philippo Labbeo a) i . - 2 O. Scripta Galeni quae exstant,recensita ordine litterarum, cum variis obserPationibus, adscriptis numeris tomorum paginarumque editionis Graecae Basileensis , latina Iuniarum s Graecolatinae Parisiensis. 2I. Scripta Galens deperdita.2 2. Eάitiones. 23. Index Scriptorum a Galeno allegatorum. 2 q.
ab Labbeus hoc elogium vclut specimen Bibliothecae suae universalis strenae loco militad Jacobum Mentelium , esi praelixa Mentelii Epistola edidit Paris. i 6so. e X typo graphia Claudii Cramoisy, 3. Qui ante Labbeum de Galeni vita commentati fuerunt, parum accurate hoc in argumento sunt versati , itaque ut recte Mentelius, Go cm Ustam . alios scriptores postviabat As auctor, qu m atat taui um non suppar Eusebius V. Hi . c. ut tisatur etiam a nonnὐsiis adoratum fuisse. Et Aexander Trasi anus V dicinasc=iptor , stru Θειότατον πpeltat. linis porro hac nomrna , 'nese
demti cum maxturis probitat u insigni per, tiam, de qua in Fuu ais, operibus , si της 9εραπευτικης III. t. prae sertim, riat rhis ve/bra: ω ' δηλον εποίησα πολλοῖς &c. Qua ratione multis qui talia viderunt manifestum feci quanta Medicinalis Metho-,, di vis sit, quantique mali occasio fuerint, qui non servata veteri Medicina novas se-etiis condiderunt. Haec sane & vos praeterea me, quanquam a principio mcus an-,, tem, orando tamen impulistis, Omne hoc opus tractandiam susciperem. Quod, , Deos precor ahis quoque hominibus alicui sit usu Certe minimam spem habeo,, propter eum qui nunc regnat bonarum artium contemttim,divitiarum vero, exi - , stimationis& civilis potentiae admirationem: Ad quae quisquis se convertit, is nuta, la in re veritatem invenire poterit. Verum haec prout DEO placebit, ita sinientur. , Alium praeterea libellum eodem anno Issio. Labbeus misit ad Guidonem Palinum Se Parisiis apud Guil .Lenard s. excudi fecit hoc titulo : Hίta Clau Gatini P rgame
lum constat meris Galeni locis ex editione Juniarum latine descriptis, atque per intervalla quatuor ab ortu Galeni ad annum aetatis ri ε'. 4O & obitum usq;distinetis, Adscripto subinde in margine, anno CHRISll L aetatis Galent. Quoniam vero hoc Chron ologicum Elogium quod integrum hic e Xhibeo ex locis illis concinnatumeli. itaque loca omnia quae in jam dicta Vita Labbetis exhibet, suis quaeque locis elorii annotavi,ut adeo utrumquc Labbei libellum non ubique o ovium ieetori repraesentem , quorum alterum humanitati Clarissimi Hudsoni qui Oxonia eum ad me misit alterum Reu Guilavi Schroederi, qui Parisiis illum mihi attulit,debere me profiteor. Videtur etiam rettium opusculum promittere Labbeus, Chrono giam Osterum Galni, saltem eorum quae e Xllare noscuntur,quae ici licet primo loco, quae deinde in decursu aetatis , quae tandem in sene elut e conscripta fuerint. Sed illa nunquam vidit lucem.
530쪽
LAUDIUS GALENUS, omnium Medicorum, post Hip
pocratem , facile Princeps; atque optimi Imperatoris judi-γγηM , ἰακος κ μ μόν', ψιλόσοῖ Niconis viri eru
ditissimi ac sedatissimis moribus praediti ex matre admodum iracunda, filius: natus est pergami b) in Asia, nobili quondam Attalorum Regia, Anno reparatae per CHRISTUM salutis, circiter CXXXI. Hadriani Imperatoris XIV. vel XV. labente. II. A patre b) non Geometra tantum atque Architecto, ut tradit Suidas, sed . Mathematicis omnibus caeterisq; literis excultissimo,& quibusdam aliis eximiae notae Praeceptoribus in pueritia c) Artes liberales apprime edoctus, atq, ad omnem elegantiam humanitatemq; informatus: absoluto XIV. seu, quod eo de recidit, aetatis XV. ineunte anno
JESU CHRISTI CXLV Antonini Pii post Hadrianum imperantis VII. Philosophicis studiis sub Cajo Platonico,& quodam Philopatoris Stoici discipulo ) aliisque, operam navare coepit tum anno vitae X VII Christianae Trae CXLVII. a Patre per somnium admonito, deductus ad Medicos d) Satyrum, Quinti disicipulum)Stratonicum Sabini Hippocratici discipulum & Eschrionem Empiricum ) aliosque nactus est in patria
III. Cum decessisset f) magno filii moerore charistinus Parens Nicon , contulit se Smyrnam Galenus anno aevi sui XXL CHRI
ab Galenus c. g. dedignoscendis animi morbis classe II pag. o. edit. Venetae & c I. de succorum bonitate & vitio ibid. p. 34. Priore loco matrem suam refert adeo saepe abreptam ira, ut morderet ancillas.